کارایی سرمایه گذاری

امروزه، بحث پایداری شرکت ها که متشکل از مسئولیت پذیری اجتماعی، مسئولیت پذیری زیست محیطی و مسئولیت پذیری اقتصادی است در سطح مجامع مهم بین المللی و حرفه حسابداری مورد توجه قرار گرفته است و بر این اساس رابطه ی این مسئولیت پذیری اجتماعی که مدیران باید به آن پایبند باشند و همچنین کارایی سرمایه گذاری که مدیران باید برای تخصیص بهینه منابع تصمیم بگیرند تا تغییرات ساختار سرمایه مثبت وبهینه ای برای شرکت های خود رقم بزنند از نقش به سزایی برخوردار است لذا با توجه به همین امر به بررسی یک ادبیات کلی از مسئولیت پذیری اجتماعی و کارایی سرمایه گذاری با در نظر گرفتن نقش ساختار سرمایه پرداختیم که در آن ۲۷ مقاله داخلی و خارجی را از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۲ مورد بررسی قرار دادیم نتایج این مطالعات نشان می دهد، شرکت هایی که مسئولیت پذیری اجتماعی را در سطح بالاتری انجام می دهند و پایبندی بیشتری به آن دارند با توجه، به مقبولیت عمومی آنها از طرف جامعه این ظرفیت را دارند که کارایی سرمایه گذاری بهینه تری داشته باشند و در طرح های با بازده داخلی بیشتری سرمایه گذاری کرده وساختار سرمایه خو را بهینه تر از قبل کنند؛ بنابراین یک بنگاه اقتصادی یا کسب وکار، از هر نوعی که باشد، بدون شک یک موجودیت و دارایی همگانی است. مسئولیت اجتماعی بنگاه تمامی جنبه های حاکمیت شرکتی را پوشش می دهد و در مورد این است که چگونه شرکت ها تجارت شان را به روش اخلاقی انجام می دهند و اثر جنبه های اقتصادی، محیطی و اجتماعی حقوق بشر را در نظر می گیرند. مسئولیت پذیری اجتماعی، در ابعاد اجتماعی موجب بهبود کیفیت زندگی اجتماعی افراد می شود. همچنین مسئولیت پذیری اجتماعی تلاش شرکت برای حداکثر سازی سود را افزایش خواهد داد؛ بنابراین می توان انتظار داشت که کارایی سرمایه گذاری در شرکت هایی که مسئولیت پذیری اجتماعی بیشتری دارند، تحت تاثیر قرار گیرد. همچنین میزان اهرم مالی و نسبت ساختار سرمایه شرکت نیز می تواند براین ارتباط اثر گذار باشد.

با افزایش رقابت در عرصه تجارت، شرکت ها برای بقاء خود، نیاز به انجام سرمایه گذاری های مناسب و به موقع دارند. با توجه به تحولات جهان امروز، خصوصاً کشورهای در حال توسعه، این کشورها برای حل مشکلات اقتصادی نیازمند راهکارهایی مناسب جهت استفاده بهتر از امکانات خود می باشند. در این راستا، یکی از عوامل مهم در جهت حل مسائل اقتصادی کشورها، بسط و توسعه سرمایه گذاری است؛ اما این امر به تنهایی کافی نیست و با توجه به محدودیت منابع مالی، علاوه بر مسأله توسعه سرمایه گذاری، افزایش کارایی سرمایه گذاری نیز از جمله مسائل با اهمیت است. بر این اساس، پژوهش حاضر به بررسی تأثیر توانایی مدیریت بر کارایی سرمایه گذاری و همچنین نقش تعدیل گری کیفیت کنترل داخلی در این رابطه می پردازد. به منظور دستیابی به هدف فوق، اقدام به تدوین دو فرضیه شد. بر این اساس به منظور آزمون فرضیه های پژوهش، نمونه ای متشکل از 140 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1393 الی 1400 انتخاب شد. جهت آزمون فرضیه های پژوهش نیز از مدل رگرسیون چندمتغیره مبتنی بر داده های ترکیبی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد توانایی مدیریت بر کارایی سرمایه گذاری تأثیر مثبت و معناداری دارد، یعنی افزایش توانایی مدیریت، افزایش کارایی سرمایه گذاری به دنبال دارد؛ علاوه بر این، نتایج بیانگر این است که کیفیت کنترل داخلی رابطه بین توانایی مدیریت و کارایی سرمایه گذاری را تقویت می کند.

در این پژوهش به بررسی تاثیر محافظه کاری بر رابطه بین اجتناب مالیاتی و کارایی سرمایه گذاری در شرکت های پذیرفته بورس اوراق بهادار پرداخته شده است. هدف اصلی پژوهش ایجاد رابطه میان متغیر ها و تاثیر آن ها بر روی یکدیگر می باشد که بدین منظور حجم نمونه و دوره مورد نظر به ترتیب 80 شرکت و از سال 1390 الی 1399 مورد بررسی قرار گرفت. برای آزمون فرضیات پژوهش از رگرسیون چند گانه استفاده شده است که برای تجزیه تحلیل داده ها از نرم افزار های 12STATTA و 10Eviews استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که هیچگونه رابطه ای میان اینکه محافظه کاری در سطح پایین باعث افزایش اجتناب مالیاتی منجر به کاهش کارایی سرمایه گذاری شود وجود ندارد و همچنین مشاهده شد که رابطه میان محافظه کاری که در سطح بالا باعث می شود که با افزایش اجتناب مالیاتی منجر به افزایش کارایی سرمایه گذاری شود وجود نداشته باشد اما میتوان گفت اگر تجزیه تحلیل فرضیات را در سطح 10 درصد گرفته باشیم اجتناب مالیاتی با کارایی سرمایه گذاری رابطه معنی داری پیدا می کند.

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر کیفیت گزارشگری مالی، اجتناب مالیاتی، سررسید بدهی بر کارایی سرمایه گذاری در بازه زمانی 1394– 1400 (122 شرکت) می پردازد. بدین منظور با استفاده از روش بررسی میدانی، اطلاعات استخراج شده و داده ها بعد از جمع آوری از صورتهای مالی با استفاده از روش های آمار توصیفی و الگوی داده های تابلویی مورد آزمون و تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. اطلاعات مربوط به تحلیل داده ها بعد از گرداوری و دسته بندی در صفحه گسترده اکسل با استفاده از نرم افزار آماری ایویوز به تجزیه و تحلیل داده ها با رگرسیون خطی چند متغیره پرداخته شد. نتایج حاصل از فرضیه نشان داد: کیفیت گزارشگری مالی، اجتناب مالیاتی و سررسید بدهی بر کارایی سرمایه گذاری تاثیر مستقیم دارد.

با افزایش رقابت در عرصه تجارت، شرکت ها برای بقاء خود، نیاز به انجام سرمایه گذاری های مناسب و به موقع دارند. با توجه به تحولات جهان امروز، خصوصاً کشورهای در حال توسعه، این کشورها برای حل مشکلات اقتصادی نیازمند راهکارهایی مناسب جهت استفاده بهتر از امکانات خود می باشند. در این راستا، یکی از عوامل مهم در جهت حل مسائل اقتصادی کشورها، بسط و توسعه سرمایه گذاری است؛ اما این امر به تنهایی کافی نیست و با توجه به محدودیت منابع مالی، علاوه بر مسأله توسعه سرمایه گذاری، افزایش کارایی سرمایه گذاری نیز از جمله مسائل با اهمیت است. بر این اساس، پژوهش حاضر به بررسی تأثیر حاکمیت شرکتی بر کارایی سرمایه گذاری و همچنین نقش تعدیل گری رقابت در بازار در این رابطه می پردازد. به منظور دستیابی به هدف فوق، اقدام به تدوین دو فرضیه شد. بر این اساس به منظور آزمون فرضیه های پژوهش، نمونه ای متشکل از 140 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1393 الی 1400 انتخاب شد. جهت آزمون فرضیه های پژوهش نیز از مدل رگرسیون چندمتغیره مبتنی بر داده های ترکیبی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد حاکمیت شرکتی بر کارایی سرمایه گذاری تأثیر مثبت و معناداری دارد، یعنی افزایش حاکمیت شرکتی، افزایش کارایی سرمایه گذاری به دنبال دارد؛ علاوه بر این، نتایج بیانگر این است که رقابت در بازار رابطه بین حاکمیت شرکتی بر کارایی سرمایه گذاری را تضعیف می کند.

قلمرو موضوعی تحقیق، مطالعه رابطه بین نگهداشت وجه نقد و کارایی سرمایه گذاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با بررسی نقش تعدیلگری بیش اطمینانی مدیریتی بوده است؛. قلمرو زمانی تحقیق، از سال 1394 تا سال 1400 به مدت 7 سال در نظر گرفته شده است. قلمرو مکانی تحقیق، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها و اطلاعات، از روش کتابخانه ای استفاده شد. در بخش داده های پژوهش از طریق جمع آوری داده های شرکت های نمونه با مراجعه به صورت های مالی، یادداشت های توضیحی و ماهنامه بورس اوراق بهادار انجام پذیرفت. بر اساس روش حذف سیستماتیک تعداد 115 شرکت به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. به منظور توصیف و تلخیص داده های جمع آوری شده از آمار توصیفی و استنباطی بهره گرفته شده است. به منظور تحلیل داده ها ابتدا پیش آزمون های ناهمسانی واریانس، آزمون F لیمر، آزمون هاسمن و آزمون جارک – برا و سپس از آزمون رگرسیون چند متغیره برای تایید و رد فرضیه های تحقیق (نرم افزار ایویوز) استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان داد، بین نگهداشت وجه نقد و کارایی سرمایه گذاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معنی داری وجود دارد. بیش اطمینانی مدیریتی بر رابطه بین نگهداشت وجه نقد و کارایی سرمایه گذاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تاثیر گذار است.

حسابرسی داخلی، یک فعالیت مستقل و بی طرفانه اطمینان بخش و مشاوره ای است که به منظور ایجاد ارزش افزوده و بهبود عملکرد سازمان طراحی و اجرا می شود. بنابراین اطلاعات تهیه شده توسط واحد حسابرسی داخلی با کیفیت، به عنوان یک درونداد مهمی برای اتخاذ تصمیمات سرمایه گذاری مدیران به شمار می رود. در همین راستا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین کیفیت عملکرد حسابرسی داخلی و کارایی سرمایه گذاری شرکت ها صورت پذیرفت. بدین منظور، نمونه ای متشکل از 132 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1396 تا 1400 انتخاب گردید و فرضیه تحقیق، با بهره گیری از مدل رگرسیون چندمتغیره مبتنی بر تکنیک داده های ترکیبی مورد آزمون تجربی قرارگرفت. یافته های پژوهش همسو با نظریه درونداد- فرایند- برونداد نشان داد که با افزایش کیفیت عملکرد حسابرسی داخلی،کارایی سرمایه گذاری شرکت ها افزایش دارد.  

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر تغییر طبقه بندی بر کارایی سرمایه گذاری با توجه به نقش عدم تقارن اطلاعاتی می باشد. در راستای بررسی این پژوهش دو فرضیه تدوین شده است و برای آزمون فرضیه ها از الگوهای رگرسیونی خطی مبتنی بر داده های ترکیبی بهره گیری شده است. بدین منظور از اطلاعات مالی موجود در صورت های مالی 191 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی 1394 تا 1399 استفاده شده است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش و ماهیت، از نوع همبستگی است. نظر به این که داده های مورد نظر، اطلاعات واقعی و تاریخی هستند، پژوهش را از نوع پس رویدادی طبقه بندی شده است. برای واکاوی مشاهده ها از نرم افزارهای صفحه گسترده و ای ویوز10 استفاده شده است. یافته های بدست آمده از بررسی و آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد، تغییر طبقه بندی بر کارایی سرمایه گذاری تأثیر معکوس و معنی دار دارد. همچنین عدم تقارن اطلاعاتی بر ارتباط بین تغییر طبقه بندی و کارایی سرمایه گذاری اثر معکوس و معنی دار دارد.

زنان در تصمیم گیری در زمینه سرمایه گذاری ریسک گریزتر بوده و محافظه کارتر هستند. این پژوهش رابطه تنوع جنسیتی هیئت مدیره و ناکارایی سرمایه گذاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را بررسی می کند. استدلال بر این است که شرکت ها با تنوع جنسیتی هیئت مدیره، ناکارایی سرمایه گذاری کمتری از شرکت های بدون تنوع جنسیتی هیئت مدیره دارند و وجود مدیران زن در هیئت مدیره، با ناکارآمدی سرمایه گذاری رابطه منفی دارد. این پژوهش شبه تجربی است. همچنین با توجه به اینکه نتایج پژوهش به حل یک مشکل یا موضوع خاص می پردازد، از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، تجزیه و تحلیل همبستگی با رویکرد رگرسیونی است. با توجه به اینکه این پژوهش از اطلاعات گذشته برای آزمون فرضیه ها استفاده می کند، پس رویدادی است. در راستای بررسی این موضوع، فرضیه های پژوهش برمبنای یک نمونه آماری متشکل از 108 شرکت بورسی (براساس حذف سیستماتیک) طی سال های 1396 لغایت 1400 (540 مشاهده) انتخاب و با استفاده از الگوهای رگرسیونی چندمتغیره آزمون شد. تجزیه و تحلیل نمونه پژوهش نشان می دهد بین تنوع جنسیتی هیئت مدیره و ناکارآمدی سرمایه گذاری، رابطه منفی معناداری وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد استقلال هیئت مدیره، رابطه بین تنوع جنسیتی هیئت مدیره و ناکارآمدی سرمایه گذاری را تعدیل می کند. اما دوره تصدی مدیرعامل، رابطه بین تنوع جنسیتی هیئت مدیره و ناکارآمدی سرمایه گذاری را تعدیل نمی کند. 

تصمیمات سرمایه گذاری از جمله موارد باهمیت در هر شرکتی است که  هیئت مدیره  به اظهار نظر درباره آن خواهد پرداخت. از سوی دیگر اعضای غیرموظف هیئت مدیره دسترسی کم تری به اطلاعات مربوط به این سرمایه گذاری ها دارند . در حالی که عده ای از پژوهشگران معتقدند این اعضا می توانند با عضویت در هیئت مدیره دیگر شرکت ها کسب تجربه نموده و بدین صورت کمبود اطلاعاتی خود را جبران نمایند. لذا پژوهش حاضر به بررسی تأثیر تجربه اعضای غیرموظف هیئت مدیره بر کارایی سرمایه گذاری  پرداخته است. برای انجام این پژوهش، داده های مربوط به 112 شرکت بورسی برای سال های 1387 تا 1396 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای آزمون فرضیه پژوهش از مدل رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شده است. همچنین، روش آماری مورد استفاده، داده های ترکیبی بوده است. نتایج پژوهش نشان داد تجربه اعضای غیر موظف هیئت مدیره تأثیر معناداری بر کارایی سرمایه گذاری شرکت ها نداشته است. بنابراین می توان نتیجه گرفت عضویت اعضای غیرموظف در هیئت مدیره دیگر شرکت های ایرانی، بر تجربیات سرمایه گذاری آنان اثر چندانی ندارد.

در دنیای تجارت کنونی، شرکتها جهت حل مشکلات اقتصادی خود نیازمند راهکارهای مناسب جهت استفاده بهتر از امکانات و ثروت های خود می باشند. یکی از راه کارهای مهم ، بسط و توسعه سرمایه گذاری است. همچنین برای توسعه سرمایه گذاری لازمه توجه به معقوله گزارشگری IFRS می باشد. هدف پژوهش حاضر تاثیر حاکمیت شرکتی و IFRS بر رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری می باشد. با توجه به محتوای بررسی شده پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر جمع آوری داده ها از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و دوره زمانی پژوهش 1394 الی 1402 است. تعداد نمونه های مورد بررسی 144 شرکت است که روش انتخاب نمونه روش غربالی (هدفمند) است. در این پژوهش ابتدا داده های خام از صورت های مالی و گزارش های همراه و دیگر منابع اطلاعاتی ذکرشده برای هر یک از شرکت ها در سال های پژوهش استخراج شده و از نرم افزار اکسل برای تلخیص و مرتب کردن داده ها استفاده گردید؛ درنهایت به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار ایویوز استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داد بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری رابطه معکوس معناداری وجود دارد. همچنین حاکمیت شرکتی و گزارشگری مالی بین المللی بر رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری تاثیر دارد.

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر تخصص مالی مدیرعامل بر عملکرد مالی و کارایی سرمایه گذاری شرکت ها است. با افزایش تخصص مالی مدیرعامل، انتظار می رود که توانایی مدیرعامل در تحلیل و تصمیم گیری های مالی بهبود یابد که می تواند منجر به افزایش عملکرد مالی و بهبود کارایی سرمایه گذاری شود. ماهیت پژوهش حاضر از نوع کمی و در گروه پژوهش های اثبات گرایی است؛ زیرا مفاهیم مورد بررسی به شکل عینی در دنیای خارجی وجود دارد و پژوهشگر و واقعیت موضوع، استقلال کاملی نسبت به هم دارند. از آنجا که روش این پژوهش مبتنی بر تشریح ارتباطات واقعی بین داده های موجود است (توصیف آنچه هست) که در قالب مدل ارائه می شود، پژوهش در حیطه پژوهش های توصیفی به شمار می آید. در این پژوهش به منظور بررسی و تحلیل فرضیه ها، داده های مربوط به 181 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1396 تا 1401 استخراج و از مدل های رگرسیونی داده های ترکیبی با رویکرد گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) و نرم افزار استاتا نسخه17 برای آزمون فرضیه ها و از مدل بیدل (2009) برای اندازه گیری کارایی سرمایه گذاری استفاده شده است. همچنین عملکرد مالی از طریق بازده دارایی ها اندازه گیری شده است. تخصص مالی مدیرعامل به طور قابل توجهی منجر به افزایش بازده دارایی ها و بهبود کارایی سرمایه گذاری در شرکت ها می شود. این نتایج با مبانی نظری موجود در حوزه مالی تطابق دارد، که بر اهمیت دانش و تخصص مالی مدیران در ارتقاء عملکرد مالی و بهره وری سرمایه گذاری تأکید دارد. به طور کلی، می توان نتیجه گرفت که تخصص مالی مدیرعامل نه تنها به تصمیم گیری های مالی مؤثرتر منجر می شود، بلکه می تواند بهبود کلی در عملکرد مالی و استفاده بهینه از منابع سرمایه ای را به دنبال داشته باشد.

بنابر مفاهیم نظری گزارشگری مالی، هدف صورت های مالی، ارائه اطلاعاتی تلخیص و طبقه بندی شده درباره وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری است که برای طیف گسترده ای از استفاده کنندگان صورت های مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید واقع گردد. نیل به این هدف نیازمند آن است که اطلاعات در درجه اول، مربوط و قابل اتکا بوده و در درجه دوم قابل مقایسه و قابل فهم باشد به عبارت دیگر اطلاعات حسابداری می بایست از کیفیت بالایی برخوردار باشند. تحقیق حاضر با هدف کشف رابطه بین کیفیت اطلاعات حسابداری و سرمایه گذارای حقوقی بر کارایی سرمایه گذاری در بانک های عضو بازار سرمایه ایران به بررسی این موضوع می پردازد. در این تحقیق شاخص کیفیت اطلاعات حسابداری، کیفیت اقلام تعهدی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل 19 بانک عضو بازار سرمایه است. فرضیه های پژوهش با بکارگیری رگرسیون حداقل مربعات معمولی طبق مشاهده ها ی شرکت-سال به صورت پانلی آزمون شده است. نتایج حاصل از پردازش مدل های رگرسیونی برای فرضیه اول تحقیق نشانگر این بود که کیفیت اقلام تعهدی و سرمایه گذارای حقوقی با کارایی سرمایه گذاری رابطه معنادار دارد؛ نتایج فرضیه دوم پژوهش نشان داد که بیش سرمایه گذاری بر رابطه کیفیت اقلام تعهدی و سرمایه گذارای حقوقی با کارایی سرمایه گذاری تأثیر معناداری دارد.

هدف: هدف اساسی پژوهش حاضر بررسی رابطه میان نگهداشت وجه نقد و کارایی سرمایه گذاری در شرکت های دارای بحران مالی با لحاظ کردن نقش حاکمیت شرکتی است. روش: پژوهش حاضر کاربردی و از بعد روش شناسی، همبستگی از نوع علّی (پس رویدادی) میباشد. جامعه آماری پژوهش، کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده و با استفاده از روش نمونه گیری حذف سیستماتیک، 132 شرکت به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده و در دوره زمانی 8 ساله بین سال های 1392 الی 1399 مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که بین نگهداشت وجه نقد و کارایی سرمایه گذاری رابطه مستقیم وجود دارد. تعامل حاکمیت شرکتی و نگهداشت وجه نقد تأثیر معکوس بر کارایی سرمایه گذاری دارد اما نهایتاً تعامل حاکمیت شرکتی و نگهداشت وجه نقد در شرکت های دارای بحران مالی تأثیری بر کارایی سرمایه گذاری ندارد. نتیجه گیری: مدیران شرکت ها با داشتن برنامه ای مدون و اصولی در جهت مدیریت منابع نقدینگی و انباشت وجه نقد در شرکت ها قادرند در زمان مواجهه با سرمایه گذاری های با سوددهی بالا توانایی تصمیم گیری سریع را داشته باشند. همچنین با داشتن برنامه ای مدون جهت پیشگیری از بروز بحران مالی و حتی المقدور استفاده از تیم های متخصص در زمینه مالی و اقتصادی جهت پیشگیری و یا خروج از بحران مالی استفاده نمایند.

این پژوهش به بررسی سیاست تقسیم سود و کارایی سرمایه گذاری در گروه های تجاری با توجه به نقش مالکیت دولتی پرداخت. پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی، ازنظر نوع داده کمی، ازنظر منطق اجرا قیاسی-استقرایی و ازنظر نحوه اجرا توصیفی-همبستگی می باشد. در این تحقیق از منابع مختلفی ازجمله کتب، مقالات داخلی و خارجی و اینترنت استفاده شده است. روابط بین متغیرها با استفاده از مدل های همبستگی و رگرسیون چندمتغیره آزمون شده است. ابتدا داده های گردآوری شده در نرم افزار اکسل طبقه بندی و پس از ساماندهی و محاسبه متغیرها، جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات از نرم افزار آماری استاتا بهره گرفته شده است. در این پژوهش به منظور بررسی فرضیه ها از داده های 64 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 10 ساله از 1392 تا 1401 استفاده شده است. جهت تجزیه وتحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از روش رگرسیون لجستیک مبنی بر داده های پانل استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین تقسیم سود و کارایی سرمایه گذاری در گروه های تجاری رابطه معنی داری وجود دارد. مالکیت دولتی رابطه بین تقسیم سود و کارایی سرمایه گذاری در گروه های تجاری را تعدیل می کند.

شرکت ها برای بقاء و گسترش فعالیت های خود، نیاز به انجام سرمایه گذاری های مناسب، به موقع و کارآ دارند. مدیران کارآ، توانایی استفاده بهینه از منابع موجود را در فرآیند تحقق اهداف سازمانی دارند و از منابع محدود در اختیار سازمان، بیشترین نرخ بازده را ایجاد می نمایند. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر توانایی مدیران بر کارایی سرمایه گذاری است. جهت دستیابی به این هدف با استفاده از روش غربال گری 99 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به عنوان نمونه انتخاب و در طی دوره زمانی 1387-1393 مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور اندازه گیری کارایی سرمایه گذاری از مدل استفاده شده در پژوهش وردی (2006) و برای اندازه گیری توانایی مدیران از مدل دمرجیان (2012) با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها (DEA) استفاده شده است. فرضیه پژوهش به کمک رگرسیون چندگانه با استفاده از داده های تلفیقی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج پژوهش بیانگر این است که کیفیت گزارشگری مالی بر کارایی سرمایه گذاری تاثیر مثبت دارد. همچنین توانایی مدیران بر کارایی سرمایه گذاری تاثیر مثبت دارد.

جامعه از بانک ها به عنوان منبع پول و ثروت انتظار دارد به ازای ثروتی که از محل سرمایه گذاری و پس انداز مردم کسب می کنند، خدماتی به اعضای ضعیف تر و آسیب پذیر یا نیازمند جامعه ارائه دهند. در سیاست خصوصی سازی بانک ها از طریق طرح سهام عدالت می توان نقش مسئولیت اجتماعی را در قالب اهدافی که سهام عدالت برای حمایت از گروه های آسیب پذیر، اقشار کم درآمد و بهبود توزیع درآمد بیان کرده را مورد بررسی قرار داد. لذا هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر مسئولیت اجتماعی بر رابطه بین خصوصی سازی از طریق سهام عدالت و کارایی سرمایه گذاری در بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. این بررسی با استفاده از داده های بانک های صادرات، تجارت و ملت طی دوره 15 ساله (1399-1384) صورت گرفته است. جهت گردآوری داده های موردنیاز برای آزمون فرضیات، از بانک های اطلاعاتی، اسناد، سوابق و گزارش های حسابرسی بانک ها، صورت های مالی و سایر اسناد و مدارک و یادداشت های همراه برگرفته از آرشیو بورس اوراق بهادار تهران استفاده شده است. نتایج آزمون فرضیات تحقیق نشان می دهد که بین خصوصی سازی از طریق سهام عدالت و کارایی سرمایه گذاری بانک ها رابطه معناداری وجود دارد و مسئولیت اجتماعی این رابطه را تعدیل می کند.