علی فهیمی نژاد

هدف از انجام این پژوهش، شناسایی و تحلیل عوامل اثرگذار بر توسعه فوتبال حرفهای در ایران می باشد. برای نیل به این هدف پنج عامل مورد بررسی شامل عامل اقتصادی، عامل مدیریتی، عامی حقوقی، عامل رسانه ای و عامل هواداری مورد سنجش قرار گرفتند که هر یک از این عوامل، شامل سه شاخص و هر یک از شاخص ها از چند زیرشاخص تشکیل شده اند. روش پژوهش توصیفی )تحلیلی- پیمایشی( است. جامعه آماری این تحقیق دربرگیرنده 5 گروه، شامل مدیران عامل باشگاه های فوتبال لیگ برتر و دسته یک، مسئولان هیات های فوتبال استان ها، مدرسان مدیریت ورزشی، مدرسان جامعه شناسی که با مسائل فوتبال آشنایی دارند، خبرنگاران فوتبال نویس و برخی از صاحب نظران آشنا با فوتبال حرفه ای در سطح جامعه است که با نمونهگیری غیرتصادفی از نوع هدفمند تعداد 25 نفر انتخاب شدند. از پرسشنامه طیف لیکرت و پرسشنامه مقیاس زوجی برای جمع آوری اطلاعات لازم استفاده شد. روایی پرسشنامه توسط اساتید محترم تایید و پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ اندازهگیری شد و برابر با مقدار 767/0به دست آمد که نشان دهنده مورد تایید بودن پایایی این پرسشنامه است. همچنین نرخ ناسازگاری در پرسشنامه مقیاس زوجی از مورد تایید بودن پایایی پرسشنامه است. از روش تحلیل عامل اکتشافی و روش MADM-AHP برای آنالیز داده ها استفاده شد. نتایج آزمون KMO و بارتلت نشان داد که داده ها از کفایت نمونه گیری برخودار هستند و هر یک از زیرشاخص ها توانایی عاملی شدن را دارند. بر اساس یافته های پژوهش از میان عوامل مورد بررسی، عامل اقتصادی با میزان وزن 322/0 دارای رتبه اول در اثرگذار بر توسعه فوتبال حرفهای در ایران است. به ترتیب عامل مدیریتی با وزن 227/0در رتبه دوم، عامل هواداری با وزن 192/0 در رتبه سوم، عامل رسانهای با وزن 140/0 در رتبه چهارم و عامل حقوقی با وزن 119/0 در رتبه پنجم برای اثرگذاری بر توسعه فوتبال حرفه ای در ایران قرار دارند. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که توسعه فوتبال حرفه ای در ایران مستلزم توجه به تمامی شاخص های تاثیرگذار است و اولویت بندی شاخص ها می تواند یک مسیر درست در رسیدن به اهدف تبیین شده باشد. از همین رو پیشنهاد می شود که تحلیل شکاف های موجود میان قوانین و مقررات موجود در فوتبال ایران با استانداردهای حرفه ای گری مدنظر فیفا مورد توجه مسئولان فوتبال کشور قرار گیرد.

در این تحقیق تلاش گردیده تا مکان های مناسب برای توسعه گردشگری ورزشی در شهرستان شاهرود شناسایی شوند. بدین منظور، از سیستم اطلاعات جغرافیایی و تکنیک رویهم گذاری لایه ها، به عنوان ابزاری مناسب برای ارزیابی سرزمین استفاده گردید. بدین ترتیب پس از تعیین منابع اکولوژیکی منطقه، لایه های اطلاعاتی در مقیاس 1:250000 تهیه و از طریق نرم افزار ArcGIS نسخه 9،2 اقدام به ریهم گذاری گردید. این تحقیق در شش مرحله انجام پذیرفت. پس از تهیه نقشه های شیب، جهت و ارتفاع، از طریق رویهم گذاری آنها نقشه شکل زمین تهیه گردید و در ادامه، با رویهم اندازی لایه های شکل زمین، کاربری اراضی، خاک، پوشش گیاهی و حیات وحش نقشه نهایی واحدهای زیست محیطی بدست آمد. سپس، مدل اکولوژیکی گردشگری متمرکز و گسترده، به منظور مقایسه و تحلیل نهایی مورد استفاده قرار گرفت و در نهایت از مدل ملی برای تعیین انواع کاربری های ورزشی استفاده گردید. با توجه به نتایج، منطقه مطالعاتی از پتانسیل بالایی به منظور توسعه گردشگری به ویژه از نوع گسترده برخوردار است. 8/68٪ از منطقه مطالعاتی در کلاس 1 و 1/19٪ نیز در کلاس 2 از گردشگری متمرکز قرار گرفته اند. همچنین؛ 2/93٪ از منطقه در کلاس 1 و 3/5٪ نیز در کلاس 2 گردشگری گسترده قرار می گیرند. در مجموع، 6/13٪ نیز در کلاس 3 قرار داشته که نشانگر حساسیت اکولوژیکی بالا و عدم بهره مندی از شرایط مناسب به منظور توسعه گردشگری می باشد و در زون حفاظتی قرار می گیرد. در پایان، فعالیت های گردشگری مناسب برای هر زون پیشنهاد گردید.

هدف پژوهش، بررسی نقش پدیده صخره شیشه ای و سبک رهبری در توانمندسازی مدیران زن ورزش کشور بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، به لحاظ شیوه اجرا از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل مدیران زن شاغل در سازمان های ورزشی بود که نمونه آماری، 384 نفر انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه های صخره شیشه ای نصیری (1394)، سبک رهبری چالشتری (1389) و توانمندسازی رینهارت و شورت (1994) می باشد. برای تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد صخره شیشه ای بر توانمندسازی مدیران اثر منفی دارد، بین سبک رهبری با توانمندسازی مدیران اثر مثبت مشاهده گردید، همچنین تأثیر مثبت و معناداری بین صخره شیشه ای با توانمندسازی از طریق نقش میانجی سبک رهبری تأیید گردید. ورزش در بسیاری از اهداف توسعه پایدار نقش دارد و ازجمله این اهداف توانمندسازی و حضور بیشتر زنان در سطح اجتماع می باشد؛ که می توان با عبور از موانع پدیده صخره شیشه ای و توجه به استفاده از سبک های رهبری مشارکتی و مشاوره ای به توانمندسازی مدیران زن در ورزش و توسعه پایدار کمک کرد.

هدف از این تحقیق، بررسی پیامدهای گرمایش جهانی بر زیرساخت های ورزش اسکی در سالیان آتی می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی است که به طریق مدل سازی و با استفاده از نرم افزار Matlab انجام شده است تا از این طریق امکان برگزاری مسابقات ورزشی و تورهای گردشگری در 28 سایت فعال و پرکاربرد اسکی در سال های 2030 و 2050 ارزیابی گردد. سناریوهای مورد بررسی، خط تراز برف قابل اتکا در محدوده پایین تر و بالاتر از 1500 متری از سطح دریا بوده است. نتایج نشان داد که با ادامه روند کنونی، برخی از مناطق کوهستانی در اروپا با خطر جدی مواجه می شوند. این اثرات ممکن است حتی در کشورهایی نظیر آلمان و اتریش، به دلیل ارتفاع پایین تر تفریح گاههای اسکی آنها، شدیدتر باشد. در اتریش خط کنونی برف با تغییر اقلیم در 30 تا 50 سال آینده 200 تا 300 متر بالاتر خواهد رفت. در صورتی که خط تراز برف از 1200 به 1500 متر افزایش یابد، از تعداد پیست های اسکی استاندارد کاسته خواهد شد. همچنین اگر این تراز به بالاتر از 1500 متری برسد، تعداد تفریح گاههای اسکی در منطقه آلپ به 63% تقلیل خواهد یافت و تنها 44% مناطق اسکی را می توان به عنوان با برف قابل اتکا نامید.

این تحقیق با هدف طراحی مدل مبتنی بر تحلیل راهبردی عوامل اثرگذار بر توسعه مشارکت ورزشی جانبازان، معلولان، ناشنوایان و نابینایان (ج. م، ن. ن) کشور انجام گرفت. جامعه آماری 330 نفر از افراد صاحب نظر در حوزه ورزش معلولان بود و براساس کفایت نمونه تحلیل عاملی 220 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود و روایی صوری و محتوایی ابزار پژوهش، توسط استادان مدیریت ورزشی (6 نفر) و مدیران (7 نفر) بررسی و تأیید شد. سپس به منظور غربال و تعیین اعتبار بخش های مختلف پژوهش از تکنیک مطالعه دلفی متشکل از صاحب نظران و خبرگان برحسب نمونه در دسترس استفاده شد (8 نفر). آزمون تحلیل عاملی تأییدی نیز برای تأیید روایی سازه استفاده شد. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ 90/0 ارزیابی و تأیید شد. از آزمون بارتلت نیز برای کفایت نمونه و تحلیل عاملی اکتشافی برای تعیین مؤلفه های پنهان، در ابزار کمی بهره گرفته شد. روش های آماری و تجزیه وتحلیل داده ها شامل آزمون های آمار توصیفی، تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادله ساختاری است. براساس یافته ها، چهار عامل فردی و خانوادگی، ورزشی، مدیریتی و محیطی، عوامل اثرگذار بر توسعه ورزش همگانی معلولان هستند. مدل پژوهش در آزمون مدل معادله ساختاری برازشی مطلوب داشت، بنابراین، مدل توسعه ورزش همگانی جانبازان و معلولان ایران تأیید شد. ازاین رو می توان گفت عوامل فردی و خانوادگی دیدگاه و نگرش های اقشار خاص را تعیین می کنند و چنانچه عوامل محیطی به لحاظ ساختاری و فرهنگی، قابلیت توسعه میزان مشارکت ورزشی برای افراد معلول را داشته باشد، کشف و بروز استعدادهای بیشتری نیز اتفاق خواهد افتد.

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی اثر پیش بینی کنندگی مولفه های رفتاری رهبری تحول-مدار بر سرآمدی سازمانی در وزارت ورزش و جوانان بود. تعداد 265 نفر از کارکنان وزارت ورزش به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه رهبری تحول مدار باس (2003) و پرسشنامه سرآمدی سازمانی EFQM (2003) استفاده شد. تحلیل داده ها به کمک آزمون های t تک نمونه ای، رگرسیون خطی چندگانه و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزارهای SPSS و لیزرل، انجام شد. مطابق نتایج، وضعیت «رهبری تحول مدار» و «سرآمدی سازمانی» در وزارت ورزش بترتیب «نامطلوب» و «متوسط» ارزیابی شد. مولفه های نفوذ آرمانی(78/0)، ملاحظه فردی(73/0)، انگیزش الهام بخش(70/0) و تحریک ذهنی(68/0)، بترتیب بالاترین سهم را در استقرار رهبری تحول مدار در وزارت ورزش و جوانان داشتند. رهبری تحول مدار(72/0) قادر است 84/51 درصد از تغییرات سرآمدی سازمانی وزارت ورزش را تبیین کند. بعلاوه، مولفه های نفوذ آرمانی(61/47 درصد)، ملاحظه فردی(56/43 درصد)، انگیزش الهام بخش(21/37 درصد) و تحریک ذهنی(49/32 درصد) بترتیب بالاترین تاثیر پیش بینی کنندگی را روی متغیر سرآمدی سازمانی وزارت ورزش دارند. همچنین تحلیل شاخص های برازش مدل تحقیق نشان داد که این مدل دارای برازش مناسب و لذا توانایی بالایی در اندازه گیری متغیر اصلی تحقیق است. نتایج پژوهش حاضر حاکی از توانایی رهبری تحول مدار در پیش بینی سرآمدی سازمانی وزارت ورزش و جوانان است؛ لذا باتوجه به ضعیف بودن سطح رهبری تحول مدار در این سازمان، پیاده سازی و ترویج این سبک رهبری، برای اعتلای سازمانی این وزارتخانه پیشنهاد می گردد. در این میان توجه به مولفه های نفوذ آرمانی و ملاحظه فردی از اهمیت بیشتری برخوردار است.

پژوهش حاضر با هدف مطالعة عوامل مؤثر در بهبود ظرفیت سازی سازمان های ورزشی به منظور پاسخ گویی به مسئولیت اجتماعی، با کاربرد نظریة سه شاخگی طراحی و اجرا شد. پژوهش حاضر ازنوع پژوهش های توصیفی- تحلیلی بود که به صورت میدانی انجام شد. جامعة آماری پژوهش حاضر، مدیران سازمان های ورزشی استان خراسان رضوی شامل مدیران بخش معاونت پرورشی، تربیت بدنی و سلامت سازمان آموزش وپرورش، مدیران سازمان ورزش وجوانان استان خراسان رضوی و همچنین، برخی صاحب نظران در حوزة مسئولیت اجتماعی در استان خراسان رضوی بودند. براساس روش گلوله برفی، 19 نفر به عنوان نمونه مشخص شدند. ابزار پژوهش حاضر پرسش نامة پژوهشگرساخته ای حاوی 15 سؤال بود. روایی این پرسش نامه به تأیید هشت تن از اساتید دانشگاهی مدیریت ورزشی رسید. پایایی این پرسش نامه برابر با 86/0 مشخص شد. برای انتخاب رتبه بندی این عوامل از روش تاپسیس استفاده شد. همة روند تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار بی. تی. تاپسیس اسلور انجام شد. نتایج نشان داد که ایجاد شاخص برای ارزیابی سازمان ها در حوزة مسئولیت اجتماعی با ضریب نزدیکی 9847/0، مهم ترین عامل درمیان عوامل مؤثر در بهبود ظرفیت سازی سازمان های ورزشی به منظور پاسخ گویی به مسئولیت اجتماعی بود. به صورت کلی، تدوین و ایجاد استانداردها و شاخص هایی در سازمان های ورزشی برای ارزیابی و بررسی برنامه ها و فعالیت های این سازمان ها درخصوص مسئولیت اجتماعی، به عنوان یک مسئلة مهم درک می شود.

هدف این مقاله ارزیابی میزان ریسک زیست محیطی مجموعه ها و فضاهای ورزشی شمال شرق تهران بر اساس پهنه بندی آلودگی هوا با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS و ارائه الگویی برای مدیریت این ریسک است . جامعه آماری مقاله 48 مورد از فضاهای ورزشی شمال شرق تهران است. مراحل انجام پژوهش به این صورت است که ابتدا داده های مربوط به شش شاخص آلاینده هوا (منو اکسید کربن، دی اکسید گوگرد، دی اکسید ازت، ازن و ذرات معلق) به صورت خام از مرکز پایش آلودگی هوا و شرکت کنترل کیفیت هوای تهران جمع آوری و مورد تحلیل قرار می گیرد. سپس با توجه به وزن هر آلاینده و بر اساس درونیابی به روش کریجینگ به تفکیک رستر مربوطه تولید و کلاس بندی بر اساس محدوده حداقل و حداکثر انجام می شود. در نهایت بر اساس جدول شاخص کیفیت هوا طبقه بندی سطح اهمیت ایمنی بهداشتی نیز صورت می گیرد و نقشه مربوطه تهیه و در ادامه اقدام به روی هم گذاری لایه موقعیت مکانی مجموعه های ورزشی و لایه های پهنه بندی آلاینده ها خواهد شد. نتایج مقاله نشان می دهد که 22 مجموعه ورزشی از 48 مجموعه مورد مطالعه کانون های دریافت کننده بیشترین بار آلودگی هستند. ارزیابی ریسک زیست محیطی مجموعه های ورزشی با توجه به آلاینده های هوا ، بر اساس روش ویلیام فاین عدد ریسک 300 را نشان می دهد که نشان دهنده سطح ریسک بالا است. بنابراین نیازمند انجام اقدامات اصلاحی فوری برای کنترل ریسک است. Abstract The purpose of this paper is to assess the environmental risk of the Northeastern sport complexes and sports spaces based on the zoning of air pollution using the GIS Geographic Information System (GIS) and provide a model for managing this risk. The statistical population of the article is 48 items of sports spaces in north east of Tehran. The research process is based on the fact that data from six air pollutant indicators (carbon monoxide, sulfur dioxide, nitrogen dioxide, ozone and particulate matter) raw materials collect from the Air Pollution Monitoring Center and Tehran air Quality Control Company and analyzed. Then according to the weight of each pollutant and based on interpolation in the Kriging method the corresponding raster is produced and categorized based on the minimum and maximum range. Finally, according to the air quality index table, the classification of the level of importance of health safety will be done and the relevant map will be prepared and then proceed to align the location layer of the sports complexes and the layers of pollutant zoning. The results of the paper show that 22 sports complexes from 48 study groups are the most polluting centers receiving. Environmental risk assessment of sports complexes with regard to air pollutants, based on William Fein's method. Risk number 300 shows which represents a high risk level. Therefore, it needs to take immediate corrective measures to control the risk.

تحقیق حاضر از نوع کاربردی می باشد که با هدف تعیین و ارزیابی آسایش حرارتی در شهرستان گرمسار و به منظور شناسایی زمان های مناسب برای فعالیت های گردشگری در این شهرستان براساس شرایط اقلیمی انجام گرفته است. برای تعیین اقلیم گردشگری، از دو شاخص کمی اولگی (Olgyay) و عدم آسایش (DI) و برای تعیین تناسب نوع گردشگری با اقلیم از مدل بهمن پور و همکاران (2012) استفاده گردید. بدین منظور داده های آماری مربوط به دما و رطوبت نسبی محدوده مطالعاتی در بازه زمانی 25 سال اخیر مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفت. نتایج بیانگر آن بوده است که براساس شاخص اولگی، ماههای فروردین، اردیبهشت و مهر در زون آسایش حرارتی قرار دارند و بهترین زمان ها برای گردشگری ورزشی در منطقه مطالعاتی می باشند. از سوی دیگر، تیر و مرداد به دلیل گرمای بالا و آذر، دی، بهمن و اسفند به دلیل سرمای زیاد زمان های مناسبی برای گردشگری ورزشی در فضای باز نمی باشند. از سوی دیگر، براساس شاخص عدم آسایش نیز، ماههای تیر و مرداد، شهریور، آذر، دی، بهمن و اسفند زمان های مناسبی برای گردشگری نمی باشند. این امر نشان دهنده لزوم توجه جدی به شاخص ها و پارامترهای اقلیمی در تعیین آسایش حرارتی و زمان بندی مناسب برای فعالیت های گردشگری ورزشی می باشد.

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی میزان موفقیت سامانه وزارت ورزش و جوانان بر اساس مدل دلون و مکلین بود. این تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی و از نظر هدف، کاربردی بوده و به صورت میدانی و پرسشنامه ای انجام گرفته است. با استفاده از قانون سر انگشتی جهت تحلیل معادلات ساختاری حداقل حجم نمونه 320 نفر بود. لذا 350 پرسشنامه در میان کارمندان و مدیران توزیع و در نهایت 329 پرسشنامه عودت داده شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه دلون  و مک لین (2003) استفاده شد. برای سنجش پایایی از ضریب همبستگی آزمون- پس آزمون و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که به ترتیب 82/0 و 90/0 به دست آمد. برای سنجش روایی پرسشنامه نیز از روش صوری و محتوای استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی تأییدی جهت ارائه و تأیید مدل در محیط نرم افزار Amos 20 وSPSS   استفاده شد. نتایج همبستگی نشان داد که در سطح معناداری 99/0 درصد، میان متغیرهای اصلی همبستگی وجود دارد که این امر امکان تحلیل های بیشتر را فراهم می کند. نتایج نشان داد که کیفیت سامانه اطلاعات، کیفیت اطلاعات و کیفیت خدمات وزارت ورزش  با استفاده کاربر از سیستم و رضایت کاربر مرتبط است. همچنین کیفیت سامانه با مزایای خالص ارتباط دارد و کیفیت اطلاعات و کیفیت خدمات بر  مزایای خالص از طریق استفاده کاربر و رضایت کاربر از سامانه تأثیر گذارند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که موفقیت سامانه اطلاعات مدیریت بر اساس مدل دلون و مک لین می تواند بر تسریع در امور و بالا بردن راندمان مؤثر باشد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر چابکی سازمانی بر توانمندسازی سازمانی با توجه به نقش میانجی توانمندسازی روان شناختی بود.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان رضوی بود که با توجه به تعداد محدود جامعه آماری، کل جامعه به عنوان نمونه آماری پژوهش (200 نفر) انتخاب شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Smart PLS3 استفاده شد. یافته ها نشان داد که چابکی سازمانی اثر مثبت معنی داری بر توانمندسازی روان شناختی و توانمندسازی سازمانی دارد. همچنین، توانمندسازی روان شناختی دارای اثر مثبت معنی دار بر توانمندسازی سازمانی بود. نتایج مربوط به اثر غیرمستقیم چابکی سازمانی بر توانمندسازی سازمانی از طریق توانمدسازی روان شناختی نیز مورد تأیید قرار گرفت.

هدف از این تحقیق تحلیل ابعاد بازاریابی تجربی شامل محیط فیزیکی و تعاملات انسانی بر ارزش اجتماعی ادراک شده گردشگران در مجموعه های ورزشی تفریحی آبی بود که به روش توصیفی – همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه گردشگران حاضر در مجموعه های ورزشی تفریحی آبی شهر مشهد بود که ازاین بین 405 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار اندازه گیری تحقیق شامل پرسشنامه استاندارد والز (2009) بود که پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ با ضریب 91/0 مورد تأیید قرار گرفت. داده های پژوهش با بهره گیری از آزمون های آمار توصیفی و روش های آم ار اس تنباطی تحلیل عاملی تأییدی و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای اس پی اس اس و لی زرل تحلی ل شدند. نتایج تحقیق نشان می دهد که بعد محیط فیزیکی شامل: طراحی و معماری محیط، حفظ و نگهداری و عوامل فیزیولوژیکی و محیط زیست و بعد تعاملات انسانی شامل: اطمینان و امنیت، پاسخگویی مناسب، حرفه ای گری و مراقبت و توجه، بر ارزش اجتماعی ادراک شده گردشگران مؤثر هستند. استفاده از این نتایج می تواند با افزایش کیفیت و ارتقای استانداردها در بخش محیط فیزیکی و تعاملات انسانی، رضایت مشتریان از مجموعه های ورزشی تفریحی را بالاتر برده و موجبات رونق بیشتر گردشگری شهری را فراهم آورد.

هدف از این مطالعه، تعیین ظرفیت برد تفرجی و ورزشی منطقه کوهستانی درکه است. ظرفیت برد بیانگر حداکثر تعداد کاربرانی است که از یک منطقه ورزشی و یا تفرجی در یک زمان معین بدون ایجاد تغییر در محیط، استفاده می کنند. بدین منظور، با تعیین سه نوع ظرفیت برد فیزیکی، واقعی و موثر تلاش گردید تا مبنای کمی قابل اعتمادی برای تصمیم گیری و برنامه ریزی در راستای توسعه پایدار، در اختیار برنامه ریزان و طراحان این گونه فضاها قرار گیرد. در ابتدا؛ با استفاده از ثبت نقاط زمینی (GPS) و تهیه نقشه کاربری اراضی با استفاده از ابزار GIS، 153هکتار از منطقه به عنوان عرصه های مفید و قابل استفاده انتخاب گردید. در گام بعد، از طریق بررسی سوابق، اخذ آرای کاربران و مبانی نظری تحقیق، پارامترهای مورد نیاز استخراج و محاسبه گردیدند. پنج عامل محدود کننده و یازده پارامتر زیرمجموعه آن به عنوان ضریب در محاسبه ظرفیت برد واقعی سایت مطالعاتی استفاده شدند. به منظور امتیازدهی به پارامترهای توانمندی مدیریتی سایت، پرسشنامه محقق ساخته (طیفی لیکرت) در اختیار کاربران با سابقه (384 نفر) قرار داده شد. در این میان، بیشترین امتیاز متعلق به فروشگاههای مواد غذایی (7/4) و کمترین امتیاز متعلق به سیستم امدادرسانی منطقه (1/1) بوده است. در نهایت، ظرفیت برد فیزیکی، واقعی و موثر سایت مطالعاتی به ترتیب (1224000، 137700 و 72981) نفر در روز برآورد گردید. بنابراین؛ با توجه به بالا بودن ظرفیت برد موثر سایت مطالعاتی، مدیریت منطقه باید برنامه ریزی را به نحوی انجام دهد تا علاوه بر استفاده از کاربری های موجود، تضمین بهره برداری پایدار نیز ایجاد شود.

سابقه و اهداف: هدف پژوهش حاضر، پیش بینی تعالی سازمانی در وزارت ورزش و جوانان از طریق توانمندسازی ساختاری و روانشناختی کارکنان این وزارتخانه بود. مواد و روش ها: تعداد 265 نفر از کارکنان وزارت ورزش به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه تعالی سازمانی EFQM؛ پرسشنامه توانمندسازی ساختاری بای و لاولر و پرسشنامه توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر استفاده شد. تحلیل داده ها به کمک آزمون های t تک نمونه ای، رگرسیون خطی چندگانه و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزارهای SPSS و لیزرل، انجام شد. یافته ها: مطابق نتایج، وضعیت «توانمندسازی ساختاری»، «توانمندسازی روانشناختی» و «تعالی سازمانی» در وزارت ورزش بترتیب «نامطلوب»، «متوسط» و «متوسط» ارزیابی شد. همچنین نتایج نشان داد که توانمندسازی ساختاری، بطور معنی داری تغییرات توانمندسازی روانشناختی(51 درصد)، و تعالی سازمانی(67 درصد) و نیز توانمندسازی روانشناختی، بطور معنی داری تغییرات تعالی سازمانی(68 درصد) را تبیین می کنند(000/0=P). استنتاج: نتایج پژوهش حاضر حاکی از اثربخشی توانمندسازی ساختاری و روانشناختی کارکنان بر تعالی سازمانی وزارت ورزش و جوانان بود؛ لذا بکارگیری شیوه های مدیریتی ویژه توانمندسازی کارکنان، برای تعالی و رشد این وزارتخانه پیشنهاد می گردد.

امروزه حمایت ورزشی یک ابزار اثربخش بازاریابی برای شرکت های تجاری است، که برای صنعت ورزش نیز یک روش کسب درآمد محسوب می شود. هدف تحقیق پیش رو شناسایی عوامل مؤثر برجذب حامیان در ورزش قهرمانی استان خراسان شمالی بود، روش تحقیق آمیخته اکتشافی بود که در مرحله اول 30 نفر از خبرگان ورزش استان به صورت هدفمند و گلوله برفی مورد مصاحبه عمیق قرار گرفتند. با تحلیل تم داده های کیفی 100 کد مختلف در 15 تم فرعی و سه تم اصلی تولید شد. برای مرحله کمی پرسشنامه ای 100 سؤالی طراحی شد و با تأیید 7 نفر از خبرگان ورزش استان، روایی آن تأیید شد. جامعه آماری در مرحله کمی کلیه اعضای هیأت های ورزشی، باشگاه ها، شرکت های حامی، ورزشکاران و مربیان زبده، استادان رشته مدیریت ورزشی و رؤسای ادارات ورزش و جوانان شهرستان ها به تعداد 143 نفر بودند که به صورت تمام شمار جهت نمونه انتخاب شدند، تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول و دوم داده های پرسشنامه نشان داد که شاخص های برازش مدل عوامل مؤثر بر جذب حامیان از توان بالایی برخوردار است و طبق نتایج از 100 سؤال اولیه 65 سؤال تأیید شد، سه عامل مؤثر برجذب حامیان ورزشی به ترتیب اهمیت عوامل داخلی (عوامل مدیریتی، منابع مالی، منابع انسانی، سیستم بازاریابی، سیستم اطلاعاتی، تولید یا عملیات حمایتی و تحقیق و توسعه)، عوامل خارجی خرد (مشتریان، رسانه ها، رقبای بالقوه و رقبای غیرمستقیم) و عوامل خارجی کلان (سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فناوری) بودند.

شهر تهران به عنوان یکی از آلوده ترین شهرهای جهان شناخته شده است که این آلودگی ناشی از سیستم نادرست شهرسازی، رشد و توسعه ناهمگون و بدون ارزیابی می باشد. در این شرایط در صورتی که بتوان الگوی قابل اطمینانی برای پیش بینی وضعیت آتی آلاینده های موجود در هوای شهر ارائه داد، می توان با شناخت دقیق تری از آلاینده ها، راهکارهای مناسبی را از منظر مدیریت پایدار شهری اتخاذ نمود. هدف از انجام این تحقیق، پهنه بندی آلاینده های شاخص هوا در ارتباط با مجموعه های ورزشی شرق تهران (مناطق 4،7،8،13) می باشد. بدین منظور، داده های ایستگاه های سنجش آلودگی در پیرامون منطقه به روش کریجینگ، برای بازه زمانی 6 ساله (97-1390) درون یابی شدند. به عنوان استاندارد، از شاخص کیفیت هوا (AQI) استفاده گردید. رویهم گذاری لایه ها با استفاده از نرم افزار ArcGIS, 9.2 انجام شد. نتایج نشان داد که تغییرپذیری غلظت این آلاینده در ایستگاه های مختلف متفاوت است و پراکنش آلاینده ها در محدوده مطالعاتی از الگوی یکسان و مشابهی پیروی نمی کند. شدیدترین درجه آلودگی در ایستگاه ستاد بحران (49/90) ثبت گردیده است. بیشترین تعداد روزهای هوای پاک در ایستگاه گلبرگ (488 روز) و کمترین آن در ایستگاه ستاد بحران (160 روز) مشخص شده است. همچنین، ایستگاه ستاد بحران دارای بیشترین تعداد روز با کیفیت هوای «ناسالم» و «ناسالم برای گروه های حساس» می باشد. در این میان، ایستگاه دروس دارای تعداد روزهای آلوده کمتری بوده است. در نهایت، 22 مجموعه ورزشی در محدوده مطالعاتی در معرض آلودگی شدید هوا قرار دارند.  

هدف از پژوهش حاضر بررسی ادراک دانشجویان دانشگاه های سبزوار از تأثیرات داوطلبی در رویدادهای ورزشی و غیرورزشی بود. پژوهش حاضر توصیفی- پیمایشی بود که به صورت میدانی انجام گرفت. نمونه آماری 400 نفر بود. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه میلر (2013) بود که تغییراتی اعمال و سؤالاتی به آن اضافه شد. روایی صوری و محتوایی و روایی سازه پرسشنامه تأیید شد. به منظور بررسی پایایی پرسشنامه نیز از آلفای کرونباخ استفاده شد (885 (α =0/. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون t و MANOVA و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ادراک دانشجویان داوطلب از تأثیرات داوطلبی، سرمایه اجتماعی و فیزیکی-اقتصادی در رویدادهای ورزشی و غیرورزشی تفاوت معنا داری وجود داشت، ولی در سرمایه فرهنگی و انسانی تفاوتی دیده نشد. جنسیت دانشجویان داوطلب بر سرمایه های انسانی، اجتماعی، فیزیکی-اقتصادی و فرهنگی تفاوت معنا داری نداشت. سن دانشجویان داوطلب در گروه رویدادهای ورزشی در سرمایه فیزیکی-اقتصادی و فرهنگی و در گروه غیرورزشی در سرمایه فیزیکی-اقتصادی تفاوت معنا داری داشت. فعالیت های داوطلبانه ورزشی تأثیرات بیشتری نسبت به فعالیت های داوطلبانه غیرورزشی دارد که احتمالاً این مسئله به دلیل ماهیت ورزش است. مدیران و برنامه ریزان با ایجاد فرصت هایی برای اجرای فعالیت های داوطلبی، باید رضایت داوطلبان از سنین و جنسیت های مختلف را جلب کنند.

تغییرات الکترولیت ها در بدن به طور وسیعی برای تعیین ارتباط این تغییرات با فعالیت بدنی مطالعه شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر فعالیت کوتاه مدت بیشینه بر غلظت برخی الکترولیت های سرم مردان جوان فعال و کمتحرک اجرا شده است. این مطالعه روی 60 نفر از مردان داوطلب سالم دانشگاهی انجام شد که به طور تصادفی به دو گروه فعال و کم تحرک تقسیم شدند. مشخصات شرکت کنندگان در گروه مردان فعال (6/5 ± 9/26 سال، 12/6 ± 179 سانتی متر، 54/7 ± 20/75 کیلوگرم) و در گروه مردان کم تحرک (8/5 ± 5/27 سال، 05/5 ± 176 سانتی متر، 95/8 ± 50/88 کیلوگرم) بود. آزمون بیشینه نوار گردان بالک به عنوان فعالیت بیشینه به اجرا در آمد. بلافاصله پس از اجرای آزمون، نمونه خون پس آزمون آزمودنی ها برای تعیین غلظت الکترولیت های سدیم، کلسیم، پتاسیم و منیزیم سرم گرفته شد و با نمونه های خون قبل از آزمون، در هر دو گروه مقایسه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t مستقل و t همبسته در سطح معنی داری 05/0 > p استفاده شد. فعالیت کوتاه مدت بیشینه به افزایش غلظت کلسیم، سدیم و منیزیم و کاهش غلظت پتاسیم سرم منجر شد و این تغییرات در تمامی موارد معنی دار بود (05/0 > p). بین غلظت الکترولیت های سرم مردان جوان فعال و کم تحرک، پس از اجرای فعالیت بیشینه، تفاوت معنی داری دیده نشد. اگرچه ممکن است سطح آمادگی بدنی آزمودنی ها تأثیری بر مقادیر پایه ای یا پس از فعالیتِ الکترولیت های سرم نداشته باشد، فعالیت های بدنی کوتاه مدت با شدت بیشینه، اثرات واضحی بر تغییرات الکترولیت ها به جا گذاشت.

هدف از تحقیق حاضر مقایسه سه خرده مقیاس اعتماد به نفس ورزشی (صفتی, حالتی و ورزشی) بین مردان ورزشکار رشته های هندبال و دو و میدانی تیم شهرستان سبزوار و تیم دانشگاه تربیت معلم سبزوار می باشد در شرایطی که تیم های شهرستانی در سطح رقابتی بالاتری نسبت به تیم های دانشگاهی حضور داشتند. روش تحقیق توصیفی و از نوع علی مقایسه ای یا پس از وقوع می باشند. نمونه های آماری این تحقیق با جامعه آماری برابر بوده و 67 نفر می باشد. ابزار جمع آوری اطلاعات لازم, سه پرسشنامه ویژگیهای فردی (PII), اعتماد به نفس صفتی ورزشی (TSI) و اعتماد به نفس حالتی ورزشی (SSCI) است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات خام از نرم افزار SPSS استفاده گردیدکه در آن به بررسی میانگین و انحراف استاندارد داده ها پرداخته شد و برای مقایسه میانگین ها از تحلیل واریانس چندگانه (MANOVA) و T مستقل بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که ورزشکاران شهرستانی در هر سه خرده مقیاس در سطح بالاتری قرار دارند.

پژوهش حاضر در پی بررسی فعالیت های تفریحی ورزشی فراغتی، درگیری فراغتی، عادات فراغتی شهروندان شهر مشهد و تاثیر آن بر انگیزه و رفتار گردشگری آنها در ایام تعطیل بود. روش تحقیق تحلیلی و همبستگی است. جامعه آماری، زنان و مردان بالای 18 سال ساکن در شهر مشهد (102/423/2 نفر) بود. 600 نفر به طور تصادفی خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. نرخ بازگشت پرسش نامه 79/0 بود. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه های مشارکت در فعالیت های تفریحی - ورزشی فراغتی، پرسش نامه درگیری فراغتی، پرسش نامه عادت فراغتی، پرسش نامه انگیزه گردشگری در ایام تعطیل و پرسش نامه رفتار گردشگری در ایام تعطیل استفاده شد. از آمار توصیفی، کلموگروف- اسمیرنف، همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی تاییدی، آلفای کرونباخ و آزمون معادلات ساختاری استفاده گردید. تحلیل ها در نرم افزار spss22 و liserel8.8 انجام شد. درگیری فراغتی در فعالیت های تفریحی ورزشی بر عادت فراغتی شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری داشت. عادت فراغتی در فعالیت های تفریحی ورزشی بر انگیزه گردشگری شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری نداشت. درگیری فراغتی در فعالیت های تفریحی ورزشی بر انگیزه گردشگری شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری داشت. عادت فراغتی در فعالیت های تفریحی ورزشی بر رفتار گردشگری شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری داشت. درگیری فراغتی در فعالیت های تفریحی ورزشی بر رفتار گردشگری شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری نداشت. انگیزه گردشگری بر رفتار گردشگری شهروندان شهر مشهد در طول ایام تعطیل تاثیر معناداری نداشت.