علی محمد صفانیا

ارزیابی عملکرد مهم ترین عامل شناسایی وضع موجود و نیروی محرکه ای برای بهبود فعالیت هاست. هدف این تحقیق، ارزیابی عملکرد منتخبی از فدراسیون های ورزشی ایران با استفاده از تحلیل پوششی داده ها با رویکرد به سیستم های فازی بود. تحلیل پوششی داده ها ابزاری قدرتمند در محاسبه کارایی سیستم هاست که این امکان را به سازمان ها می دهد با مقایسه عملکردشان با سایر سازمان ها، تصمیمات بهتری اتخاذ کنند. همچنین به علت عدم اطمینان محیطی موجود در قضاوت و تفکر انسانی، مدل های فازی می توانند مؤثر واقع شوند. جامعه آماری ۱۴ فدراسیون منتخب ورزشی جمهوری اسلامی ایران (با توجه به اینکه جزء رشته های ورزشی مادر بوده، از فدراسیون های ورزشی مهم کشور تلقی می شوند و مدال آورند) به ترتیب اولویت انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته با ضریب پایایی ۸۱ درصد به جمع آوری داده ها پرداخته شد. با به کارگیری مدل ریاضی (برنامه ریزی خطی - فازی پیشنهادی)، نتایج نشان داد که فدراسیون های ورزشی فوتبال، والیبال، کشتی، وزنه برداری، تکواندو، کاراته، بوکس، دوومیدانی در یک دوره زمانی چهار ساله (۱۳۹4 – ۱۳۹0) عملکرد کارا داشتند و فدراسیون های بسکتبال، تیراندازی، ژیمناستیک، ووشو، جودو و شنا ناکارا ارزیابی شدند.

هدف از تحقیق حاضر، تعیین فدراسیون های مرجع برای الگوبرداری فدراسیون های ورزشی ناکارا بود. در یک جامعه هر سازمان کارا تاثیر خاص خود را بر عملکرد سایر سازمان ها دارد، پس انتخاب سازمان مرجع برای بهره مندی از الگو های مدیریتی اولین قدم در موفقیت این طرح می باشد. در این تحقیق چهارده فدراسیون ورزشی منتخب ایران که از نظر اینکه جزء رشته های ورزشی مادر و فدراسیون های مهم، مدال آور بودند، بر حسب اولویت انتخاب شدند. تعداد 112 نفر از کارکنان ، مدیران و رؤسای فدراسیون ها به عنوان نمونه تحقیق به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند. برای تعیین روایی، پرسشنامه بین 11 نفر از صاحب نظران متخصص در رشته مدیریت ورزشی توزیع و پس از لحاظ نظرات و پیشنهادات در نهایت با پایایی 92/0 به تآیید رسید. به منظور تعیین پایایی، پرسشنامه در هیات های ورزشی استان توزیع و پس از جمع آوری با ضریب روایی 81/0 به تأیید رسید. روش تحلیل پوششی داده ها به عنوان یک روش غیرپارامتریک و کارآمد، ابتدا فدراسیون های کارا و ناکارا را تعیین و سپس برای فدراسیون های ورزشی ناکارا با استفاده از روش ضریب تاثیر، فدراسیون های مرجع مشخص می کند. روش تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی بود و از لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ترم افزار MATLAB در تحقیق استفاده شد. نتایج نشان داد از بین فدراسیون های کارا، فدراسیون های کشتی، تکواندو و فوتبال به ترتیب فدراسیون های مرجع مهمی در عمکرد سایر فدراسیون ها هستند.

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی معیارهای طراحی مبلمان ورزشی در پارک های تفریحی- ورزشی، از دیدگاه  اساتید مدیریت ورزشی سراسر کشور می باشد.روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه های دولتی سراسر کشور در رشته مدیریت ورزشی با مرتبه علمی استادیار و بالاتر به تعداد 75 نفر می باشد که از این میان بر اساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان مجموعا 60 استاد به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بوده که پس از تایید روایی، پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ به میزان 97/0، به دست آمده و با توزیع آن در میان نمونه تحقیق به صورت آنلاین به پست الکترونیکی اساتید مربوطه، داده ها جمع آوری گردید. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی مانند فراوانی، حداقل، حداکثر، میانگین و انحراف استاندارد و در آمار استنباطی از آزمون های کلموگراف اسمیرنوف و t تک نمونه ای استفاده شده است.یافته ها: نتایج حاصل از آزمونt  تک نمونه ای، در سطح معناداری (05/0p≤) نشان داد که از دیدگاه اساتید مدیریت ورزشی سراسر کشور، تمامی شاخص های مرتبط با طراحی مبلمان ورزشی در پارک های تفریحی-ورزشی شامل ایمنی(13/10)، فرم ظاهری(89/8)، عملکرد(56/8) و ایستگاه های تندرستی(61/6) مهم و تاثرگذار هستند.نتیجه گیری: مبلمان ورزشی که در اماکن عمومی و به ویژه پارک های تفریحی- ورزشی نصب می شوند، نشان دهنده توجه مسئولان شهری به امر ورزش است. وسایل و تجهیزات ورزشی استاندارد و با طراحی مناسب در پارک ها و فضاهای عمومی شهر در راستای گسترش ورزش شهروندی بسیار موثر می باشند، زیرا شهروندان را به استفاده از آن ها ترغیب می کند و علاوه بر ایجاد انگیزه شروع ورزش، به دلیل سهولت در دسترسی و رایگان بودن خدمات، با استقبال عمومی نیز مواجه خواهد شد.

هدف از انجام تحقیق حاضر تحلیل عاملی مؤلفه های الزام اجرایی با رویکرد مسائل اجتماعی قبل از خصوصی سازی ورزش بود. روش تحقیق آمیخته اکتشافی بود. جامعه آماری اساتید مدیریت ورزشی و متخصصان حوزه خصوصی سازی ورزش (380 نفر) و نمونه های تحقیق 198 نفر بودند. ابزار تحقیق مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط 12 نفر از اساتید تایید شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 79/0= α به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و ...) و استنباطی (تحلیل عامل تاییدی و اکتشافی) استفاده شد. کلیه تجزیه و تحلیل ها با استفاده از نرم افزارهای آماری لیزرل 8/8 و 20Spss انجام شد. کل واریانس تبیین شده نشان داد گویه های تحقیق 6 عامل و این عامل ها در حدود 67.945 درصد واریانس را تبیین می نماید. یافته های تحقیق نشان می دهدکه شش مولفه الزام اجرایی قبل از خصوصی سازی ورزش شناسایی شد که براساس بار عاملی به ترتیب شامل به روز کردن طرح جامع ورزش (92/ 0)، توانمند سازی بخش خصوصی(88/ 0)، نیروی انسانی توانمند (87/ 0)، نظارت و کنترل (85/ 0)، تشکیلات و ساختار (81/ 0) و خدمات (79/ 0) بود. با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که مسئولین ورزش کشور قبل از واگذاری ورزش به بخش خصوصی باید به مولفه های الزام اجرایی متناسب با شرایط اجتماعی روز جامعه توجه داشته باشند تا فرایند خصوصی سازی بتواند با شرایط مطلوبی انجام شود.

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر روش های تدریس سنتی (متداول) وتلفیقی درس تربیت بدنی بر یادگیری درس ریاضی و مهارت های بنیادی دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی است. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و جامعه آماری متشکل از تمام دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهرستان خوی به تعداد 1250 نفر در سال تحصیلی 97-1396 بود؛ که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای نمونه ای به تعداد 30 نفر از این دانش آموزان به صورت تصادفی انتخاب شده و در دو گروه (گروه تدریس سنتی15 نفر و گروه تدریس تلفیقی15 نفر) قرار گرفتند. در طول این دوره ده هفته ای در گروه سنتی، دروس تربیت بدنی وریاضی و مهارت های بنیادی به شیوه رایج (مجزا از هم) تدریس شدند در حالی که در گروه تلفیقی،دروس ریاضی و مهارت های بنیادی با برنامه های تربیت بدنی تلفیق وتدریس شدند. برای گردآوری اطلاعات از آزمون های یومن ویتنی، و تی برای توزیع طبیعی داده ها، استفاده شد. نتایج نشان داد که در سطح 5./.>p تفاوت معنا داری بین میزان یادگیری دروس ریاضی در دو گروه سنتی وتلفیقی وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تی نشان داد که تفاوت معنا داری بین میانگین نمره های آمادگی جسمانی آزمونی ها در روش تلفیقی نسبت به روش سنتی در سطح5./.> p وجود دارد. نتایج حاکی از آن است که روش تلفیقی می تواند جایگزین مناسبی برای روش تدریس سنتی باشد.

هدف:. هدف این پژوهش تعیین رابطه بین ابعاد سازمان یادگیرنده و آمادگی سازمانی برای تغییر در کارشناسان وزارت ورزش و امور جوانان می باشد. روش شناسی: تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است که به شکل میدانی اجرا شده است. جامعه آماری مورد بررسی شامل کلیه کارشناسان وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران به تعداد 300 نفر بودند که 169 نفر به عنوان نمونه آماری به پرسشنامه های ابعاد سازمان یادگیرنده (DLOQ) و آمادگی سازمانی برای تغییر را پاسخ دادند. ابتدا از آزمون کولموگراف- اسمیرنوف جهت تعیین نرمال بودن توزیع داده ها ، سپس جهت آزمون فرضیه ها از آزمون های ناپارامتریک ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن، ضریب همبستگی اتا و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین سازمان یادگیرنده و آمادگی سازمانی برای تغییر رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین از بین ابعاد سازمان یادگیرنده، بعدهای یادگیری مداوم، تحقیق و جستجو، یادگیری تیمی، سیستم های ادغام شده، ارتباط سیستمی و رهبری راهبردی با آمادگی سازمانی برای تغییر رابطه معنی داری داشتند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق، پیشنهاد می شود که مسئولان وزارت ورزش و جوانان با تدوین مدل سازمان یادگیرنده زمینه تغییر و حرکت به سمت یادگیرنده بودن وزارت ورزش و جوانان را فراهم نمایند.

هدف این مطالعه، شناسایی و رتبه بندی مهم ترین چالش های ورزش قهرمانی ایران در رشته های پر مدال المپیکی و تفاوت دیدگاه ها در این زمینه بود. مطالعه حاضر،  به روش آمیخته اکتشافی و در دو فاز کیفی و کمی و به صورت پی در پی انجام شد: در مرحله اول، با روش نمونه گیری هدفمند به 19 متخصص حوزه ورزش قهرمانی در ایران مراجعه و از طریق مصاحبه عمیق به جمع آوری اطلاعات از آنها پرداخته شد. سپس داده های حاصل از بیست مصاحبه به روش رمز گذاری گزینشی تجزیه و تحلیل گردید. نتیجه    گروه بندی داده ها، ارائه سیزده عامل ساختاری اثر گذار زیر بود: تجهیزات و امکانات، استعدادیابی و استعدادپروری، مدیریتی، آموزش و مربیان، آموزش و پرورش، رسانه، رویدادهای ورزشی، اقتصادی، دانشگاه و تحقیقات، انگیزش، حمایت قانونی، فرهنگی، سیاسی. در مرحله دوم، پرسشنامه ای براساس یافته های مرحله اول و ادبیات موضوع طراحی و پس از  بررسی و تایید ویژگی های روانسنجی آن بین 260 نفر شامل 151 نفر ورزشکار، 36 نفرمربی، 38 نفرمدیر و 35 نفر هیئت علمی که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعیین شده بودند، توزیع و جمع آوری گردید. سپس از  آزمون  واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی و برای رتبه بندی نظرات از آزمون فریدمن استفاده گردید. یافته ها نشان داد که استعداد یابی و استعداد پروری، رسانه ها، اقتصاد، تجهیزات و امکانات، مهمترین چالش ها هستند. همچنین، تفاوت معنی داری بین دیدگاه نخبگان در مولفه های استعداد یابی، رسانه ها، حمایت قانونی و آموزش و پرورش مشاهده گردید. نقش استعدادیابی و استعدادپروری، رسانه ها، مسائل اقتصادی و تجهیزات و امکانات در موفقیت رشته های ورزشی پر مدال در نتیجه این تحقیق بارز گردید. از این رو، لازم است که متولیان ورزش کشور نسبت به رفع چالش های معرفی شده در این تحقیق اقدام نمایند تا شاهد شکوفایی رشته های پر مدال المپیکی در ایران باشیم.

بررسی رفتار و سبک رهبری مربیان و تأثیر آنها بر رفتار و انگیزش ورزشکاران، در بهبود روابط مربی و ورزشکار و اتخاذ تصمیمات و برنامه ریزی بهتر مؤثر است. هدف از این تحقیق بررسی رابطه میان سبک های رهبری مربی و انسجام گروهی در لیگ دسته اول فوتسال استان مازندران است. جامعه آماری تحقیق، کلیه مربیان و بازیکنان حاضر در لیگ دسته اول فوتسال استان مازندران هستند. 228 بازیکن و مربی شاغل در نوزده تیم از رقابت های لیگ دسته اول فوتسال استان مازندران، پرسشنامه مقیاس رهبری در ورزش (LSS) چلادوری و صالح (1980) و پرسشنامه انسجام گروهی (GEQ) کارون، ویدمایر و براولی ( 1985) در زمینه اندازه گیری میزان انسجام گروهی در تیم های ورزشی را پر کردند. نتایج نشان داد که رابطه مثبت معناداری بین رفتارهای آموزش و تمرین مربی با انسجام تکلیف وجود دارد. همچنین سبک های رهبری دموکراتیک و آمرانه رابطه معناداری با انسجام گروهی دارند. مقایسه سبک های رهبری مربی نشان داد که مربیان بیشتر از سبک رهبری دموکراتیک و کمتر از سبک رهبری آموزش و تمرین استفاده می کنند. در مجموع، یافته ها رابطه معناداری را بین انسجام تیمی و موفقیت تیم و مربیان تیم های موفقی که ارائه کننده رفتارهای آموزش و تمرین و دموکراتیک بالاتری بوده اند، نشان می دهد. پیشنهاد می شود مربیان سبک رهبری آموزش و تمرین، سبک حمایت اجتماعی و رفتار بازخورد مثبت را در تیم خود بهبود بخشند.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه عوامل موثر بر استقرار موفقیت آمیز مدیریت دانش در سازمان های ورزشی منتخب کشور ایران است. پژوهش حاضر، پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. به دلیل محدودیت در تعداد جامعه آماری تحقیق، نمونه برابر با کل جامعه آماری و شامل مدیران تا رده معاونین سازمان های ورزشی منتخب کشور می باشد(103 نفر). ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه بود که در نهایت، 87 نفر به پرسشنامه پاسخ داده اند. روایی و پایایی پرسشنامه مورد تائید قرار گرفت. داده های جمع آوری شده، با استفاده از نرم افزار 19SPSS و روش آماری توصیفی و استنباطی (پیرسون، اسپیرمن، رگرسیون) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد بجز ابعاد پشتیبانی ICT و تفکر استراتژیک و ساختار تمرکز، بین سایر مولفه های سازمانی با استقرار دانش، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. . نتایج حاکی از متوسط بودن وضعیت استقرار مدیریت دانش به دلیل تمرکز زیاد در ساختار سازمانی مراکز مورد پژوهش است.  در نتیجه، مدیران باید برای استقرار مدیریت دانش در سازمان ها به ابعاد عوامل سازمانی در سازمان توجه داشته باشند و تاحد امکان از طریق آموزش، مشارکت و دادن آزادی عمل به کارکنان، و عدم اعمال محدودیت های بیش از حد، برای آنان امنیت شغلی ایجاد نمایند و فرهنگ اعتماد را تقویت و حمایت کنند و استفاده از فناوری را به عنوان ابزار مؤثر جمع آوری، ذخیره سازی، انتقال و اشاعه دانش، در سر لوحه کار خود قرار دهند.

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان رضایت مندی از عملکرد کمیته های آمادگی جسمانی استان گیلان انجام شده است. روش شناسی: روش پژوهش از نوع توصیفی، پیمایشی است. جامعه آماری شامل رئیس اداره ورزش و جوانان، کلیه کارکنان کمیته ها، مربیان، داوران و ورزشکاران فعال (درمجموع175 نفر) از پانزده شهرستان استان گیلان بودند. پرسشنامه بین همه آن ها توزیع شد و در نهایت 157 پرسشنامه کامل جمع آوری و تجزیه و تحلیل شد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، پرسشنامه های محقق ساخته بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط سه نفر از صاحب نظران و مدرسان مدیریت ورزشی و سه نفر از مربیان با سابقه تأیید شد و پایایی آن از طریق «آزمون آلفای کرونباخ» 96/0=r برآورد شد. برای تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و از آزمون های کالموگروف- اسمیرنوف، t یک نمونه ای، ANOVA، تعقیبی LSD، کروسکال والیس، اسپیرمن و آزمون یومان ویتنی در سطح معنی داری 05/0 p≤و نرم افزار SPSS نسخه 16استفاده شد. یافته ها: در تجزیه و تحلیل ابعاد رضایت مندی از عملکرد کمیته های آمادگی جسمانی، 9 عامل شناسایی شد و سه عامل مدیریتی- برنامه ریزی، منابع انسانی و عامل علمی-پژوهشی از دیدگاه کلیه آزمودنی ها به عنوان مهم ترین عوامل به ترتیب اولویت بندی شد. در بررسی عامل منابع مالی، متغیر میزان جذب منابع تخصیصی از اداره تربیت بدنی شهرستان (نقدی و غیرنقدی)، درآمد حاصل از اجاره اماکن ورزشی در اختیار کمیته، اولین و دومین اولویت بوده و بیشترین تأثیر را در رضایت پاسخ دهندگان داشته است. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود، مسئولان و برنامه ریزان کمیته های استانی استراتژی های لازم برای استفاده از عوامل مدیریتی - برنامه ریزی، عامل منابع انسانی، عامل علمی- پژوهشی به کارگیرند و با در نظر داشتن اهمیت منابع مالی دولتی در جذب و تربیت نیروهای انسانی متخصص، فراهم نمودن امکانات و تجهیزات، زیرساخت های عمرانی، برنامه ریزی سالانه، بالا بردن کیفیت خدمات، تحولات مثبت در کمیته ها ایجاد کنند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر انگیختگی با حضور مؤلفه های انگیزشی تماشاگر و موسیقی و مقایسه این مؤلفه ها بر اجرا و یادگیری مهارت مداوم دریبل بسکتبال بود. به این منظور 36 دختر سالم غیرورزشکار با میانگین و انحراف استاندارد سن 23 /2 ± 8 /21 سال، قد 19 /6 ± 4 /163 سانتی متر، وزن 13 /10 ± 5 /57 کیلوگرم، به صورت تصادفی به سه گروه تماشاگر (12 نفر)، موسیقی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین در مرحله اکتساب شامل دریبل از بین موانع بسکتبال هریسون به مدت 6 هفته تمرین بود که هر هفته سه جلسه و هر جلسه 30 ثانیه با حضور مؤلفه های انگیزشی در گروه های مجزا برگزار شد. امتیاز آزمون دریبل بسکتبال در هر جلسه ثبت و سپس پس آزمون گرفته شد و در نهایت بعد از دو هفته بی تمرینی آزمون یادداری در شرایط یکسان و پس از 24 ساعت آزمون انتقال مشابه شرایط واقعی مسابقه و با حضور تمام مؤلفه ها (موسیقی و تماشاگر) به عمل آمد. از شاخص ضربان قلب استراحت جهت همسانی سطح پایه انگیختگی در آزمودنی ها استفاده شد. نتایج با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک سویه، آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بن فرنی تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که در هر سه گروه یادگیری مهارت در مرحله اکتساب پیشرفته داشته است. همچنین تفاوت معنی داری در امتیاز مهارت دریبل بسکتبال بین سه گروه در مرحله اکتساب مشاهده شد (0001 /0 = P) که این تفاوت به نفع گروه کنترل بود، یعنی گروه های انگیزشی تماشاگر و موسیقی عملکرد ضعیف تری در پس آزمون مرحله اکتساب نشان دادند. اما در آزمون یادداری و انتقال، نتایج به سود گروه موسیقی و تماشاگر بود. به این صورت که در آزمودن یادداری گروه تماشاگر بیشترین امتیاز را کسب کرد و در آزمون انتقال دو گروه موسیقی و تماشاگر امتیاز بیشتر و معناداری از لحاظ آماری نسبت به گروه کنترل به دست آوردند (0001 /0 = P) .

یکی از روش های تفکر، تفکر فلسفی است؛ و آنچه مسلم است، تعیین اهداف و به دنبال آن تعیین روش های اجرایی و ارزشیابی نتایج، بدون داشتن تفکرات و پایه های فلسفی، کاری سطحی و کم دوام خواهد بود. از این رو بر این پژوهش به بررسی اثر آموزش یک ترم اصول و فلسفه تربیت بدنی بر ذهنیت فلسفی دانشجویان دختر و پسر گرایش مدیریت و برنامه ریزی ورزشی پرداخته است. روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی بوده که به شکل پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد و جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی و از طریق پرسشنامه انجام گرفت، بدین منظور تعداد 51 دانشجوی دختر و پسر رشته کارشناسی ناپیوسته تربیت بدنی با گرایش مدیریت و برنامه ریزی ورزشی از دانشگاه غیرانتفاعی شمال آمل که در سال تحصیلی 88-1387 در ترم یک مشغول به تحصیل بودند، در این تحقیق شرکت کردند؛ و قبل و پس از 16 جلسه تشکیل کلاس اصول و فلسفه تربیت بدنی، توسط پرسشنامه «ذهنیت فلسفی» (تهیه شده توسط طالب پور و همکاران 1384) ارزیابی شدند. پرسشنامه مذکور 60 سؤالی، دارای 3 بُعد «تعمق ، انعطاف پذیری ، و جامعیت » (هر بُعد فلسفی با 20 سؤال) می باشد. پس از آموزش اصول و فلسفه تربیت بدنی میزان ذهنیت فلسفی، مؤلفه های جامعیت و تعمق دانشجویان در مقایسه با قبل آن بهبود معنی داری یافت؛ اما در مؤلفه انعطاف پذیری تغییر معنی داری دیده نشد. همچنین پس از آموزش بین ذهنیت فلسفی دختران با پسران، دانشجویان دارای رشته های ورزشی انفرادی و گروهی، و سطوح مختلف قهرمانی هیچ تفاوتی مشاهده نشد. بهبودی معنی دار ذهنیت فلسفی دانشجویان ناشی از افزایش معنی دار مؤلفه های جامعیت و تعمق آن بود؛ و اثرگذاری معنی دار آموزش اصول و فلسفه تربیت بدنی بر بهبود ذهنیت فلسفی دانشجویان، ضرورت آموزش آن را در دوره های ضمن خدمت مدیران و همچنین واحد های تصمیم گیری سازمان های ورزشی مورد تأکید قرار می دهد.

برای سازمان دهی کارآمد تیم ها، لازم است توانایی های هر بازیکن با توجه به پست بازی وی، برای برتری بر حریف توسعه یابد. بدین ترتیب، پژوهش درصدد پاسخ گویی به این پرسش است که آیا بین سرعت، شتاب و سرعت دریبل کردن در فوتبالیست های آماتور، با توجه به پست های بازی آنها تفاوت معنی دار وجود دارد. 236 نفر با میانگین سن 05/4 ± 89/20 سال، قد 93/6 ± 66/177 سانتی متر، وزن 34/7 ± 94/71 کیلوگرم در پست های مختلف (22 نفر دروازه بان ، 80 نفر مدافع، 75 نفر هافبک و 59 نفر مهاجم) که هفته ای سه الی چهار جلسه تمرین منظم داشتند، پس از اطلاع رسانی، به صورت داوطلب در این تحقیق شرکت کردند. برای ارزیابی سرعت از آزمون 30 متر سرعت، شتاب از آزمون سرعت چهار خطه و مهارت دریبل از آزمون سرعت دریبلینگ استفاده شد. برای مقایسه آزمودنی ها در پست های مختلف از تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معنی داری 05/0p≤ استفاده شد. نتایج نشان داد سرعت (25/0 = p ،37/1= F) شتاب (16/0 =, p 73/1 = F) و سرعت دریبل زدن (50/0= p , 68/0=F) بین پست های دروازه بان، مدافع، هافبک و مهاجم تفاوت معنی داری با یکدیگر ندارند. در تحقیق حاضر بین فاکتورهای اندازه گیری شده تفاوت معنی داری مشاهده نشد که این موضوع نشان دهنده یکسان بودن برنامه تمرینی اعضای تیم می باشد در صورتی که مربیان باید به این موضوع توجه داشته باشند که هر پست دارای ویژگی های متفاوتی است و این حقیقت که هر پست هنگام مسابقه، نیازهای فیزیولوژیک و مهارتی خاص خود را می طلبد، ضرورت برنامه ریزی تخصصی برای هر پست در جلسات تمرینی را آشکار می سازد.

هدف: فلسفه عنصری اساسی در فرآیندهای آموزشی محسوب می شود، بطوری که بدون داشتن پایه ها و تفکرات فلسفی نمی توان به دنبال اهداف و تعیین روش های اجرایی و ارزشیابی نتایج بود. از این رو، هدف از این تحقیق، بررسی اثر آموزش اصول و فلسفه تربیت بدنی بر اولویت فلسفه آموزشی و همچنین بر فلسفه های آموزشی دانشجویان دختر و پسر گرایش مدیریت و برنامه ریزی ورزشی بود. روش: روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی بوده که به شکل طرح آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد و جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی و از طریق پرسشنامه انجام گرفت، بدین منظور تعداد 51 دانشجوی دختر و پسر رشته کارشناسی ناپیوسته تربیت بدنی با گرایش مدیریت و برنامه ریزی ورزشی از دانشگاه شمال آمل که در سال تحصیلی 88-1387 در ترم یک مشغول به تحصیل بودند، در این تحقیق شرکت کردند؛ و قبل و پس از 16 جلسه تشکیل کلاس اصول و فلسفه تربیت بدنی، توسط پرسشنامه «پیش فرض های اولویت فلسفی» ارزیابی شدند. نتایج: قبل از برگزاری کلاس آموزشی، دانشجویان به طور معنی داری دارای اولویت فلسفه آموزشی اصالت ذهن بودند؛ ولی پس از آن، اولویت فلسفه آموزشی ایشان به طور معنی داری به واقع گرایی تغییر نمود. میزان پذیرش فلسفه های آموزشی از جانب دانشجویان در مؤلفه های جاودان گرایی، اصالت ذهن و واقع گرایی پس از 16 جلسه کلاس آموزشی اصول و فلسفه تربیت بدنی در مقایسه با قبل آن افزایش معنی داری یافت. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاکی از افزایش میزان علاقه مندی دانشجویان به اصول آموزشی مطرح شده از جانب مکاتب فلسفی واقع گرایی، اصالت ذهن و جاودان گرایی، در اثر برگزاری کلاس های آموزشی اصول و فلسفه تربیت بدنی است.

هدف از این پژوهش مقایسه صفات شخصیتی و شیوه های یادگیری در بین رشته های علوم پایه، فنی و مهندسی و علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران بوده است. روش پژوهش از نوع علی- مقایسه ای. 445 دانشجو از دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران به طور تصادفی انتخاب شده و پرسشنامه پنج عامل شخصیتی تجدید نظر شده نئو و سبک های یادگیری کلب بر روی آنها اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده های از تحلیل واریانس یکراهه استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در عوامل شخصیتی برون گرایی، باز بودن به تجربه، توافق، وجدانی بودن و شیوه های یادگیری تجربه عینی، مشاهده تأملی، آزمایشگری فعال، مفهوم سازی انتزاعی در بین سه گروه تحصیلی وجود دارد.

به منظور تعیین وبررسی نحوه ی گذراندن اوقات فراغت دانشجویان دانشگاه های آزاد اسلامی کشورونقش ورزش در گذران این اوقات 2716 نفر از دانشجویان دختر دوره ی کارشناسی پیوسته ی دانشگاه های آزاد اسلامی در 30 واحد دانشگاهی به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند وبه پرسشنامه ی ویژه ای که به همین منظور تنظیم شده بود پاسخ دادند. پس ازدریافت اطلاعات از آزمودنی ها با استفاده از برنامه ی رایانه ای SPSS وExcel از طریق آمار توصیفی واستنباطی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که میانگین ساعات فراغت دانشجویان دانشگاه های آزاد اسلامی کشور 287 دقیقه می باشد که بیشترین درصد به ساعت 17 به بعد،اختصاص دارد. علاوه براین میانگین زمانی ورزش کردن این دانشجویان در اوقات فراغت ،127 دقیقه در هفت بوده که ،رشته های ورزشی جاری دانشجویان دختر با توجه به امکانات موجود به ترتیب شامل پیاده روی ،کوهنوردی ،دویدن وبدنسازی می باشد.