هدف از مطالعه حاضر تعیین کارایی هیئت های ورزشی فعال در استان مازندران با استفاده از مدل CCR بود. تحقیق حاضر از منظر پارادایم از نوع تحقیقات فرا-اثبات و از لحاظ هدف کاربردی و تکنیک مورداستفاده در تحقیق، تحلیل پوششی داده ها بود. جامعه آماری این پژوهش شامل 30 هیئت ورزشی فعال در استان مازندران بود. ابزار مورداستفاده پرسشنامه پنج ارزشی و در قالب روش فازی مورد ارزیابی قرار گرفت. ورودی های این ابزار مشتمل بر کارکنان، بودجه و سرانه ورزشی بودند و خروجی های این ابزار نیز شامل ورزش همگانی، ورزش قهرمانی، ورزش حرفه ای، ورزش پرورشی، آموزش ورزشی، پژوهش ورزشی، رویدادهای ورزشی و هیئت های ورزشی فعال بودند. روایی محتوایی و صوری پرسشنامه توسط گروه کانونی تحقیق شامل اساتید راهنما و مشاور و دو تن از خبرگان حوزه مدیریت ورزشی در قالب فرم های CVR و CVI مورد تأیید قرار گرفت. درنهایت کارشناسان و خبرگان شامل 30 نفر از رؤسای هیئت های ورزشی استان مازندران، مربیان بین المللی استان و قهرمانان ورزشی کشور بودند که نسبت به اهمیت هرکدام از شاخص های ورودی و خروجی اظهارنظر کردند. نتایج مربوط به کارایی هیئت های ورزشی فعال بر اساس الگوی CCR در سال های 1394-98 نشان داد که هیئت های ورزشی اسکیت، بسکتبال، تکواندو، تنیس روی میز، تیر و کمان، دوچرخه سواری، شطرنج و شنا، فوتبال، قایقرانی، کاراته، کبدی، کشتی، نجات غریق، هندبال، والیبال، ورزش های رزمی ووشو از کارایی لازم برخوردار بودند. نتایج تحلیل حساسیت ورودی ها و خروجی ها در الگوی CCR به ترتیب بودجه و ورزش قهرمانی نقش بیشتری در تعیین میزان کارایی هیئت ها داشتند. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین میانگین ورودی ها و خروجی ها با میانگین کارایی هیئت ها ارتباط معنی دار وجود داشت.