اثرات علی تعاملات رفتاری استادان دانشگاه بر انگیزش تحصیلی و معدل تحصیلی دانشجویان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
در این پژوهش، اثرات علّی تعاملات رفتاری استادان دانشگاه بر انگیزش تحصیلی و معدل تحصیلی دانشجویان، بررسی شده است. جامعه آماری پژوهش، همه دانشجویان دانشگاه پیام نور اهواز بودند که از بین آنها 494 نفر به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها، پرسشنامه تعاملات رفتاری سواری (1395)، پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر (1981) و معدل تحصیلی دانشجویان بود. داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Amos تحلیل شدند. بر اساس تحلیل، برازندگی مدل پیشنهادی پژوهش، پس از اصلاح تأیید شد. نتایج نشان داد که تعاملات رفتاری سخت گیرانه و همکارانه استادان بر انگیزش تحصیلی دانشجویان، اثر علّی مثبت؛ تعاملات رفتاری مخالفانه استادان بر انگیزش تحصیلی، اثر علّی منفی و تعاملات رفتاری سخت گیرانه استادان بر معدل تحصیلی نیز اثر علّی منفی دارد. ضمنا تعاملات رفتاری همکارانه، سخت گیرانه و مخالفانه استادان، به ترتیب بیشترین عامل علّی مؤثر بر انگیزش تحصیلی دانشجویان را به خود اختصاص دادند و معدل تحصیلی فقط تحت تأثیر تعاملات رفتاری سخت گیرانه استادان بود. یافته های این پژوهش نشان داد که تعاملات رفتاری استادان در انگیزش و معدل تحصیلی اثرگذارند. بنابراین، برای بهبود انگیزش و معدل تحصیلی دانشجویان، توجه به تعاملات رفتاری سخت گیرانه و همکارانه استادان دانشگاه ضروری است.