موضوع آموزش عالی علوم ورزشی در مرحله گذار و درحال توسعه است و شناخت آن به همفکری و کاوش عمیق و نیاز به انسجام فکری و علمی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل مؤثر بر عملکرد نظام آموزش عالی علوم ورزشی در ایران است. مطالعه حاضر از نوع تحقیقات توصیفی-تحلیلی است که در آن از روش های مرور نظام مند و فراتحلیل استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه تحقیقات انجام شده در خصوص نظام آموزش عالی در حوزه علوم ورزشی است که در پایگاه های اطلاعاتی نورمگز، جهاددانشگاهی، علوم انسانی، مگیران و ایرانداک از سال 1385-1399 چاپ شده است(33=N). در این تحقیق به بررسی میزان همکاری و مشارکت محققان، جامعه آماری، روش نمونه گیری، ابزار گردآوری، روش تحقیق، واحد تحلیل، افق تحقیق، روش های تجزیه و تحلیل، الگوی زمانی انتشار مقالات و متغیرهای استفاده شده و اندازه اثر آنها در مطالعات نظام آموزش عالی علوم ورزشی ایران پرداخته شد. نتایج نشان داد که میزان همکاری و کار گروهی محققان در تحقیقات در حد قابل قبولی است و بیشتر تحقیقات با استفاده از روش های کمی مبتنی بر استراتژی توصیفی و بهره برداری از روش پیمایشی انجام شده است. واحدهای تحلیل در تحقیقات خرد است و افق تحقیقات کاملا گذشته نگر است. همچنین نتایج نشان داد بیشتر تحقیقات در دوره زمانی 1395-1399 انجام شده است. در نهایت نتایج اندازه اثر نشان داد که متغیرهای بالندگی، کارافرینی، ورزش و آموزش بیشترین تأثیر را بر عملکرد نظام آموزش عالی علوم ورزشی دارند و برای ایجاد تحولات مثبت در نظام آموزش عالی علوم ورزشی و توسعه همه جانبه نیاز به ایجاد تغییرات اساسی در متغیرهای کلیدی و معیارهای توسعه وجود دارد.