عهد جدید

در مباحث مربوط به خانواده مسئله چندهمسری مورد توجه علوم مختلف به ویژه علوم انسانی و دینی بوده است و از موضوعات قابل اهمیت در حوزه مباحث فرهنگی و اجتماعی به شمار می آید. کتاب مقدس (عهد عتیق و عهد جدید) و قرآن نیز آموزه هایی در این باره بیان کرده اند. در این مقاله با روش توصیفی تحلیلی تطبیقی روشن گردید که از میان گونه های مختلف چندهمسری صرفاً گونه تعدد زوجات در عهد عتیق به صورت ضمنی (داستان های انبیا و احکام فقهی) و در قرآن به صورت صریح مورد پذیرش قرار گرفته است. در عهد جدید نیز اگرچه درباره جواز آن صراحتاً چیزی گفته نشده است، اما هیج تصریحی بر ممنوعیت آن وجود ندارد (برخلاف آموزه های دین مسیحیت). قرآن در عین آنکه صراحتاً تعدد زوجات را مجاز دانسته، اولویت را به گونه تک همسری داده است؛ ازاین رو برخلاف ظاهر عهد عتیق تعداد مجاز زوجات را صراحتاً محدود و احکام سختگیرانه ای را برای آن وضع کرده است. در کتاب مقدس تبیینی از تعداد مجاز و سایر احکام تعدد زوجات نمی توان یافت. همچنین برخلاف کتاب مقدس که به حکمت و مصلحت تعدد زوجات نپرداخته، قرآن حکمت جواز آن را مصالح اجتماعی بیان کرده است.

امروزه بر اساس علم روان شناسی یکی از شاخص های انسان سالم، با هوش هیجانی پرورش یافته، داشتن تعهد و مسئولیت اجتماعی است. سؤال این است که دو دین اسلام و مسیحیت چقدر به این بخش از توانایی هوش انسان پرداخته اند؟ آیا رهبران دینی ادیان یادشده به عنوان الگوی جامعه مؤمنان خود دارای این ویژگی بوده اند؟ و آیا در قرآن و عهد جدید این مؤلفه از هوش هیجانی به دین داران تکلیف یا توصیه شده است؟ پژوهش حاضر یک مورد اسنادی کتابخانه ای است که در ابتدا به مفهوم هوش هیجانی برگرفته از نظر بار آن می پردازد و سپس از میان پانزده مؤلفه معرفی شده، مؤلفه مسئولیت اجتماعی را به صورت موردی انتخاب می کند تا در متن کتاب های قرآن و عهد جدید به صورت تطبیقی به بررسی آن بپردازد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که در هر دو کتاب به این مؤلفه توجه شده است. توصیه های الهی در قرآن و شخص پیامبر(ص) دیده می شود و در عهد جدید مسئولیت اجتماعی را در گفتار و رفتار حضرت عیسی(ع) و پولس می توان مشاهده کرد.