هدف از این پژوهش، شناسایی عوامل بکارگیری، توسعه و نگهداشت استعداد در ورزش هندبال ایران براساس نظریه داده بنیاد بود. این پژوهش از نوع پژوهش های اکتشافی و دارای ماهیّت کیفی بود. گردآوری داده ها با استفاده از مطالعه اسناد و مصاحبه با 15 نفر از صاحب نظران حوزه هندبال به صورت مصاحبه عمیق و نیمه ساختارمند صورت گرفت که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و با تکنیک گلوله برفی انتخاب تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. سپس داده های حاصل از مصاحبه ها به روش تئوری زمینه یابی در سه مرحله کدگذاری های باز، محوری و گزینشی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها بیانگر وجود 20 مفهوم مؤثر در بخش بکارگیری استعداد بود که در شش مؤلفه اصلی دسته بندی شدند. در بخش توسعه استعداد، 25 مفهوم مؤثر در هشت مؤلفه و در بخش نگهداشت استعداد نیز، 22 مفهوم مؤثر در در هفت مؤلفه طبقه بندی شدند. براساس نتایج تحقیق، راهبردهای؛ استفاده از متخصصان و مربیان شایسته، استفاده از امکانات و تجهیزات باکیفیت، برگزاری مسابقات و اردوها، آموزش اصولی و علمی استعدادها، پوشش رسانه ای، حمایت مادی و معنوی از افراد مستعد می تواند کمک رسان مسئولین حاکمیّتی در راستای مدیریت استعداد هندبال کشور باشد.
