احمدعلی آصفی

مقدمه: بهینه شدن اقدامات داوطلبان در رویدادهای ورزشی می تواند کمک بزرگی به برگزاری بهتر و اثربخش تر رویدادها کند، ازاین رو هدف این تحقیق، بهینه سازی رفتار داوطلبی در رویدادهای ورزشی بود. روش پژوهش: تحقیق توصیفی از نوع تحلیلی بود و به لحاظ هدف از نوع کاربردی بود و به شکل میدانی اجرا شد. جامعه آماری، همه افراد خبره و متخصص در حوزه داوطلبی (مدیران صاحب تجربه کار با داوطلبان و استادان دانشگاه) بودند. روش نمونه گیری هدفمند بود. در این تحقیق ضمن مطالعه اسناد و مدارک معتبر در حوزه داوطلبی، 94 معیار در بهینه سازی رفتار داوطلبی در رویدادهای ورزشی شناسایی شد. با نظرخواهی از مشارکت کنندگان در تحقیق، 16 معیار مؤثر در بهینه سازی رفتار داوطلبی تعیین شد که در نهایت با کاربرد روش دلفی با دو تکرار، 9 معیار نهایی مشخص شد. در ادامه، بر اساس روش بهترین بدترین وزن معیارها تعیین شد. یافته ها: بر این اساس، مدل بهینه سازی رفتار داوطلبی مبتنی بر رویکرد سناریونویسی با در نظر گرفتن زمان و بودجه به عنوان عوامل محدودکننده انتخاب معیارها ارائه شد. بر این اساس پنج سناریو در شرایط متفاوت بودجه ای و زمانی ارائه و نتایج حاصل از حل مدل با استفاده از نرم افزار GAMS مشخص شد. نتیجه گیری: مدیران رویدادهای ورزشی می توانند با در نظر گرفتن سناریوهای ارائه شده در تحقیق، به بهینه سازی رفتار داوطلبی و کارایی و اثربخشی کلی رویدادهای ورزشی کمک کنند.

هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی مراحل بنیادی موثر بر نهادینه سازی فعالیت بدنی اوقات فراغت بود.روش شناسی: روش انجام تحقیق آمیخته از نوع اکتشافی بود که در دو بخش کیفی و کمی و به روش میدانی اجرا گردید. جامعه آماری در بخش کیفی و کمی کلیه افرادی بودند که به مدت 5 سال فعالیت بدنی مداوم داشتند که با 16 نفر به صورت هدفمند و به روش گلوله برفی تا رسیدن به اشباع نظری در بخش کیفی مصاحبه شد و طبق جدول مورگان 384 نفر برای اجرای بخش کمی به صورت در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار تحقیق در بخش کیفی مصاحبه و در بخش کمی پرسشنامه حاصل از مصاحبه بود که روایی و پایایی آنها مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: یافته های تحقیق نشان احساس نیاز یک مرحله زیربنایی موثر بر نهادینه کردن فعالیت بدنی اوقات فراغت بود که برای شکل گیری این مرحله هفت عامل شناسایی شد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاکی از این است که، افرادی که فعالیت بدنی اوقات فراغت در آن ها نهادینه شده است، احساس نیاز به لذت، سلامتی، تفریح، موفقیت، توجه و برقراری ارتباط با دیگران، حضور و همراهی در گروه همسالان را عنصر اساسی و مهم در پرداختن مستمر به این رفتار مطلوب می دانند. بنابراین، با ایجاد شرایط مساعد و کمک به افراد برای شناخت نیازهای جسمی و روحی، زمینه قدم نهادن آن ها در مسیر فعال بودن بدنی را فراهم نماییم و در نهایت به نهادینه شدن فعالیت بدنی اوقات فراغت در افراد و جامعه کمک کنیم.

مقدمه: توسعه ورزش همگانی به معنای ایجاد فرصت مشارکت بیشتر افراد در ورزش همگانی و بهبود دستاورد های حاصل از این مشارکت است. هدف این تحقیق شناسایی و تحلیل پیشران های کلیدی مؤثر بر توسعه ورزش همگانی کشور عراق با کاربرد تحلیل تأثیرات متقابل در افق ده ساله بود.روش پژوهش: روش تحقیق آمیخته از نوع اکتشافی بود که به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به شیوه اسنادی (بررسی اسناد و مدارک مرتبط با موضوع تحقیق) و میدانی (مصاحبه، پنل خبرگان و پرسشنامه) اجرا شد. جامعه آماری تحقیق خبرگان حوزه ورزش همگانی و آینده نگاری بودند که به شیوه نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. تحلیل اسنادی، مصاحبه و پنل خبرگان برای تعیین پیشران های نهایی اجرا شد. جمع آوری داده ها برای اجرای تحلیل تأثیرات متقابل بر اساس پرسشنامه صورت گرفت. همچنین از روش مدگیری برای ورود داده های نهایی برای ورود به نرم افزار میک مک استفاده شد.یافته ها: نتایج ت نشان داد 7 پیشران اقتصادی، 8 پیشران اجتماعی، 8 پیشران فرهنگی، 8 پیشران سیاسی، 7 پیشران قانونی و 8 پیشران فناوری در توسعه ورزش همگانی نقش دارند. با این حال، تنها 8 پیشران به عنوان پیشران کلیدی توسعه ورزش همگانی کشور عراق تعیین شدند.نتیجه گیری: مدیران و مسئولان ورزشی عراق می توانند با در نظر گرفتن پیشران های کلیدی شناسایی شده زمینه رشد و توسعه ورزش همگانی در عراق را طی سال های آتی در یک افق ده ساله فراهم سازند.