اثر سطح مهارت و پیش بینی پذیری موقعیت بر زمان بندی تکواندوکاران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر سطح مهارت و موقعیت های قابل پیش بینی و غیر قابل پیش بینی بر زمان بندی تکواندوکاران می باشد. بدین منظور، 23 نفر از تکواندوکاران نخبه حاضر در اردوی تیم ملی و 23 نفر از تکواندوکاران غیر نخبه از سطح باشگاه های موجود در سطح شهر تهران به ترتیب به شیوه نمونه گیری در دسترس و تصادفی انتخاب گردیدند و در آزمایشگاه روان شناسی دانشگاه تربیت مدرس تهران آزمون شدند. به منظور سنجش دقت زمان بندی، از تکلیف رایانه ای زمان بندی در موقعیت های قابل پیش بینی و غیر قابل پیش بینی استفاده شد. جهت تحلیل داده ها نیز آزمون مانووا مورداستفاده قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد که بین دقت زمان بندی تکواندوکاران نخبهوغیر نخبه، نه تنها در موقعیت های مذکور، بلکه در بازه های زمانی موقعیت قابل پیش بینی نیز تفاوت معناداری وجود دارد(سطح معناداری بازه های موقعیت قابل پیش بینی و غیر قابل پیش بینی به ترتیب عبارت هستند از: P=0.00001، P=0.019، P=0.005؛ لذا، می توان نتیجه گرفت چناچه تکواندوکاران از دقت پردازش زمانی دقیقی برخوردار باشند، در اجرای مهارت های حرکتی و پاسخ به محرک هایی که نیازمند پیش بینی زمانی هستند موفق تر عمل خواهند نمود؛ بنابر این، می توان زمان بندی را به عنوان یکی از توانایی های ادراکی حرکتی دخیل در نخبگی و گزینش تکواندوکاران برتر لحاظ نمود.