مطالب مرتبط با کلیدواژه
۸۱.
۸۲.
۸۳.
۸۴.
۸۵.
۸۶.
۸۷.
۸۸.
۸۹.
۹۰.
۹۱.
۹۲.
۹۳.
۹۴.
۹۵.
۹۶.
۹۷.
۹۸.
۹۹.
۱۰۰.
اضطراب امتحان
حوزههای تخصصی:
زمینه و هدف: با توجه به نقش مهم اضطراب امتحان در بروز برخی از رفتارهای پرخطر، هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای اضطراب امتحان در ارتباط بین اهمال کاری با رفتارهای پرخطر بود. روش: طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر کرج در سال تحصیلی 96-1395 بود که تعداد 320 نفر از آنها با روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه موردمطالعه انتخاب شدند. از مقیاس اهمال کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (1984)، پرسشنامه اضطراب امتحان ابوالقاسمی و همکاران (1375)، و مقیاس رفتارهای پرخطر برنر، کان و مک مانوس (2002)، برای گردآوری داده ها استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از روش رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون به شیوه متوالی همزمان و با به کارگیری مراحل پیشنهادی بارون و کنی نشان داد که اضطراب امتحان می تواند به صورت معناداری نقش واسطه ای در ارتباط بین اهمال کاری با رفتارهای پرخطر ایفا کند (0/01 > p ). نتیجه گیری: اضطراب امتحان می تواند همراه با اهمال کاری، زمینه ای برای بروز رفتارهای پرخطر فراهم کند؛ بنابراین پیشنهاد می شود در مطالعه رفتارهای پرخطر به نقش پیش بین این عوامل توجه ویژه ای گردد.
اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب و باورهای فراشناختی مثبت نسبت به نگرانی در دانش آموزان مبتلا به اضطراب امتحان
حوزههای تخصصی:
پیش زمینه و هدف: اضطراب امتحان به عنوان نوعی اضطراب وابسته به موقعیت می تواند منجر به افت معنی دار توانایی دانش آموز در موقعیت های مرتبط با ارزیابی یا امتحان گردد. مطالعه ی حاضر با هدف کارآزمایی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) بر اضطراب و باورهای فراشناختی مثبت نسبت به نگرانی در دانش آموزان با اضطراب امتحان انجام شده است.
مواد و روش کار: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است. جامعه ی مورد مطالعه کلیه ی دانش آموزان مقطع متوسطه ساری بود. 16 دانش آموز دارای اضطراب امتحان پس از اجرای آزمون تشخیصی (پرسشنامه ی اضطراب امتحان TAI) به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه به طور برابر (8 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه تحت درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: یافته های این مطالعه نشان می دهد که درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی راهبرد مفید و مؤثری برای کاهش اضطراب و باورهای فراشناختی مثبت نسبت به نگرانی در دانش آموزان با اضطراب امتحان می باشد.
بحث و نتیجه گیری: مطابق با یافته های این مطالعه درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند روش مؤثری برای کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان دبیرستانی باشد.
بررسی اضطراب امتحان در دانش آموزان مقطع پیش دانشگاهی شهر قم و عوامل مرتبط با آن در سال 1395(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزههای تخصصی:
زمینه و اهداف: اضطراب امتحان یکی از شایع ترین مشکلات روانی که نقش مخرب و بازدارنده ای در سلامت روانی و آموزشی دانش آموزان بخصوص دانش آموزان مقطع پیش دانشگاهی که می تواند عملکرد فرد را مختل کند و منجر به عدم موفقیت در امتحان گردد . روش بررسی: این تحقیق یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی بود که در آن تعداد 250 نمونه به روش نمونه گیری در دسترس جهت بررسی انتخاب شدند. جهت انجام تحقیق از پرسشنامه استاندارد اضطراب امتحان TAI استفاده گردید. داده ها در Spss نسخه 16 با استفاده از آزمون های واریانس یک طرفه و T مستقل و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 0/05> p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در این مطالعه 125 نفر (50%) از دانش آموزان پسر و 125 نفر (50%) دختر بودند. 53 نفر (21%) دارای اضطراب امتحان بالا، 121 نفر (4/48%) اضطراب امتحان متوسط و 76 نفر (4/30%) اضطراب امتحان پایین بودند. یافته ها اختلاف معناداری را در نمره اضطراب امتحان بر حسب جنس نشان داد (0/006= p ). و همچنین بر حسب سطح تحصیلات والدین ( پدر و مادر) نشان داد (0/008= p ) . ضریب همبستگی پیرسون همبستگی معکوس و معنی داری بین اضطراب امتحان با معدل دانش آموزان مورد بررسی نشان داد (0/283-= r و 0/003= p ). نتیجه گیری: با توجه به میزان بالای اضطراب امتحان در بین دانش آموزان مقطع پی دانشگاهی ، و با در نظر گرفتن تأثیر منفی اضطراب بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان، لزوم بکارگیری خدمات روانشناسی و مشاوره، و برنامه ریزی جهت کمک رسانی برای پیشبرد اهداف بهداشت روانی دانش آموزان به منظور پیشگیری از خسارات جسمانی، روانی، تحصیلی و اقتصادی پیشنهاد می گردد.
پیش بینی اضطراب امتحان بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه در دانش آموزان متوسطه دوم شهرگرگان
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه واضطراب امتحان در دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان گرگان انجام گرفت . روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان متوسطه دوره دوم شهرستان گرگان در سال تحصیلی 95-1394 می باشد. که تعداد آنها 9955 نفر می باشد. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و حجم نمونه 369 نفر انتخاب شد. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه های طرحواره های ناسازگار و پرسشنامه اضطراب امتحان بود. از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین طرحواره های ناسازگار اولیه با اضطراب امتحان رابطه مثبت و معناداری بدست آمد. با توجه به نتایج این تحقیق، آموزش و پرورش می تواند برنامه های جامعی در جهت آموزش مهارت ها جهت اصلاح طرحواره های ناسازگار اولیه وکاهش اضطراب امتحان دانش آموزان اجرا نماید و از این طریق کارآیی فعالیت های دانش آموزان را در تحصیل و سایر حیطه های زندگی آنها افزایش دهد.
نقدی روش شناسانه به شیوه فراتحلیل بر اثربخشی روش های درمانی به کار رفته در زمینه کاهش اضطراب امتحان در ایران(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
اندازه گیری تربیتی سال چهارم تابستان ۱۳۹۲ شماره ۱۲
199 - 222
حوزههای تخصصی:
زمینه: اضطراب امتحان به عنوان عامل مهمی است که می تواند عملکرد در آزمون را مختل و منجر به افت تحصیلی شود. هدف: مطالعه حاضر فراتحلیلی بر مطالعات انجام شده در زمینه روش های درمانی به کار رفته در کاهش اضطراب امتحان بود. روش: بدین منظور از فراتحلیل به عنوان یک تکنیک آماری جهت جمع آوری، ترکیب و خلاصه نمودن پژوهش های انجام شده در زمینه مورد نظر استفاده گردید که 45 مطالعه مناسب جمع آوری شد. پس از ورود اطلاعات به نرم افزارCMA2 و تحلیل حساسیت یک مطالعه که نسبت به سایر مطالعات پرت بود از جمع مطالعات حذف و در نهایت 44 مطالعه تحلیل شد. یافته ها: اندازه اثر در مدل تصادفی برای کل روش های درمانی 0.68 برای روش های رفتاری 0.84، روش های شناختی 0.75، روش های شناختی-رفتاری 0.43، آموزش مهارت ها 0.49 و ترکیب شناختی-رفتاری و آموزش مهارت 0.58 به دست آمد که با توجه به معیار کوهن تنها اندازه اثر روش رفتاری زیاد گزارش می شود، اندازه اثر دو روش شناختی و ترکیب شناختی- رفتاری با آموزش مهارت بالاتر از متوسط است و دو روش شناختی- رفتاری و آموزش مهارت اندازه اثر پایین تر از متوسط را کسب کرده اند. با توجه به معنی داری آماره Q متغیرهای جنس، جامعه آماری، ابزار پژوهش، روش نمونه گیری، روش تحقیق، تعداد جلسات درمان و مقطع تحصیلی افراد نمونه به عنوان متغیرهای تعدیل گر وارد تحلیل شدند. در مدل اثرات تصادفی نقش میانجی گری متغیرهای جنس، جامعه آماری، ابزار پژوهش، روش نمونه گیری و تعداد جلسات درمان در سطح 0.01 معنی دار شد. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه نشان می دهد که از بین روش های درمانی مورد استفاده در کاهش اضطراب امتحان موفقیت روش رفتاری و سپس شناختی بیش از روش های دیگر بوده است و درمانگران باید به این روش ها توجه بیشتری داشته باشند. همچنین پژوهشگران در پژوهش های آینده خود متوجه نقش تعدیل کننده های ذکر شده در بالا باشند.
پیش بینی مؤلفه های اضطراب امتحان با توجه به اهمال کاری رفتاری، اهمالکاری تصمیم گیری و اجتناب شناختی در دانشجویان(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزههای تخصصی:
اهداف اضطراب امتحان، مشکل مهم آموزشی در میان دانش آموزان و دانشجویان سراسر جهان است. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه اهمال کاری رفتاری، اهمال کاری تصمیم گیری و اجتناب شناختی با مؤلفه های اضطراب امتحان در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز است. مواد و روش ها پژوهش حاضر، مطالعه ای پیمایشی و از نوع همبستگی است. نمونه این پژوهش شامل 200 نفر از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز هستند که به صورت خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس اهمال کاری عمومی لای، مقیاس اهمال کاری تصمیم گیری مان، پرسش نامه اجتناب شناختی سکستون و پرسش نامه اضطراب امتحان فریدمن استفاده شد. در این پژوهش به منظور تحلیل داده ها از همبستگی متعارف و رگرسیون چندگانه استفاده شد. داده ها با استفاده از نگارش 17 نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها یافته ها نشان دادند ترکیب خطی مؤلفه های اضطراب امتحان را می توان با ترکیب خطی متغیرهای پیش بین، پیش بینی کرد. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون، اهمال کاری رفتاری و تصمیم گیری به طور معناداری پیش بینی کننده تحقیر اجتماعی (001/0 >P ، 238/0= β و 001/0 >P ، 302/0= β ) و خطای شناختی (001/0 >P ، 381/0= β و 006/0 >P ، 204/0= β ) در دانشجویان بودند. همچنین، اهمال کاری رفتاری و اجتناب شناختی پیش بینی کننده تنیدگی (001/0 >P ، 314/0= β و 002/0 >P ، 246/0= β ) بودند. نتیجه گیری از آنجا که متغیرهای مذکور نقش مؤثری در اضطراب امتحان دارند، ضروری است دانشگاه ها توجه بیشتری به عوامل تأثیرگذار بر کاهش اهمال کاری و اجتناب شناختی داشته باشند تا از این طریق اضطراب امتحان کاهش یابد.
مقایسه اثربخشی آموزش مهارت های مطالعه و یادگیری با خودآموزی کلامی بر اضطراب امتحان دانش آموزان دختر(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات روانشناسی تربیتی سال چهاردهم پاییز ۱۳۹۷ شماره ۳۱
171 - 198
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرگذاری روش آموزش مهارت های مطالعه و یادگیری و روش خودآموزی کلامی بر کاهش اضطراب امتحان، در میان جامعه آماری دانش آموزان دختر پایه پنجم دبستان شهرستان بندر خمیر (استان هرمزگان) بود. ازطریق نمونه گیری در دسترس، سه مدرسه دخترانه ابتدایی شهرستان بندر خمیر انتخاب شده و دانش آموزان مقطع پنجم ابتدایی آن مدارس، با آزمون اضطراب امتحان اسپیلبرگر مورد سنجش قرار گرفتند. افرادی با نمره بالاتر از خط برش آزمون، به عنوان دانش آموزان دارای اضطراب امتحان لحاظ شدند و به سه گروه 15 نفره برای اجرای طرحی نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون، به طور تصادفی گمارده شدند. به گروه اول، آموزش مهارت های مطالعه و یادگیری و به گروه دوم، آموزش خودآموزی کلامی مایکنبام، هر یک در 8 جلسه یک ساعته، داده شد.یک گروه نیز به عنوان گروه گواه، هیچ آموزشی دریافت نکرد. آزمون اضطراب امتحان اسپیلبرگر قبل از شروع مداخله ها و پس از آن (بعد از اخذ امتحانات میان دوره) از دانش آموزان گرفته شد. ازطریق آزمون تحلیل واریانس چند متغیّری و آزمون تعقیبی شفه، تفاضل نمرات پیش آزمون از پس آزمون مورد تحلیل آماری واقع شد. نتایج حاکی از اثربخشی هر دو روش بر اضطراب امتحان و ابعاد شناختی و هیجانی آن و همچنین برتری روش خودآموزی کلامی مایکنبام بر روش آموزش مطالعه و یادگیری بود. با توجه به اثربخشی بیشتر روش خودآموزی کلامی مایکنبام و با توجه به مبانی نظری و شیوه اجرای ساده تر این روش در میان مداخلات رفتاری-شناختی، به نظر می رسد می توان با آموزش وسیع این روش به معلمان و مشاوران مدارس، به کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان مبادرت ورزید.
اثربخشی آموزش مؤلفه های آرامش روانشناختی مبتنی بر دیدگاه اسلامی (صبر و دعا) در اضطراب امتحان و تاب آوری دانش آموزان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات روانشناسی تربیتی سال چهاردهم زمستان ۱۳۹۷ شماره ۳۲
185 - 202
حوزههای تخصصی:
هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مؤلفه های آرامش روان شناختی مبتنی بر دیدگاه اسلامی (صبر و دعا) در اضطراب امتحان و تاب آوری دانش آموزان پسر متوسطه اول شهر زاهدان بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه ای به تعداد 30 نفر از کلیه دانش آموزان پسر متوسطه دوره اول شهر زاهدان در سال تحصیلی 1397-1396 به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه اضطراب امتحان ابوالقاسمی و همکاران (1375) و تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) بود.داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و شاخص آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد میانگین نمرات اضطراب امتحان گروه آزمایش نسبت به گروه گواه در پس آزمون به طور معناداری کاهش یافته، اما میانگین نمرات تاب آوری گروه آزمایش نسبت به گروه گواه در پس آزمون به طور معناداری افزایش یافته بود. لذا نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مؤلفه های آرامش روان شناختی مبتنی بر دیدگاه اسلامی می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مفید برای کاهش اضطراب امتحان و افزایش تاب آوری دانش آموزان به کار رود.
اثر بخشی آموزش شناختی – رفتاری بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات روانشناسی تربیتی سال چهاردهم زمستان ۱۳۹۷ شماره ۳۲
203 - 222
حوزههای تخصصی:
مقدمه: اضطراب امتحان یکی از دلایل اصلی افت تحصیلی و ضعیف شدن پایه تحصیلی دانش آموزان در مقاطع تحصیلی ابتدایی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش شناختی- رفتاری بر کاهش اضطراب امتحان پسران مقطع راهنمایی انجام شد. روش: این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه مورد مطالعه دانش آموزان پسر پایه اول تا سوم مقطع راهنمایی شهرستان سنندج بودند. تعداد60 نفر از دانش آموزان به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب و به تصادف به دو گروه 30 نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون در هر دو گروه اجرا شد. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه تحت مداخلات شناختی – رفتاری قرار گرفتند. گروه کنترل هیچ مداخله ی دریافت نکردند. یافته ها: مداخلات شناختی – رفتاری در کاهش اضطراب امتحان موثر بود. اندازه اثر در این تحقیق 0/31 به دست آمد. نتیجه گیری: آموزش شناختی– رفتاری شیوه ی موثر در کاهش اضطراب امتحان است. بنابراین از این مداخله می توان برای بهبود عملکرد تحصیلی در کلینیک ها استفاده نمود.
اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر انگیزش تحصیلی و اضطراب امتحان در دانش آموزان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
آموزش و ارزشیابی سال یازدهم تابستان ۱۳۹۷ شماره ۴۲
13 - 36
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر انگیزش تحصیلی و اضطراب امتحان دانش آموزان دختر پایه نهم شهرستان تسوج انجام شد. طرح مطالعه از نوع نیمه تجربی به صورت طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل همه دانش آموزان دختر پایه نهم شهرستان تسوج در سال تحصیلی 1395-1394 بود. در این راستا، 55 نفر از دانش آموزان دختر پایه نهم شهر تسوج به شکل تصادفی در دو گروه آزمایشی (28 نفر) و گروه کنترل (27 نفر) جایگزین شدند. پس از اجرای پیش آزمون، اعضای گروه آزمایش تحت آموزش راهبردهای خودتنظیمی به مدت 8 جلسه 100 دقیقه ای قرار گرفتند؛ اما طی این مدت مداخله ای بر روی گروه کنترل صورت نگرفت. از پرسشنامه ی انگیزش تحصیلی (AMS) والرند و همکاران و پرسشنامه اضطراب امتحان فیلیپس (PAQ) جهت جمع آوری داده ها و برای آزمون فرضیه ها نیز از روش آماری کوواریانس یک راهه استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین دانش آموزان گروه کنترل و آزمایش در هر سه خرده مقیاس انگیزش تحصیلی (درونی، بیرونی و بی انگیزشی) و اضطراب امتحان وجود دارد
رابطه ی میزان ناامیدی و خودپنداره تحصیلی با اضطراب امتحان دانش آموزان دختر پایه ی ششم(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
آموزش و ارزشیابی سال یازدهم پاییز ۱۳۹۷ شماره ۴۳
13 - 27
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودپنداره تحصیلی و میزان ناامیدی با اضطراب امتحان انجام گرفت. طرح پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی-همبستگی است. جامعه ی آماری پژوهش حاضر را دانش آموزان دختر مقطع ششم دبستان های شهر تبریز تشکیل می دادند و نمونه ی پژوهش شامل 231 نفر از دانش آموزان بودند که به وسیله ی نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از آزمون اضطراب امتحان اشپیلبرگر، مقیاس ناامیدی کازدین و همکاران (1983) و پرسشنامه خودپنداره تحصیلی یس یسن چن (2004) استفاده شد. برای تحلیل داده ها، آزمون معنی داری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون همزمان مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که خودپنداره تحصیلی با اضطراب امتحان رابطه ی منفی معنی دار و ناامیدی با اضطراب امتحان رابطه ی مثبت معنی دار دارند. همچنین نتایج رگرسیون همزمان نیز بیانگر این بود که از میان متغیرهای پیش بین، خودپنداره به شکل معنی داری اضطراب امتحان دانش آموزان را پیش بینی می کند. با عنایت به یافته های پژوهش حاضر می توان گفت توجه به باورها و برداشت های افراد ازتوانمندی های خودشان می تواند در موفقیت های تحصیلی آن ها مؤثر باشد.
اثربخشی گشتالت درمانی گروهی بر اضطراب اجتماعی، اضطراب امتحان و عاطفه مثبت و منفی دانشجویان دختر(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
آموزش و ارزشیابی سال یازدهم زمستان ۱۳۹۷ شماره ۴۴
13 - 29
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گشتالت درمانی گروهی بر اضطراب اجتماعی، اضطراب امتحان و عاطفه مثبت و منفی دانشجویان دختر انجام گرفت. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه اسلامی آزاد واحد ساری در سال تحصیلی 95-94 تشکیل دادند. از تعداد کل جامعه مورد نظر 50 نفر حاضر به همکاری شدند. سپس پرسشنامه های هراس اجتماعی کانور، اضطراب امتحان ساراسون و مقیاس عاطفه مثبت و منفی PANAS، در اختیارشان قرار گرفت و مورد پیش آزمون قرار گرفتند. از این تعداد 20 دانشجو به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند (20 نفر گروه آزمایش و 20 نفر گروه کنترل). سپس مداخله درمانی(8 جلسه 90 دقیقه ای) بر روی گروه آزمایشی انجام شد و پس از پایان جلسات، دانشجویان هر دو گروه مورد پس آزمون قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته ها نشان داد که گشتالت درمانی حدود 37 درصد واریانس کاهش میزان اضطراب اجتماعی را تبیین می کند. هم چنین گشتالت درمانی حدود 67 درصد واریانس کاهش میزان اضطراب امتحان را تبیین می کند و گشتالت درمانی منجر به افزایش عاطفه مثبت و کاهش عاطفه منفی گردید. نتایج نشان داد که گشتالت درمانی گروهی بر اضطراب اجتماعی، اضطراب امتحان و عاطفه منفی و مثبت تأثیر دارد.
نقش واسطه ا ی جهت گیری هدف در رابطه ابعاد کمال گرایی و اضطراب امتحان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
آموزش و ارزشیابی سال یازدهم زمستان ۱۳۹۷ شماره ۴۴
55 - 77
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه علی ابعاد کمال گرایی با اضطراب امتحان از طریق واسطه گری جهت گیری هدف انجام شد. برای انجام این تحقیق 320 نفر از دانش آموزان دوره دوم متوسطه شیراز با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه شامل پرسشنامه کمال گرایی هیل و همکاران(2004)، مقیاس اضطراب امتحان ساراسون (1984) و مقیاس هدف های پیشرفت (AGOS)، استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل مسیر انجام شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که مدل با داده های این پژوهش برازش مناسبی دارد. در این پژوهش مسیر مستقیم کمال گرایی مثبت با بعد تفکر نامربوط اضطراب امتحان به صورت منفی، معنادار بود و مسیر مستقیم کمال گرایی منفی به همه ابعاد اضطراب امتحان(تنش و نگرانی، تفکر نامربوط و علایم جسمانی) به صورت مثبت معنادار بود. همچنین مسیر مستقیم کمال گرایی مثبت به جهت گیری هدف تبحری و عملکردی به صورت مثبت، معنادار بود اما کمال گرایی منفی هیچ کدام از دو بعد جهت گیری هدف تبحری و عملکردی را پیش بینی ننمود. جهت گیری هدف تبحری همه ابعاد اضطراب امتحان (تنش و نگرانی، تفکر نامربوط و علایم جسمانی) را به صورت منفی پیش بینی نمود. جهت گیری هدف عملکردی هیچ کدام از ابعاد اضطراب امتحان را پیش بینی ننمود. کمال گرایی مثبت به صورت غیر مستقیم و از طریق جهت گیری هدف تبحری با همه ابعاد اضطراب امتحان (تنش و نگرانی، تفکر نامربوط و علایم جسمانی) ارتباط داشت. بنابراین افراد با کمال گرایی مثبت به جهت انتخاب اهداف تبحری، در موقعیت های تنش زا مانند موقعیت امتحان، اضطراب کمتری را تجربه می نمایند
اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر ملال تحصیلی و اضطراب امتحان دانش آموزان دختر دبیرستانی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
آموزش و ارزشیابی سال یازدهم زمستان ۱۳۹۷ شماره ۴۴
119 - 143
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روش درمان شناختی- رفتاری بر ملال تحصیلی و اضطراب امتحان دانش آموزان دختر دبیرستانی انجام شد. بدین منظور 383 نفر از دانش آموزان دختر ۱۵ تا ۱۸ مدارس دولتی شهر تهران در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶، به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و با مقیاس ملال تحصیلی و پرسشنامه ی اضطراب امتحان (TAI) مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس تعداد 30 نفر از دانش آموزانی که مجموع نمرات اضطراب امتحان و ملال تحصیلی بیشتری داشتند به عنوان آزمودنی انتخاب و به طور تصادفی و مساوی در دو گروه کنترل و آزمایش، قرار داده شدند و نمرات کسب شده آنان در جریان نمونه گیری به عنوان نمرات پیش آزمون در نظر گرفته شد. سپس گروه آزمایش در 8 جلسه 2 ساعته، تحت مداخله ی "درمان شناختی- رفتاری" قرار گرفت؛ این در حالی بود که افراد گروه کنترل، هیچ مداخله ای دریافت نکردند. پس از پایان مداخله از هر دو گروه پس آزمون و 3 ماه پس از آن پیگیری به عمل آمد. در نهایت داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس یک طرفه، مورد ارزیابی آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش گروه درمانی شناختی-رفتاری بر کاهش ملال تحصیلی و اضطراب امتحان دانش آموزان اثربخش بوده است. بر طبق یافته ها با توجه به سودمندی درمان شناختی- رفتاری بر بهبود ملال تحصیلی و اضطراب امتحان و نظر به کوتاه مدت بودن این مداخله، به نظر می رسد می توان این روش را بر روی طیف وسیعی از مشکلات رفتاری و شناختی به کار بست که البته نیاز به تحقیقات تکمیلی دارد.
اثربخشی روش آموزش مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب امتحان و سبک های حل مسئله در دانشجویان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: این تحقیق باهدف اثربخشی روش آموزش مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب امتحان و سبک های حل مسئله در دانشجویان انجام شد. روش: روش پژوهش، نیمه آزمایشی با گروه پیش آزمون و پس آزمون بود. ابزار مورداستفاده پروتکل ذهن آگاهی، پرسشنامه ذهن آگاهی خدایی، پرسشنامه حل مسئله کسیدی و لاین و اضطراب امتحان معنوی پور بود. نمونه آماری 24 نفر از دانشجویانی بود که در سال 93 به کلینیک معنوی پور به منظور گذراندن دوره کارورزی مراجعه کرده بودند انتخاب شدند که از این تعداد در هر گروه تعداد 3 نفر پسر و 9 نفر دختر انتخاب شد. پس از گمارش تصادفی 12 نفر آزمودنی در گروه آزمایشی که در معرض آموزش فنون مبتنی بر ذهن آگاهی و 12 نفر در گروه کنترل، به روش طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. در پژوهش حاضر جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. یافته ها و نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مبتنی بر ذهن آگاهی اضطراب امتحان گروه آزمایش را به صورت معنی داری از گروه کنترل کاهش داد اما تفاوت معنی داری بین نمره های دو گروه در سبک های حل مسئله مشاهده نشد.
فراتحلیل اثربخشی روش های مختلف درمان بر اضطراب امتحان فراگیران در ایران(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
روش ها و مدل های روان شناختی سال نهم بهار ۱۳۹۷ شماره ۳۱
47 - 68
حوزههای تخصصی:
اضطراب امتحان یکی از شایع ترین اضطراب هایی است که افراد در دوران تحصیل خود با آن مواجه می شوند؛ و عملکردشان بواسطه آن تحت تاثیر قرار می گیرد. روش های درمان متنوعی توسط پژوهشگران برای کاهش اضطراب امتحان به کار گرفته می شود. هدف این پژوهش فراتحلیل مطالعات انجام گرفته در زمینه تاثیر روش های درمانی بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان و دانشجویان است. برای انجام فراتحلیل از رویکرد هانتر و اشمیت استفاده شده است. از بین ۵۵ مطالعه شناسایی شده، ۳۷ مطالعه وارد تحلیل شد. با توجه اینکه برخی مطالعات از چندین متغیر یا مداخله استفاده کرده بودند، چندین بار در فرایند فراتحلیل بررسی شدند؛ که در نهایت ۳۳ اندازه اثر از کل پژوهش ها به دست آمد. نتایج نشان داد که روش های درمان رفتاری، شناختی و ترکیبی در درمان اضطراب امتحان مؤثرند. در این میان روش های درمان ترکیبی با اندازه اثر ۴۱/۱، در سطح آلفای کمتر از ۰۰۱/۰ معنادار است و لذا نسبت به روش های دیگر اثربخش تر ارزیابی می شود. نتایج این پژوهش می تواند راهگشای تحقیقات در حوزه درمان اضطراب امتحان در آینده باشد.
مقایسه اثر بخشی گشتالت درمانی و موسیقی درمانی بر اضطراب امتحان و بهزیستی تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه دوم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی گشتالت درمانی و موسیقی درمانی بر اضطراب امتحان و بهزیستی تحصیلی در دانش آموزان دختر متوسطه دوم می باشد. روش پژوهش، روش آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر شیراز می باشد. نمونه آماری شامل دو گروه آموزش (هرکدام 15 نفر) و یک گروه کنترل (15 نفره) که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده و دو گروه آزمایش، گشتالت درمانی و موسیقی درمانی را دریافت کردند. ابزار تحقیق شامل مقیاس اضطراب امتحان فریدمن و مقیاس بهزیستی تحصیلی سالملا آرو و آپادایا بود. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان دهنده تاثیر معنادار گشتالت درمانی و موسیقی درمانی بر اضطراب امتحان (43/20 <strong><em>F=</em></strong> و000/0 <strong><em>P=</em></strong> ) و بهزیستی تحصیلی(47/38 <strong><em>F=</em></strong> و 000/0 <strong><em>P=</em></strong> ) می باشد. همچنین بین گشتالت درمانی و موسیقی درمانی در اضطراب امتحان و بهزیستی تحصیلی تفاوت معناداری مشاهده نشد(05/0><strong><em>P</em></strong>). با توجه به نتایج به دست آمده یعنی اثر بخشی گشتالت درمانی و موسیقی درمانی بر کاهش اضطراب امتحان و بهبود بهزیستی تحصیلی، نقش درمان های فوق در کاهش اضطراب امتحان و بهبود کارکردهای هیجانی دانش آموز در محیط تحصیلی بیش از پیش آشکار می گردد.
مقایسه باورهای خودکارآمدی، راهبردهای تنظیم هیجان و تحمل ابهام در دانش آموزان دختر و پسر دارای اضطراب امتحان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رویش روان شناسی سال هفتم فروردین ۱۳۹۷ شماره ۱ (پیاپی ۲۲)
179-198
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف مقایسه باورهای خودکارآمدی، راهبردهای تنظیم هیجان و تحمل ابهام در دانش آموزان دختر و پسر دارای اضطراب امتحان انجام گرفت. این مطالعه به روش علی-مقایسه ای می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع راهنمایی شهر اردبیل در سال تحصیلی 92-1391 می باشد. آزمودنی های پژوهش شامل 150 دانش آموز (75 دختر و 75 پسر) دارای اضطراب امتحان می باشد که به شیوه تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و در پژوهش شرکت کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب امتحان، خودکارآمدی، تنظیم هیجان و تحمل ابهام استفاده شد. داده های بدست آمده نیز با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره MANOVA با استفاده از نرم افزار SPSS 18 تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه از دانش آموزان دختر و پسر دارای اضطراب امتحان تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین دانش آموزان دختر و پسر دارای اضطراب امتحان در زمینه تنظیم هیجان و تحمل ابهام تفاوت معنی داری وجود دارد. این در حالی است که این تفاوت در خودکارآمدی معنی دار نبود. نتایج نشان می دهد تنظیم هیجان و تحمل ابهام در دانش آموزان دختر دارای اضطراب امتحان بیشتر از پسر می باشد. لذا برای پیشگیری از اضطراب امتحان می توان راهبردهای تنظیم هیجان را به دانش آموزان دختر یاد داد و با آموزش های لازم تحمل ابهام را در آنها افزایش داد.
اثربخشی آموزش ذهن آگاهی روی اضطراب امتحان دانش آموزان پسر مقطع راهنمایی شهر کاشان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدفهدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش ذهن آگاهی روی اضطراب امتحان دانش آموزان پسر مقطع راهنمایی شهر کاشان می باشد. روش طرح پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر مقطع راهنمایی مدارس دولتی شهر مشغول به تحصیل در سال 95 کاشان می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای 40 دانش آموز دارای اضطراب امتحان به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی 20 دانش آموز در گروه آزمایش و 20 دانش آموز در گروه کنترل جایگزین شدند و جهت سنجش اضطراب امتحان دانش آموزان از پرسشنامه اضطراب امتحان اسپیلبرگر استفاده شد. پرسشنامه در سه مرحله پیش آزمون ، پس آزمون و پیگیری مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها نتایج تحلیل آماری داده ها براساس روش کوواریانس نشان داد که فرضیه پژوهش حاضر در سطح 99 درصد از اطمینان معنادار می باشد. نتیجه گیریبنابراین نتیجه گرفته می شود که آموزش ذهن آگاهی در کاهش اضطراب امتحان موثراست.
تاثیر آموزش تنظیم هیجانی بر تاب آوری تحصیلی و اضطراب امتحان دانش آموزان دختر دبیرستانی منطقه نه تهران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر آموزش تنظیم هیجانی بر تاب آوری تحصیلی و اضطراب امتحان دانش آموزان دختر دبیرستانی انجام شد. روش این پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. برای این منظور تعداد 40 دانش آموز از بین 31 مدرسه پس از اجرای پیش آزمون و غربالگری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه (گروه اول:آموزش تنظیم هیجانی ،گروه دوم :بدون آموزش) قرار گرفتند. سپس 10 جلسه آموزشی در مورد گروه اول اجرا شد و گروه دوم آموزشی دریافت نکرد. برای پیش آزمون و پس آزمون از پرسشنامه های اضطراب امتحان و تاب آوری تحصیلی استفاده شد.سپس داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که آموزش تنظیم هیجانی بر کاهش اضطراب امتحان و نیز افزایش تاب آوری تحصیلی اثر گذار می باشد.