جواد یوسفیان

هدف تحقیق حاضر، بررسی چالش های پیش روی توسعه ورزش استان یزد در حوزه های ورزش همگانی، قهرمانی و حرفه ای، بانوان و تربیتی است. جامعه آماری تحقیق شامل رؤسا، معاونان و کارشناسان اداره های ورزش و جوانان و همچنین مسئولان بخش تربیت بدنی و همکارانشان در اداره های آموزش وپرورش شهرستان های استان یزد (70 نفر) بود. از این میان، 53 نفر که دارای اطلاعات دقیق و به روز بودند در این پژوهش کیفی شرکت نمودند. چالش های موجود در ورزش استان یزد از طریق انجام مصاحبه های دو مرحله ای حضوری (رو-در-رو) به ترتیب شامل مصاحبه غیرساختارمند (عمیق) و سپس مصاحبه ساختارمند با نمونه های آماری تحقیق به دست آمد. نتایج این تحقیق برگرفته از روش تحلیل محتوا و تطبیق نتایج دو نوع مصاحبه یاد شده می باشد.یافته های پژوهش بیانگر این است که چالش های اصلی و کلی پیش روی توسعه ورزش در استان یزد عبارت اند از: چالش های مرتبط با منابع مالی، مسائل فرهنگی- اجتماعی، منابع انسانی، مسائل حمایتی، ورزش گروه های خاص، استعدادیابی، ناداوری و بی عدالتی و برنامه ریزی.در پایان، پیشنهادهایی برگرفته از نتایج تحقیق به عنوان راهکارهای بهبود وضعیت ورزش استان یزد ارائه شده است.  

هدف از تحقیق حاضر، ارائه الگوی تغییرات میزان درصد چربی ، چگالی ، شاخص توده بدن و گونه پیکری دختران 13 تا 17 ساله شهر همدان است . بدین منظور از بین مدارس راهنمایی و متوسطه شهر همدان ، تعدادی مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شدند. سپس از بین دانش آموزان 13 تا 17 ساله مدارس منتخب ، 500 نفر (در 5 گروه سنی ) به صورت تصادفی انتخاب شدند. درصد چربی بدن ، چگالی ، BMI و نوع پیکری آزمودنی ها به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t استفاده شد. نتایج نشان داد که در دختران 13 تا 15 ساله اندازه چربی بدن سیر صعودی دارد و هنگامی که به سنین بزرگسالی (17 سالگی ) نزدیک می شوند، توده چربی بدن کاهش می یابد. شاخص توده بدنی دختران از 13 تا 15 سالگی افزایش می یابد، اما در 16 سالگی روند تغییرات حالت یکنواخت پیدا می کند و بعد از آن تا 17 سالگی اندکی کاهش می یابد. شاخص توده بدنی نیز به عنوان یک عامل مهم سلامتی تغییرات تقریباً مشابهی را طی می کند. چگالی بدن گروه آزمودنی ها تا 15 سالگی کاهش سریعی دارد، سپس تا 17 سالگی کم کم افزایش می یابد. همچنین اجزای نوع پیکری آزمودنی ها در مجموع به ترتیب اندو _ اکتو _ مزومورفی برتری داشتند.

با توجه به ارتباطی که بین ضعف عضلات شکمی وک سالمتی و ظاهر افراد وجود دارد تقویت این عضلات همواره مورد توجه کارشناسان و محققان بوده است هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین دو نوع آزمون دراز ونشست ایفرد و آهگین برای ارزیابی استقامت عضلات شکمی است بدین منظور از بین دانشجویان داوطلب 32 دانشجوی پسر تربیت بدنی به صورت تصادفی انتخاب شدند برای بر آورد استقامت عضلات شکمی آزمون های دراز و نشست ایفرد و آهنگین اجرا شد از مدل آ ماری آنالیز رگرسیون و آزمون T برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد (P<0/05) نتایج تحقیق نشان می دهد همبستگی بین دو ازمون دراز و نشست ایفرد و آهنگین معنی دار است (0/65 = R) ارتباط معنی داری بین تکرار دراز و نشست آهنگین و متغیر های سن وزن قد شاخص توده بدنی محیط کمر محیط لگن و نسبت محیط کمر به لگن به دست نیامد همچنین نتیجه مذکور در مورد تکرار دراز و نشست ایفدر به دست آمد (به جز ارتباط معنی دار و منفی که بین تکرار دراز و نشست ایفرد و سن وجود داشت) با توجه به نتایج به دست آمده می توان از آزمون دراز و نشست آهنگین برای ارزیابی یا تقویت استقامت عضلات شکمی استفاده کرد ضمن اینکه آزمون اخیر برخی تردید هایی را که در مورد آزمون دراز ونشست ایفرد وجود دارد مرتفع می سازد

زی 32 دانشجوی پسر تربیت بدنی با دامنه سنی 20 تا 30 سال از میان داوطلبان شرکت در تحقیق به صورت تصادفی انتخاب شدند آزمودنی ها 3 آزمون را بعنوان آزمون های بی هوازی اجرا کردند آزمون های وینگیت دو 45 متر و 200 متر سرعت در بررسی داده های تحقیق از روش های آماری آنالیز رگرسیون و تی استیودنت استفاده شده و سطح معنی داری 5 در صد منظور گردید نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین توان بی هوازی وینگیت و مدت زمان آزمون میدانی دو 45 متر سرعت همبستگی معنی داری وجود ندارد بین حداقل توان های مطلق و نسبی و شاخص خستگی در آزمون وینگیت و آزمون میدانی دو 200 متر سرعت رابطه معنی دار متوسطی به ترتیب 40/0- و 45/0- و 35/0 به دست آمد( 05/0>P با این حال اختلاف میانگین ها معنی دار بود نتایج تحقیق نشان داد که برای سنجش توان بی هوازی نمی توان به شاخص مدت زمان آزمون های میدانی دو 45 و 200 متر سرعت اتکا کرد و بهتر است از آزمون های معتبر تری استفاده نمود