درخت حوزه‌های تخصصی

از نشانه های خداوند، که در آیه بیست و دوم سوره مبارکه روم به آن اشاره شده، اختلاف درالوان و السنه انسان هاست. تفاوت در الوان انسانی، با توجه به معنای لغوی «لون» و نیز براساس سایر کاربردهای این واژه در قرآن و دیدگاه های تفسیری، منحصر به اختلاف دررنگ پوست آدمیان نیست، بلکه اختلافات در چهره و شکل قیافه آنان را نیز دربر میگیرد.این تفاوت های چهره ای، در عین ایجاد اشتراکات و مشابهت هایی میان دسته های مختلفانسانی، شگفتی خلقت و تصویرگری خداوند را نمایان میسازد. در خصوص اختلاف السنهنیز، مفسران متعددی آن را شامل تفاوت های موجود در آوای صدای انسان ها دانسته اند کهبه لحاظ تفاوت در عین مشابهت میان آهنگ صداها، عظمت خلقت، آشکار میگردد.اشتراکات در چهره و صدا، زمینه ساز شناخت، ارتباط و محبت و اختلافات در این دو،عامل جداسازی و شناسایی انسان ها محسوب میشود.

"قرآن کریم کلام مُنزل ربوبی و علی علیه‏السلام پرورش یافته مکتب نبوی قلمداد می‏گردد و آنچه از کلام ربوبی بر قلب مطهر نبوی نازل گشت، تمام آن به شاگرد بی‏بدیل و وصی پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله تعلیم داده شد و آن بزرگوار از حقایق و اسرار قرآن آگاه گردید؛ از این رو می‏توان کتاب علی علیه‏السلام ، یعنی نهج البلاغه را برترین کتاب‏ها پس از قرآن و شخصیت او را برترین شخصیت‏ها پس از پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله دانست. موضوع ارتباط علی علیه‏السلام با قرآن همواره مطمح نظر اصناف گوناگون اصحاب علم و معرفت بوده و می‏باشد و در این میان اهل انصاف و بصیرت، اذعان دارند که قرآن‏شناسی از منظر علوی در واقع همان قرآن‏شناسی از منظر قرآن است؛ چرا که علی علیه‏السلام را به حق، قرآن ناطق می‏دانند؛ همچنان‏که حضرت خود به این حقیقت اشاره نموده است (نهج‏البلاغه، خطبه 158). در هر صورت بررسی هماهنگی و همرنگی میان قرآن ناطق و صامت، می‏تواند کاشف برخی از حقایق و اسرار پیرامون شخصیت والای امیرمؤمنان علی بن ابی‏طالب علیه‏السلام و جایگاه رفیع شیعیان و پیروان او باشد. موضوعاتی از قبیل شهادت بر رسالت نبوی، پذیرش حقیقت، ثقلین اکمال دین ربوبی، عصمت از خطا و لغزش، شفاعت و رحمت و هدایت فراگیر، از جمله هماهنگی‏های میان قرآن و علی علیه‏السلام می‏باشد که در این نوشتار به آنها خواهیم پرداخت. "

تأکید قرآن­کریم بر موضوعاتی مانند علم، عالم، جستجوی علمی، تعقل وتفکر، نشان دهنده اهمیتی است که این کتاب الهی برای مبانی تولید علم قائل است. به عبارت دیگر بررسی مباحث مذکور از دیدگاه قرآن، خاستگاه نوآوری علمی در کلام خداوند متعال را مشخص خواهد کرد. این موضوعات ارتباط مستقیم با نوآوری وکشف پدیده­ها دارند. بنابر­این منشاء وخاستگاه تولید علم در اهمیتی است که قرآن به این مباحث می­دهد. ومتقابلاً تولید علم در فضایی شکوفا و بارور می­شود که مباحث ذکر شده مورد توجه قرار گیرد.

یکی از مباحث چالش برانگیز در تفسیر قرآن، بحث انزال سکینه در آیه 40 توبه و به ویژه چیستی مرجع ضمیر «علیه» در عبارت « فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَکٖینَتهۥ عَلَیْهِ » است. مفسران فریقین با برخی پیش فرض ها به این قضیه نگریسته و به همین علت نتوانسته اند نظری مطابق با واقع در این باره ارائه دهند. علمای شیعه طرفدار بازگشت ضمیر به پیامبر | و نزول سکینه بر ایشان هستند؛ در مقابل، مفسران عامه بر بازگشت این ضمیر به ابوبکر اصرار دارند و آن را یک فضیلت بزرگ برای وی می دانند. هر دو گروه در این راه، به نوعی متفاوت با دیگری، به خطا رفته اند. به اعتقاد نگارندگان مرجع ضمیر «علیه» در این آیه ابوبکر است اما این امر فضیلتی برای وی نیست و خدای متعال از رهرو انزال سکینه بر ابوبکر، جان ارزشمند پیامبرش را حفظ نموده است؛ به زبان دیگر، فرود آمدن سکینه بر ابوبکر، موضوعیت نداشته است، بلکه مقدمه ای برای حفظ جان رسول خدا | بوده است.