مرضیه خلیفه سلطانی

هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل مسئولیت اجتماعی سلبریتی های ورزشی بود. روش پژوهش حاضر آمیخته اکتشافی (ترکیبی از روش کیفی و کمی) بود. در مرحله کیفی، از طریق مصاحبه با خبرگان آگاه از موضوع، گونه های مسئولیت اجتماعی سلبریتی های ورزشی با استفاده از روش تحلیل مضمون و تکنیک دلفی در قالب 53 عامل و 8 مولفه شناسایی و دسته بندی شدند. در مرحله کمی عوامل شناسایی شده در قالب پرسشنامه پنج ارزشی لیکرت تنظیم شدند و در اختیار نمونه آماری (سلبریتی های ورزشی) به تعداد 278 نفر قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمون تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که مدل مسئولیت اجتماعی سلبریتی های ورزشی شامل مسئولیت اجتماعی، مسئولیت بشردوستی، مسئولیت اخلاقی، مسئولیت قانونی، مسئولیت زیست محیطی، مسئولیت فرهنگی، مسئولیت اقتصادی و مسئولیت سیاسی از برازش مناسبی برخوردار بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که با توجه به معروفیتی که سلبریتی های ورزشی در سطح جامعه دارند و به عنوان الگو در بخش زیادی از جامعه مطرح هستند و از دامنه نفوذ اجتماعی قابل توجهی نیز برخوردارند، مسئولیت پذیری آنها در حوزه های مختلف اجتماعی، اقتصادی، بشردوستانه، زیست محیطی و غیره… باعث خواهد شد تا شرایط بسیار مناسبی برای جامعه ایجاد شود، و جامعه به سمت توسعه پایدار حرکت کند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی مدل ارتباطی سرمایه های اجتماعی و فرهنگی با مشارکت اجتماعی سلبریتی های ورزشی با میانجی گری مسئولیت پذیری اجتماعی بود. روش این پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی بود و جامعه آماری سلبریتی های ورزشی بودند که تعداد 278 نفر به عنوان نمونه آماری از روش نمونه گیری در دسترس با توجه به دشواری جمع آوری داده ها انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه های محقق ساخته مشارکت اجتماعی، مسئولیت پذیری اجتماعی، سرمایه فرهنگی و سرمایه اجتماعی بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به تایید 10 نفر از متخصصین رسید و پایایی آنها در یک مطالعه ی مقدماتی با 30 آزم ودنی و ب ا آلفای کرونباخ به ترتیب 83/0، 86/0، 76/0 و 85/0محاسبه شد. داده ها از طریق روش مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل تحلیل شد. تحلیل های مدل سازی معادلات ساختاری، برازندگی الگوی پیشنهادی را تایید کرد. نتایج حاکی از اثرات مثبت و مستقیم سرمایه های فرهنگی، اجتماعی و مسئولیت پذیری اجتماعی بر میزان مشارکت اجتماعی سلبریتی های ورزشی بود. همچنین اثرات مثبت و غیرمستقیم سرمایه های اجتماعی و فرهنگی از طریق مسئولیت پذیری اجتماعی سلبریتی های ورزشی نشان داده شد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه ای مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی در ارتباط بین سرمایه اجتماعی با نوع دوستی دانش آموزان بود. روش این پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی بود و جامعه آماری دانش آموزان هنرستان های تربیت بدنی استان سیستان و بلوچستان بودند که تعداد 285 نفر به عنوان نمونه آماری از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه های استاندارد مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی لی و همکاران (2008)، سرمایه اجتماعی خلیفه سلطانی و همکاران (1400) و نوع دوستی منزور و اولاوریتا (2021) بود. برای بررسی روایی پرسشنامه ها از روایی صوری و محتوایی استفاده شد. داده ها از طریق روش مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل تحلیل شد. تحلیل های مدل سازی معادلات ساختاری، برازندگی الگوی پیشنهادی را تایید کرد. نتایج حاکی از اثرات مثبت و مستقیم سرمایه اجتماعی و مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی بر نوع دوستی بود. همچنین اثر مثبت و غیرمستقیم سرمایه اجتماعی از طریق مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی بر نوع دوستی دانش آموزان نشان داده شد. با توجه به نتایج به دست آمده، یکی از روش های ترغیب دانش آموزان برای درگیری در رفتارهای فرانقش جهت نوع دوستی، بهبود سرمایه اجتماعی و مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی است.

هدف از تحقیق حاضر، ارائه مدل مدیریت رسانه های ورزشی با رویکرد توسعه دیپلماسی ورزشی بود. روش تحقیق از نوع کیفی، شیوه داده بنیاد و رویکرد تحلیل سیستماتیک می باشد. جامعه آماری شامل مدیران سازمان های ورزشی، اصحاب رسانه ورزشی و اساتید دانشگاه بودند و نمونه گیری به صورت گلوله برفی صورت گرفت. جهت جمع آوری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده گردید، که محقق با انجام 17 مصاحبه به اشباع نظری رسید. روائی سؤالات مصاحبه مرحله به مرحله توسط خبرگان تأئید قرار گرفت و پایایی سؤالات از طریق پایایی باز آزمون 94 درصد بدست آمد. با تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار مکس کیودی ای، 465 کد اولیه، 51 مقوله فرعی و 13 مقوله اصلی بدست آمد و طی سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی، مدل تحقیق طراحی گردید. مقوله ها بر اساس الگوی پرادایمی اشتراوس و کوربین در محورهای عوامل علی، زمینه ای، مداخله گر، راهبردها و پیامدها قرار گرفتند. نتایج نشان داد، دیدگاه راهبردی و تعامل گرایی، موجب رشد اقتصادی، رشد فرهنگی و شهرت بین المللی و در نهایت جهانی سازی و دستیابی به قدرت نرم خواهد شد. بنابراین مسئولین باید با ایجاد برنامه ساختارمند و هدفمند، جهت مدیریت رسانه های ورزشی بکوشند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مصرف رسانه ای بر رفتار حامی محیط زیست با نقش میانجی آگاهی زیست محیطی دانشجویان علوم ورزشی استان سیستان و بلوچستان بود. روش پژوهش، توصیفی-پیمایشی بود و جامعه آماری همه دانشجویان علوم ورزشی استان سیستان و بلوچستان بودند که 271 نفر به عنوان نمونه آماری از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه استاندارد مصرف رسانه ای محمودیان و همکاران (2015)، پرسش نامه آگاهی زیست محیطی سی و همکاران (2022) و پرسش نامه رفتار حامی محیط زیست ون و دیو (2022) بود. برای بررسی روایی پرسش نامه ها از روایی های صوری و محتوایی استفاده شد. داده ها از طریق روش مدل سازی معادله ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل تحلیل شد. تحلیل های مدل سازی معادله ساختاری، برازندگی الگوی پیشنهادی را تأیید کرد. نتایج حاکی از اثرات مثبت و مستقیم مصرف رسانه ای و آگاهی زیست محیطی بر رفتار حامی محیط زیست بود. همچنین اثر مثبت و غیرمستقیم مصرف رسانه ای از طریق آگاهی زیست محیطی بر رفتار حامی محیط زیست دانشجویان علوم ورزشی نشان داده شد. با توجه به نتایج پژوهش، یکی از روش های ترغیب دانشجویان برای درگیری در رفتارهای فرانقش برای رفتار حامی محیط زیست، بهبود و ارتقای آگاهی زیست محیطی از طریق استفاده از ظرفیت رسانه های اجتماعی و ملی است.

هدف از تحقیق حاضر ارائه مدل پارادایمی توسعه مشارکت ورزشی کودکان و نقش آن در کنترل ورزن کودکان است. روش تحقیق کیفی به شیوه داده بنیاد بوده که جامعه آماری، اساتید جامعه شناسی و مدیریت ورزشی و خبرگان این حوزه بودند و روش نمونه گیری از نوع هدفمند و گلوله برفی انجام شد. جهت جمع آماری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده گردید، که مصاحبه ها با رسیدن به اشباع نظری خاتمه یافت و 11 مصاحبه انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات مصاحبه، با استفاده از نرم افزار Maxqda ورژن 2020 کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد. نتایج تحقیق نشان می دهد، اطلاع رسانی و افزایش دانش ورزشی خانواده ها به استقبال آنها از ورزش و فعالیت بدنی تاثیر دارد. همچنین تبلیغات، رسانه، شرایط اقتصادی، سیاسی و فرهنگی جامعه در برنامه محوری خانواده ها برای ورزش کودکانشان نقش دارد. نتیجه گیری می شود که با توسعه ی مشارکت ورزشی کودکان می توان از چاقی دوران کودکی و بیماری های ناشی از اضافه وزن در بزرگسالی جلوگیری کرد و کودکانی با جسم و روان سالم داشت.