سید محمدرضا علوی زاده

اختلال قماربازی یک اختلال اعتیادی است که به اندازه ی دیگر اختلال های اعتیادی مورد توجه قرار نگرفته است، از این روی ابزارهای روانسنجی مرتبط با تشخیص و درمان این اختلال محدود است. هدف این پژوهش هنجاریابی پرسشنامه ی فراشناخت های قماربازی در میان دانشجویان بود. شرکت کنندگان در این پژوهش 99 نفر (58 زن و 41 مرد) دانشجوی مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد بودند که به روش نمونه گیری گوی برفی انتخاب شده بودند. شرکت کنندگان فرمت اینترنتی پرسشنامه ی فراشناخت-های قماربازی و چک لیست اختلال قماربازی را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که این پرسشنامه دارای خصوصیات روانسنجی مناسبی است. پایایی این پرسشنامه با همسانی درونی به روش آلفای کرونباخ 85/0، به روش دونیمه سازی 84/0 به دست آمد؛ پایایی ترکیبی برای مولفه های فراشناخت های مثبت و منفی نیز به ترتیب 86/0 و 84/0 به دست آمد. روایی این پرسشنامه به صورت روایی ملاکی با چک لیست اختلال قمار برای مولفه های فراشناخت های مثبت و منفی 58/0 و 72/0 بود. روایی سازه 95/0، روایی افتراقی در دامنه ی 72/0 تا 93/0 به دست آمد؛ روایی همگرا برای زیرمقیاس های فراشناخت های مثبت و منفی 56/0 و 52/0 و همچنین تک بعدی بودن نشانگرها مورد تائید قرار گرفت؛ و در نهایت فرم 10 سوالی با مدل دو مولفه ای این پرسشنامه با توان پیش بینی 95/0 تائید شد. بر اساس یافته های این پژوهش، پرسشنامه ی فراشناخت های قماربازی یک ابزار استاندارد است که در پژوهش و عمل می تواند مورد استفاده ی پژوهشگران و متخصصان روان شناسی بالینی ای قرار بگیرد که با اختلال قماربازی درگیرند.

زمینه و هدف: روانشناسی ورزش و تمرین یکی از گرایش های اصلی رشته روانشناسی است که به کاربرد و گسترش نظریه های روان شناختی برای درک و بهبود رفتار انسان در ورزش و تمرین می پردازد. روانشناسی بالینی ورزشی زیرمجموعه ای از روانشناسی بالینی است که بر افراد شاغل در ورزش تمرکز دارد. عصب روانشناسی شاخه ای از علم است که به مطالعه فرآیندهای فیزیولوژیکی سیستم عصبی و ارتباط آن با رفتار، شناخت و هیجان در افراد با کارکرد بهنجار و نابهنجار و بدکاری های مرتبط با آسیب مغزی می پردازد. هدف این مقاله مروری معرفی و بررسی عصب روانشناسی بالینی ورزشی و زمینه های مرتبط با آن در پژوهش های گذشته، حال و آینده است. روش: این پژوهش یک مطالعه مروری است. یافته ها: براین اساس به مطالعات عصب روان شناسی بالینی ورزشی در گذشته و حال اشاره شده و رهنمودهایی برای آینده ارائه شده است. نتیجه گیری: عصب روانشناسی بالینی ورزشی به عنوان ترکیبی از رشته های روانشناسی ورزشی بالینی و عصب روانشناسی ورزشی زمینه ای رو به گسترش در رشته گسترده روانشناسی است که اخیراً پژوهش های زیادی را ایجاد کرده است.

مقدمه و هدف: اختلال یادگیری خواندن از جمله مشکلات رایج دوران کودکی محسوب می شود. بنابراین لزوم انجام مداخلات مؤثر، احساس می شود. بنابراین هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی توانبخشی شناختی مبتنی بر رایانه و مداخله بر اساس واقعیت مجازی بر توجه دیداری و شنیداری کودکان با اختلال یادگیری خواندن بود. روش : طرح پژوهش حاضر شبه تجربی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان با اختلال یادگیری خواندن مراجعه کننده به کلینیک توانبخشی اختلالات یادگیری امید شهر اراک در سال 1402 بودند که در ابتدا با استفاده از پرسشنامه کلورادو مورد غربالگری قرار گرفتند و سپس بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 30 نفر از آنها انتخاب شدند و با استفاده از جایدهی تصادفی در گروه های 10 نفری رایانه یار، واقعیت مجازی، و گواه جایدهی شدند. سپس گروه های رایانه یار (12 جلسه 30 دقیقه ای) و واقعیت مجازی (16 جلسه 30 دقیقه ای) مورد مداخله قرار گرفتند و همچنین هر سه گروه توسط ویرایش دوم آزمون پیوسته دیداری شنیداری در مراحل پیش آزمون و پس آزمون ، مورد سنجش قرار گرفتند. در پایان نیز برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی بنفرونی و از طریق نرم افزار SPSS-26 استفاده شد. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده، هر دو درمان توانبخشی شناختی رایانه یار و مداخله بر اساس واقعیت مجازی توانستند تأثیر معناداری بر بهبود توجه دیداری و شنیداری شرکت کنندگان بگذارند (05/0> P) و این تأثیر در درمان توانبخشی شناختی رایانه یار، کمی بیشتر بود. نتیجه گیری: می توان گفت که از توانبخشی شناختی رایانه یار و مداخله بر اساس واقعیت مجازی می توان برای بهبود سطح توجه کودکان دارای اختلال یادگیری خواندن استفاده کرد.

هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی توان بخشی شناختی رایانه یار و مداخله بر اساس واقعیت مجازی بر بهره حسی حرکتی و حافظه کاری کودکان دارای اختلال یادگیری خواندن بود. روش : طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون و پیگیری سه ماهه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص از نوع خواندن شهر اراک در تابستان سال 1402 بودند که بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 30 نفر از آن ها انتخاب شدند و با استفاده از گمارش تصادفی در گروه های 10 نفری رایانه یار، واقعیت مجازی و گواه قرار مورد مداخله قرار گرفتند و توسط تکلیف سنجش حافظه کاری کرچنر (1985) سنجش شدند. سپسشرکت کنندگان بعد از سه ماه جهت انجام آزمون پیگیری، مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. گروه گواه نیز در طی پژوهش هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. در پایان نیز برای تحلیل داده ها نیز از روش تحلیل واریانس چندمتغیره با آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد. یافته ها: هر دو مداخله توان بخشی شناختی رایانه یار و واقعیت مجازی توانستند باعث بهبود و افزایش میزان بهره شنیداری و دیداری و حافظه کاری در شرکت کنندگان گروه آزمایش شوند و این اثربخشی در آزمون پیگیری 3 ماهه نیز حفظ شد. ازنظر شدت اثربخشی نیز نتایج نشان داد که گروه توان بخشی شناختی رایانه یار در هر دو مرحله پس آزمون و پیگیری، اثربخشی بیشتری داشت (0001/0. P). نتیجه گیری: از هر دو درمان، به خصوص درمان مبتنی بر توان بخشی شناختی رایانه یار می توان در افزایش بهره حسی حرکتی و حافظه فعال بهره گرفت تا بتوان میزان شدت اختلال خواندن را کاهش داد.