علی محمد امیرتاش

هدف از انجام این پژوهش مقایسه کیفیت زندگی کاری و خرده مقیاس های آن در بین اعضای هیات علمی دانشکده ها و گروه های آموزشی تربیت بدنی دانشگاه های دولتی بود. تحقیق از نوع علی- مقایسه ای بود و داده های آن به صورت میدانی جمع آوری شده است. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیات علمی تربیت بدنی دانشگاه های دولتی کشور بود که تعداد 217 نفر به عنوان نمونه های آماری انتخاب شده اند. به منظور گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه اطلاعات فردی و کیفیت زندگی کاری بر اساس الگوی والتون استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد و...) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی، تحلیل واریانس ANOVA و t در گروه های مستقل) استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان می دهد که میانگین کیفیت زندکی کاری دردانشکده های تربیت بدنی 78/51 در صد و در گروه های آموزشی برابر 46/49 درصد است. تفاوت معنی داری در کیفیت زندگی کاری بین دانشکده ها و گروه های آموزشی مستقل تربیت بدنی مشاهده نشد (359/1=t ،176/0=p ) و تنها تفاوت معنی داری در بعد توسعه قابلیت های انسانی مشاهده گردید. بین سن و سابقه تدریس اعضای هیات علمی با کیفیت زندگی کاری و برخی از ابعاد آن رابطه معنی داری وجود دارد. تفاوت در بعد وابستگی اجتماعی زندگی کاری بین زنان و مردان معنی دار است. در ارتباط با وضعیت تاهل، تفاوت معنی داری در کیفیت زندگی کاری و ابعاد آن وجود ندارد. در جمع بندی کلی، کیفیت زندگی کاری اعضای هیات علمی تربیت بدنی در حد متوسطی است و کیفیت زندکی کاری در دانشکده ها و گروه های آموزشی تربیت بدنی مشابه است.

هدف تحقیق حاضر، مقایسه آمادگی های بدنی دانش آموزان پسر کشور و تهیه نورم های ملی روی متغیرهای سرعت، استقامت، چابکی و نیروی عضلانی با استفاده از آزمون CAFT بود. از گروه های سنی 18 – 7 سال، 12960 نفر از استان های منتخب از 5 منطقه شمال، جنوب، شرق و غرب و مرکز به طور تصادفی انتخاب و بر مبنای متغیرهای تحقیق و نورم های کشوری حاصله با یکدیگر مقایسه شدند. آزمون های آنوا و تعقیبی توکی در سطح 05/0 نشان دادند که استان های جنوبی و مرکزی در دوهای سرعت و چابکی، شمالی و شرقی و مرکزی در استقامت عضلانی و قلبی – عروقی، شرقی و مرکزی و شمالی در نیروی عضلانی و استان های جنوبی در استقامت قلبی – عروقی آماده تر از دیگر مناطق اند. در ضمن، مناطق جنوبی و غربی به تقریب در همه رده های سنی از نورم های کشوری در سرعت، مناطق جنوبی و مرکزی به طور کلی در همه رده های سنی در استقامت عضلانی، مناطق مرکزی به طور کلی تا سن قبل از 15 سالگی در استقامت عضلات کمربندی شانه، مناطق شمالی در همه رده های سنی در چابکی عمومی، مناطق غربی در همه رده های سنی در نیروی عضلانی و مناطق مرکزی در رده های سنی 12 سالگی به بعد از نورم های کشوری ضعیف ترند. این یافته ها زمینه ها را برای استعدادیابی ورزشی و پرورش آنها در کشور فراهم می آورد و همچنین به افزایش دقت در نمره دادن و ارزشیابی در کلاس های تربیت بدنی مدارس کشور کمک می کند.

هدف از تحقیق حاضر، استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها برای تعیین بهره وری و رتبه بندی دانشکده و گروه های آموزشی تربیت بدنی و علوم ورزشی است به این منظور 28 دانشکده و گروه آموزشی تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی انتخاب شدند. یکی از مهم ترین روش های غیرپارامتری برای ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم گیرنده، مدل های تحلیل پوششی (DEA) می باشد و از مهم ترین مدل های این روش که به دنبال یافتن وزن های ورودی ها و خروجی ها و محاسبه میزان بهره وری از آن طریق هستند، مدل Bcc است که در آن بازده نسبت به مقیاس ممکن است متغیر (افزایشی، ثابت یا کاهشی) باشد. در این روش ابتدا داده های جمع آوری شده به شاخص های ورودی با ماهیت هزینه (بودجه، هیات علمی، کارکنان) و شاخص های خروجی با ماهیت تولید (آموزش، پژوهش و خدمات تخصصی) تقسیم می شود. پس از تلفیق و ارزش گذاری (دادن وزن مناسب) به ورودی و خروجی ها که با استفاده از نظر خبره صورت می پذیرد، داده ها وارد مدل ارزیابی عملکرد می شوند که در این زمینه نرم افزار EMS مورد استفاده قرار می گیرد و بهره وری واحدها مشخص می شود. نتایج یافته ها نشان می دهد 11 دانشکده و گروه آموزشی با توجه به منابع ورودی، خروجی مطلوب در مجموع عملکرد آموزشی، پژوهشی و خدمات تخصصی داشته اند و از نظر بهره وری در حد مطلوبی قرار دارند. 18 دانشکده و گروه آموزشی بهره وری مطلوبی با توجه به مقدار ورودی خود نداشتند.

هدف تحقیق حاضر یافتن عوامل موثر در رشد و توسعه هندبال تیمی در دانشگاههای جمهوری اسلامی ایران بود. بدین منظور از دو پرسشنامه محقق ساخته، به سبک لیکرت، که با نظر متخصصین اعتباریابی گردید، استفاده به عمل آمد و اطلاعات لازم از 145 مربی سرپرست و ورزشکار شرکت کننده در لیگ دسته یک هندبال قهرمانی دانشگاه ها سال 1383 تهران جمع آوری گردید. نتایج آماری انسانی دادند 69 درصد مربیان دارای تحصیلات پائین تر از ورزشکاران بودند و 72 درصد آنها یا کارت مربی گری نداشتند و یا مربی در جه 3 بودند و هشتاد و نه درصد آنها به صورت قرارداد کوتاه مدت تا پایان مسابقات در خدمت دانشگاه بودند. آزمونهایt در گروه های مستقل، در سطح معنی داری 05/0 نشان دادند که بین ورزشکار با مربی / سرپرست روی عدم صلاحیت فنی مربیان، کمبود انگیزه و علاقمندی دانشجویان به هندبال، ناکافی بودن بودجه و سرمایه گذاری دانشگاه برای هندبال، نامناسب بودن برنامه ریزی و زمان بندی برای تمرین و مسابقات اتفاق نظر وجود دارد. از سوی دیگر نظر جامعه های شرکت کننده در تحقیق روی کفایت امکانات و تاسیسات و سرمایه گذاری دانشگاه برای کسب مقام در سطح معنی داری 05/0 متفاوت بوده است. دلایل اصلی عدم پیشرفت هندبال در دانشگاه ها را ورزشکاران غیر موثر بودن فعالیت های تبلیغاتی و معرفی هندبال در بین دانشجویان (20%) و پائین بودن اولویت هندبال بین فعالیت های ورزشی دانشگاه (22%) دانسته اند. از نظر مربی/ سرپرست این دلایل به ترتیب کمبود اطلاعات فنی مربیان درباره هندبال(36%) و ناکافی بودن بودجه (23%) بوده است. به منظور بهبود وضعیت عمومی هندبال در موسسات آموزش عالی، شرکت کنندگان در تحقیق برگزاری بیشتر مسابقات درون و بیرون دانشگاهی، بهبود امکانات، استفاده از مربیان بهتر، افزایش بودجه برای هندبال و عوامل انگیزشی اثر بخش بیشتر را لازم دانسته اند.

هدف از تحقیق حاضر توصیف هوش عاطفی و راهبردهای مدیریت تعارض در مدیران آموزشی و اجرایی دانشکده و گروه های تربیت بدنی دانشگاه های کشور، تعیین رابطه بین آنها و مقایسه این متغیرها در بین آزمودنی ها و ارائه الگو بود. اطلاعات لازم به وسیله پرسشنامه های هوش عاطفی شرینگ، پرسشنامه راهبردهای مدیریت تعارض رابینز و پرسشنامه محقق ساخته مشخصات فردی مدیران گردآوری شد. نتایج پژوهش نشان داد بین هوش عاطفی و انتخاب راهبرد کنترل همبستگی معنی دار منفی وجود دارد (4439/0 - = r، 0001/0P<). بین هوش عاطفی و انتخاب راهبرد راه حل گرایی همبستگی معنی دار مثبت مشاهده شد (4258/0=r،0001/0P<). بین هوش عاطفی و راهبرد عدم مقابله هیچ گونه همبستگی مشاهده نشد. بین مدیران با مدرک تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد با دکترا و مدیران آموزشی با اجرایی از نظر میزان هوش عاطفی و انتخاب راهبردهای مدیریت تعارض تفاوت معنی داری مشاهده نشد

این بازآزمایی مقطعی از نوع پژوهشهای تحلیلی و کاربردی است که با روش هم بستگی و مقایسه میانگین متغیرها و با هدف مقایسه ارتباط هم بستگی میزان فعالیت بدنی با غلظت فیبرینوژن و هموسیستئین سرم در گروههای منتخب مردان انجام شده است. آزمودنیهای این پژوهش 3 گروه از مردان میان سال 40 تا 55 سال فعال (سن 33/5 86/47 سال، شاخص توده جرم بدن kg/m2 26/2 96/27، و 15=nA )، غیرفعال (سن 34/4 53/43 سال، شاخص توده جرم بدن kg/m2 96/2 26/26، و 15= nS)، و مبتلا به CAD (سن 85/5 13/48 سال، شاخص توده جرم بدن kg/m2 34/2 44/26، و 15 = nC) بودند که از میان تعدادی افراد واجد شرایط، براساس اطلاعات حاصل از پرسشنامه های استاندارد NHIS و PA-R گزینش شدند. VO2 max تخمینی (فعال 563/2 039/39، غیرفعال 056/3 647/32، و CAD 275/4 378/30 mL.kg-1.min-1) شاخص میزان فعالیت بدنی (متغیر مستقل و پیشگو) است و از فرمول برآورد غیرتمرینی VO2 max دانشگاه هوستون برآورد شد. متغیرهای وابسته یا معیار نیز عبارت اند از غلظت ناشتای Fib (فعال 568/51 866/287، غیرفعال 215/49 800/299، و CAD 804/63 200/307 میلی گرم در دسی لیتر)، و Hcy (فعال 624/2 733/11، غیرفعال 869/3 400/12، و CAD 111/5 966/11 میکرومول در لیتر)، و سرم. Hcy سرم با روش ایمونواسی آنزیمی برحسب میکرومول در لیتر و Fib سرم با روش کرونومتریک برحسب میلی گرم در دسی لیتر با دستگاه تمام خودکار ایمونوآنالایزر ساخت شرکت بیومریوی فرانسه اندازه گیری شد. آزمونهای آماری مناسب عبارت بودند از کولمگروف ـ اسمیرنف، لوین، آنالیز واریانس یک طرفه، و کروسکال ـ والیس که در سطح معناداری 05/0≤ P انجام شد. تجزیه و تحلیل نتایج نشان داد تفاوت میانگینهای متغیرHcy (898/0=P) و Fib (630/0=P) در بین گروهها معنادار نبود. همچنین هیچ یک از ضریبهای هم بستگی (VO2 max با Hcy گروه فعال 251/0- ، غیرفعال 367/0، و CAD 141/0- و VO2 max با Fib گروه فعال 358/0، غیرفعال 139/0- و CAD 214/0-) محاسبه شده نیز معنادار نبود. لذا احتمالاً فعالیت بدنی در پژوهش حاضر بر غلظت فیبرینوژن و هموسیستئین سرم مردان میان سال تاثیری ندارد و ارتباط معناداری بین آنها نیست.

From the beginning of the human civilization many forms and methods of physical training، with consideration to some spiritual or religious believes، social values and/or political exigencies have emerged and some of them for somehow the same reasons have vanished in the course of time. Zoorkhaneh (home of physical strength) and Varzesh-e-Bastani (special kind of physical training) are some of these historically precious legacies of the Mithraic era that are still، more or less، surviving in some parts of I.R. of Iran. This ancient school of thought in human physical education، skill، prowess، and vigor، all in deep concentration and meditation، is still alive and as a legacy of the past deserves much attention to live longer. The purpose of the study was fourfold: 1-Introduce Zoorkhaneh and Varzesh-e-Bastani to specialists in the areas of physical education and sports in a larger scale، 2-provide the grounds for the sport historiographers for more studies in the related areas، 3-provide the basic knowledge about this rich method of physical education for the people who are seeking different ways of physical exercise، 4-contribute to the preservation of an ancient method of physical training that was once one of the bests in the world. The materials presented in this article are based on the experience of the authors، as well as، the extant research documents and books. The article includes information about: definition of a selected number of technical terms and jargons; historical، philosophical and religious background; past and present physical structure; instruments and equipments; session program; and lastly، contemporary aspects and trends of the Zoorkhaneh and Varzesh-e-Bastani.

هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین فلسفه آموزشی و سبک رهبری مدیران با جو سازمانی در دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی ایران بوده است. در این تحقیق 63 مدیر و 185 عضو هیات علمی شرکت داشتند. ابزار اندازه گیری این تحقیق شامل پرسشنامه پیش فرض های فلسفی وایلز و باندی (PPA) که توسط مدیران تکمیل شده، پرسشنامه های جو سازمانی ساسمن و دیپ (OCQ) و سبک رهبری از دیدگاه دیگران هرشی و بلانچارد که توسط اعضا هیات علمی تکمیل گردیده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل یافته ها نشان می دهد که فلسفه آموزشی غالب در 22 گروه و دانشکده تربیت بدنی فلسفه تجربه گرایی (33.6±3.51) و پایین ترین نمره به فلسفه آرمان گرایی (26.9±3.93) مربوط می شود. سبک رهبری غالب در 13 دانشکده و گروه تربیت بدنی سبک رهبری استدلالی(4.5±2.16) است. سبک های دستوری (2.9±2.36) و مشارکتی (2.8±2.14) به ترتیب بعد از سبک استدلالی بالاترین نمره ها را داشتند و نهایتا سبک تفویضی (1.7±2.69) کمترین نمره را داشت. میانگین نمره جو سازمانی در دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی برابر با43.2±11.47 (جو متوسط) بود. بالاترین نمره جو به گروه اردبیل (55.4 از 80) (جو نسبتا باز) و پایین ترین نمره به دانشکده تربیت بدنی الزهرا (30.5 از 80) (جو بسته) مربوط است. همچنین بین فلسفه های آموزشی و جو سازمانی و زیر مجموعه های آن ارتباط معنی دار در حدp<0.05 مشاهده نگردید. بین سبک رهبری مشارکتی و جو سازمانی و بعد وضوح و روشنی نقش ارتباط معنی دار در حد p<0.01 مشاهده شد. همچنین رابطه معنی داری بین سبک مشارکتی با ابعاد رضایت از پاداش، وضوح، روشنی هدف و اثر بخشی رویه ها در حد p<0.05مشاهده گردید. بین فلسفه های آموزشی و سبک های رهبری مدیران ارتباط معنی دار در حد p<0.05 مشاهده نگردید.

هدف از مطالعه حاضر ، بررسی متغیرهای برنامه درسی تربیت بدنی دوره ابتدایی در کشورهای منتخب و ایران است. بدین منظور برنامه درسی تربیت بدنی در 16 کشور جهان یا یکی از استانهای منتخب آنها مورد بررسی قرار گرفت. داده های تحقیق از طریق بررسی کتابخانه ای ، جست و جوی رایانه ای شبکه اینترنت و پرسشنامه جمع آوری شد و از طریق آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج مطالعه حاضر نشان داد که افزایش دانش مربوط به سلامتی و ایمنی در فعالیت جسمانی و همچنین یادگیری مهارت های بنیادی به عنوان مهم ترین هدف و بازی های پرورشی به عنوان مهم ترین محتوای درس در تربیت بدنی دوره ابتدایی در کشورهای مورد مطالعه به شمار می رود. زمان درس تربیت بدنی دوره ابتدایی در ایران 2 ساعت در هفته معادل 7/5 درصد از کل برنامه درسی دوره ابتدایی است . در حالی که متوسط زمان درس تربیت بدنی در کشورهای مورد مطالعه 2/3 ساعت در هفته معادل 9 درصد از کل برنامه درسی دوره ابتدایی آن کشورهاست. سالن ورزشی بیشترین فراوانی را به عنوان مکان درس تربیت بدنی در کشورهای مورد مطالعه دارد . همچنین نتایج نشان داد که برای ارزشیابی درس تربیت بدنی در دوره ابتدایی در کشورهای مورد مطالعه ، مشاهده عملکرد مهارتی دانش آموزان بیشتر از آزمون های آمادگی جسمانی به کار گرفته می شود. تفاوت ها و شباهت های برنامه درسی کشورهای مورد مطالعه باید با دقت و توجه کافی مورد ارزیابی و تفسیر قرار گیرد. چرا که عوامل بسیاری بر برنامه درس تربیت بدنی تاثیر می گذارد. از جمله فوق برنامه درسی ، برنامه های ورزشی ، نظام آموزش و عوامل اجرایی برنامه درسی در مدارس.

هدف این پژوهش بررسی میزان تطابق انتصاب مدیران سازمان تربیت بدنی با ضوابط شایسته سالاری می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد که به صورت میدانی و از طریق پرسش نامه هایی که بر اساس دستورالعمل اجرایی ضوابط شایسته سالاری تهیه گردید به جمع آوری اطلاعات پرداخته. پایایی و روایی پرسش نامه ها با استفاده از ضریب الفا کرونباخ و تایید گروهی از متخصصان به دست آمده است. جامعه آماری شامل 110 مدیر در سطوح مختلف 170 کارشناس که از این تعداد، 67 مدیر و 81 کارشناس به عنوان نمونه آماری در این تحقیق شرکت نمودند. آزمون فرضیه های تحقیق در حد P=0.05 نشان داد که بین میانگین های بدست آمده در وظایف، نقش ها و مهارت های مدیریتی با حد مطلوب آنها در مدیران میانی و عملیاتی تفاوت معنی دار وجود دارد. همچنین این اختلاف در مقایسه معیارهای عمومی و اختصاصی انتخاب مدیران با حد مطلوب آنها مشاهده گردید. از طرف دیگر بین نظر کارشناسان نسبت به عملکرد مدیران با خود ارزشیابی مدیران تفاوت معنی دار مشاهده شد. در مورد مدیران عالی سازمان معیار معین برای انتصاب آنها در سازمان وجود ندارد.

هدف از این تحقیق، بررسی وضعیت انرژی دریافتی و مصرفی، دریافت ریزمغذیها و چگونگی توزیع روزانه انرژی در جودوکاران ایرانی شرکت کننده در اردوی آمادگی مسابقات المپیک 2004 بود. جامعه آماری را اعضای تیم ملی در رشته جودو (13 نفر) تشکیل دادند. داده ها با استفاده از روش توزین مواد غذایی با برداشت مساوی و همزمان در سه وعده غذایی اصلی، ثبت در فرمهای یادآمد 24 ساعته برای هفت روز (یادآمد هفت روزه) و تکمیل فرم های ثبت مواد غذایی (برای تعیین میان وعده ها) همراه با پرسشنامه بسامد مصرف خوراک، با حضور ورزشکاران در خوابگاه مجموعه ورزشی آزادی در طول هفت شب گرد آوری شدند. این اطلاعات با نرم افزار نوتریشنیست تخصصی آنالیز شدند و 36 شاخص مواد مغذی تعیین شد و با مقادیر توصیه شده استاندارد شامل دریافتهای مرجع غذایی DRI (مجموعه ی AI، RDA، EAR و UL)، برحسب مورد با استانداردهای AMDR، DRV، FNB و FAO.WHO مقایسه توصیفی صورت گرفت. توزیع انرژی دریافتی در هر وعده غذایی در مقایسه با مقادیر پیشنهادی نیز بررسی شد. نتایج نشان دادند: میانگین کل انرژی دریافتی بر حسب کیلوکالری (43.93±4850) در مقایسه با میانگین کل مقدار برآورد شده مصرف (56.89±5050) از وضعیت مناسبی برخوردار بود (3.9%-)، اما میانگین توزیع انرژی دریافتی در وعده های ناهار، شام و میان وعده ها در مقایسه با میانگین توزیع مقادیر برآورد شده مصرف آن وضعیت مطلوبی نداشت. درصد کربوهیدرات، پروتیین و چربی در برنامه غذایی روزانه (55.4، 15.3، 29.3 درصد) در دامنه مقادیر توصیه شده AMDR بود. دریافت تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، پیریدوکسین، کوبال آمین، فولاسین، اسیدپانتوتنیک، ویتامین آ، کلسیم، مس، آهن، منیزیوم، فسفر، سلنیم، روی، پتاسیم و سدیم بیشتر از مقادیر توصیه شده DRI بود و همچنین در مورد ویتامینهای ای و ث، کمتر از آن بود. درصد اسیدهای چرب اشباع در مقایسه با مقادیر توصیه شده کمیته مشترک FAO.WHO بیشتر و غیر اشباع با بیش از یک باند دوگانه مناسب و دریافت فیبر روزانه در مقایسه با توصیه های DRI و DRV کمتر بود. میزان دریافت کلسترول در مقایسه با DRV حدود سه برابر مقدار توصیه شده به دست آمد.

شناسایی الگوهای رفتاری مدیران، رابطه و تاثیر آن، بر نگرش های شغلی کارکنان یکی از مباحث مورد توجه مدیریت در چند دهه گذشته است. هدف کلی این پژوهش توصیف و مقایسه سبک های مختلف رهبری و تعهد سازمانی از دیدگاه اعضای هیات علمی تربیت بدنی دانشگاه های دولتی کشور بود. بدین منظور، گروه نمونه ای به تعداد 220 نفر از اعضای هیات علمی که 83% کل جامعه را تشکیل می دادند به پرسش نامه استاندارد رهبری هرشی و بلانچارد و تعهد سازمانی می یر که به عنوان ابزار اندازه گیری در نظر گرفته شده بود، پاسخ دادند. پس از جمع آوری داده ها با استفاده از روش های آماری مجذور کای، تحلیل واریانس و آزمون های تعقیبی توکی به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شد. نتایج نشان داد بین ادراک اعضا هیات علمی از سبک های رهبری مدیران خود، اختلاف معنی داری در حد P<0.01 و در مورد میزان و ابعاد تعهد سازمانی، تفاوت معنی داری در حد P<0.01 به دست آمد و در مقایسه میزان و ابعاد تعهد سازمانی اعضا هیات علمی مورد مطالعه با ادراک آن ها از سبک های رهبری مدیران نیز تفاوت معنی داری در حد P<0.01 به دست آمد که بیشترین میزان به ترتیب از تعهد عاطفی، هنجاری و در آخر عقلایی به دست آمد. همچنین نتایج مقایسه های زوجی، حاکی از وجود تفاوت معنی دار در حد P<0.05 بین ابعاد متفاوت تعهد سازمانی با انواع سبک های رهبری در جامعه مورد مطالعه بود. در انتها با توجه به نتایج حاصله به منظور افزایش تعهد سازمانی و هر یک از ابعاد آن، در جامعه مذکور، سبک های رهبری کارآمدتر به مدیران پیشنهاد گردید.

هدف از این پژوهش، بررسی وجود یا عدم وجود ارتباط بین فرهنگ سازمانی و خلاقیت اعضای هیات علمی گروه ها و دانشکده های تربیت بدنی در دانشگاه های کشور بود. نمونه آماری شامل 157 عضو هیات علمی دانشکده/ گروه های تربیت بدنی بود. ابزار اندازه گیری این تحقیق شامل پرسش نامه ارزیابی فرهنگ سازمانی (OCAQ) و پرسش نامه خلاقیت رندسیپ (Randsepp) بود. نتایج نشان داد که میانگین نمره فرهنگ سازمانی 91 )از حداکثر نمره ممکن (150 و میانگین نمرات زیرمجموعه های هماهنگی با تغییر (17.3)، هم سویی اهداف فردی و گروهی (18.2)، کار گروهی هماهنگ (19.1)، مشتری گرایی (18.8) و قدرت فرهنگی سازمانی (17.6) از حداکثر نمره 30 بود. نمرات فوق نشان می دهد که فرهنگ سازمانی موجود در سطحی متوسط قرار دارد. میزان خلاقیت اعضای هیات علمی نیز با میانگین 1.3 )از حداکثر نمره ممکن (100 در حد بسیار پایین و غیر خلاق بود. نتایج آزمون فرضیات تحقیق نشان داد که همبستگی بین فرهنگ سازمانی و خلاقیت برابر با 0.63 بود که در سطح (P=0.05) معنی دار بود. این نتیجه موید زیر بنای نظری تحقیق است که فرهنگ سازمانی به عنوان یک عامل تسهیل کننده و برانگیزنده به طور مستقیم و غیر مستقیم بر میزان خلاقیت افراد اثر دارد. همچنین نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که زیر مجموعه های قدرت فرهنگ سازمانی (P<0.05 و (t=5.12، هماهنگی با تغییر (P<0.05 و (t=3.64 و هم سویی اهداف فردی و گروهی (P=0.031 و (t=-2.17، دارای رابطه خطی با متغیر معیار بوده و واجد شرایط پیش بینی خلاقیت هستند.با توجه به یافته های تحقیق چنین استنباط می شود که سازمان ها می توانند با توافق بر سر ارزش ها و باورهای موجود در سازمان، تطابق با تغییر، توجه به افراد، هماهنگی در کار و همسو کردن اهداف فردی و سازمانی به افزایش خلاقیت افراد کمک کنند و برنامه ریزان نیز نمی توانند اساس و معیار افزایش خلاقیت افراد را بدون توجه به فرهنگ سازمانی پایه ریزی کنند.

موضوع تحقیق حاضر توصیف وضعیت موجود و تدوین شاخص های استعداد یابی در رشته هندبال سالنی مردان بوده است. بدین منظور از پرسش نامه محقق ساخته که اعتبارهای صوری و محتوایی آن توسط متخصصین به اثبات رسیده و پایایی متوسط آن برای قسمت های مختلف توسط آلفای کرونباخ برابر 0.756 بوده است استفاده گردید. موضوع این پرسش نامه توصیف وضعیت موجود استعداد یابی کشور و همچنین پیشنهاد و رتبه بندی شاخص های استعداد یابی در زمینه های پیکرشناسی، جامعه شناسی و جنبه های تکنیکی و تاکتیکی رشته هندبال سالنی بوده است که تعداد 105 نفر از مربیان طراز اول کشور به آن پاسخ داده اند.نتایج آماری نشان دادند 98.1 درصد آزمودنی ها اهمیت استعداد یابی در ورزش هندبال را خیلی زیاد و زیاد دانسته اندو 67.6 درصد نیز از آن استفاده می کنند ولی اکثریت آن ها درباره روش های استعداد یابی اطلاعات شان متوسط و کمتر از آن است. اکثر آزمودنی ها، مناسب ترین سن برای استعداد یابی در هندبال را در دو سال آخر دبستان و دوره راهنمایی و جایگاه سازمانی آن را در «وزارت آموزش و پرورش» پیشنهاد کرده اند (74.7 درصد(. .82.5درصد آزمودنی ها میزان موفقیت روش های متداول استداد یابی برای هندبال را متوسط و کمتر از آن ارزش یابی کرده اند و مهم ترین اشکالات در این زمینه را به ترتیب عدم استفاده از افراد متخصص، کمبود امکانات و عدم برنامه ریزی اصولی دانسته اند.اولیویت بندی ابعاد کلی استعداد یابی از نظر آزمودنی ها به ترتیب، ارتفاع قد در بعد پیکری، سرعت عکس العمل در بعد آمادگی های عمومی بدنی، دریافت در بعد تکنیک های انفرادی، حرکات کشویی )بیرون زدن( در بعد تاکتیک های انفرادی، نسبت به قد به وزن در بعد ترکیب بدن، اعتماد به نفس در بعد مهارت های روانی و روحیه همکاری در بعد مهارت های اجتماعی بوده اند.

هدف از تحقیق حاضر تهیه نورم های ملی آمادگی های عمومی بدنی پسران کلاس های اول، دوم و سوم دبستان های کشور می باشد. بدین منظور، از یک پرسشنامه محقق ساخته و آزمون کانادایی (CAFT) مشتمل بر: دو 45.72 متر، دراز و نشست در مدت 1 دقیقه، آویزان ماندن از میله بارفیکس با آرنج خم، دو رفت و برگشت 9.14*4 متر، پرش طول جفت پا و دو 274.32 متر استفاده شده است.جامعه تحقیق را دانش آموزان پسر کلاس های اول تا سوم دبستان های کشور تشکیل می دادند. نمونه گیری نیز به سبک تصادفی ساده (قرعه کشی) از بین استان های کشور در 5 منطقه شمال، جنوب، مغرب، مشرق و مرکز انجام گردیده و نهایتا 1080 نفر دانش آموز از هر یک از کلاس های اول، دوم و سوم در تحقیق شرکت داده شدند.نورم های استخراج شده از تحقیق برای هر یک از مواد آزمون، به تفکیک برای استان های مورد مطالعه، ارائه گردیده است. همچنین استان ها با یکدیگر مقایسه شده اند.

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین ویژگی های شخصیتی مدیران کل تربیت بدنی دانشگاه های سراسر کشور با اثر بخشی آنان از دیدگاه مربیان تیم های ورزشی دانشگاه ها است. در این تحقیق 67 نفر از مدیران و معاونین اداره کل تربیت بدنی و حدود 142 نفر از مربیان تیم های ورزشی شرکت داشتند. ابزار اندازه گیری این تحقیق شامل پرسشنامه ویژگی های شخصیتی آیزنک که توسط مدیران کل تربیت بدنی تکمیل گردیده و دیگری پرسشنامه اثر بخشی مدیریت که توسط مربیان تیم های ورزشی تکمیل شده است. در پرسشنامه ویژگی شخصیتی, شخصیت مدیران در دو بٌعد درون گرائی و با ثبات و بی قباتی و در پرسشنامه های اثر بخشی اثر بخشی مدیران در سه بعد مدیریتی, روابط انسانی و آموزشی سنجیده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل یافته ها, از روش آماری توصیفی نظیر فراوانی, درصد انحراف معیار و روش آماری استنباطی همانند ضریب همبستگی پیرسون, تحلیل واریانس یکطرفه, T مستقل, رگرسیون چند متغیره و غیره استفاده گردید. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل یافته ها نشان می دهد که : 1_ از 68 نفر از مدیران و معاونین اداره کل تربیت بدنی دانشگاه ها 88 درصد برون گرا و 11.7درصد از آنان درون گرا بودند و از همین تعداد, 97 درصد با ثبات 2.9درصد بی ثبات بودند. 2_ روابط انسانی با میانگین 3.37, بعد مدیریتی با میانگین 3.26و بٌعد آموزشی با میانگین 3.08 به ترتیب از اثر بخشی بهتری برخوردار می باشند.3-بین ویژگی شخصیتی(درون گرایی _ برون گرایی) مدیران با اثر بخشی آنان رابطه وجود ندارد لیکن تا حدودی مدیران برون گرا از اثر بخشی مناسبی برخوردارند. 4_ بین ویژگی شخصیتی (با ثبات و بی ثباتی) مدیران با اثر بخشی آنان رابطه معنی داری وجود دارد به این معنا که مدیران با ثبات از اثر بخشی بهتری برخوردارند. _ بین ویژگی شخصیتی برون گرائی و با ثباتی مدیران با اثر بخشی آنان رابطه معنی داری وجود دارد. 6_ نتایج نشان داد بین سطح مدرک تحصیلی و اثر بخشی مدیران و سابقه خدمت مربیان ورزشی ارتباط معنی داری وجود دارد. 7_ نتایج نشان داد که بین سابقه مدیریتی مدیران و اثر بخشی آنان رابطه معنی داری حاکم است. با توجه به نتایج این تحقیق که نشان می دهد 88 درصد از شخصیت مدیران از نوع برون گرا و همچنین از بعد شخصیت, 97 درصد از آنان با ثبات بوده و از سوی دیگر 53 درصد از این مدیران دارای سابقه مدیریتی بالای 5 سال می باشند. و از سوی دیگر 67 درصد مدیران از تحصیلات کارشناسی ارشد و دکتری بهره مند می باشند, لذا می توان نتیجه گرفت که : مدیران ادارات کل تربیت بدنی دانشگاه ها از شرایط مناسبی برخوردار می باشد.