حامد بخشی

مقالهٔ حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر در رضایت گردشگران خارجی از سفر به ایران انجام شده است. رضایت گردشگران پیش نیاز اصلی یک مقصد گردشگری برای موفقیت است. روش مورد استفاده در این پژوهش تحلیل ثانویه است. در این پژوهش، به تحلیل ثانویهٔ داده های پیمایش ملی گردشگری سال ۱۳۹۸ پرداخته شده است. تعداد 384 گردشگر خارجی در این طرح مشارکت داشته اند. یافته های این پژوهش نشان داد رضایت از سفر با متغیرهای تحصیلات، مبدأ سفر، انگیزهٔ تجربهٔ جدید، اصالت جاذبه ها، رضایت از اقامتگاه و مؤلفه های آن، رضایت از غذا و رستوران و مؤلفه های آن، رضایت از خرید و صنایع دستی و مؤلفه های آن، رضایت از مردم، رضایت از راهنمای سفر و درنهایت تصویر مقصد هم بستگی مثبت و معناداری دارد. همچنین، رگرسیون چندگانهٔ خطی هم نشان داد که متغیرهای ادب و احترام مردم ایران، رضایت از خرید و صنایع دستی، رضایت از اقامتگاه و احساس امنیت در ایران بیشترین تبیین را از رضایت از سفر داشته اند.

طی چند سال اخیر در مناطق روستایی-شهری کشور، توجه روستاییان به شهرنشینی نگرش جدیدی را در آن ها به وجود آورده و آنان را با تغییرات در سبک زندگی همراه ساخته است، به طوری که زمینه را برای عدم در ازدواج فراهم کرده است. در این راستا، هدف پژوهش حاضر شرط عدم توفیق در ازدواج: سبک زندگی ناکارآمد در فضاهای پیراکلانشهری مشهد می باشد. پژوهش حاضر ازنظر هدف در زمره تحقیقات کاربردی و رویکرد کمی و ازنظر روش در چارچوب روش توصیفی-تحلیلی قرارگرفته است، جمع آوری اطلاعات به روش پیمایشی بوده و ابزار تحقیق پرسشنامه است، و به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS و مدل VIKOR استفاده شد. نتایج نشان داد، از بین شاخص های سبک زندگی ناکارآمد، شاخص تغییرات رفتاری با مقدار میانگین 44/3، بیشترین میزان را در بین جوانان روستایی پیراشهری مشهد به خود اختصاص داده اند. سایر نتایج نشان داد، بین شاخص های کسب زندگی ناکارآمد و عدم توفیق در ازدواج در بین جوانان در روستاهای پیراشهری مشهد ارتباط معنادار و مثبتی در سطح معناداری مشاهده می شود، که از بین شاخص های مطرح شده: تغییرات رفتاری با مقدار تغییرات احتمالی 4532/0 بیشترین و کاربرد فناوری نوین 3421/0، کمترین میزان تأثیر را در عدم توفیق به ازدواج به خود اختصاص داده اند. درنهایت نتایج مدل ویکور نشان داد، روستای کشف با وزن (1)، بیشترین و روستای منزل آباد با وزن (0)، کمترین میزان تأثیرپذیری را از سبک زندگی ناکارآمد در عدم توفیق در ازدواج به خود اختصاص داده اند.

این پژوهش به بررسی تأثیر مصرف رسانه بر نگرش به روابط فرازناشویی در میان زنان متأهل شهر مشهد می پردازد. در دنیای امروز، رسانه های جمعی نظیر شبکه های ماهواره ای و شبکه های اجتماعی، محتوایی قابل توجه از روابط فرازناشویی را به تصویر می کشند که اغلب به صورت جذاب و با چشم پوشی از پیامدهای منفی آن ارائه می شود. بر اساس نظریه های رسانه و جامعه شناسی از جمله یادگیری اجتماعی، کاشت و شناخت اجتماعی، قرار گرفتن مکرر در معرض چنین محتوایی می تواند به عادی سازی روابط فرازناشویی منجر شود. در این مطالعه، با استفاده از روش پیمایش و ابزار پرسشنامه محقق ساخته، رابطه میان مصرف رسانه و نگرش به روابط فرازناشویی بررسی شد. جامعه آماری شامل زنان متأهل 20 تا 65 ساله شهر مشهد بود و نمونه ای تصادفی شامل 400 نفر از 20 محله مختلف شهر انتخاب شد. متغیر وابسته این پژوهش از طریق هشت داستانک طراحی شده برای سنجش نگرش به روابط فرازناشویی ارزیابی شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 25.0 و زبان آماری R نسخه 4.3.2 انجام گرفت. یافته ها نشان می دهد که مصرف رسانه های اجتماعی با نگرش مثبت به روابط فرازناشویی مرتبط است، در حالی که استفاده از تلویزیون، رابطه ای معکوس با این نگرش دارد. این نتایج بر ضرورت تولید محتوای آموزشی و واقع گرا درباره پیامدهای روابط فرازناشویی در رسانه ها تأکید دارد.