مهران نصیری

مقدمه: توسعه و موفقیت استارت آپ ها به ویژه استارت آپ های ورزشی باتوجه به نوپا بودن، توجه گسترده ای را به خود جلب کرده است و بسیاری از پژوهشگران در تلاش هستند تا مسائل و راهبردهای موفقیت و عدم موفقیت استارت آپ ها را مشخص کنند. شواهد موجود بیانگر وضعیت نابسامان زیست بوم کارآفرینی ورزشی در کشور است؛ ازاین رو، بازنگری در نظام ساختاری و کارکردی زیست بوم در صنعت ورزش ضرورت دارد. در کشور ایران به علت وجود نیروهای جوان و دانش آموخته که البته تعداد قابل توجهی ازآنان بیکارند، کسب و کارهای نوپا می توانند زمینه مناسبی برای ایجاد اشتغال فراهم آورند. هدف ازاین پژوهش، مفهوم سازی الگوی زیست بوم کارآفرینی دیجیتال با تأکید بر توسعه استارت آپ های ورزشی در ایران بود.  روش شناسی: روش پژوهش از نوع کیفی بود که بااستفاده از رویکرد داده بنیاد به شیوه نظام مند انجام شد. مشارکت کنندگان در پژوهش شامل پژوهشگران و اساتید دانشگاهی متخصص درحوزه کارآفرینی و استارت آپ، صاحبان استارت آپ ها به خصوص استارت آپ های شکست خورده و کارآفرینان ورزشی بودند. مصاحبه شوندگان به تعداد قابل کفایت، به صورت هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند ( 15 نفر). ابزار پژوهش شامل مصاحبه های اکتشافی نیمه ساختارمند بود. روایی ابزار براساس شایستگی عملی، اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله ای (باز، محوری و انتخابی) با رویکرد داده بنیاد بهره برده شد.یافته ها: براساس یافته های پژوهش، 76 مفهوم، 30 بعد،  نه منظر و شش مقوله اصلی شناسایی شد. براساس نتایج پژوهش تکنولوژی و نوآوری، تحقیق و توسعه به عنوان شرایط علّی؛ زیست بوم کارآفرینی ورزشی دیجیتال به عنوان پدیده محوری؛ حمایت دولتی و قوانین و دسترسی به سرمایه به عنوان عوامل زمینه ای؛ پذیرش شکست و فرهنگ یادگیری به عنوان عوامل مداخله گر؛ شبکه سازی و همکاری های استراتژیک، بازاریابی و دست یابی به مشتری به عنوان راهبردها و توسعه کارآفرینی دیجیتال و راه اندازی استارت آپ ها به عنوان پیامدها شناسایی شدند.  نتیجه گیری/ دستاوردها: براساس یافته های پژوهش می توان گفت که قوانین راه اندازی کارآفرینی دیجیتال و کسب وکارهای نوپای ورزشی باید به دور از پیچیدگی باشد و کارآفرینان بتوانند فعالیت خود را با آسودگی بالاتری شروع کنند. حامیان مالی برای رشد استارت آپ های ورزشی درحوزه دیجیتال جذب شوند تا برای فعالیت بتوان از منابع مالی لازم استفاده کرد. همچنین برای موفقیت بیشتر استارت آپ های ورزشی درحوزه کارآفرینی دیجیتال باید فعالان این عرصه مانند دانشگاه ها و گروه های دانش بنیان برای عملکرد بهتر به صورت شبکه سازی و ایجاد تیم کاری با همدیگر تفاهم داشته باشند تا بتوانند خدمات جامع تر و باکیفیتی را به مشتریان خود ارائه کنند.

هدف: هدف مطالعه ارائه الگوی کیفی فرآیند مدیریت استعدادهای ورزشی در نظام آموزش و پرورش بود.   روش شناسی: در این تحقیق کیفی جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان حوزه استعدادیابی ورزشی در نظام آموزش و پرورش بودند که بر اساس تجربه، تسلط نظری، دسترسی و تمایل به صورت هدفمند در این مطالعه تعداد 20 نفر انتخاب شد. اطلاعات تحقیق به صورت مطالعه اسنادی، اینترنتی، مصاحبه عمیق کیفی از جامعه تحقیق تا حد اشباع نظری بدست آمد که از مدل پارادیمی اشتراوس و کوربین (۱۹۹۸) انجام شده که کدگذاری داده های حاصل از مصاحبه ها، با سه رویکرد کد گذاری باز، کد گذاری محوری و کد گذاری انتخابی تحلیل شدند.   یافته ها: نتایج نشان داد مقوله ها در قالب 35 مقوله و 164 کد مفهومی مشخص شد و در دل ابعاد ۶ گانه مدل پارادایمی به صورت موجبات علّی (12 مقوله و 56 مفهوم)، مقوله اصلی و محوری (2 مقوله و 7 مفهوم)، راهبردها (4 مقوله و 28 مفهوم)، شرایط زمینه ای (9 مقوله و 36 مفهوم)، شرایط مداخله گر یا میانجی (5 مقوله و 19 مفهوم)، و پیامدها (3 مقوله و 18 مفهوم) جای گرفتند.   نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت که ایجاد زیرساخت های مناسب، تدوین سیاست های حمایتی، بهره گیری از تجهیزات پیشرفته، تقویت مدیریت و نظارت و توجه به شرایط محیطی (داخلی و خارجی)، گام های اساسی برای تحقق فرآیند مدیریت استعدادهای ورزشی در نظام آموزش وپرورش هستند. اجرای این مدل می تواند به شناسایی، پرورش و شکوفایی استعدادهای ورزشی دانش آموزان کمک کرده و در بلندمدت، موفقیت ورزشی و اجتماعی بیشتری برای کشور به همراه داشته باشد.

هدف:  هدف از این پژوهش ارائه چارچوبی برای تحلیل اکوسیستم ورزش شهروندی در شهر انزلی و برنامه ریزی توسعه آن  بود.روش شناسی: این پژوهش به صورت کیفی با رویکرد  تحلیل ساختاری-کارکردی در سطح راهبردی انجام شد. جامعه آماری شامل دو بخش جامعه انسانی (31  نفر) و جامعه اطلاعاتی (37 نسخه) بود. روش گردآوردی اطلاعات شامل سه روش مطالعه کتابخانه ای، مصاحیه اکتشافی و تکنیک دلفی بود. روایی ابزارها براساس تعیین اعتبار منابع و افراد نظرخواهی شده، روایی سنجی محتوایی و صوری چارچوب مصاحبه، محاسبه ضرایب توافق بین مصصحان کدگذاری مطلوب ارزیابی گردید.یافته ها: یافته ها نشان داد که ابعاد اکوسیستم ورزش شهروندی انزلی شامل چند منظر کلی شامل فرد شهروند، خانواده، محیط زندگی شهروندی، فضای رسانه ای، سازمان های متولی، بازار ورزش، قابلیت های ورزش، جهانی شدن ورزش و  مشارکت ورزشی است. علاوه بر شناسایی اجزای اکوسیستم ورزش شهروندی چالش ها و ضعف های موجود در بستر آن نیز شناسایی شد. در نهایت راهکارهای مناسب و عملیاتی به همراه الگوی تقسیم کار بین سازمان های متولی ارائه شد.نتیجه گیری: دستیابی به سطح مطلوب از توسعه ورزش شهروندی نیازمند یک رویکرد مدیریت اکوسیستمی است تا بتواند به طور مناسب همه نهادها و ذینفعان را جهت ایفای نقش فعال و هم افزا مشارکت دهد. 

هدف: در این پژوهشتعیین و اولویت بندی شاخص های استعدادیابی فوتبال ایران از دیدگاه مدرسان ایرانی کنفدراسیون فوتبال آسیا مورد بررسی قرار گرفته است.روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است؛ جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ی دوستداری و همکاران (1391) که روایی صوری آن به تایید متخصصان تربیت بدنی و علوم ورزشی رسیده بود، استفاده شد.  پایایی درونی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ (82/0) بدست آمد. جامعه آماری را 122 نفر از مدرسان ایرانی کنفدراسیون فوتبال آسیا که به صورت هدفمندوکل شمار در نظرگرفته شده بودند، تشکیل دادند. از روش های آمار توصیفی برای توصیف متغیرها و از آمار استنباطی (فریدمن) برای آزمون فرضیه های تحقیق در سطح معناداری (05/0 ≥  P) استفاده شد.یافته ها: نشان داد در استعدادیابی فوتبال به ترتیب اولویت شاخص مهارتی- تکنیک انفرادی (43/5)، شاخص مهارتی- تاکتیک انفرادی (93/4)، شاخص آنتروپومتریک(30/3)، شاخص روانشناختی(19/3)،  شاخص جسمانی–حرکتی(72/2) و شاخص جامعه شناختی(43/1) از اهمیت برخوردارند. در شاخص مهارتی- تکنیک انفرادی، کنترل توپ (68/3)، شاخص مهارتی- تاکتیک انفرادی، حرکات بدون توپ (18/4)، شاخص آنتروپومتریک،قد (84/4)، شاخص روانشناختی، قدرت تصمیم گیریوانتخاب (82/3)،شاخصجسمانی–حرکتی،سرعت (12/4)ودر شاخص جامعه شناختی، روحیه کارتیمی (89/3) به عنوان مهمترین عوامل بدست آمدند.نتیجه گیری: مربیان و متولیان استعدادیابی فوتبال می بایست جهت کشف و انتخاب بازیکنان مستعد به کلیه ی شاخص های استعدادیابی توجه نمایند؛ زیرا مجموع این شاخص ها و زیر شاخص های آنها موفقیت برنامه های استعدادیابی را بیشتر خواهد کرد.