تدوین الگوی موانع توسعه ورزش تیراندازی با کمان در ایران (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

اکنون ورزش به صنعتی تبدیل شده است که تأثیر عمیق و مهمی بر شاخص های اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی کشورها دارد. توسعه رشته های ورزشی چه در بعد همگانی و چه در بعد قهرمانی در نهایت منجر به توسعه جامعه خواهد شد. تحقیق پیش رو باهدف کلی شناسایی موانع توسعه ورزش تیراندازی باکمان در ایران انجام گرفت. پژوهش حاضر ازنظر داده کیفی و کمی، ازنظر هدف کاربردی، ازنظر روش توصیفی – همبستگی، ازلحاظ استراتژی آمیخته متوالی اکتشافی، ازلحاظ جمع آوری داده میدانی بود. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی شامل همه متخصصان ورزش تیراندازی باکمان، مدیران فدراسیون تیراندازی باکمان و ورزشکاران خبره تیراندازی باکمان بودند (500=N) که با روش نمونه گیری هدفمند و فن نمونه گیری گلوله برفی، تعداد 18 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شده و داده ها با انجام مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته با آنان جمع آوری شد. در بخش کمی تحقیق نیز جامعه تحقیق را همه مدیران و مسئولان فدراسیون های مربوطه (مدیران فدراسیون و هیات های استانی)، تمامی کارشناسان ورزش با حداقل 15 سال سابقه کارشناسی در رشته تیراندازی با کمان و ورزشکاران رشته تیراندازی باکمان با حداقل 10 سال تجربه ورزش حرفه ای تشکیل می دادند (500=N) که نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای صورت گرفت و با استفاده از پرسشنامه حاصل از بخش کیفی، داده ها به دست آمد. درنهایت به منظور تجزیه وتحلیل داده های گردآوری شده از آزمون های تحلیل عاملی اکتشافی، K-S، تی تک نمونه ای، آزمون رتبه بندی فریدمن و مدل سازی معادلات ساختاری با کمک نرم افزارهای SPSS و لیزرل نسخه 23 استفاده شد. نتایج نشان داد که موانع توسعه ورزش تیراندازی باکمان در ایران عبارت بودند از زیرساختی، موانع تجهیزاتی، موانع مربوط به برگزاری مسابقات، موانع مربوط به آموزش، موانع رسانه ای و تبلیغاتی، موانع مدیریت استعداد، موانع مدیریتی، موانع فردی و خانوادگی. همچنین بارهای عاملی مربوط به مدل ساختاری نشان داد که عوامل شناسایی شده از بار عاملی مناسب برخوردار می باشند.