درخت حوزه‌های تخصصی

دریافت و شناخت نزد هنرمند ، از زمانی آغاز می گردد که او به مدد ذهن خلاقانه ی خویش به کشف نیروی باطنی و جوهر پدیده های وجود روی آورده و چارچوبهای تعیین شده ی اشیاء را شکافته و کنه آنها را مجسم می سازد . از این رو ، هنرمند با قدرت تجسمی و جوشش درونی خود ، رمز و راز هستی را به نمایش در آ‌ورده و از این طریق به ورای پدیده ها و مفاهیم فرا واقعیت دست می یابد ...

آتش ، نور و گرمابخشی ، عناصری هستند که همواره و کمابیش به همراه هم ، در حیات معنوی تمدن ها وجود داشته اند . همه حکما و از جمله ارسطو ، از عناصر چهارگانه ( آخشیج ) یعنی زمین ( خاک ) ، هوا (باد) ، آب و آتش سخن گفته اند . آتش ، سوزنده و آب ، سازنده و باد : پوینده و خاک : پاینده فرض شده اند . ...

وقایع مذکور در قصص قرآن برخی متعلق به گذشتة دور است (انباء) و بعضی مربوط به گذشتة نزدیک (اخبار)؛ و هدف از هر دو عبرت است. در قصص قرآن، یا شخصیتْ محور است یا رویداد یا گفتگو؛ و البته در بعضی، مانند معراج حضرت رسول اکرم (ص)، هر سه عنصر مرکز توجه است. به‌علاوه، در آنها، حرکت و زمان و مکان نقشی تعیین‌کننده دارد. در نگارگری ایرانی، قصص قرآن را بدین نامها خوانده‌اند: قصص الانبیاء، سیرة النبی، انبیانامه، فال‌نامه، معراج‌نامه. نگاره‌های قرن دهمی قصص الانبیاء از حیث تصویرگری و اندازه و زبان و تزینیات و محل نگهداری و... واجد ویژگیهای جالبی است. در اینجا، نگاره‌های دو قصة قرآنی (متعلق به قرن دهم هجری قمری)، کشته‌شدن هابیل به دست قابیل و عذاب قوم حضرت هود (عاد)، با روایت این قصص در تفسیر سورآبادی (قرن پنجم هجری قمری) مقایسه شده است.