حسن غفاری

پژوهش حاضر باهدف شناسایی پیشران های مؤثر بر توسعه شبکه های اجتماعی مجازی در تشخیص فرصت های کارآفرینانه صورت پذیرفت. شبکه های اجتماعی مجازی، به عنوان شبکه ای از ارتباطات انسانی، شامل واتس آپ، اینستاگرام، گوگل پلاس، لینکدین، فیس بوک، توییتر و سایر پلتفرم های دیگری است که دربرگیرنده فرصت های بسیاری درزمینة کارآفرینی می باشد. پژوهش، ازنظر هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش گردآوری داده ها، تحلیلی – اکتشافی و از نوع رویکرد آمیخته بوده که در بخش کیفی از روش تحلیل محتوا و در بخش کمی از روش میک مک استفاده شد. جامعه موردنظر در بخش کیفی شامل 9 نفر از خبرگان و در بخش کمی شامل 20 نفر از کارشناسان مسلط به موضوع است که به شیوه نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شده اند. روش گردآوری داده ها در بخش کیفی شامل مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه و در بخش کمی شامل پرسش نامه میک مک بوده است. در مرحله مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه، تعداد 18 متغیر اولیه شناسایی گردید که با تعدیل نظرات خبرگان، 16 متغیر برای تحلیل کمی استفاده شد. پس از تحلیل داده های حاصل از پرسش نامه میک مک، تعداد 10 متغیر به عنوان پیشران های مؤثر تعیین شدند. نتایج، بیانگر این است که اثرگذارترین عامل شامل؛ اندازه شبکه های اجتماعی مجازی و وجود مخاطبین تجاری در شبکه های اجتماعی مجازی و کم اثرترین متغیر شامل؛ انتقال اطلاعات و وجود منابع اطلاعاتی در شبکه اجتماعی مجازی می باشد.  

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی و واکاوی نقش واسطه ظرفیت جذب دانش در تأثیر فرهنگ نوآوری بر چابکی منابع انسانی در میان کلیه کارکنان شرکت های پارک علم و فناوری شهرستان زاهدان در استان سیستان و بلوچستان انجام شده است. روش شناسی: این پژوهش از نوع کاربردی بوده که به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های استانداردی است که پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ و روایی آنها با استفاده از روایی محتوا مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری شامل کلیه اعضای شرکت های پارک علم و فناوری شهرستان زاهدان می باشد که حجم نمونه با استفاده از جدول جرسی و مورگان، بالغ بر 130 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده تعیین گردید. به منظور تایید یا رد فرضیات از روش الگویابی معادلات ساختاری و کمک نرم افزار Smart-PLS استفاده گردید. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که فرهنگ نوآوری بر ظرفیت جذب دانش و چابکی منابع انسانی و همچنین ظرفیت جذب دانش نیز بر چابکی منابع انسانی تأثیر مثبت و معناداری دارد. علاوه بر این، نقش واسطه ظرفیت جذب دانش در تأثیر فرهنگ نوآوری بر چابکی منابع انسانی تایید گردیده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش، فرهنگ نوآوری تأثیر بسزایی در ظرفیت جذب دانش و چابکی منابع انسانی در شرکت های پارک علم و فناوری دارد. بنابراین، مدیران پارک های علم و فناوری با انجام تغییرات ساختاری و حمایت از ایده ها و قوانین خلاقانه، بایستی در راستای تقویت این فرهنگ اقدام نمایند.