استدلال

در این نوشته به بررسی و نقد نظریه مولفه های ایمان گرایی کیرکگور پرداخته می شود گفته خواهد شد که ایمان گرایی کیرکگور مبتنی بر حفظ ایمان علی رغم عقل است. یعنی انسان می تواند بر ضد یک مدعا دلیل آفاقی و عینی داشته باشد و در عین حال به آن، ایمان داشته باشد. به نظر او ایمان آوردن یک امر اختیاری است.و دینداری باید مبتنی بر خطر و جهش ایمانی .در این نوشته به بررسی و نقد نظریه مولفه های ایمان گرایی کیرکگور پرداخته می شود گفته خواهد شد که ایمان گرایی کیرکگور مبتنی بر حفظ ایمان علی رغم عقل است. یعنی انسان می تواند بر ضد یک مدعا دلیل آفاقی و عینی داشته باشد و در عین حال به آن، ایمان داشته باشد. به نظر او ایمان آوردن یک امر اختیاری است.و دینداری باید مبتنی بر خطر و جهش ایمانی در این نوشته به بررسی و نقد نظریه مولفه های ایمان گرایی کیرکگور پرداخته می شود گفته خواهد شد که ایمان گرایی کیرکگور مبتنی بر حفظ ایمان علی رغم عقل است. یعنی انسان می تواند بر ضد یک مدعا دلیل آفاقی و عینی داشته باشد و در عین حال به آن، ایمان داشته باشد. به نظر او ایمان آوردن یک امر اختیاری است.و دینداری باید مبتنی بر خطر و جهش ایمانی

این پژوهش به تحلیل بلاغی و استدلالی زبان اقناعی در کتاب مجالس سبعه مولانا بر مبنای نظریه استدلالی استیون تولمین (Stephen Toulmin) می پردازد. روش تحقیق در این مطالعه، تحلیلی توصیفی و مبتنی بر تحلیل متن است که ازطریق یادداشت برداری کتابخانه ای ادعاها، دلایل و استثناهای موجود در استدلال های متن مجالس سبعه بررسی می شود. هدف اصلی این پژوهش، کشف نحوه استفاده مولانا از انواع ادعا، دلیل و استثنا در استدلال های موجود در مجالس سبعه است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که مولانا در مجالس سبعه با طرح ادعاهایی مبتنی بر مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی، از دلایل نقلی و شهودی برای تقویت این ادعاها بهره می برد. ادعاهای او به دو دسته تفسیری و علّی تقسیم می شود که اولی بر تأویل پدیده های طبیعی و دومی بر روابط سببی میان علت های ظاهری و غایی تأکید دارد. در این راستا، استثناها نیز عملکردی کلیدی دارد و به استحکام و انعطاف پذیری استدلال ها کمک می کنند و امکان تفسیرهای متنوع و عمیق تر از مفاهیم مطرح شده را فراهم می کند. در نهایت، یافته های این پژوهش نشان می دهد که مجالس سبعه مولانا، متنی است که در آن به طرز مؤثری از عناصر بلاغی استدلال برای اقناع مخاطب استفاده شده و در نتیجه، غنای فلسفی و عرفانی آن را افزایش یافته است.

 مهارت های متقاعدسازی و استدلال در نوشتن، به دلیل نقش کلیدی در ارائه منطقی و قانع کننده ایده ها از اهمیت بسزایی برخوردار است؛ با این حال زبان آموزان اغلب در ایجاد استدلال های شفاف، استفاده از استدلال های مخالف و حفظ انسجام متن با چالش روبه رو هستند. این پژوهش با هدف شناسایی راهبردهای مؤثر برای تقویت مهارت های استدلالی و متقاعدسازی در نوشتن، بررسی چالش های زبان آموزان و ارائه توصیه های آموزشی انجام می شود. پرسش های تحقیق شامل شناسایی چالش های اصلی زبان آموزان، عوامل مؤثر بر توانایی آنها و راهبردهای کارآمد آموزشی است. روش مرور نظام مند برای تحلیل 43 مقاله از پایگاه های داده ای مانند Google Scholar، ERIC و SCOPUS انتخاب می شود؛ زیرا این روش امکان بررسی جامع و ساختارمند مطالعات مرتبط از سال 2002 تا 2025 را فراهم می کند. معیارهای انتخاب شامل تمرکز بر راهبردهای آموزشی مؤثر، استفاده از مدل های نظری مانند مدل تولمین و هایلند و بررسی چالش های نوشتار استدلالی است. نتایج نشان می دهد که آموزش مدل های استدلالی، تعامل گفتاری پیش از نوشتن، نوشتار مشارکتی، آموزش ژانر محور، ابزارهای دیجیتال، یادگیری پروژه محور و نیز نوشتار فرایندی به طور قابل توجهی مهارت های استدلالی را بهبود می بخشد. این راهبردها انسجام متن، استفاده از شواهد معتبر و توانایی پاسخ به استدلال های مخالف را تقویت می کند. آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان نیز از این راهبردها بهره مند می شود، اما نیاز به تطبیق با ویژگی های زبانی و فرهنگی فارسی دارد. محدودیت های پژوهش شامل کمبود داده های خاص درباره زبان فارسی و نبود بررسی های بلندمدت است. این یافته ها طراحی برنامه های آموزشی هدفمند را برای بهبود مهارت های نوشتاری پیشنهاد می کند.

عجایب المخلوقات و غرا یب الموجودات، تألیف محمّدبن محمود بن احمد طوسی از نمونه نثرهای شیوای ادب فارسی در سده ششم هجری است. این کتاب ده «رکن» دارد که به حکایات، پدیده ها، عناصر و مخلوقات شگفت انگیز عالم اختصاص دارد. در این پژوهش که به شیوه تحلیلی-توصیفی انجام شده است، روش های اقناع مخاطب بررسی می شود. هدف از پژوهش حاضر، اثبات توانمندی گوینده در طرح اندیشه های اعتقادی، معرّفی شگفتی های آفرینش و در نهایت، چگونگی بهره گیری او از شیوه های اقناع مخاطب برای پذیرش سخنان خود است. نویسنده در مواردی با یاری گرفتن از قیاس و تمثیل و در شکلی گسترده تر با استناد به قرآن، روایات و سخنان حکما به توجیه شگفتی ها و غرایب می پردازد. حاصل پژوهش نشان می دهد که در بیشتر موارد، نویسنده قصد دارد با استدلال های مبتنی بر آیات قرآنی و روایات، بین علم و دین پیوند برقرار کند. اشاره به خواص شگرف سنگ ها، گیاهان و داروها، کنش های خارق العاده حیوانات، اتّفاقات شگرف همراه با استدلال هایی که ریشه در اعتقادات گوینده دارد، گویای آن است که در لایه زیرین گزارش ها و حکایات، اهدافی با بار عاطفی ایدئولوژیک و بعضاً تبلیغاتی نهفته است و این موضوع، دلیل روشنی بر هدفمندبودن ساختار عجا یب المخلوقات و غرا یب الموجودات است. در واقع نویسنده تحت تأثیر اندیشه های مذهبی و گرایش های کیهان شناختی خود تلاش می کند با این شیوه استدلال ، مخاطب را به تفکّر در آفرینش و شناخت پروردگار عالم برانگیزد.