توسعه محصول جدید

این پژوهش با هدف سنجش شاخص های سطوح آمادگی توسعه محصولات جدید در کارآفرینی سازمانی در صنعت نانوفناوری ایران به انجام رسیده است. این تحقیق از نوع کاربردی و باکمک روش کمی و با استفاده از روش پیمایشی و همبستگی انجام گرفته است. اطلاعات لازم با استفاده از پرسشنامه از تعداد ۳۸۴ نمونه آماری از جامعه خبرگان نظری و تجربی حوزه توسعه محصول جدید گردآوری شده است. ابزار سنجش از طریق خبرگان و دیدگاه آنان اقتباس شده و مورد استفاده قرار گرفته است. جهت تجزیه و تحلیل شواهد از تحلیل های چند متغیری از جمله تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی تاییدی مرتبه اول و مرتبه دوم و مقایسه میانگین یک گروهی استفاده شده است. شاخص های مختلف از اعتبار و روایی مولفه های شناسایی شده در پژوهش پشتیبانی و شاخص های برازندگی از توانمندی بخش اندازه گیری و بخش ساختاری مدل حمایت کرده است. در تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزارهای آماری مکس کیو دی ا، اس. پی. اس. اس و ایموس استفاده شده و براساس قاعده نرم افزارهای آماری در مورد نتایج تصمیم گیری و تحلیل شده است. این بخش از پژوهش با شاخص های توصیفی و استنباطی تجزیه وتحلیل شده است. براساس نتایج تحلیل اکتشافی تعداد ۱۵ مولفه شناسایی و با تحلیل عاملی تاییدی پشتیبانی شده است و براساس تحلیل عاملی مرتبه دوم مولفه ها و ابعاد سرعت بین المللی شدن توسعه محصولات جدید در کارآفرینی سازمانی در صنعت نانوفناوری ایران مشخص گردیده است. مولفه های فرهنگ کار آفرینی و نوآوری، نهادها و شبکه های علمی و قابلیت شبکه سازی و ارتباطی تشکیل دهنده بعد رفتاری، مولفه های شایستگی های کارآفرینانه، وجهه و جایگاه توسعه محصول جدید، فرایند یاددهی و یادگیری و قابلیت های ساختاری تشکیل دهنده بعد زمینه ای، مولفه های سرعت بین المللی شدن در توسعه محصولات جدید در کارآفرینی سازمانی، رهبری کارآفرینانه، فرایند تجاری سازی بین المللی تشکیل دهنده بعد عملکردی و مولفه های قوانین و مقررات، ساختار حمایتی، نظام پژوهشی، جهت گیری استراتژیک بین المللی و چشم انداز کارآفرینانه و نظام آموزشی تشکیل دهنده بعد ساختاری مدل توسعه محصولات جدید در کارآفرینی سازمانی در صنعت نانوفناوری ایران هستند و در نهایت براساس ابعاد و مولفه های استخراج شده، شاخص های توسعه محصولات جدید در کارآفرینی سازمانی در صنعت نانوفناوری ایران ارائه شده است.

مهندسان طراح اغلب از شبیه سازی فناوری برای بهینه سازی عملکرد، آزمایش، آموزش و مهارت آموزی استفاده می نمایند. از سوی دیگر می توان از شبیه سازی برای بهینه سازی فرایندهای مدیریتی نیز استفاده نمود. یکی از فرایندهایی که بیشتر مراکز تحقیق و توسعه با آن درگیر می باشند فرایند مدیریت و زمانبندی پروژه های توسعه محصول جدید می باشد. این مقاله به تبیین موضوع مذکور، با ارایه نحوه مدل سازی و شبیه سازی نمودن فرایند و ارایه یک مثال عددی و تحلیل نتایج آن می پردازد. برای این منظور ابتدا متغیرها ، پارامترها ، محدودیت ها و اهداف سیستم مدیریت و زمانبندی پروژه های تحقیقاتی که یکی از ویژگی های بارز آنها عدم قطعیت می باشد با بررسی الزامات چندین مرکز تحقیقاتی شناسایی گردید، سپس نحوه مدلسازی آنها با استفاده از شبیه سازی بیان گردیده و بر روی یک مثال عددی پیاده سازی گردید. برای نایل شدن به اهداف این تحقیق از نرم افزار شبیه سازی Arena14 استفاده شده است. پس از اجرای مدل برای مثال عددی مرکز تحقیقاتی مورد مطالعه، سناریوهای مختلف اولویت بندی پروژه ها بر روی آن اعمال گردید، در نهایت نتایج مربوط به سناریوهای مختلف با استفاده از روش های آماری مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت نتایج تحلیل نشان داد که سناریوی S3 (فعالیت با کوتاه ترین زمان در اولویت بالاتر) دارای کمترین هزینه می باشد. یافته ها نشان می دهد که استفاده از شبیه سازی بدون نیاز به مدل سازی ریاضی دقیق می تواند در مقایسه سایر روش های مدیریت و زمانبندی پروژه ها اثربخش باشد.

با وجود اینکه در سال های اخیر، ارتقای کمی و کیفی مشهودی در تولید، عرضه و پذیرش محصولات و خدمات فرهنگی در کشور مشاهده می شود، همچنان راه زیادی تا نیل به پیشرفت مطلوب در این بخش باقی مانده است. یکی از مسیرهای توسعه در صنایع خلاق و فرهنگی، توجه به ابعاد و عمق نوآوری است. این صنایع، منبعی سرشار از ایده های نوآورانه به شمار می روند و با نوآوری پیوندی ناگسستنی دارند. با وجود این، به دلیل عدم اطمینان، پویایی، پیچیدگی و ابهام در فعالیت ها و ابعاد صنایع خلاق، تاکنون ارزیابی دقیقی از نوآوری در  این صنایع صورت نپذیرفته است. در این تحقیق پس از طراحی مدل مفهومی یکپارچه ای از نوآوری های فرهنگی و صنایع خلاق در قالب مدل قیف نوآوری، ابعاد و عمق نوآوری در صنایع دستی کشور مورد ارزیابی قرار گرفته است. در همین راستا، محقق توانسته است، با استفاده از دو استراتژی پژوهش آرشیوی و پیمایش، علاوه بر بررسی عمیق ادبیات موضوع و پیشینه پژوهش، با تنظیم 10 مصاحبه نیمه ساختارمند و دریافت 105 پرسشنامه از کارشناسان و تولیدکنندگان عمده این صنایع، فعال در 80 رشته متنوع در 24 استان کشور، داده های موردنظر را جمع آوری کند. در این تحقیق، به منظور بررسی عمق نوآوری در صنایع دستی از آزمون تی تک نمونه ای استفاده شده است. نتایج این آزمون، به طور میانگین، عمق متوسطی از نوآوری در این صنایع را نشان می دهد هر چند در برخی ابعاد مدل نظیر عوامل زمینه ای و سازمانی و تجاری سازی محصولات، عمق نوآوری ضعیف و در محصول خروجی این صنایع، عمق نوآوری مطلوب ارزیابی شده است. براین اساس، راهکارهایی نیز برای تعمیق نوآوری ها در صنایع دستی ارائه شده است.

پژوهش حاضر به بررسی بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر عملکرد توسعه محصول جدید با نقش میانجی سرمایه فکری پرداخته است. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به صورت توصیفی- پیمایشی اجرا شده است. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1991)، سرمایه فکری بونتس و همکاران (1998)و توسعه محصول جدید مو و همکاران (2007) استفاده شد. جامعه آماری تحقیق، کلیه مدیران شرکت های رشد دانشگاه آزاد به تعداد 220 نفر بودند که حجم نمونه مطابق جدول کرجسی و مورگان 136 نفر تعیین و برای نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بالاتر از 7/0 تائید شد و پرسشنامه ها به روش غیر احتمالی دردسترس دراختیار مشتریان قرارگرفته است. برای تجزیه وتحلیل آماری یافته ها، از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. در بخش نخست، تجزیه وتحلیل توصیفی یافته ها به صورت ترسیم جداول و نمودارهای فراوانی ارائه شد. در بخش دوم برای استنباط آماری و آزمون فرضیات از نرم افزار آماری SPSS نسخه 24 و مدل سازی معادلات ساختاری Smart Pls ارائه شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که تمامی فرضیات پژوهش مورد تأیید قرارگرفته اند. نتایج تحقیق نشان داد که سرمایه اجتماعی بر عملکرد توسعه محصول جدید تاثیر معنی داری دارد. سرمایه فکری بر توسعه محصول جدید تاثیر معنی داری دارد. سرمایه اجتماعی بر عملکردتوسعه محصول جدید تاثیر معنی داری دارد. همچنین یافته ها، نقش میانجی سرمایه فکری در رابطه بین سرمایه اجتماعی و عملکردتوسعه محصول جدید را تایید کرد. در نهایت می توان گفت امروزه شرکت های رشد برای ادامه حیات در محیط رقابتی، بهبود در عملکرد توسعه محصول جدید را ضروری می پندارند با توجه به زمینه و نوع فعالیت این شرکت ها، بکارگیری سرمایه اجتماعی و سرمایه فکری، کارسازترین راه ممکن برای باقی ماندن در این چنین محیطی می باشد.

توسعه فناوری هایی همچون اینترنت اشیاء، موجب شده تا به صورت گسترده ای، حجم عظیمی از داده توسط انسان ها و ماشین ها تولید شود. علاوه بر این، توسعه کاربران فضای مجازی و اینترنت نیز، بستری فراهم نموده تا نیازها و نظرات مشتریان و کاربران محصولات و خدمات، به سادگی ثبت و قابل بهره برداری شوند. این داده ها فرصتی است برای طراحی محصول، خدمت و سیستم به صورت داده محور می باشد. فرآیند طراحی محصولات و خدمات به صورت سنتی، نیازمند گردآوری داده ها به صورت پیمایش است که امری زمان بر و پرهزینه استدوره طراحی و توسعه محصول پشت درب های بسته واحد تحقیق و توسعه شرکت ها به پایان رسیده است. لازمه باقی ماندن شرکت ها در عصر پرتلاطم حاضر، بهره گیری از دانش موجود در دینای اطراف و حرکت به سمت نوآوری باز و خلق ارزش مشترک است. مشتری و مصرف کننده نهایی، مهمترین بخش زنجیره ارزش هر کسب و کاری است و یکی از مهمترین منابع اطلاعاتی در این میان، ترجیحات و نظرات مشتریان است. این منابع عموما در بستر اینترنت، سایت های خرید و فروش آنلاین، شبکه های مجازی و پایگاه های مشابه دیگری بارگذاری و ذخیره می شوند. با توجه به اینکه محتوای این نظرات عموما به صورت متن هستند، نیاز به ابزارهای متن کاوی برای استخراج اطلاعات از آن ها، احساس می شود. بر این اساس، این پژوهش با هدف بررسی و مرور سیستماتیک ادبیات حوزه توسعه و طراحی و محصولات مشترک بر مبنای داده های متنی انجام شده است. بدین منظور از دو رویکرد مرور سیستماتیک، Bibliometric Analysis و Systematic mapping review استفاده شده است.

هدف پژوهش حاضر بکارگیری رویکرد فراترکیب به منظور طراحی الگوی بومی توسعه محصول جدید می باشد. روش پژوهش با توجه به هدف آن، کاربردی- توسعه ای و از نظر ماهیت یک تحقیق اکتشافی و از حیث شیوه اجرا، کیفی، و به روش فراترکیب می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه منابع مرتبط با توسعه محصول جدید بومی طی سال های 2000 تا 2023 به تعداد 225 منبع می باشد. بدین منظور، با مرور سیستماتیک ادبیات موضوع، مقاله های نمایه شده در WOS، SCOPUS، Science Direct و Google Scholar گردآوری شد که تعداد 143 مقاله براساس چکیده انتخاب شدند؛ سپس 75 منبع براساس محتوا گزینش شد و در نهایت با بررسی اطلاعات نویسنده 67 منبع به عنوان منابع نهایی تحلیل و ترکیب یافته های منتخب آن انجام شد. منابع انتخاب شده با استفاده از نرم افزار maxqda 2020 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که تعداد 104 کد اولیه حاصل شد. در نهایت یافته های حاصل از فراترکیب منجر به شناسایی 15 مقوله در بومی سازی تحقیقات توسعه محصول جدید گردید.

شرکت های دانش بنیان جهت حضور در فضای رقابتی به توسعه محصول جدید و همچنین حفظ مشتریان و ایجاد تعهد رابطه ای نیاز دارند. این شرکت ها به دلیل نوپا بودن، ممکن است در مسیر خود شکست بخورند. یادگیری از شکست و CRM از عواملی هستند که به سازمان ها کمک می کند تا در توسعه محصول جدید و برقراری تعهد رابطه ای موفق شوند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر CRM بر توسعه محصول جدید تعهد رابطه ای با میانجی گری یادگیری از شکست بود. پژوهش کاربردی حاضر، توصیفی از نوع همبستگی-پیمایشی بوده. جامعه آماری مدیران بازاریابی شرکت های دانش بنیان حاضر در شهرک صنعتی صفادشت به تعداد 324 نفر بودند. تعداد حجم نمونه با روش استناد به متغیرهای مشاهده پذیر، 176 نفر تعیین و با روش نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس، ابزار گردآوری داده ها، توزیع شد. پیش از توزیع، پایایی ابزار با ضریب آلفای کرونباخ 0/87 و پایایی ترکیبی بیش از 0/6 تأیید گردید. روایی آن نیز با معیار AVE تمامی مقادیر بیش از 0/5 تأیید گردید. جهت آزمون فرضیات و برازش مدل از مدل یابی معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزئی استفاده شد. نرم افزار مورداستفاده جهت تجزیه وتحلیل نتایج فرضیات، Smart PLS3 می باشد. نتایج نشان داد که CRM بر توسعه محصول جدید و تعهد رابطه ای تأثیر معنی داری دارد. همچنین یافته ها حاکی از تأیید نقش میانجی یادگیری از شکست در تأثیر CRM بر توسعه محصول جدید و تعهد رابطه ای بود.