سرزندگی تحصیلی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه انعطاف پذیری خانواده و سرزندگی تحصیلی با میانجیگری نظم جویی شناختی هیجان در دانش آموزان مقطع متوسطه ماهشهر بود. روش: جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر و پسر دوره اول و دوم متوسطه مدارس دولتی شهرستان ماهشهر در سال تحصیلی 1401-1400 بود که از میان آن ها تعداد 372 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2001)، مقیاس سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (1391) و پرسشنامه انعطاف پذیری خانواده شاکری (1382) بود. برای تحلیل داده های توصیفی و ماتریس همبستگی از نرم افزار SPSS نسخه 26 و برای آزمون فرضیه و مدل پژوهش با روش تحلیل مسیر از نرم افزار AMOS نسخه 26 استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان دادند که مدل پژوهش با داده های جمع آوری شده برازش مطلوبی دارد. انعطاف پذیری خانواده دارای اثر مستقیم و مثبت بر سرزندگی تحصیلی و نظم جویی شناختی هیجان دارای اثر مستقیم و مثبت سرزندگی تحصیلی بود. همچنین، انعطاف پذیری خانواده از طریق میانجیگری نظم جویی شناختی هیجان بر سرزندگی تحصیلی اثر مثبت غیرمستقیم دارد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که به منظور افزایش سرزندگی تحصیلی دانش آموزان باید به انعطاف پذیری خانواده و نظم جویی شناختی هیجان آن ها توجه کافی به عمل آید.

پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ساختاری بهزیستی ذهنی دانش آموزان بر اساس سرزندگی تحصیلی و خودناتوان سازی تحصیلی با میانجیگری ادراک نوجوان از شیوه های تربیتی والدین و با روش تحلیل مسیر انجام گرفت. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر و پسر در سال تحصیلی 99-1400 ناحیه 1 و 2 شهر اراک بود که در دوره دوم متوسطه مدارس دولتی رشته های ریاضی، تجربی و انسانی تحصیل می کردند و با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. تعداد افراد نمونه با در نظر گرفتن احتمال افت و نقص در تکمیل پرسشنامه ها، در نهایت 719 دانش آموز در نظر گرفته شد. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده، خود ناتوان سازی تحصیلی(ASHS) ﺷﻮﯾﻨﮕﺮ و اﺳﺘﯿﻨﺴﻤﺮ ﭘﻠﺴﺘﺮ ، بهزیستی ذهنی(SWS) کییز و ماگیار و جین ادراک نوجوان از شیوه های تربیتی والدین(pops) رابینز بود. داده های به دست آمده با روش مدل معادلات ساختاری از نوع متغییر مکنون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد سرزندگی و خودناتوان سازی تحصیلی بر بهزیستی ذهنی و ادراک نوجوان از شیوه های تربیتی والدین اثر مستقیم و معناداری دارند. همچنین اثر مستقیم متغیر میانجی بر بهزیستی ذهنی تایید شد. نتایج نشان داد که مدل ساختاری بهزیستی ذهنی دانش آموزان براساس سرزندگی و خودناتوان سازی تحصیلی با میانجیگری ادراک نوجوان از شیوه های تربیتی والدین، بهترین مدل برازش یافته با شاخص های برازش بکار رفته جهت استفاده در مدارس و مراکز به منظور افزایش بهزیستی ذهنی و سلامت روان می باشد.

هدف این پژوهش آزمون تأثیر برنامه آموزشی کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اهمال کاری تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان دختر نوجوان تهران بود. در یک پژوهش تجربی از نوع طرح پیش آزمون _ پس آزمون_ پیگیری با گروه گواه، 60 دانش آموز دختر با توجه به ملاک های ورود و خروج انتخاب و سپس در غربال گری ثانویه با استفاده از فرم مصاحبه بالینی 30 نفر از آن ها انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفتند. شرکت کنندگان در مراحل پیش آزمون مقیاس های اهمال کاری تحصیلی و سرزندگی تحصیلی را تکمیل کردند و سپس در طول فرایند مداخله گروه آزمایش برنامه آموزشی کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی و گروه گواه برنامه آموزشی مهارت های مطالعه را به مدت 8 جلسه دریافت کردند. پس از پایان مداخله، هر دو گروه بار دیگر در مراحل پس آزمون و پیگیری یک ماهه به هر دو مقیاس پاسخ دادند. نتایج آزمون تحلیل واریانس آمیخته نشان داد که گروه دریافت کننده برنامه آموزشی کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی علاوه بر اینکه در قیاس با گروه گواه به طور کلی کاهش در اهمال کاری تحصیلی و بهبود در سرزندگی تحصیلی بیشتری نشان دادند، در طی زمان نیز این اثرگذاری برای گروه آزمایش حفظ شد که پایداری اثر مداخله را نشان می دهد. به طور کلی، نتایج این پژوهش از تأثیرگذاری برنامه آموزشی کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی بر مشکلات تحصیلی حمایت می کند و استفاده از این برنامه را توسط درمانگران و مشاوران تحصیلی در بافت آموزشی مستند ساخت.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی روایت درمانی گروهی بر بهبود روابط والد- فرزندی و سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. نمونه پژوهش به حجم 40 نفر از بین کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول منطقه 12 استان تهران به روش نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20نفر) و کنترل (20نفر) جایگزین شدند. شرکت کنندگان در مراحل پیش آزمون و پس آزمون مقیاس ارزیابی روابط والد- فرزند (فاین، مورلند و اسچووبل، 1983) و سرزندگی تحصیلی (دهقانی زاده و حسین چاری، 1391) را تکمیل کردند و آزمودنی های گروه آزمایش در  معرض 8 جلسه 120 دقیقه ای روایت درمانی گروهی قرار گرفتند. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج نشان دادند روایت درمانی گروهی به بهبود روابط والد- فرزندی و افزایش سرزندگی تحصیلی دانش آموزان در مرحله پس آزمون منجر می شود. با توجه به نتایج، روایت درمانی گروهی  بر بهبود روابط والد- فرزندی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه اول مؤثر است.

سرزندگی تحصیلی به عنوان یکی از مفاهیم بنیادی در روانشناسی مثبت در یادگیری موفقیت آمیز و اثربخش فراگیران حائز اهمیت است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودتنظیمی و خودکارآمدی با سرزندگی تحصیلی با توجه به نقش واسطه ای تاب آوری تحصیلی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان کاشان در سال تحصیلی 401 – 400 بود. 375  دانش آموز ( 178 پسر و 197 دختر) با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه سرزندگی تحصیلی، پرسشنامه راهبردهای شناختی و فراشناختی، پرسشنامه خودکارآمدی و پرسشنامه تاب آوری تحصیلی اطلاعات جمع آوری گردید. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری و با روش بوت استراپ انجام گرفت. نتایج نشان داد که خودتنظیمی، خودکارآمدی و تاب آوری با سرزندگی تحصیلی رابطه مثبت معناداری دارند. همچنین نتایج ها حاکی از آن بود که تاب آوری تحصیلی در ارتباط میان خودتنظیمی و خودکارآمدی با سرزندگی تحصیلی نقش میانجی دارد. یافته های پژوهش حاضر دارای تلویحات کاربردی برای مداخله های آموزشی – مشاوره ای با هدف ارتقای سرزندگی تحصیلی دانش آموزان بر اساس تقویت خودتنظیمی، خودکارآمدی و تاب آوری تحصیلی است تا دانش آموزان بتوانند به هنگام رویارویی با چالش های تحصیلی به شیوه کارآمد و سازگارانه پاسخ دهند.

هدف پژوهش حاضر پیش بینی سرزندگی و تاب آوری تحصیلی بر مبنای مهارت های یادگیری الکترونیکی با واسطه هیجان های تحصیلی دانشجویان دانشگاه اراک بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در نیم سال اول 1400-1399 در دانشگاه اراک بود که از این بین 350 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (۱۳۹۱) پرسش نامه تاب آوری تحصیلی مارتین (2001)، پرسش نامه مهارت های یادگیری الکترونیکی واتکینز و همکاران (2004) و پرسش نامه هیجان های تحصیلی پکران و همکاران (2005) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 26 و نرم افزار R نسخه 2/0/4 استفاده شد و آزمون فرضیه ها به روش معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که مهارت های یادگیری الکترونیکی به طور معناداری می تواند سرزندگی و تاب آوری تحصیلی دانشجویان را پیش بینی کند و هیجان های تحصیلی (مثبت و منفی) نیز در پیش بینی تاب آوری و سرزندگی تحصیلی براساس مهارت های یادگیری الکترونیکی نقش میانجی معناداری دارند. بنابراین به نظر می رسد جهت تقویت تاب آوری و سرزندگی تحصیلی دانشجویان در آموزش مجازی باید علاوه بر تقویت مهارت های یادگیری الکترونیک، تعدیل هیجان های منفی و تقویت هیجان های مثبت نیز مد نظر قرار گیرد.

پژوهش حاضر با هدف ساخت و اعتباریابی پرسشنامه مدیریت هدفمند کلاس درس مجازی انجام شد. جامعه آماری مشتمل بر دانشجویان دانشگاه های دولتی و پیام نور شهر تهران بود. روش نمونه گیری به صورت هدفمند با حجم نمونه برای با 384 بود. پرسشنامه مدیریت هدفمند کلاس درس مجازی و سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و حسین چاری (1391) به عنوان ابزار گردآوری داده استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. روایی محتوایی ابزار با تکیه بر دیدگاه متخصصان و روایی ملاکی بر اساس ضریب همبستگی با سرزندگی تحصیلی تأیید گردید. تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که پرسشنامه 19 گویه ای مدیریت هدفمند کلاس درس مجازی دارای چهار مؤلفه اساسی مدیریت ابزار و امکانات و روش آموزشی، مدیریت حضور فعال دانشجویان در فرایند یادگیری یاددهی، تعیین و اجرای قوانین و مدیریت ارتباطات و کار تیمی است. تحلیل عاملی مرتبه اول و دوم نشان گر این بود که گویه های سازه چهاربعدی مدیریت هدفمند کلاس درس مجازی از اعتبار لازم برخوردار است. در نتیجه، در شرایطی که آموزش حضوری به سبب وقوع بحران هایی همچون بیماری های همه گیر، بلایای طبیعی یا آلودگی هوا با چالش روبرو می شود و معلمان مجبور به آموزش به صورت مجازی هستند، سنجش ابعاد مدیریت هدفمند کلاس مجازی و دریافت بازخورد اصلاحی بر اساس آن می تواند ابزاری کاربردی برای بهبود بروندادهای یادگیری باشد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه گری سرزندگی تحصیلی در رابطه بین ذهن آگاهی با شادکامی و پیشرفت تحصیلی انجام شد. شرکت کنندگان در پژوهش شامل، 344 نفر (180 زن و 164 مرد) از دانشجویان دانشگاه شیراز بودند، که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. این افراد پرسشنامه های ذهن آگاهی (بائر و همکاران، 2006)، شادکامی آکسفورد (هیلز و آرگیل، 2002) و سرزندگی تحصیلی (حسین چاری و دهقانی زاده، 1391) را تکمیل کردند. همچنین معدل کل نمرات دانشجویان به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. برای انجام تحلیل های آماری از نرم افزار WARP PLSاستفاده شد. یافته ها نشان داد که ذهن آگاهی پیش بین مثبت و معنادار شادکامی و پیشرفت تحصیلی بود. در خصوص ارتباط ذهن آگاهی با سرزندگی تحصیلی، نتایج ارتباط مثبت و معنادار را نشان داد. همچنین نقش واسطه گری سرزندگی تحصیلی تایید شد. بدین صورت که سرزندگی تحصیلی در رابطه ذهن آگاهی و شادکامی دارای نقش واسطه گری مثبت بود. اما سرزندگی تحصیلی در رابطه ی ذهن آگاهی با پیشرفت تحصیلی نقش واسطه گری منفی را نشان داد. نتایج بیانگر آن بود که سرزندگی تحصیلی در پیش بینی شادکامی نقش پررنگ تری نسبت به عملکرد تحصیلی دارد. یافته ها با توجه به تحقیقات پیشین به بحث گذاشته شد، و پیشنهادهایی به منظور پژوهش بیشتر در این زمینه مطرح شد.

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی سرزندگی تحصیلی در رابطه بین انگیزش درونی با اشتیاق تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان شهر زاهدان بود که با روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان دانشگاه فرهنگیان شهر زاهدان با تعداد 2410 نفر تشکیل دادند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده، 330 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های انگیزش درونی مک کالی و همکاران (1991)، اشتیاق تحصیلی شافلی و همکاران (2002) و سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش (2006) استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه براساس شاخص روایی محتوایی و نسبت روایی محتوایی با نظر 8 نفر متخصص تأیید شد. همچنین، همسانی درونی پرسشنامه ها براساس ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب، 907 / 0، 723 / 0 و 720 / 0 برآورد شد. نتایج ضریب همبستگی و مدل معادلات ساختاری نشان داد که انگیزش درونی بر اشتیاق تحصیلی؛ انگیزش درونی بر سرزندگی تحصیلی و اشتیاق تحصیلی بر سرزندگی تحصیلی اثر مستقیم دارد، همچنین، تأثیر غیر مستقیم انگیزش درونی بر اشتیاق تحصیلی از طریق سرزندگی تحصیلی کمی بیشتر از تأثیر مستقیم آن بوده است. بنابراین، با توجه به اینکه سرزندگی تحصیلی دانشجویان بر اشتیاق تحصیلی تأثیر دارد، توصیه می شود برای ایجاد سرزندگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان برنامه ریزی شود.

پژوهش حاضر با هدف نقش واسطه ای درگیری تحصیلی در رابطه ی بین اعتیاد به اینترنت و امنیت روانی با سرزندگی تحصیلی صورت پذیرفت. روش پژوهش، همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه ی این پژوهش شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه لرستان در سال تحصیلی 1401-1400 بود. حجم نمونه آماری بر اساس قاعده سرانگشتی کلاین برابر 240 نفر تعیین شد که به روش نمونه گیری در دسترس و با پرسشنامه آنلاین انجام شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه ی اعتیاد به اینترنت ( IAT ) (یانگ، 1988 )، پرسشنامه ی امنیت روانی ( PSQ ) (مازلو، 2004)، مقیاس درگیری تحصیلی ( AES ) (ریو و تسینگ، 2011) و پرسشنامه ی سرزندگی تحصیلی ( ABQ ) ( دهقانی زاده و حسین چاری، 1391) بود. تحلیل داده ها به روش آماری تحلیل مسیر انجام شد و برای بررسی نقش واسطه ای متغیرها از آزمون بوت استراپ استفاده شد. نتایج نشان داد امنیت روانی بر سرزندگی تحصیلی تأثیر مستقیم (01/0> p ) و به واسطه ی درگیری تحصیلی تأثیر غیرمستقیم دارد (01/0> p ) ؛ اما اعتیاد به اینترنت تأثیر مستقیم بر سرزندگی تحصیلی نداشت (05/0< p ) ؛ بلکه اثر غیرمستقیم به واسطه ی درگیری تحصیلی بر سرزندگی تحصیلی داشت (05/0> p ) . بر اساس نتایج، مدل پژوهش از برازش مطلوب برخوردار است. با تقویت امنیت روانی دانشجویان و کاهش وابستگی به فضای مجازی می توان به دانشجویان کمک کرد تا مشارکت سازنده ای در جریان امور آموزشی داشته باشند، که نتیجه ی آن می تواند غلبه بر مسائل و مشکلات تحصیلی و افزایش سرزندگی تحصیلی باشد.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش راهبردهای شناختی و فراشناختی یادگیری بر سرزندگی تحصیلی، درگیری تحصیلی و شایستگی اجتماعی- هیجانی دانش آموزان محروم از آموزش مجازی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهر تهران در نیم سال دوم تحصیلی 1399 بودند که از بین آنها 30 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (15نفر)، گمارده شدند. گروه آزمایش بسته آموزشی آموزش راهبردهای شناختی و فراشناختی یادگیری را در 8 جلسه 90 دقیقه ای (هر هفته 2 جلسه) دریافت کردند؛ گروه گواه به مدت 2 ماه در لیست انتظار قرار گرفت. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و حسین چاری (1391) ( AVQ )، درگیری تحصیلی بلومنفیلد و پاریس (2004) ( SES ) و شایستگی اجتماعی- هیجانی زو و جسی (2012) ( SECQ )، استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیری، استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون افراد گروه های آزمایش و گواه در متغیرهای سرزندگی تحصیلی، درگیری تحصیلی و شایستگی اجتماعی- هیجانی، تفاوت معناداری وجود داشت ( 001 . 0 p< ). در مجموع، با توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت که استفاده از آموزش راهبردهای شناختی و فراشناختی یادگیری می تواند به عنوان مداخله ای مؤثر در جهت افزایش سرزندگی تحصیلی، درگیری تحصیلی و شایستگی اجتماعی- هیجانی دانش آموزان، مورد توجه مشاوران قرار گیرد.

زمینه و هدف: در طول تحصیل، دانش آموز با چالش ها و دشواری های تحصیلی مواجه است؛ بنابراین، لازم است در مواجهه با فرصت ها و چالش های آموزشی با آنها انطباق و سازگاری پیدا کند؛ لذا هدف مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی آموزش سرزندگی تحصیلی و معنادرمانی بر خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم بود. روش پژوهش: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانش آموزان پایه دوم مقطع متوسطه شهرستان ایرانشهر در سال تحصیلی 98-1399 بودند. از میان آنان 60 دانش آموز با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه مساوی قرار گرفتند. گروه آزمایش سرزندگی تحصیلی در 12 جلسه 70 دقیقه ای و معنادرمانی 10 جلسه 70 دقیقه ای آموزش دیدند و گروه کنترل آموزشی ندید. ابزار پژوهش پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (1999) بود؛ داده ها در نرم افزار SPSS-V21 با روش های تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که افزایش میزان خودکارآمدی تحصیلی در گروه آموزش سرزندگی در مقایسه با گروه آموزش معنا درمانی و کنترل از لحاظ آماری معنی دار می باشد درح الی که آموزش معنا درمانی میزان خودکارآمدی تحصیلی را در مقایسه با گروه کنترل به صورت معنی داری افزایش نداده است . نتیجه گیری: بنابراین توصیه می گردد که متخصصان تعلیم و تربیت برای بهبود خودکارآمدی تحصیلی در کنار سایر روش های آموزشی از روش آموزش سرزندگی تحصیلی نیز استفاده نمایند.

زمینه و هدف : بررسی مسائل و مشکل های دانش آموزی در زمینه تحصیلی و شخصیتی و شناسایی عواملی که احتمالاً مانع رشد فردی و اجتماعی آنان می گردد در هر جامعه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی بازی درمانی شناختی رفتاری بر اضطراب امتحان و سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی بود. روش پژوهش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری در این پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی ناحیه 2 شهر ساری بودند. در این پژوهش نمونه ای متشکل از 30 نفر از دانش آموزان که با روش نمونه گیری داوطلبانه از میان کلیه دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی ناحیه 2 شهر ساری انتخاب شدند. به صورت تصادفی به دو گروه 15 نفری ( بازی درمانی شناختی رفتاری و گروه گواه) تقسیم بندی شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اضطراب امتحان کودکان ( ورن و بنسون ،2004) و پرسشنامه سرزندگی تحصیلی ( مارتین و مارش، ٢٠٠٦) ) جمع آوری و با روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و نرم افزار spss.22 تحلیل شد. سطح معناداری آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بازی درمانی شناختی رفتاری منجر به بهبود معنی دار گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه در کاهش اضطراب امتحان (001/0> P ) و افزایش سرزندگی تحصیلی (001/0> P ) در دانش آموزان پسر شد. نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش می توان از بازی درمانی شناختی رفتاری برای بهبود اضطراب امتحان و سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان در مراکز روان شناسی و مشاوره استفاده کرد.

زمینه و هدف: کم کاری تحصیلی در نوجوانان اغلب می تواند در اختلال نقص توجه ردیابی شود، با توجه به تحقیقات مشکلات توجهی با عملکرد ضعیف مدرسه مرتبط است همچنین افراد مبتلا به کم توجهی مشکلات خاصی در انعطاف پذیری شناختی دارند لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری شناختی و سرزندگی تحصیلی در نوجوانان دارای مشکلات کم توجهی انجام شد. روش پژوهش : این پژوهش از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم در ناحیه 2 آموزش و پرورش شهر تبریز در سال 1401-1400 به تعداد 2864 نفر بود. نمونه آماری شامل 40 نفر از دانش آموزان بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس خودگزارشی مشکلات رفتاری نوجوانان آخنباخ (آخنباخ، 1991)، انعطاف پذیری شناختی (دنیس و وندروال، 2010) و پرسشنامه سرزندگی تحصیلی (حسین چاری و دهقانی زاده، 1391) استفاده شد. در این پژوهش، گروه آزمایش طی 9 جلسه 90 دقیقه تحت درمان پذیرش و تعهد (هیز و همکاران، 2003) قرار گرفت و گروه کنترل نیز در لیست انتظار بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری انجام شد. یافته ها : یافته های پژوهش نشان داد که مداخله مبتننی بر پذیرش و تعهد منجر به تفاوت معنی دار بین گروه ها در متغیرهای انعطاف پذیری شناختی به میزان 9/47 درصد و سرزندگی تحصیلی به میزان 23 درصد شده است. نتیجه گیری : از این رو می توان مطرح کرد مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود انعطاف پذیری شناختی و سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان دارای مشکلات کم توجهی موثر است.

زمینه و هدف: معنای زندگی در انسان می تواند سایر ابعاد زندگی او را تحت تأثیر قرار دهد. میزان سرزندگی تحصیلی افراد از جمله آن ها است؛ لذا این پژوهش با هدف بررسی رابطه ادراک از سبک های والدگری با سر زندگی تحصیلی با نقش واسطه-ای معنای زندگی در دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر زنجان انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری، کلیه دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر زنجان در سال تحصیلی 99-1398، تعداد 20866 نفر بود. مطابق جدول مورگان 392 نفر ولی برای افزایش اعتبار یافته ها تعداد 400 نفر انتخاب و با روش تصادفی طبقه ای توزیع شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد واﻟﺪﮔﺮی آﻻﺑﺎﻣﺎ (1991)، سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (1391) و معنای زندگی استیکر و همکاران (2006) استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS24 تحلیل و از نرم افزار آماری AMOS در مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که؛ بین ادراک از سبک های والدگری با سرزندگی تحصیلی رابطه معنی دار وجود دارد (01/0< P ) و همچنین، بین ادراک از سبک های والدگری و معنای زندگی رابطه معنی دار وجود دارد (01/0< P ). معنای زندگی در رابطه بین سبک های والدگری با سرزندگی تحصیلی نقش واسطه ای دارد (01/0< P ) . نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که برای ایجاد سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان، ادراک از سبک های والدگری نقش تعیین کننده داشته و معنای زندگی می تواند منجر به سرزندگی تحصیلی در فرزندان شود.

این مطالعه با هدف مقایسه ی احساس تعلق به مدرسه، سرزندگی تحصیلی و هیجانات تحصیلی در دانش آموزان اول ابتدایی منطقه 2 شهر تهران صورت گرفت. روش تحقیق از نوع علّی مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان اول ابتدایی منطقه 2 شهر تهران به تعداد 475 نفر بود. نمونه آماری مورد مطالعه 212 نفر از دانش آموزان شامل 212 (106 دانش آموز اول ابتدایی در دوران کرونا؛ 106 نفر دانش آموز اول ابتدایی در دوران قبل کرونا) از سال 1396 الی 1400 بود که با استفاده از جدول مورگان و از طریق نمونه گیری خوشه ای انتخاب شد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (1391)، پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بری، بتی و وات (2004) و پرسشنامه هیجانات تحصیلی پکران و همکارانش (2002) استفاده گردید. داده های حاصل از پرسشنامه ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون تی مستقل از طریق نرم افزار SPSS23 صورت گرفت. نتایج نشان داد که بین سر زندگی تحصیلی، احساس تعلق به مدرسه و هیجانات تحصیلی دانش آموزان اول ابتدایی شهر تهران در دوران قبل و شیوع کرونا تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین آموزش حضوری در شکل گیری احساس تعلق به مدرسه، ایجاد سرزندگی و هیجانات تحصیلی دانش آموزان نقش مؤثری دارد.

هدف اصلی از انجام این پژوهش بررسی نقش کیفیت ارتباط معلم - دانش آموز در پیش بینی سازگاری تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوره اول بود. این پژوهش از نوع کاربردی بوده و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر طبس در سال تحصیلی 1401-1400 می باشد. در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای از بین کلیه مدارس متوسطه دوره اول شهر طبس هشت مدرسه (چهار پسرانه و چهار دخترانه) به صورت تصادفی انتخاب و در هر مدرسه به صورت تصادفی یک کلاس انتخاب و تمام دانش آموزان آن کلاس ها یعنی 230 نفر (115 پسر و 115 دختر) به عنوان نمونه آماری در پژوهش حاضر شرکت داده شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه ارتباط معلم دانش آموز موری و زوزاک (2011)، پرسشنامه سازگاری تحصیلی کلارک و همکاران (1976) و پرسشنامه سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش (2006) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS23 صورت گرفته است. یافته های این پژوهش نشان داد که کیفیت ارتباط معلم- دانش آموز سازگاری تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوره اول را پیش بینی می کند. در خصوص فرضیه دوم مشخص گردید که کیفیت ارتباط معلم- دانش آموز، سرزندگی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوره اول را پیش بینی می کند و در نهایت نتایج نشان داد که بین سازگاری تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوره اول رابطه معناداری وجود دارد.

مقدمه: این مقاله پژوهشی نظریه تعیین گری را یک سیستم کلیدی انگیزشی معرفی می نماید که عوامل درونی و محیطی بر عملکرد و سزندگی تحصیلی فراگیران تاثیر دارد. هدف پژوهش بررسی نقش واسطه ای شایستگی تحصیلی و هیجان های تحصیلی در رابطه با حمایت اجتماعی معلم و همسالان با عملکرد و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان دختر دبیرستانی بود. روش شناسی: روش تحقیق همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوره دوم رشته تجربی پایه دوم که در سال 98-97 در شهر تهران مشغول به تحصیل بودند، تعداد 500 نفر به شیوه تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های عملکرد تحصیلی فام و تیلور، سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش، ارزیابی شایستگی تحصیلی دبیرنا و الیوت هیجان های تحصیلی پکران، گوئتز، تیتز وپری، حمایت اجتماعی معلم پلیتر، بیودری، شارپ و اوتیس و حمایت اجتماعی همسالان پرسیدانو و هلر را تکمیل کردند. به منظور تجزیه وتحلیل روش های آماری: از همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: بر اساس مدل ارائه شده در این مطالعه حمایت اجتماعی معلم بر عملکرد تحصیلی و سرزندگی باواسطه گری شایستگی و هیجان های تحصیلی رابطه نشان داد؛ اما این رابطه برای حمایت همسالان تائید نگشت. حمایت همسالان تنها به صورت مستقیم بر سرزندگی تحصیلی رابطه نشان داد. همچنین در این مطالعه متغیر عملکرد تحصیلی به اندازه 65%= متغیر سرزندگی به اندازه 30%= تبیین گشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، ارتقاء شایستگی تحصیلی دانش آموزان و حمایت اجتماعی معلم به عنوان متغیرهای مهم و تأثیرگذار بر عملکرد تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان در اولویت های تربیتی آموزش وپرورش قرار گیرد.

هدف پژوهش حاضر، آزمون الگوی رابطه علّی هوش فرهنگی و سرزندگی تحصیلی با یادگیری خود راهبر از طریق میانجیگری اهمال کاری تحصیلی دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول بودند که از بین آنها به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نمونه ای 354 نفری انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران (2001 )، سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و حسین چاری (1391)، اهمال کاری تحصیلی سولومون و راتبلوم (1984) و هوش فرهنگی آنگ و همکاران (۲۰۰۴) استفاده شد. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از تحلیل مسیر انجام گرفت. نتایج نشان داد که در کل نمونه، تمامی ضرایب مسیر بین متغیرها از لحاظ آماری معنی دار بودند. به علاوه مسیرهای مستقیم هوش فرهنگی، سرزندگی تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی به یادگیری خود راهبر از لحاظ آماری معنی دار بودند. هم چنین مسیرهای مستقیم هوش فرهنگی و سرزندگی تحصیلی به اهمال کاری تحصیلی نیز معنی دار بودند. از سوی دیگر، نتایج نشان داد رابطه غیرمستقیم هوش فرهنگی و سرزندگی تحصیلی با یادگیری خودراهبر از طریق اهمال کاری تحصیلی معنی دار بودند. در مجموع، نتایج پژوهش نشان داد که به نظر می رسد یادگیری خودراهبر پدیده ای است که از عوامل بسیاری از جمله هوش فرهنگی، سرزندگی تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی تاثیر می پذیرد.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه و بررسی گرایش به ورزش، سرزندگی تحصیلی و بهزیستی ذهنی در دانشجویان عادی و نخبه انجام گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی – تحلیلی است که درباره نمونه ای 60 نفری از دانشجویان (30 نفر دانشجوی نخبه و 30 نفر دانشجوی عادی) دانشگاه لرستان در سال تحصیلی 99-98 انجام شد که با روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های گرایش به ورزش زرندیه (1383)، سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و حسین چاری (1396) و بهزیستی ذهنی کیرز و ماکیرامو (2003) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام و تی گروه های مستقل تجزیه و تحلیل شدند. نتایج این پژوهش نشان داد بین گرایش به ورزش، سرزندگی تحصیلی و بهزیستی ذهنی در میان دانشجویان نخبه و عادی تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نیز نشان داد متغیرهای گرایش به ورزش و سرزندگی تحصیلی با هم 25 درصد از واریانس بهزیستی ذهنی را پیش بینی می کنند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، ضروری به نظر می رسد با تدوین، برنامه ریزی و ارائه خط مشی مناسب، زمینه لازم برای بهبود و ارتقای بهزیستی ذهنی دانشجویان به ویژه دانشجویان نخبه فراهم شود