پژوهش های حسابداری و حسابرسی عملیاتی و عملکرد

هدف اصلی این مطالعه بررسی رابطه ویژگی های خاص شرکت و ساختار سرمایه با تأکید بر نقش تحریم شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. برای این منظور، نمونه ای متشکل از 154 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1390-1398 بررسی و جهت آزمون فرضیه های پژوهش از مدل رگرسیون چند متغیره مبتنی بر داده های تابلویی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین سودآوری و اهرم مبتنی بر ارزش دفتری و ارزش بازار رابطه منفی معنادار و بین متغیر تحریم و اهرم مبتنی بر ارزش بازار رابطه منفی معنادار وجود دارد؛ اما بین فرصت های رشد و اهرم مبتنی بر ارزش دفتری رابطه مثبت معنادار وجود دارد که این پیش بینی ها با تئوری سلسله مراتبی هم خوانی دارد. همچنین مطابق با تئوری توازن پایدار رابطه مثبت معناداری بین اندازه شرکت و اهرم مبتنی بر ارزش دفتری و ارزش بازار وجود دارد. ولی هیچ گونه رابطه معناداری بین دارایی ثابت مشهود و ساختار سرمایه یافت نشد.

به دلیل اهمیت رقم سود خالص، تحقیقات زیادی در ارتباط با سود و مباحث مربوط به آن صورت گرفته است.سود معیار مهمی برای سرمایه گذاران در واحدهای تجاری است که از این حیث می تواند توسط مدیران واحدهای تجاری مورد دستکاری قرار گیرد. محافظه کاری نیز یک ابزار نظارتی و حاکمیت شرکتی برای سهامداران محسوب می شود که موجب کاهش و محدود شدن مدیریت سود می شود. از طرفی حسابرس نیز می تواند تضاد منافع میان مدیران و سهامداران را کاهش دهد. به این صورت که حسابرسی منظم و پیوسته شرکتها امکان دستکاری اطلاعات مالی را کاهش می دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه میان مدیریت سود واقعی و محافظه کاری غیر شرطی حسابداری است. برای مدیریت سود از معیار جریانات نقدی غیر عادی از مدل رویچادری ( ۲۰۰۶) استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های ۱۳۹۷-۱۳۹۰ است که با توجه به محدودیت های تعیین شده ،نمونه پژوهش شامل ۱۰۱۸ سال-شرکت می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که میان محافظه کاری غیر شرطی حسابداری و مدیریت سود واقعی ناشی از جریانات نقدی ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد و با وارد شدن ریسک حسابرسی محافظه کاری غیر شرطی اثر منفی بر مدیریت سود دارد.

جریان منابع نقدی در بازارهای مالی نقش تعیین کننده ای در جهت گیری اقتصاد و بازدهی نهادهای مالی دارد. صندوق های سرمایه گذاری نیز به عنوان یک نهاد مالی مهم و نوپا در ایران، نقش رو به رشدی در تعیین جریان منابع دارند. بررسی جریان های نقدی خالص ورودی صندوق های سرمایه گذاری در دوره های مختلف رکود و رونق برای درک بهتر قدرت جذب منابع در این نهاد مالی اهمیت ویژه ای دارد؛ لذا هدفی که به طورکلی این پژوهش دنبال می کند بررسی جریان منابع در صندوق های سرمایه گذاری در شرایط رونق و رکود و مقایسه جریان منابع صندوقهای سرمایه گذاری با توجه به وابستگی یا عدم وابستگی مدیریت آنها به بانک ها می-باشد. نمونه پژوهش مشتمل بر داده های ماهانه 98 صندوق سرمایه گذاری از ابتدای سال 1391 تا انتهای سال 1396 که شامل4213 مشاهده (ماه-صندوق) می باشد. نتایج این پژوهش بیانگر وجود تفاوت معناداری بین خالص جریان های ورودی صندوق های سرمایه گذاری در دوره های رونق و رکود می باشد، به عبارتی دیگر در دوره های رونق جریان منابع به صندوق های سرمایه گذاری کمتر است. همچنین نتایج این پژوهش بیانگر عدم وجود تفاوت معناداری بین خالص جریان های نقدی ورودی صندوق ها ازلحاظ وابستگی مدیریت به بانک-ها می باشد.

قدرت تصمیم گیری مدیر عامل نقش مهمی را در دستیابی یا عدم دستیابی به اهداف سازمانی ایفا می کند ،بر اساس یافته های پژوهش های پیشین ،مدیران قدرتمند ،تصمیمات پرخطرتری را اخذ میکندد(هایدر وفانگ 2016) و همین مساله میتواند ریسک شرکت را افزایش می دهد اما تمرکزمالکیت به واسطه نظارتی که بر فعالیت مدیران دارد ،ریسک پذیری آنان را تحت تاثیر قرار می دهند .بر این اساس هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه قدرت مدیرعامل،ریسک پذیری شرکت و نقش تمرکز مالکیت در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. جامعه آماری غربال شده طبق الگوی حذف سیستماتیک در این پژوهش 119شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد و در بازه زمانی بین سالهای 1390 تا 1397 مورد بررسی قرار گرفته است . تحلیل دادهها با کمک رگرسیون پانل و نرم افزار ایویوز انجام شد. به منظور اندازه گیری ریسک پذیری شرکت از مدل سه عاملی فاما فرنچ استفاد شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که بین قدرت مدیر عامل و ریسک پذیری شرکت ارتباط معناداری وجو دارد ،اماسهامداران عمده بر رابطه بین قدرت مدیر عامل و ریسک پذیری شرکت تاثیری ندارد ،همچنین تاثیر سهامدران عمده بر رابطه بین قدرت مدیر عامل و ریسک پذیری شرکت در شرکتهای دارای غیر دولتی نسبت به شرکتهای دارای مالکان دولتی ، تفاوتی نداشت .

هدف این پژوهش بررسی نقش کمیته حسابرسی در گزارشگری پایداری شرکت ها است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های کاربردی بوده و روش آن از نوع علی- پس رویدادی است. جامعه آماری تحقیق، کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. تعداد 228 شرکت به عنوان نمونه انتخاب شده که طی دوره زمانی 1392 تا 1397 مورد بررسی قرار گرفته اند و از روش تجزیه و تحلیل رگرسیون چند متغیره جهت آزمون فرضیه و تخمین ضرایب استفاده گردید. نتایج بدست آمده از پژوهش بیانگر این مهم می باشند که استقلال کمیته حسابرسی، تخصص اعضای کمیته حسابرسی و اندازه کمیته حسابرسی بر گزارشگری پایداری شرکت ها تأثیری مثبت و معناداری دارد. این موضوع ناشی از توجه بیشتر کمیته حسابرسی به مسئولیت اجتماعی و موارد مرتبط با توسعه پایدار است. همچنین نتایج بیانگر این است که کمیته حسابرسی به عنوان یکی از ارکان ساختار کنترل داخلی شرکت، در راستای حفظ منافع گروه های مختلف استفاده کننده از اطلاعات حسابداری شرکت گام برداشته و به کارگیری این کمیته در بهبود فرآیند گزارشگری و همچنین ارائه اطلاعات و گزارش های شفاف و قابل اتکا موثر است. با توجه به نتایج پژوهش به مدیران پیشنهاد می گردد که جهت جلب نظر سرمایه گذاران، همسویی با توسعه محیط زیست، افزایش ارزش شرکت و سایر موارد مؤثربر کارایی و اثر بخشی شرکت ها، به استقلال و تخصص مالی کمیته حسابرسی در جهت افزایش مسئولیت پذیری شرکت توجه نموده و آن را در برنامه خود قرار دهند.

نظریه های اقتصادی، معتقدند که داراییهای نامشهود، عملکرد مالی شرکت را مدیریت می کنند. برای مثال، نظریه مبتنی بر منابع، فرض می کند که شرکتهای فعال در کسب و کارهای مشابه، عمدتا به واسطه منابع مورد استفاده، عملکردهای متفاوتی دارند (مارسو، 2014). چون اقلام نامشهود یکی از فاکتورهای سنجش عملکرد مالی شرکت است، بر تصمیمات مدیران و سرمایه گذاران اثرگذار است؛ لذا هدف این پژوهش بررسی نقش داراییها و بدهیهای نامشهود در عملکرد مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. نمونه آماری پژوهش شامل 135 شرکت، طی سالهای 1390 تا 1397 است. نتایج نشان می دهد که در سطح اطمینان 95% رابطه مثبت معناداری بین داراییهای نامشهود شناسایی نشده و عملکرد مالی یک شرکت و رابطه منفی معناداری بین بدهیهای نامشهود شناسایی نشده و عملکرد مالی یک شرکت وجود دارد. شدت این ارتباط برای دارایییهای نامشهود شناسایی نشده (نسبت به شاخص بازده داراییها)، قوی تر از بدهیهای نامشهود شناسایی نشده نسبت به عملکرد شرکت است.