حسین عیدی

هدف: مقایسه و تعیین اولویت عوامل ارزیابی کیفیت سیستم توسعه استعدادیابی ورزشی در جمهوری اسلامی ایران می باشد.روش شناسی: روش پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات پیمایشی است که از لحاظ هدف در دسته پژوهش های کاربردی قرار می گیرد. جامعه آماری پژوهش، شامل مربیان، ورزشکاران، کارشناسان فدراسیون ها و هیات ها و اساتید متخصص تربیت بدنی بود که به ترتیب83 نفر(04/17%)، 267 نفر (04/58%)، 71 نفر (43/15%) و 39 نفر (47/8%)، در کل460 نفر به عنوان نمونه به پرسشنامه پژوهش پاسخ دادند. ابزار مورد استفاد، پرسشنامه الریک روجر (2010)، بود که کیفیت در سیستم های شناسایی و توسعه استعداد را می سنجد. پایایی با استفاده از ضریب الفای کرونباخ، 84/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و استنباطی (میانگین و انحراف استاندراد، آنوا، کولموگروف- اسمیرنوف، آنوا و آزمون رتبه ای فریدمن) استفاده شده است.یافته ها: نتایج آزمون آنوا نشان داد که، بین نمونه ها منتخب در عامل های ساختار، فرایند، و نتایج تفاوت معناداری(05/0>P) ، وجود دارد. همچنین، بر اساس آزمون فریدمن، عامل نتایج دارای بالاترین اولویت در سیستم استعدادیابی ورزشی ایران بود.نتیجه گیری: در مجموع می توان نتیجه گرفت که، ارزیابی سیستم توسعه استعدادیابی به عنوان زیر ساخت ورزش حرفه ای و قهرمانی می تواند باعث موفقیت ورزش کشور در صحنه های جهانی و بین المللی شود. 

هدف: هدف از پژوهش حاضر، تدوین الگوی اثربخشی فدراسیون های ورزشی منتخب عراق بر مبنای مدل ارزش های رقابتی بود.روش شناسی: جامعه آماری تحقیق 221 نفر از روسا، کارمندان متخصص، ورزشکاران تیم های ملی بزرگسالان و داوران درجه ملی چهار فدراسیون منتخب فوتبال، بسکتبال، وزنه برداری و دو و میدانی بودند، که 184 نفر (82%) از آنها به پرسشنامه پاسخ دادند. از پرسشنامه اثربخشی سازمانی عیدی و همکاران (1390) با مقیاس پنج ارزش لیکرت برای تحقیق استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن را 12 نفر از اساتید صاحب نظر دانشگاهی و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ تایید شد (97/0 =r ). از نرم افزار لیزرل برای تحلیل عاملی تاییدی و تایید بر ازش مدل و روابط بین عامل ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که عامل های نیروی انسانی متخصص (88/0)، تعامل سازمانی (88/0)، بهره وری (87/0)، انسجام نیروی کار (84/0)، برنامه ریزی (84/0)، ثبات سازمانی (81/0)، انعطاف پذیری (78/0) و منابع سازمانی (74/0) بیشترین تاثیر را بر اثربخشی سازمانی داشتند. از طرف دیگر، نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که الگوهای فرایندهای داخلی (تعامل و ثبات سازمانی) و اهداف عقلایی (برنامه ریزی و بهره وری) اصلی ترین الگوهای رویکرد ارزش های رقابتی و تعیین کننده های اثربخشی فدراسیون های منتخب عراق بودند. همچنین، فدراسیون های فوتبال، دوومیدانی، وزنه برداری و بسکتبال به ترتیب بالاترین میانگین اثربخشی سازمانی را داشتند.نتیجه گیری: بر مبنای نتایج تحقیق، محققان پیشنهاد کردند که برای رسیدن به اثربخشی سازمانی در فدراسیون های ورزشی باید شاخص های گوناگونی را مورد توجه قرار دهند که مهم ترین آنها به کارگیری و استخدام نیروی انسانی ماهر و متخصص هستند.

هدف: برندسازی ملی ارائه تصویر مثبت از یک کشور در ابعاد مختلف در سطح بین المللی است که در تقلیل تصورات نادرست که نسبت به یک کشور وجود دارد، تأثیر فراوانی دارد. بنابراین، هدف پژوهش راهبردها و پیامدهای موفقیت های بین المللی ورزشکاران نخبه بود.روش شناسی: پژوهش حاضر با رویکرد کیفی مبتنی بر روش نظریه داده بنیاد و تحلیل تماتیک انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان علمی و اجرایی در زمینه مدیریت ورزشی با تجربه حضور در رویدادهای بین المللی ورزشی بودند که 15 نفر به روش نمونه گیری نظری هدفمند انتخاب و با آن ها مصاحبه تا اشباع نظری ادامه یافت. روایی ابزار پژوهش (مصاحبه)، توسط مصاحبه شوندگان و اساتید خبره تأیید و برای سنجش پایایی از روش توافق درون موضوعی (74 درصد) استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که حمایت سیاسی-اجتماعی، توسعه ورزش بانوان، سیاست های مدیریتی، فرهنگ سازی و آموزش راهبردها و پرستیژ بین المللی، ارتباطات بین المللی، برجسته شدن مربیان و ورزشکاران و توسعه اقتصادی پیامدهای برندسازی از طریق موفقیت های ورزشی می باشند.نتیجه گیری: پیشنهاد می شود از طریق حمایت سیاسی-اجتماعی دولت، حمایت از بانوان نخبه ورزشکار و تقویت ارتباطات بین المللی ورزشی، برندسازی ورزش کشور مورد توجه قرار گیرد.

هدف: هدف این پژوهش، تحلیل عملکرد ایران در 15 دوره حضور در بازی های المپیک تابستانی و مقایسه آن با کشورهای سایر قاره های جهان است.روش شناسی: . روش تحقیق، توصیفی و از نوع مطالعات گذشته نگر می باشد. نمونه برابر با جامعه آماری یعنی 15 دوره بازی های المپیک تابستانی بود که ایران در آن حضور داشته است. داده ها از مقالات، گزارش ها و منابع معتبر با بازی های المپیک جمع آوری و از شاخص های نسبی و مقایسه ای، لکسیکوگراف، آمار توصیفی برای تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که ایران از سال 2004- 1948 به ترتیب 09/0، 04/0 و 16/0 درصد مدال های توزیع شده در قاره های آسیا، آمریکا و آفریقا را کسب کرده و درصد موفقیت (مدال/تعدادحضور) آن در رشته های کشتی، وزنه برداری و تکواندو به ترتیب 93/0 ، 80/0 و 66/0 بوده است. عملکرد ایران در دوره های 16 ، 19 و 30 جهش و در بین این دوره ها سیر نزولی داشت. ضعیف ترین عملکرد پیاپی ایران از نظر توزیع مدال و کارآیی نسبی (مدال/جمعیت)در سه دوره 1988 تا 1996 بود. ایران در المپیک 2008 پکن ضعیف ترین عملکرد را داشت و در سطح جهان، آسیا، آمریکای مرکزی و جنوبی و افریقا به ترتیب رتبه 51، 10، 5 و 4 را کسب کرد. ایران در المپیک 2012 از لحاظ کارایی نسبی(مدال/ورزشکار) بهترین عملکرد تاریخ خود را داشت و در رده دوم جهان قرار گرفت. همچنین در جدول توزیع مدال در جهان، آسیا، آمریکایی جنوبی و مرکزی و افریقا به ترتیب رتبه 17، 5، 2و 1 را بدست آورد. میانگین رتبه ایران در کل المپیک های حضوریافته به ترتیب 26/31، 33/4، 56/2 و 40/3 در جهان، آسیا، آفریقا و آمریکای جنوبی و مرکزی بود.نتیجه گیری: بنابراین، ایران با توجه به تشابه وضعیت توسعه یافتگی در مقایسه با سایر کشورهای آسیا، آفریقا و آمریکای مرکزی و جنوبی، معمولا رتبه بالایی در جدول توزیع مدال و شاخص های نسبی در المپیک ها بدست آورده است

فدراسیون های ورزشی به عنوان متولیان اصلی در رشد و توسعه رشته های ورزشی باید متناسب با نیازهای محیط ورزش، خود را به روزرسانی نمایند. این تحقیق با هدف بررسی ارتباط فناوری اطلاعات و ارتباطات و فرهنگ سازمانی بر سازمان هوشمند با نقش میانجی یادگیری سازمانی انجام شده است. این مطالعه از جمله مطالعات کمی و ابزار جمع آوری اطلاعات آن پرسش-نامه بود. جامعه آماری این تحقیق متشکل از رؤسا، کارشناسان و مسئولان فدراسیون های ورزشی ایران بود. نتایج نشان داد که ICT، فرهنگ سازمانی و یادگیری سازمانی تأثیر معناداری بر سازمان هوشمند دارند. علاوه بر این رابطه فرهنگ سازمانی با سازمان هوشمند با نقش میانجی یادگیری سازمانی نیز معنادار گزارش شد، اما رابطه ICT با سازمان هوشمند با نقش میانجی یادگیری سازمانی معنادار نبود. در انتها با توجه به نتایج تحقیق می توان چنین نتیجه گیری کرد که فدراسیون های ورزشی نیز مانند سایر سازمان ها به منظور رشد و ارتقای خدمات خود به جامعه باید عوامل مؤثر بر هوشمند سازی را در نظر بگیرند، ارتباطات درون و برون سازمانی را بهبود دهند و بر شکل گیری فرهنگ یادگیری سازمانی تأکید نمایند.

هدف از این تحقیق، ارائه راهبردهایی جهت ارتباط دانشکده های علوم ورزشی با مراکز رشد و پارک های علم و فناوری و پیامدهای حاصل از آن است. روش تحقیق کیفی بوده و گردآوری داده ها با مصاحبه و بررسی ادبیات انجام شد. جامعه تحقیق شامل روسا و اعضای هیئت علمی علوم ورزشی کشور، مراکز رشد و کارآفرینی، پارک های علم و فناوری و دیگر مسئولان مرتبط بودند. نمونه گیری تحقیق به صورت هدفمند و با رویکرد گلوله برفی بوده است. پس از انجام 14 مصاحبه، راهبردهای ارتباط بین دانشکده های علوم ورزشی با مراکز رشد و پارک های علم و فناوری شناسایی گردید. تحلیل داده ها با استفاده از سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام گردید. طبق نتایج، 205 کد باز به دست آمده در این تحقیق به دو بخش راهبردها و پیامدها تقسیم شد. راهبردها شامل 5 مقوله اصلی و 15 مقوله فرعی بود. 5 مقوله اصلی راهبردها شامل تخصص گرایی، حمایت و پشتیبانی از ایده های ورزشی، ایجاد و تقویت روحیه کارآفرینی، نوآوری و ایده پردازی، ارتقاء تعامل بین دانشکده، مراکز رشد و جامعه و ایجاد کافه کارآفرینی در دانشکده بود. پیامدها شامل 4 مقوله اصلی و 9 مقوله فرعی بود. مقوله اصلی پیامدها شامل خلق و توسعه فرصت های شغلی ورزشی، برخورداری از حمایت های مراکز رشد و پارک های علم و فناوری، درآمدزایی ایمن، بهبود کیفیت زندگی در جامعه بود. لذا می توان پیشنهاد کرد به منظور برقراری ارتباط دانشکده های علوم ورزشی با این مراکز، باید به آموزش نوآوری، حمایت از ایده ها و ایجاد جو کارآفرینانه در دانشکده پرداخت. همچنین شناسایی نیازهای ورزشی صنعت و جامعه می تواند منجر به تعریف پروژه های نوآورانه و تحریک دانشجویان به ایده پردازی شود.

ورزش تربیتی به عنوان یکی از زمینه هایی که در تربیت نسل جوان نقش داردْ مطرح است. هدف این پژوهش شناسایی پیشران های کلیدی ورزش تربیتی عراق در افق 2033 بود. پژوهش حاضر از نظر مبانی، تفسیرگرایی، از لحاظ رهیافت پژوهش، استقرایی و از حیث ماهیت، ترکیبی بود. جامعه آماری پژوهش ذی نفعان ورزش تربیتی کشور عراق (اساتید دانشگاه، معلمان، دانشجویان و دانش آموزان) بودند که از بین آن ها 20 نفر به صورت هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از ابزارهای مصاحبه و پرسشنامه، برای ممیزی آن از معیارهای لینکلن و گابا (1985) و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل-ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد، 71 عامل تأثیرگذار، محیط ورزش تربیتی کشور عراق در افق 2033 را شکل می دهند که از بین آن ها 16 عامل دارای اهمیت و عدم قطعیت بسیار زیاد هستند. همچنین پیشران های کلیدی ورزش تربیتی کشور عراق در افق 2033 پنج پیشران با بیشترین امتیاز در عدم قطعیت و اهمیت است که شامل: 1. نرخ رشد اقتصادی کشور عراق، 2. جهت گیری سیاست داخلی، 3. ضریب نفوذ فناوری، 4. سبک زندگی شهروندان و 5. وضعیت گفتمان زیست محیطی می شود؛ درنتیجه لازم است وضعیت آن ها در طراحی برنامه ها و اقدامات ورزش تربیتی کشور عراق به طور ویژه لحاظ شود. در عراق هیچ بازیگری کنترل کامل روی تمامی این مؤلفه ها و پیشران ها ندارد، اما سیاست گذاران و بازیگران با شناخت این عدم قطعیت های راهبردی، فضا و فرصت بیشتری برای کنشگری مناسب در افزایش انطباق پذیری و تاب آوری ورزش تربیتی با نیروهای کلان محیطی دارند.