هستی فرخ پور

پژوهش حاضر با هدف بازنمایی ادراک معلمان ابتدایی از شایستگی ارتباطی در فرایند یاددهی-یادگیری انجام شد. جهت انجام پژوهش از رویکرد کیفی مبتنی بر پدیدارشناسی توصیفی استفاده شد. میدان پژوهش حاضر همه ی معلمان ابتدایی شاغل در شهرستان پاکدشت استان تهران بود. راهبرد نمونه گیری در پژوهش حاضر نمونه گیری در دسترس و گلوله برفی بود. داده ها با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختارمند گردآوری شد که در نهایت با پانزده معلم دوره ی ابتدایی مصاحبه شد. یافتهها نشان دهنده پنج مؤلفه اصلی شامل مهارت های ارتباطی تخصصی در فرایند یاددهی-یادگیری، ایجاد خودباوری، القای حس ارزشمندی، اثرگذاری و مهارت های عاطفی در فرایند یاددهی-یادگیری است. یافته ها بیانگر آن است که شایستگی ارتباطی معلمان، همچون یک سازه چندبعدی پویا، از مجموعه ای یکپارچه و درهم تنیده از مؤلفه های نامبرده تشکیل شده است، با توجه به بافت خاص فرهنگی-اجتماعی شرایط آموزشی معنا می یابد. یافتهها بر اهمیت بومی سازی و توجه ویژه به بعد فرهنگی-اجتماعی در توسعه مدل های شایستگی ارتباطی را برجسته می سازد و بر ضرورت طراحی مداخلات آموزشی هدفمند مبتنی بر نشانگرهای ذکر شده تأکید می کند.