تاریخ و سیره اهل بیت(ع)

امام مهدى (عج)

سیماى درخشان امام على علیه السلام از منظر دیگران

امامت و مهدویت در کاوش های کربن

بررسی شرح الاخبار فی فضایل الائمه الاطهار قاضی نعمان

۷۳۱.

بررسی نیایش های امام مجتبی (ع)

نویسنده: مریم سلیمانی میمند

منبع: بینات سال پانزدهم زمستان ۱۳۸۷ شماره ۴ (پیاپی ۶۰)

حوزه‌های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی علوم اسلامی تاریخ اسلام و سیره تاریخ و سیره شناسی تاریخ و سیره اهل بیت(ع)

تعداد بازدید : ۱۰۶۶ تعداد دانلود : ۵۹۳

یکی از راههای رسیدن به کمال،انجام عبادت واطاعت خداوند است.از سویی عقل بشر مستقیما نمی تواند به ماهیت تمام عبادات وچگونگی انجام آن پی ببرد؛بنابراین ناچار است به معصومین(ع) رجوع کرده وبی کم و کاست شیوه آنان را به کار گیرد و در دعا و نیایش که نوعی عبادت است باید روش معصومین به کار گرفته شود.نیایش آن حالت روحی است که میان انسان و معبودش رابطه انس ایجاد کرده و او را در جاذبه ربوبی قرار می دهد،به تعبیری دیگر در آن هنگامی که انسان موقعیت واقعی خود را در جهان با عظمت هستی درک می کند در حال نیایش به سر می برد.نیایش های امام حسن(ع) از زمره نیایش هایی است که سرشار از معانی بلند و دریایی از معرفت است.معارفی که هیچ انسانی در زندگی خود از آن بی نیاز نیست.امام حسن مجتبی(ع) به عنوان مصداق قرآن ناطق درنیایش هایش به 3 محور:معرفت الهی،فضایل اخلاقی،دعا و مناجات اشاره دارند.

دفاع فاطمه(س) از امامت و امام خویش‏