بابک حسین زاده

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر آموزش مبتنی بر رسانه تعاملی و آموزش مبتنی بر رسانه غیرتعاملی بر سبک های یادگیری دانش آموزان می باشد. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان مقطع راهنمایی شهرستان بابل در سال 1392 می باشد. 160 نفر از دانش آموزان، به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش، آموزش با رسانه های تعاملی شامل نرم افزار آموزشی ActivInspire، تخته هوشمند و پاورپوینت های آموزشی دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل تحت آموزش غیرتعاملی مدرسه بودند و آموزش رسانه تعاملی را دریافت نکردند. ابزار پژوهش، پرسش نامه سبک یادگیری کلب (Kolb) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون، نمرات سبک های یادگیری در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافته است. در مجموع، نتایج حاکی از آن بود که آموزش مبتنی بر رسانه های تعاملی تأثیر بیشتری بر نوع سبک های یادگیری همگرا، واگرا، جذب کننده و انطباق یابنده دانش آموزان در مقایسه با آموزش مبتنی بر رسانه های غیرتعاملی دارد.

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تأثیرآموزش الکترونیکی بر رشد ابعاد شخصیتی دانش آموزان دوره پیش دانشگاهی شهرستان بابل است. در این پژوهش از میان جامعه 2823 نفری دانش­آموزان مقطع پیش دانشگاهی، 92 نفر به روش تصادفی طبقه­ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. گروه نمونه به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند و جهت دست یابی به هدف پژوهش، روش شبه آزمایشی با طرح پیش­آزمون و پس­آزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل اتخاذ گردید. ابزار پژوهش، پرسش نامه بود که به صورت پیش­آزمون و پس آزمون اجرا شد. در این پژوهش گروه آزمایش، آموزش به روش الکترونیکی شامل پاورپوینت، نرم افزارهای آموزشی و کامپیوتر دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل چنین مداخله­ای را دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل داده­های حاصل از نمرات پیش­آزمون و پس­آزمون، از آزمون t مستقل استفاده شد. مقایسه میانگین نمرات پیش آزمون دو گروه آزمایش و کنترل نشان داد که بین دو گروه قبل از شروع آزمایش تفاوت معنی داری وجود نداشت. مقایسه میانگین نمرات پس آزمون بین دوگروه نشان داد، بین عملکرد دو گروه آزمایش و کنترل از لحاظ آماری، تفاوت معنی داری وجود دارد، هم چنین نتایج نشان داد که آموزش الکترونیکی تأثیر بیشتری در رشد شناختی، روانی، اجتماعی و اخلاقی دانش آموزانی که به این روش آموزش دیده اند، در مقایسه با دانش­آموزانی که این روش آموزش را دریافت نکردند، داشته است.

هدف این پژوهش بررسی میزان اثربخشی برنامه های درسی دروس تربیتی دوره های کارشناسی رشته های مختلف دبیری بر ارتقاء سطح دانش، نگرش و مهارتهای دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران میباشد. روش مطالعه و تحقیق در این پژوهش توصیفی از نوع مقطعی است. جامعه آماری شامل دانشجویان دوره کارشناسی رشته های مختلف دبیری دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران به تعداد 1644 نفر بود که تا سال تحصیلی 86-85 مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه آن نیز به تعداد 310 نفر تعیین گردید که به روش تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه بسته پاسخ محقق ساخته است که بر اساس فرضیه های تحقیق و به شیوه مقیاس لیکرت انجام میشود. این پرسشنامه پس از تعیین روایی و اعتبار میان نمونه آماری توزیع شده است. در پایان به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های آماری توصیفی از قبیل توزیع فراوانی، درصد فراوانی و جداول آماری مربوط به آن استفاده گردید. در بخش آمار استنباطی نیز از آزمون کروسکال-والیس کمک گرفته شد. و برای بررسی میزان تأثیر برنامه های درسی دروس تربیتی بر حسب جنسیت از آزمون U مان- ویتنی استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان میدهد که دانش، نگرش و مهارت های دانشجویان بر حسب رشته های مختلف تحصیلی و جنسیت دستخوش تغییر شده است. این تغییر در رشت? آموزش ابتدایی بیشتر از سایر رشته ها و در مردان بهتر از زنان بوده است. اما یافته ها حاکی از آن است که در متغیر سال های مختلف تحصیلی تنها دانش دانشجویان تغییر یافته ولی نگرش و مهارت های آنها تغییر معناداری پیدا نکرده است.

هدف پژوهش بررسی میزان اثربخشی برنامه های درسی دروس تربیتی دوره های کارشناسی رشته های مختلف دبیری بر ارتقای سطح دانش، نگرش و مهارتهای دانشجویان دانشگاههای آزاد اسلامی استان مازندران بوده است. روش تحقیق توصیفی از نوع مقطعی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دوره کارشناسی رشته های مختلف دبیری دانشگاههای آزاد اسلامی استان مازندران به تعداد 1644 نفر بود که در سال تحصیلی 86 ـ 85 مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه (نادری و سیف نراقی، 1380 و دلاور، 1384) به روش تصادفی طبقه ای نسبی به تعداد 310 نفر انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه بسته پاسخ محقق ساخته بود که براساس فرضیه های تحقیق و به شیوه مقیاس لیکرت پس از به دست آوردن اعتبار (74/0) اجرا شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روشهای آماری توصیفی از قبیل توزیع فراوانی، درصد فراوانی و جدولهای آماری مربوط به آن استفاده گردید. در بخش آمار استنباطی به منظور بررسی تاثیر برنامه های دروس تربیتی برحسب رشته ها و سالهای مختلف تحصیلی با توجه به مقایسه بیش از دو گروه مستقل از نظر یک متغیر رتبه ای، آزمون کروسکال ـ والیس به کار گرفته شد. در ارتباط با متغیر جنسیت با توجه به اینکه در طرح مستقل دو موقعیتی از آزمودنیهای متفاوتی برای هر یک از موقعیتها استفاده می شود، از آزمون یومان ـ ویتنی استفاده شد. نتایج نشان داد که دانش، نگرش و مهارتهای دانشجویان برحسب رشته های مختلف تحصیلی و جنسیت دستخوش تغییر مطلوبی شده است. این تغییر در رشته آموزش ابتدایی در مقایسه با سایر رشته ها با توجه به ارائه حجم وسیعی از واحدهای درسی دروس تربیتی، بیشتر و در مردان با توجه به برخورداری از شرایط و فرصت های بیشتر برای فراگیری و کاربرد آموخته ها، بیشتر از زنان بوده است. در ارتباط با متغیر سال تحصیلی، تنها دانش دانشجویان تغییر مطلوبی یافته، ولی نگرش و مهارتهای آنان با توجه به اینکه در برنامه های درسی سنتی به این حیطه ها توجه کمتری شده است، تغییر معنا داری پیدا نکرد.

اضطراب دانش آموزان به ویژه در امتحانات، مانع یادگیری یا عملکرد می شود. کمال گرایی و هوش معنوی متغیرهایی هستند که در مدیریت و کاهش اضطراب نقش دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل یابی روابط ساختاری کمال گرایی تحصیلی با میانجیگری هوش معنوی بر اضطراب پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام شده و از نوع پژوهشهای همبستگی مبتنی بر روش مدل یابی معادلات ساختاری به طور خاص معادلات رگرسیونی است. جامعه آماری شامل 3000 دانش آموز مقطع متوسطه دوم مدارس شهری بابل است که از میان آنها 342 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل آزمون اضطراب پیشرفت تحصیلی (AAT) آلبرت و هابر، پرسشنامه کمال گرایی تحصیلی رسولی و بهرامی و پرسشنامه هوش معنوی عبدالله زاده بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل عاملی تاییدی و تحلیل مسیر و شاخصهای برازش استفاده شده است. یافته ها نشان دادند که مدل پژوهش تایید شده است و کمال گرایی تحصیلی بر اضطراب پیشرفت تحصیلی اثر مستقیم دارد و متغیر میانجی هوش معنوی بر اضطراب پیشرفت تحصیلی اثر غیر مستقیم دارد. افرادی که عموماً مضطرب هستند، آسیب پذیری بیشتری برای اضطراب امتحان دارند. هوش معنوی و کمال گرایی مثبت می توانند در تعدیل میزان اضطراب تحصیلی در دانش آموزان اثر مثبت داشته باشند. از این رو نتایج این پژوهش بر ضرورت نقش باورها و تأثیرات هوش معنوی فراگیران با توجه به کیفیت تعاملی با نظامهای آموزشی تاکید دارد که می تواند تلویحات کاربردی برای بهبود پیشرفت تحصیلی به مشاوران و آموزندگان ارائه دهد.

هدف از انجام این تحقیق بررسی عوامل موثر بر توسعه آموزش کارآفرینی در دانشگاههای استان مازندران بوده است. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاههای استان مازندران میباشد که تعداد نمونه در این تحقیق بر اساس جدول مورگان به تعداد 384  نفر تعیین می شود. در تحقیق موردنظر روش تحقیق روش توصیفی_پیمایشی می باشد. ابزار این پژوهش، پرسشنامه می باشد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بالاتر از(7/0)محاسبه شد. برای تعیین روایی این ابزارها از روایی صوری و محتوایی استفاده شد. در این تحقیق برای برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون مدل معادلات ساختاری و نرم افزار Smart PLSاستفاده شد.نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها تاثیر عوامل رفتاری و عوامل ساختاری و عوامل محیطی را  بر آموزش کار آفرینی در دانشگاههای استان مازندران مورد تایید قرار داد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط مدیریت مبتنی بروب با مدیریت زمان سازمانی با نقش میانجی روابط انسانی انجام شده است. روش تحقیق، توصیفی و طرح پژوهشی همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه مدیران دانشگاه آزاد اسلامی استان هرمزگان در سه سطح عالی، میانی و عملیاتی می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده 201 نفر به عنوان نمونه آماری جهت مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از سه پرسشنامه مدیریت مبتنی بر وب، روابط انسانی، مدیریت زمان سازمانی استفاده شد. داده های تحقیق پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزارهای آماری Lisrel وSPSS تحلیل شدند. نتایج به دست آمده گویای آن است که مدیریت مبتنی بر وب با مدیریت زمان سازمانی رابطه مثبت و معنی داری دارد، مدیریت مبتنی بر وب با روابط انسانی رابطه مثبت و معنی داری دارد، روابط انسانی با مدیریت زمان سازمانی رابطه مثبت و معنی داری دارد، همچنین مشخص شد که مدیریت مبتنی بر وب با نقش واسطه روابط انسانی با مدیریت زمان سازمانی رابطه مثبت و معنی داری دارد. در نتیجه می توان بیان نمود با توجه به مدیریت مبتنی بر وب و توسعه روابط انسانی از سوی مدیران می توان شاهد توسعه مدیریت زمان سازمانی بود.

این پژوهش با هدف بررسی میزان تأثیر برنامه های درسی دوره کارشناسی آموزش ابتدایی بر تقویت بعد عاطفی رفتار دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران انجام گرفته است. روش مطالعه تحقیق توصیفی از نوع مقطعی است. جامعه آماری تحقیق شامل دانشجویان دوره کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران به تعداد 253 نفر بود که تا سال 86-85 مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه آن نیز بر اساس جدول مورگان (Morgan) به تعداد 153 نفر تعیین گردید که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بسته پاسخ تحقیق ساخته است که با توجه به فرضیه ها و به شیوه مقیاس لیکرت انجام می شود. توزیع این پرسشنامه پس از تعیین روایی و اعتبار میان نمونه آماری انجام شده است. در پایان به منظور تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از روش های آماری توصیفی از قبیل توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار و جداول آماری مربوط به آن استفاده گردید. در بخش آمار استنباطی نیز با توجه به ترتیبی بودن مقیاس اندازه گیری و به منظور مقایسه بین اثربخشی برنامه های درسی آموزش ابتدایی دانشجویان سال های مختلف تحصیلی با فرضیه ها از آزمون خی دو (chi – square) استفاده شد. این فعالیت ها با بهره گیری از نرم افزار spss صورت گرفت و نتایج بدست آمده نشان می دهد برنامه درسی رشته آموزش ابتدایی در برقراری ارتباط محبت آمیز، تشویق در کشف خلاقیت و نوآوری ذهنی، شناسایی نیازهای روحی و روانی و علاقه آنها نسبت به به کارگیری زبان فارسی با کودکان در این دوره به طور مشابه و یکسان در سال های تحصیلی مختلف تأثیرگذار بوده است.

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و رتبه بندی عوامل مؤثر بر مخاطب محوری فضای مجازی در آینده پژوهی رسانه ملی با استفاده از روش ترکیبی فازی و فرایند تحلیل سلسله مراتبی بوده است. نمونه آماری پژوهش شامل خبرگان حوزه رسانه بوده که تعداد 15 نفر اعضای پنل دلفی نمونه را تشکیل داده اند. بر اساس یافته های پژوهش،16 عامل شناسایی شده اند. رتبه بندی این معیارها با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی نشان داده است که معیارهای اعتبار منبع پیام و خود پیام، تبدیل شدن به رسانه مرجع در حوزه اطلاع رسانی در فضای مجازی، پرهیز از نگاه جانبدارانه و کاستن از مقررات سختگیرانه و ممیزی ها در حوزه تولید محتوا در فضای مجازی به ترتیب، رتبه اول تا چهارم را به خود اختصاص داده اند و در نهایت، معیارهایی مانند استفاده حداکثری از جذابیت های بصری، امکان دسترسی بیشتر به آرشیو برنامه ها در سایت های رسانه ملی و ایجاد پادکست های رادیویی و تلویزیونی از کمترین اهمیت برخوردار بوده اند.

زمینه: اضطراب پیشرفت تحصیلی به عنوان یک مسئله آموزشی همه ابعاد سیستم آموزشی را تحت تأثیر قرار می دهد. این سازه به یک نگرانی جهانی در محیط های آموزشی کنونی تبدیل شده است و در نظام های آموزشی گستره قابل توجهی دارد. مسئله این است روابط متغیرهای مختلفی با اضطراب پیشرفت تحصیلی تأیید شده است. اما روابط متغیرهایی مانند کمال گرایی، هوش معنوی و شادکامی در قالب روابط ساختاری مغفول واقع شده است و در این زمینه شکاف تحقیقاتی عمده ای وجود دارد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل یابی روابط ساختاری کمال گرایی با اضطراب پیشرفت تحصیلی براساس نقش واسطه گری هوش معنوی و شادکامی در طلاب شهر باب ل انجام شد. روش: جامعه آماری کلیه طلاب پسر شهر بابل در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که تعداد 220 نفر، به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های کمال گرایی (هیل و همکاران، 2004)، هوش معنوی (عبداله زاده و همکاران، 1387)، شادکامی (آکسفورد، 1989) و اضطراب پیشرفت تحصیلی (الپرت و هابر، 1960) به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. از روش مدل یابی معادلات ساختاری برای تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح آماری 05/0 استفاده شد. یافته ها: نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که داده ها با مدل مفهومی برازش قابل قبولی داشته و مورد تأیید قرار گرفت. مطابق با مدل ساختاری پژوهش کمال گرایی، اثر معناداری بر روی هوش معنوی، شادکامی و اضطراب پیشرفت تحصیلی، هوش معنوی و شادکامی بر روی اضطراب پیشرفت تحصیلی داشت. هم چنین هوش معنوی و شادکامی در ارتباط بین کمال گرایی و اضطراب پیشرفت تحصیلی نقش میانجی داشتند (0/01<). نتیجه گیری: باتوجه به نتایج این مطالعه می توان پیشنهاد کرد به منظور کاهش اضطراب پیشرفت تحصیلی طلاب می توان از مداخله هایی که در راستای شناخت، بینش و تغییر نگرش درباره افکار خود نسبت به اضطراب تحصیلی هدایت می کنند، استفاده شود.

هدف پژوهش مقایسه روش های تدریس سنتی و فعال بر رشد تفکر خلاق دانشجویان رشته های مختلف علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی بابل بوده است. روش تحقیق پیمایشی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان رشته های مختلف علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی بابل به تعداد 4173 نفر بود که در سال تحصیلی 88-87 مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه (سرایی، 1372) با توجه به تقسیم جامعه مادر به گروه های متجانس و کوچکتر به روش تصادفی طبقه ای نسبی به تعداد 283 نفر انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بسته پاسخ محقق ساخته بود که بر اساس فرضیه های تحقیق و به شیوه مقیاس لیکرت پس از بدست آوردن اعتبار (073/0) توزیع شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های آماری توصیفی از قبیل توزیع فراوانی، درصد فراوانی و جداول آماری مربوط به آن استفاده گردید. در بخش آمار استنباطی با توجه به مقایسه عملکرد هر آزمودنی برای یافتن تفاوت های معنادار بین نمره های آنها در دو موقعیت با توجه به یکسان و همتا بودن آزمودنی ها، از آزمون ویلکاکسون (وزیری و همکاران، 1383) استفاده شد. برای بررسی تفاوت معنی داری تأثیر این روش های تدریس بر حسب رشته ها با توجه به مقایسه بیش از دو گروه مستقل از لحاظ یک متغیر رتبه ای از آزمون کروسکال والیس (هومن و همکاران، 1370) و بر حسب جنسیت با ملاحظه به این که در طرح مستقل دو موقعیتی از آزمودنیهای متفاوتی برای هر یک از موقعیت ها استفاده می شود، از آزمون ل امان – ویتنی (وزیری و همکاران، 1383) استفاده گردید. نتایج نشان داد روش تدریس فعال در مقایسه با روش تدریس سنتی با توجه به فراهم آوردن زمینه کسب تجربه و تعامل با محیط یادگیری، کشف راه های گوناگون برای رسیدن به فهم مطالب و تشویق یادگیرندگان به جمع آوری اطلاعات پراکنده و بررسی نقطه نظرات انتقادی آنان نسبت به مسائل، شرایط را برای خلق دانش جدید فراهم می سازد و موجب رشد تفکر خلاق دانشجویان شده است. این تغییر مطلوب در بین تمام رشته های علوم انسانی و جنسیت مختلف با توجه به پی بردن اساتید نسبت به اهمیت و ضرورت به کارگیری این روش ها و درک و فهم یادگیرندگان مرد و زن نسبت به تغییر رفتار از راه تجربه، یکسان بود و تفاوت معنی داری وجود نداشت.

مقدمه: با توجه به اهمیت سازگاری اجتماعی در دوره نوجوانی و بررسی عوامل مرتبط با آن در سیستم آموزشی مدارس هدف پژوهش حاضر پیش بینی سازگاری اجتماعی با توجه به خودکارآمدی و تنظیم هیجانی شناختی در دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه بوده است. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری دانش آموزان دوره اول دبیرستانهای شهر قائمشهر بوده که حجم نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران 368 نفر تعیین گردید. اما با توجه به احتمال بازگشت نکردن تعدادی از پرسشنامه ها تصمیم بر آن شد که پرسشنامه بیشتری توزیع گردد که در مجموع پرسشنامه 384 نفر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای دریافت شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های سازگاری اجتماعی کالیفرنیا، خودکارآمدی عمومی شرر و آدامز و تنظیم شناختی هیجان به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد است. یافته ها: نتایج نشان داده که همبستگی مثبت بین سازگاری اجتماعی با خودکارآمدی(206/0R=) و تنظیم شناختی مثبت(427/0R=) وجود داشت؛ را بطه سازگاری اجتماعی با تنظیم شناختی منفی(274/0-R=) معکوس است؛ خودکارآمدی با تنظیم شناختی مثبت (276/0R=) رابطه مثبت معنی داری دارد. خودکارآمدی با تنظیم شناختی منفی(145/0-R=) رابطه معکوس داشته است. همچنین نتایج نشان داد تنظیم شناختی مثبت به تنهای 18 درصد سازگاری اجتماعی را پیش بینی میکند و خودکارآمدی تاثیر بسیار ناچیز حدود 1 درصد بر سازگاری گذاشته است. نتیجه گیری: با توجه به تحقیق حاضر و استناد پژوهشهای انجام شده پیشنهاد می گردد کارگاه ها و کلاسهای آموزشی در زمینه آموزش راهبردهای شناختی هیجانی و مدیریت هیجان و ترکیب آنها با محتوای درسی مدارس به ویژه دردوره دبیرستان به عنوان عامل اثرگذار در سازگاری اجتماعی و خودکارآمدی مدد نظر قرار گیرد.

هدف: شناسایی عوامل موثر بر کارایی و اثربخشی سازمانی می تواند گامی موثر برای مدیریت بهتر زمان در سازمان باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر مدیریت مبتنی بر وب بر مدیریت زمان سازمانی با نقش میانجی روابط انسانی انجام شده است. روش شناسی : روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه مدیران دانشگاه آزاد اسلامی استان هرمزگان در سه سطح عالی، میانی، و عملیاتی است که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی، 201 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از سه پرسشنامه مدیریت مبتنی بر وب، روابط انسانی، و مدیریت زمان سازمانی استفاده شد. داده های پژوهش به کمک مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج به دست آمده گویای آن است که مدیریت مبتنی بر وب با مدیریت زمان سازمانی و روابط انسانی، همچنین روابط انسانی با مدیریت زمان سازمانی رابطه مثبت و معناداری دارد و مشخص شد که مدیریت مبتنی بر وب با مدیریت زمان سازمانی از طریق نقش واسطه ای روابط انسانی رابطه مثبت و معناداری دارد. ارزش/ اصالت پژوهش: این پژوهش با بررسی مدیریت مبتنی بر وب بر مدیریت زمان سازمانی در میان مدیران دانشگاه آزاد اسلامی هرمزگان، ادبیات موجود در این زمینه را توسعه می دهد و تاکید دارد که با توجه به مدیریت مبتنی بر وب و توسعه روابط انسانی می توان شاهد توسعه مدیریت زمان سازمانی بود.

زمینه و هدف: تقویت خلاقیت در کلاس درس تأثیرات مثبت و ماندگار بی شماری دارد و باعث می شود یادگیرندگان در بزرگسالی متفکر، کنجکاو، منتقد و ریسک پذیر باشند؛ لذا هدف کلی پژوهش حاضر، شناسایی و رتبه بندی ابعاد برنامه درسی خلاقیت محور با رویکرد پسانوین گرایانه بود. روش پژوهش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی است که با رویکرد آمیخته (کیفی و کمی) با طرح اکتشافی انجام شد. در بخش کمی از روش توصیفی از نوع پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری آن را در بخش کیفی، مدیران ارشد و خبرگان آموزش و پرورش استان مازندران به تعداد 20 نفر و در بخش کمی مدیران، معاونین و روسای گروه های ادارات آموزش و پرورش و مدیران و معاونین مدارس استان مازندران به تعداد 2653 نفر تشکیل می دادند که در بخش کیفی از روش نمونه گیری هدفمند و با در نظر گرفتن قانون اشباع تعداد 10 نفر و در بخش کمی بر اساس فرمول کوکران تعداد 338 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای- طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته با 61 سوال استفاده شد. روایی صوری و محتوایی ابزار به تایید متخصصان رسید و پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ آن ها نیز بالای 7/0 محاسبه شد که مورد تایید بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد برنامه درسی خلاقیت محور با رویکرد پسانوین گرایانه دارای چهار بعد «اهداف، محتوا، روش تدریس و ارزشیابی» است که هر بعد دارای سه مولفه «دانش، نگرش و مهارت» است. نتیجه گیری: تأثیر همه ابعاد و مؤلفه ها بر برنامه درسی خلاقیت محور با رویکرد پسانوین گرایانه تأیید شد و بعد روش تدریس با بار عاملی 856/0 دارای تأثیر بیش تر و بعد اهداف با بار عاملی 761/0 دارای تأثیر کم تر است.

هدف: پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل تاثیر مدیریت تدریس پژوهش محور بر مدیریت فراشناخت با نقش میانجی جو حاکم سازمانی از طریق روش تحقیق مدل آمیخته اکتشافی انجام شد.روش شناسی: تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق، ترکیبی بصورت آمیخته کیفی – کمی، بوده بطوریکه در بخش کیفی، مدل، شناسایی شده و در بخش کمی، مدل شناسایی شده در جامعه آماری واقعی، کمی سازی شده و در بوته آزمون قرار گرفت جامعه آماری در بخش کیفی، گروهی از خبرگان آکادمیک، خبرگان سازمانی و متخصصان مرتبط با موضوع پژوهش و در بخش کمی معلمان مدارس دخترانه و پسرانه دوره دوم متوسطه استان مازندران، در 400 مدرسه بتعداد 6420 نفر بودند. در بخش کیفی از روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند، تعداد 20 نفر و در بخش کمی با روش نمونه گیری خوشه ای نسبی چندمرحله ای بر اساس فرمول کوکران، تعداد 364 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. داده ها در بخش کیفی از طریق اجرای تکنیک دلفی با پرسشنامه نیمه ساختاریافته و ساختاریافته طی چهار راند و در بخش کمی از طریق مدلسازی معادلات ساختاری با ابزار پرسشنامه محقق ساخته 96 گویه ای استخراج و با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS تجزیه و تحلیل شد. پایایی و پایایی ترکیبی مولفه ها بترتیب بین  731/0 تا 962/0 و 836/0 تا 975/0 برآورد و تأیید شد.یافته ها: یافته های کیفی نشان داد، « مدیریت تدریس پژوهش محور »، دارای نه بعد بشرح: یادگیری مبتنی بر حل مسئله و پژوهش، یادگیری گروهی و مشارکتی، طرح مسئله و سوالات چالشی، توسعه مهارتهای اجتماعی، کاوشگری و رویکرد اکتشافی، ایجاد محیطی مبتنی بر دوستی و صمیمیت، طوفان فکری در جهت خلاقیت و بدیعه پردازی، نقش حواس در فهم و ارتباط بین مطالب درسی و تکالیف درسی متناسب با شرایط روحی و علمی دانش آموزان، « جو سازمانی»، دارای هفت بعد بشرح: رفتار حمایتی، همبستگی و روحیه گروهی، صمیمیت، وضوح نقش، تشویق مبتنی بر عملکرد، قانون مداری مبتنی بر دستورالعمل های بالادستی و رفتار حرفه ای و اخلاقی و « مدیریت فراشناخت»، دارای هشت بعد بشرح: خودانگیزشی، خودکنترلی، خودمشاهده گری، خودقضاوتی، خودواکنشی، هدف گذاری و مدیریت منابع در دسترس، راهبردهای  حل مسئله در یاددهی – یادگیری و ارتقاء دانش اخباری و موقعیتی، بوده است.بحث و نتیجه گیری: نتایج بخش کمی نشان داد که مدیریت تدریس پژوهش محور بر مدیریت فراشناخت و جو سازمانی و جو سازمانی بر مدیریت فراشناخت، تاثیر معناداری داشته و جو سازمانی در تاثیر مدیریت تدریس پژوهش محور بر مدیریت فراشناخت، نقش میانجی را ایفا نمود.

هدف: هدف از پژوهش حاضر، شناسایی ابعاد، مؤلفه ها، شاخص های فضیلت سازمانی دانشگاه و ارائه بود.روش شناسی:  این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی _ پیمایشی با راهبرد آمیخته بود. جامعه آماری در مرحله  کیفی خبرگان اعضای هیأت علمی دانشگاهها بودند. نمونه ی آماری در مرحله کیفی به تعداد 20 نفر از خبرگان؛ نحوه ی و روش نمونه گیری به  صورت گلوله برفی و بر اساس نگارش مقالات کیفی در حوزه مربوطه بوده. جامعه آماری در مرحله کمی، اعضای هیأت علمی دانشگاههای استان مازندران بودند این تعداد  براساس مستندات دبیرخانه هر دانشگاه درسال 1397-1398 مجموعاً 2940 نفر بود. برآورد حجم نمونه دراین مرحله براساس فرمول کوکران 334 نفر و شیوه ی نمونه گیری تصادفی طبقه ای براساس تعداد اعضای هیأت علمی در هر واحد دانشگاهی بود. داده های جمع آوری شده  از طریق نرم افزارهای آماری اس پی اس اس و ایموس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها:  نتایج نشان داد که در تبیین پیش بینی کنندگی فضیلت سازمانی، متغیر توسعه فناورانه در تبیین فضیلت سازمانی، برابر با 58/0، متغیر تجاری سازی فناورانه در تبیین فضیلت سازمانی، برابر با 63/0و تمامی شاخص های برازندگی در حد قابل قبول و مناسب قرار داشتند.نتیجه گیری: عوامل رهبری، فرهنگ ، ساختارسازمانی، منابع انسانی، توسعه فناورانه، تجاری سازی فناورانه از ابعاد فضیلت سازمانی در دانشگاه ها می باشند و در تبیین فضیلت سازمانی مؤثرند. 

هدف: پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی تأثیر مدیریت منابع انسانی الکترونیک بر بهره وری پژوهشی معلمان انجام شد.روش شناسی: روش پژوهش حاضر از نظر شیوه اجرا تلفیقی (کیفی- کمّی) و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه پژوهش در بخش کیفی شامل خبرگان دانشگاهی مازندران در سال تحصیلی 99-1398بودند که 15 نفر بر اساس اشباع نظری و به صورت هدفمند انتخاب شدند. جامعه آماری بخش کمّی نیز ، شامل معلمان آموزش و پرورش استان مازندران در سال تحصیلی 99-1398 (2287 نفر)  بودند که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 380 نفر تعیین که با روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش در بخش کیفی مصاحبه های نیمه ساختاریافته و در بخش کمّی پرسشنامه محقق ساخته بود. اعتبار یافته های کیفی با دیدگاه خبرگان و استراتژی بازبینی مجدد و پایایی با روش ضریب توافق کدگذاری 83/0 شد.  در بخش کمّی نیز با روایی محتوایی و پایایی با روش آلفای کرونباخ 91/0 شد. برای تحلیل داده ها در بخش کیفی از روش کدگذاری  با نرم افزار Maxquda18 و در بخش کمّی از تحلیل عاملی اکتشافی و مدل یابی معادلات ساختاری در نرم افزار  Pls Smart3 استفاده شد.یافته ها: یافته های کیفی نشان داد کد انتخابی مدیریت منابع انسانی الکترونیک دارای 33 شاخص در 5 مضمون محوری شامل (تکنولوژیکی، ساختاری، فرهنگی، استراتژیک و فرایندى) و کد انتخابی بهره وری پژوهشی نیز دارای 36 شاخص در 5 مضمون محوری شامل (فردی، سازمانی، اقتصادی، فنی– عملیاتی و اجتماعی) بود. همچنین نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد تمام بارهای عاملی سازه ها بالای 40/0 بودند. نتایج معادلات ساختاری نیز نشان داد مدیریت منابع انسانی الکترونیک بر بهره وری پژوهشی دارای تأثیر مثبتی بود (05/0>P).بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، برنامه ریزان نظام آموزش و پرورش باید با توانمندسازی معلمان در زمینه منابع انسانی الکترونیکی موجبات بهره وری پژوهشی آنان را فراهم کنند. 

هدف: این پژوهش با هدف ارائه الگوی داربست زنی در جهت ارتقاء کیفیت آموزشی با میانجیگری مدیریت زمان و یادگیری خودراهبری انجام شد.   روش شناسی: این مطالعه به روش آمیخته اکتشافی انجام شد. جامعه آماری شامل خبرگان آکادمیک و سازمانی و دانش آموزان دوره اول متوسطه شهرستان قائمشهر در سال تحصیلی ۱۴۰1-۱400 بود. در بخش کیفی، 20 نفر به روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند و در بخش کمی، 372 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده ها از طریق تکنیک دلفی و پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری و با نرم افزارهای SPSS و Smart PLS تحلیل شد.   یافته ها: یافته ها نشان داد که «داربست زنی» شامل شش مولفه، «مدیریت زمان» شامل شش مولفه، «یادگیری خودراهبری» شامل هشت مولفه و «کیفیت آموزشی» شامل نه مولفه است. نتایج نشان داد که داربست زنی، مدیریت زمان و یادگیری خودراهبری تاثیر معناداری بر کیفیت آموزشی دارند.   بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که داربست زنی، مدیریت زمان و یادگیری خودراهبری به طور معناداری بر کیفیت آموزشی تأثیر دارند. این تکنیک ها به عنوان راهبردهای مؤثر برای بهبود فرآیند یاددهی-یادگیری پیشنهاد می شوند. برنامه ریزی و اجرای صحیح این مولفه ها می تواند به ارتقای کیفیت آموزشی منجر شود.