محمد بابایی

نقش آفرینی صداوسیما در عرصه های مختلف سیاسی اجتماعی در ایران این روزها بیش از پیش مورد توجه پژوهشگران است. راهپیمایی های سالانه 22 بهمن و روز قدس از جمله رویدادهای جمعی مهمی است که نحوه نقش آفرینی این رسانه در آنها در قالب تولید و ارسال پیام به منظور همراه سازی مخاطبان کمتر مورد مطالعه علمی قرار گرفته است. به نظر می رسد خلاء مطالعات جدی و علمی در این باره سبب تداوم برخی رویه های سنتی رسانه ای و به ویژه تلویزیونی شده است.مطالعه علمی این موضوع نیز می تواند سبب شناخت بهتر و ارائه راهکارها به منظور بهبود عملکرد رسانه ها در این مناسبت ها بشود. از این رو پرسش اصلی پژوهش این است که "مسئولان صداو سیما از کدام الگو، محتوا، تکنیک و نیز شیوه های رسانه ای ( و در اینجا تلویزیون ) برای همراه سازی مردم در راهپیمایی های سالانه بهره می گیرند؟" فرضیه ای که به آزمون گذاشته خواهد شد این است که" تلویزیون در ارسال پیام برای این دو مناسبت تقریبا به یک شکل عمل می کند و تولید و ارسال پیام های همراه کننده با توجه به ویژگی های مخاطبان این دو رویداد نیست". پژوهش به دو روش اسنادی (برای داده های بخش نظری) و تحلیل محتوا (برای مطالعه محتوای برنامه های تلویزیون) انجام شده است. داده ها نیز با نرم افزار پردازش شده اند. توجه بیشتر برنامه های سیما به راهپیمایی 22 بهمن به نسبت روز قدس، غلبه قالب های غیر تبیینی ساخت برنامه و ارسال پیام در دو راهپیمایی، غلبه شیوه های مستقیم و ترغیبی انتقال پیام بر شیوه های غیر مستقیم و اقناعی،کم توجهی به علایق، ویژگی ها و سلایق مخاطب در تولید و ارسال پیام و بهره گیری نامتوازن از موضوعات و شرایط سیاسی روز مهمترین یافته های پژوهش اند.

مطالعه تعامل نظام سیاسی با نظام رسانه ای در ایران از جمله موضوعاتی است که با وجود اهمیت بالای آن در تبیین فرایندهای تعاملی متأثر از این دو حوزه؛ دچار ضعف مطالعاتی و ادبیاتی است. ضروت انجام مطالعات در این حوزه زمانی دوچندان می شود که در نظر بگیریم امروزه به واسطه افزایش نقش رسانه ها در فرایند سیاسی کشورها از جمله در جمهوری اسلامی، دستیابی به فهم و تبیینی دقیق هم از فرایند و هم از پدیده های سیاسی بدون در نظر گرفتن نقش رسانه ها، فهمی ناقص و تبیینی ناکامل خواهد بود. پدیده انتخابات (به مثابه بخشی از فرایند های نظام سیاسی) در ایران، ازجمله بسترهایی است که به واسطه فراهم سازی زمینه ای مناسب برای نقش آفرینی رسانه ها (به عنوان اصلی ترین مؤلفه نظام رسانه ای کشور) چگونگی و سازوکار تعاملی این دو حوزه را به روشن ترین وجه نمایان می سازد. با وجودیکه چنین بزنگاه هایی مکرر در ایران رخ می دهد (ایران یکی از پرانتخابات ترین کشورهای جهان است) اما از این نظر، کمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. از این رو در مقاله حاضر تلاش می شود تا با تمرکز بر این بستر تعاملی، بتوان به درکی بهتر از سازوکار آن دست یافت. سؤال اصلی مقاله آن است که “تعامل رسانه ها با پدیده انتخابات در جمهوری اسلامی ایران از چه الگویی پیروی می کند و این الگو چه سازوکاری دارد؟ ” به عبارتی آیا می توان در مقاطع انتخاباتی با بررسی رابطه این دو، به الگویی مشخص و تبیین کننده از تعامل آنها دست یافت؟ فرضیه ای نیز که در این مقاله به آزمون گذاشته می شود این است که “به نظر می رسد نحوه عملکرد رسانه در تعامل با پدیده انتخابات، تا حد زیادی متأثر از نظام سیاسی و عوامل وابسته به آن است “. برای پاسخ به پرسش اصلی، مقاله از روش اسنادی برای گردآوری داده ها و از رویکرد توصیفی – تحلیلی برای تجزیه و تحلیل داده ها بهره خواهد گرفت. دستیابی و معرفی مدلی اولیه تحت عنوان ” مدل تولید محتوا”[۲] در رسانه های خبری، که بیانگر چگونگی و سازوکار تأثیرگذاری مؤلفه های نظام سیاسی بر نحوه بازنمایی پدیده انتخابات در رسانه ملی است، مهمترین یافته این مقاله خواهد بود.

زمینه و هدف: تبیین شاخص های شایسته سالاری حفاظتی فرماندهان و مدیران انتظامی در اجرای کارکردهای سازمان های امنیتی، یکی از روش های مهم در راستای صیانت کارکنان در عصر مدیریت دانش است. بر این اساس، سازمان ها می توانند با ایجاد فرهنگ حفاظتی، تصویر صحیح تری از میزان دانش، نگرش و مهارت حفاظتی فرماندهان و مدیران داشته و برای تقویت عملکرد کارکنان شاغل در سازمان، بهره لازم را کسب کنند. با این هدف، پژوهش حاضر بر آن است تا به تبیین شاخص های شایسته سالاری حفاظتی فرماندهان و مدیران انتظامی پرداخته و ابعاد، مؤلفه ها و شاخص های شایسته سالاری حفاظتی و صیانتی فرماندهان و مدیران انتظامی را ارائه کند. روش: تحقیق حاضر ازنوع کاربردی است که به روش توصیفی انجام شده است. پرسش نامه در میان مدیران و فرماندهان توزیع، تکمیل و جمع آوری شد و بعد از کنترل و بررسی و حذف نسخه های ناقص، تعداد 30 پرسش نامه مفید و قابل استفاده به دست آمد. داده های حاصل از پرسش نامه ها به محیط نرم افزار اس.پی.اس.اس منتقل و بعد از بررسی روایی و پایایی، مورد تحلیل قرار گرفت. همچنین برای کسب روایی ابزار آزمون، از نظر خبرگان استفاده شد. یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل داده ها حاکی است، مهم ترین بعد شایستگی حفاظتی فرماندهان و مدیران را بعد پیشگیری و مهم ترین مؤلفه ها نیز جاسوسی، براندازی و خرابکاری از میان انواع مؤلفه های موجود از اهمیت بیشتری برخوردار بوده و شاخص های هر مؤلفه نیز در افق آینده احصاء شد. نتیجه گیری: براساس یافته های تحقیق، در ابعاد و مؤلفه های مربوط به پیشگیری از جاسوسی، تعداد 14 شاخص ، در ابعاد و مؤلفه های مربوط به پیشگیری از براندازی، تعداد 8 شاخص و در ابعاد و مؤلفه های مربوط به پیشگیری از خرابکاری تعداد 10 شاخص به عنوان شایستگی های حفاظتی فرماندهان و مدیران انتظامی احصا و ارائه شد.

امروزه، کاربرد  قدرت نرم و بومی سازی آن در تحولات نظام اقتصادی- سیاسی جهانی ضرورتی انکارناپذیر است که آن را در سه بعد  فرهنگی، اقتصادی و سیاسی می توان مورد بررسی قرار داد. یکی از متغیرهای فرعی در بخش فرهنگی، ورزش می باشد. این پژوهش که به روش تحلیلی- توصیفی و استفاده از مطالعات کتابخانه ای انجام گرفته، به دنبال تحلیل ماهیت قدرت نرم در ورزش و تاثیر آن بر همگرایی کشورهاست.  این پژوهش بر آن است که  به پرسش های زیر پاسخ دهد:  آیا ورزش به عنوان یکی از مولفه های ایجاد قدرت نرم، بر توسعه اقتصادی برخی کشورها تأثیر مثبت خواهد گذاشت؟ چرا ورزش به عنوان یکی از مولفه های ایجاد قدرت نرم بر همگرایی کشورها تأثیر می گذارد؟ نتایج تحقیق نشان می دهد که در حوزه قدرت، شناسایی و برتری یک کشور نسبت به سایر کشورها، آن هم از راه مسابقات ورزشی که امروزه به صورت حرفه ای و تجاری به عنوان یک پدیده مطرح است، نشانه برتری و تأثیرگذاری ورزش در ایجاد قدرت نرم است. بنابراین، استفاده از راهبرد نفوذ، جذب و اقناع در ورزش که از اهداف قدرت نرم است می تواند در سطوح ملی و بین المللی علاوه بر ایجاد اتحاد، غرور ملی و یکپارچگی فرهنگی در همه اقشار جامعه،  در نیل به توسعه اقتصادی و همگرایی نیز موثر واقع گردد.

تعامل رسانه و سیاست از نگاه نظریه های مطرح موضوع این مقاله است. در نگاهی کلی می توان سه رویکرد را در این خصوص تشخیص داد: رویکرد رسانه محور؛ رویکرد جامعه محور و رویکرد تلفیقی. برای تسهیل در فهم بهتر این نظریه ها، نمونه هایی از هریک از این رویکردهای کلان ارائه شده است. در پایان با توجه به نقدهای وارده بر هر یک از رویکردهای مزبور؛ رویکرد " تولید خبر" با توجه به مبنای جامعه شناختی و نیز در برگرفتن عینی تر متغیرهای دخیل در این تعامل به عنوان رویکردی معرفی شده است که می تواند تحلیلی جامع از این رابطه ارائه کند.

مقاله ای که از نظر میگذرد نتیجه یک مطالعه کاربردی و پژوهشی از نوع توصیفی پیمایشی است. هدف کلی از انجام این پژوهش تعیین مدیریت کیفیت فراگیر خدمات آموزشی، دانشجویی واحدهای ارائه کننده خدمات و انطباق آنها با رضایتمندی دانشجویان به عنوان مشتریان دریافت کننده خدمات بوده است. جامعه آماری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی قوچان و واحدهای ارائه کننده به خدمات آموزشی و دانشجویی بوده و نمونه گیری به روش تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انجام شده است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مدیریت کیفیت فراگیر (T.Q.M) و پرسشنامه ارزیابی رضایتمندی دانشجویان است. داده های جمع آوری شده از هشت واحد ارائه کننده خدمات آموزشی و دانشجویی (امور آموزشی، امور پژوهشی، کتابخانه، دیداری و شنیداری، خوابگاهها، سلف سرویس، امور فرهنگی و تربیت بدنی) و تعداد 100 نفر دانشجو به عنوان نمونه مورد پژوهش با استفاده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی شامل میانگین ،همبستگی ناپارامتری اسپیرمن و قضیه حد مرکزی، تجزیه و تحلیل گردیده و استنتاج صورت گرفته است. نتایج پژوهش نشان میدهد که از بین واحدهای ارائه دهنده خدمات بیشترین امتیاز مدیریت کیفیت فراگیر (T.Q.M) مربوط به امور آموزشی و سپس به کتابخانه و مراکز اطلاع رسانی و کمترین امتیاز به امور دیداری و شنیداری و نیز سلف سرویس تعلق گرفته است. همچنین نتایج بدست آمده نشان داد که بین کمیت خدمات ارائه شده توسط واحدهای ارائه کننده خدمات و رضایتمندی دانشجویان به عنوان مشتری رابطه مستقیم و معنی داری وجود داشته و با ضریب اطمینان 99% همبستگی بین آنها وجود دارد. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که برای دستیابی به رضایتمندی بیشتر دانشجویان به عنوان مشتریان، خدمات آموزشی باید در ارتقاء مستمر کیفیت خدمات و رشد کمی خدمات تلاش صورت گیرد.

به نظر نویسنده امام خمینی را باید بر پایه اندیشه مدرن تفسیر کرد. مفاهیمی که امام به‏کار برده است مدرن هستند؛ هرچند امام با اندیشه غربی میانه‏ای ندارد و از آن بهره نمی‏گیرد. امام از اندیشه سنتی گذر می‏کند و به نوعی تجددگرایی اسلامی می‏رسد.