پژوهش در روش های آموزش

عوامل فراوانی مانند انگیزش و اضطراب می توانند بر یادگیری دانش آموزان تأثیر بگذارند. دراین باره، شواهد نشان داده که انگیزش یکی از عوامل مؤثر و مهم در بهبود عملکرد دانش آموزان است. پژوهش حاضر باهدف تعیین نیمرخ انگیزشی دانش آموزان با استفاده از تحلیل مبتنی بر شخص و مقایسه اضطراب امتحان با توجه به این نیمرخ ها انجام گرفته است. این پژوهش یک مطالعه توصیفی- علّی مقایسه ای است. جامعه آماری، دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوره اول ناحیه 2 شهر قم بوده است که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، تعداد 203 نفر دانش آموز پایه هشتم و نهم، مقیاس جهت گیری اهداف پیشرفت الیوت و اضطراب امتحان را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS از روش تحلیل خوشه ای و تحلیل واریانس بهره گرفته شد. بر اساس نتایج حاصل از تحلیل خوشه ای، چهار خوشه انگیزش برای دانش آموزان به دست آمد: 7/15 درصد در خوشه عملکردگریزی، 5/29 درصد در خوشه تبحرگرا-عملکرد گرا، 1/21 درصد در خوشه بی انگیزشی و 4/33 درصد در خوشه انگیزش چندگانه قرار گرفتند. اضطراب امتحان خوشه بی انگیزشی و عملکردگریزی بیشتر از سایر خوشه ها بود (001/0P<). یافته های به دست آمده به مسئولان حوزه آموزش کمک خواهد کرد تا با طراحی برنامه های مداخله ای تربیتی، در ارتقاء یا حفظ انگیزش دانش آموزان، در طول سال های تحصیلی اقدامات مؤثری را انجام دهند.

این پژوهش با هدف بررسی عوامل تقویت مهارت های نوشتاری از نظر آموزگاران دوره اول ابتدایی شهر بهارستان انجام گردید . روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری شامل آموزگاران دوره اول ابتدایی شهر بهارستان در سال تحصیلی 99-1398 برابر با 150 نفر می باشد . نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، براساس فرمول کوکران، به تعداد 108 نفر انتخاب شده و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مورد آزمون قرار گرفتند. روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی و پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها به منظور انجام آمار توصیفی و نیز آمار استنباطی از نرم افزار SPSS24 و به منظور بررسی عوامل تقویت مهارت های نوشتاری، از روش تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم با استفاده از مدلسازی معادله ساختاری در نرم افزار Amos24 استفاده شد.نتایج بیانگر این است که از نظر آموزگاران کلیه مؤلفه های مربوط به مهارت های نوشتاری در تقویت مهارت های نوشتاری دانش آموزان تأثیر معناداری داشته است (p<0.05).

این پژوهش باهدف بررسی اثربخشی استفاده از فلش کارت بر عملکرد و اضطراب ریاضی دانش آموزان علوم انسانی است. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش و پس آزمون با گروه گواه نامعادل بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر پایه دهم رشته علوم انسانی شهرستان آبادان در سال تحصیلی 1402-1401 بود. نمونه به صورت در دسترس شامل 50 دانش آموز با دو گروه 25 نفری است. ابزار گردآوری داده های اضطراب ریاضی پرسش نامه فرلا (2009) بود. در پیش وپس آزمون، پرسش نامه اضطراب بین دانش آموزان توزیع شد و همه دانش آموزان به سؤالات پاسخ دادند. نمرات نوبت اول و دوم به عنوان پیش و پس آزمون عملکرد محسوب شد. طی دوره گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 70 دقیقه ای با استفاده از فلش کارت آموزش داده شد. تجزیه وتحلیل با روش آنالیزکواریانس ناپارامتریک انجام گردید. تأثیر مثبت آموزش با فلش کارت بر اضطراب در سطح خطای یک درصد و بر عملکرد ریاضی در سطح خطای 5 درصد معنی دار بود. مقدار اندازه اثر در سازه اضطراب 354/0 به دست آمد که یک اندازه اثر بزرگ است و برای عملکرد 086/0 بود که یک اندازه اثر متوسط است؛ بنابراین آموزش با استفاده از فلش کارت بر کاهش اضطراب و افزایش عملکرد ریاضی دانش آموزان اثر مطلوبی داشته است.  

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های یادگیری (عینی، مشاهده تاملی، آزمایشگری فعال و عینی) و انگیزش درونی با نقش میانجی پیوند معلم- شاگردی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه یازدهم منطقه یک شهر زنجان به تعداد 5600 نفر در سال تحصیلی 03-1402 بود که از بین آنها به روش نمونه گیری در دسترس و براساس جدول مورگان تعداد 300 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های سبک یادگیری کلب (1984)، مقیاس انگیزش درونی آمابایل و همکاران (۱۹۹۴) و  رابطه معلم - شاگرد موری و زیواچ (۲۰۱۱) استفاده شد. داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند: بین سبک یادگیری عینی، مشاهده تأملی و آزمایشگری فعال با انگیزه درونی ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد ولی با سبک یادگیری انتزاعی رابطه ای یافت نشد. همچنین بین سبک یادگیری عینی، مشاهده تأملی و آزمایشگری فعال با پیوند معلم- شاگرد ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد ولی با سبک یادگیری انتزاعی رابطه ای یافت نشد (01/0p<)؛ نیز بین سبک یادگیری عینی، تأملی و آزمایشگری فعال به طور غیرمستقیم و با میانجی گری پیوند معلم- شاگرد با انگیزش درونی ارتباط معناداری وجود دارد؛ اما با سبک یادگیری انتزاعی به طور غیرمستقیم ارتباط معناداری یافت نشد (01/0p<). در نتیجه به نظر می رسد که در جهت بهبود انگیزه درونی دانش آموزان می توان سبک های یادگیری و پیوند معلم- شاگرد را مورد بررسی قرار داد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری بر هیجان، استرس و تاب آوری تحصیلی دانش آموزان دختر پایه یازدهم شهر اهواز انجام شد. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه یازدهم شهر اهواز در سال تحصیلی 1402- 1401 بود. به همین منظور تعداد 40 نفر از دانش آموزان با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های هیجان تحصیلی پکران، گوئتز و پری (2005)، استرس تحصیلی گادزلا (1991) و تاب آوری تحصیلی ساموئلز (2004) استفاده شد. گروه آزمایش طی 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری براساس مدل آنتونی، ایرونسون و اشنایدرمن (2007) قرار گرفت؛ در حالی که گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد.  داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و نرم افزار SPSS-26 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری بر هیجان تحصیلی (53/45= F و 001/0= p)، استرس تحصیلی (55/227= F و 001/0= p) و تاب آوری تحصیلی (92/237= F و 001/0 = p) دانش آموزان اثر معناداری داشت. آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری در افزایش هیجان های مثبت، کاهش هیجان های منفی از قبیل استرس و اضطراب و همچنین افزایش تاب آوری دانش آموزان اثر دارد.

هدف از انجام این پژوهش هنجاریابی پرسش نامه پرخاشگری در دانش آموزان ورزشکار شهر مشهد بود. جامعه آماری پ ژوهش را دانش آموزان ورزشکار مقطع متوسطه دوره دوم شهر مشهد تشکیل دادند که از بین آنها تعداد 300 تن به شکل نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. اب زار اندازه گیری مورد استفاده پرسش نامه 15 سؤالی پرخاشگری (ماکاروسکی و همکاران، 2013) بود که دارای 3 مؤلفه (متهور، خطاکردن، ابراز وجود) است. روش امتیازگذاری به سؤال ها بر اساس طیف لیکرت پنج گزینه ای (از کاملاً مخالف=1 تا کاملاً موافق=5) بود. روایی صوری پرسش نامه توسط اساتید متخصص روان شناسی ورزشی مورد تأیید قرار گرفت. آزمون های آماری مورد استفاده شامل ضریب آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی تأییدی بود. یافته های پژوهشی نشان دهنده پایایی درونی (83/0=α) برای پرسش نامه پرخاشگری در ورزش بود. در خصوص روایی سازه و بر اساس میزان روابط و T-value، تمامی سؤال ها رابطه معناداری با مؤلفه ها داشتند و توانستند پیشگوی خوبی برای مؤلفه خود باشند. همچنین در خصوص روابط مؤلفه ها با مفهوم پرخاشگری نتایج نشان داد که تمامی مؤلفه ها توانستند پیشگوی خوبی برای مفهوم پرخاشگری باشند. در نتیجه روایی درونی و بیرونی مدل «پرخاشگری در ورزش» تأیید شد.