مجید ضرغام حاجبی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی سطح سوم پاسخ به مداخله (TIRE3)بربهبود  عملکرد ریاضی دانش آموزان با اختلال ریاضی بوده است این  پژوهش از نوع  نیمه  آزمایشی  ، با طرح پیش آزمون- پس آزمون  و گروه کنترل است .جامعه ی آماری شامل تمام دانش آموزان ابتدایی دختر با اختلال یادگیری ریاضی شهر تهران در سال تحصیلی 1398-1397 بوده است که بین آن ها از طریق نمونه گیری در دسترس دانش آموزان با اختلال ریاضی  مدارس ابتدایی دخترانه منطقه یک تهران انتخاب گردیدند و به صورت تصادفی به دو گروه  آزمایش (5 نفر ) و کنترل(5 نفر ) گماشته شدند .گروه  آزمایش  طی 25 جلسه 45 دقیقه ای تحت سطح سوم پاسخ به مداخله (TIRE3)) قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند . ابزار های مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس هوش وکسلر کودکان و آزمون ریاضی ایرانی کی مث بوده است.برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس (آنکوا)استفاده گردید نتایج نشان دهنده تاثیرمثبت سطح سوم پاسخ به مداخله (TIRE3) بر بهبود عملکرد ریاضی کودکان با اختلال ریاضی بوده است.(P<0.05). بنا بر این به نظر می رسد سطح سوم پاسخ به مداخله (TIRE3)می تواند بهبود عملکرد ریاضی دانش آموزان با اختلال ریاضی را در پی داشته باشد .

زمینه و هدف: عدم بردباری و شتاب همسران جهت طلاق و ازدواج های مجدد بنیاد خانواده ها را سست نموده است. از این رو هدف پژوهش حاضر مقایسه رضایت، همبستگی، توافق، ابراز محبت و سازگاری همسران در ازدواج اول و دوم به بالا بود. مواد و روش ها: جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه خانواده های ازدواج اول و دوم به بالای استان مازندران بود. نمونه این پژوهش شامل 1127 نفر (251 زوج با ازدواج دوم به بالا و 313 زوج با ازدواج اول) بود که با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه کوکران مشخص و با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان مقیاس سازگاری زناشویی (Dyadic Adjustment Scale یا DAS) را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده های پژوهش از شاخص های توصیفی مربوط به سازگاری همسران به تفکیک دو خانواده های ازدواج اول و دوم به بالا استفاده شد. همچنین برای مقایسه میانگین سازگاری همسران خانواده های ازدواج اول دوم به بالا از آزمون یومان ویتنی استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین متغیرهای همبستگی، توافق، ابراز محبت و رضایت زوجین و به طور کلی سازگاری زوجی در گروه خانواده های ازدواج اول بیشتر از خانواده های ازدواج دارای ازدواج مجدد است (05/0>p). بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که زوجین نباید برای فرار از مشکلات عجله نموده و به امید ازدواج مجدد به سرعت وارد فرایند طلاق و ازدواج مجدد گردند. این موارد در مشاوره های قبل از ازدواج و خانواده بویژه در افراد دارای سابقه ازدواج مورد توجه قرار گیرد. همچنین همسران از عجله و شتاب در امر طلاق برای ازدواج مجدد بازداشته شوند.

بخشش مزایای روانی، اجتماعی، ذهنی و جسمانی را برای سالمندان در پی دارد و همچنین باعث کاهش اضطراب، افسردگی، بیماری های روان تنی، قلبی و فشار خون می گردد. پژوهش حاضر با هدف تبیین بخشش در سالمندان از طریق قدردانی،شادکامی و پذیرش خود با نقش میانجی توانمندی خود انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه سالمندان عضو کانون های جهاندیدگان شهرداری تهران در سال 1396 تشکیل دادند که از بین آنها 950 نفر به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب شد. پرسشنامه های شادکامی فوردایس، پذیرش بی قید و شرط جیمزلین و همکاران، قدردانی (فرم شش گویه ای) مگ کالوف، روان شناختی قدرت ایگو استروم و همکاران و بخشودگی بین فردی احتشام زاده و همکاران اجرا شد. سپس با روش های همبستگی پیرسون و معادله یابی ساختاری یافته ها مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد متغیر وابسته پژوهش یعنی بخشش با تمامی متغیرهای پژوهش دارای رابطه معنی دار است (05/0>p). جهت تمامی این روابط مثبت است که به معنای این است که افزایش هرکدام از متغیرهای مستقل (قدردانی، پذیرش خود، شادکامی و توانمندی های خود) منجر به افزایش بخشش می شود. بررسی شدت همبستگی ها نشان می دهد که قوی ترین رابطه با بخشش به ترتیب مربوط به توانمندی های خود و شادکامی است. با آگاه کردن سالمند از توانایی هایش و تقویت حس قدردانی، شادکامی و پذیرش خود در او، می توان نگرش مثبت سالمندان به خود و جهان اطراف، میزان بخشش و سلامت روان آنان را افزایش داد.

مقدمه: یکی از اختلالات شایع دوران کودکی افسردگی است که پژوهشگران بر شناسایی عوامل مرتبط با آن در دوره کودکی تاکید کرده اند. هدف پژوهش حاضر بررسی پیش بینی پذیری افسردگی بر اساس حمایت اجتماعی و عوامل شناختی در کودکان بی سرپرست و بدسرپرست بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کودکان مراکز بهزیستی تهران به تعداد 1120 کودک 7 تا 12 سال در 79 مرکز در سال 1396 تشکیل داده که 545 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی کودکان کواکس (1992)، پرسشنامه سبک اسنادی کودکان پترسون و سلیگمن (1984)، پرسشنامه نگرش ناکارآمد-کودکان (دوالساندرو و بورتون، 2006)، پرسشنامه مثلت شناختی کودکان (کاسلو و همکاران، 1992) و پرسشنامه حمایت اجتماعی پروسیدانو و هلر (1983) بودند که با رعایت اصول اخلاقی پژوهش به اعضای نمونه ارائه شدند. یافته ها: نتایج نشان دهنده این بود که از بین عوامل شناختی، سبک های اسنادی، نگرش ناکارآمد و مثلث شناختی پیش بین های معناداری برای افسردگی کودکان بودند. همچنین مشخص شد که حمایت اجتماعی نیز پیش بین معناداری برای افسردگی کودکان می باشد. بحث: این یافته ها به معنای آن است که در تبیین ریشه های آسیب شناختی افسردگی در کودکان، به ویژه کودکانی که دارای ساختار منسجم خانوادگی نیستند، بایستی به نقش حمایت اجتماعی در کنار عوامل شناختی توجه ویژه ای داشت. .

پژوهش حاضر با هدف بررسی برازش مدل رابطه هوش هیجانی معلمان و میزان خلاقیت دانش آموزان با میانجیگری سبک تفکر دردانش آموزان به روش همبستگی انجام شد.جامعه آماری،همه دانش آموزان دختر پایه دهم و یازدهم شهر قم در سال تحصیلی 98-97 بودند.نمونه شامل 415 دانش آموز و معلمان هنر و انشاء آنها( حدود28 نفر) بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تصادفی انتخاب شدند.ابزار پژوهش،پرسشنامه هوش هیجانی بار-آن (ویژه معلمان) و پرسشنامه های سبک تفکر استرنبرگ و خلاقیت تورنس(ویژه دانش آموزان) بود.یافته های حاصل از تحلیل معادلات ساختاری نشان دهنده آن بود که مدل از برازش خوبی با داده های پژوهش برخوردار بود(X2/df=0.438,RMSEA=0.0001,CFI=1,IFI=1,GFI=0.99,NFI=0.99) .نتایج تحلیل مسیر نشان داد که هوش هیجانی بر سبک تفکر و سبک تفکر برخلاقیت اثر مستقیم داشتند. نقش واسطه ای سبک تفکر در رابطه بین هوش هیجانی معلمان و خلاقیت دانش آموزان مورد تایید قرار گرفت.احتمالا ازیافته های این پژوهش چنین برمی آید که برای پرورش خلاقیت دانش آموزان، هوش هیجانی معلمان و سبک تفکر دانش آموزان اهمیت ویژه ای دارند.پیشنهاد می شود در پژوهش های آینده جهت تبیین خلاقیت دانش آموزان،مدل ارائه شده مجددا در فرهنگ های مختلف آزمون شود.

هدف : هدف این پژوهش، تدوین مدل سرزندگی تحصیلی دانش آموزان بر اساس جو عاطفی خانواده، محیط یادگیری سازنده گرای اجتماعی و درگیری تحصیلی  با میانجی گری خودکارآمدی تحصیلی بود. روش : روش پژوهش، همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه شهر ساوه در سال تحصیلی 99-1398 بود که نمونه ای به حجم 347 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده شامل پرسشنامه های محیط یادگیری سازنده گرایی اجتماعی Haghayeghi & Karshki (2015)؛ درگیری تحصیلی Reeve & Tseng (2011)؛ جو عاطفی خانواده (1964) Hill Bern؛ خودکارآمدی تحصیلی (Morgan & Jinks (1999 و سرزندگی تحصیلی Dehghanizadeh & Chari (2013) بود. جهت تجزیه وتحلیل داده ها، از ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری استفاده شد.   یافته ها : نتایج معادلات ساختاری نشان داد که ادراک از محیط یادگیری سازنده گرایی اجتماعی و جو عاطفی خانواده اثر مستقیم بر خودکارآمدی تحصیلی ندارند اما درگیری تحصیلی بر خودکارآمدی تحصیلی  اثر مستقیم  دارد. درگیری تحصیلی و جوعاطفی خانواده اثر مستقیم بر سرزندگی تحصیلی ندارند در حالی که ادراک از محیط یادگیری سازنده گرایی اجتماعی بر سرزندگی تحصیلی اثر مستقیم دارد. خودکارآمدی تحصیلی بر سرزندگی تحصیلی اثر مستقیم و معنادار دارد. نتایج روابط غیرمستقیم نشان داد که فقط درگیری تحصیلی با میانجی گری خودکارآمدی بر سرزندگی تحصیلی اثر دارد.

یسع ی البحث الحالی لمعرفه دور مکونات الذکاء العاطفی عند معلمی ماده " الإنشاء" وفاعلیتها فی التکهن بأبعاد الإبداع الکتابی عند التلامیذ المتعلمین. ونعتمد فیه المنهج الوصفی– الترابطی. شکّلت 241 طالبه فی المرحله الدراسیه العاشره(المتوسطه) عینه البحث إضافه إلی 10 معلمات لماده الإنشاء فی الفصل الدراسی لعام 98-97 فی مدینه قم، وقد تمّ اختیار هؤلاء الطالبات عبر طریقه الاختیار العنقودی ذات المراحل المختلفه وبشکل عشوائی وتم تقییمهن باستخدام استمارات تورانس للتفکیر الإبداعی والذکاء العاطفی بار آن. ؛ إن نتائج التحلیل الترابطی والانحدار الخطی ذی المتغیرات المتعدده أظهرت أن هناک علاقه داله بین المهارات الفردیه لدی المعلمین وبین قدره التلمیذ علی الإبداع وتمکنه من الإنتاج وکذلک هناک علاقه داله بین إداره التوتر لدی المعلمین وبین الإبداع والابتکار لدی المتعلمین والمرونه فی نشاطهم. وتتیح المهارات الفردیه لدی المعلمین القدره علی تکهن بإبداع التلامیذ، وکذلک تسهل إداره التوتر لدی المعلمین قدره التکهن فی إبداع المتعلم ومرونته فی التعلم والفهم. کما أن الخلق العام لدی المعلمین یسهل إمکانیه التکهن بتوسع التلمیذ والمتعلم فی الإبداع والإنتاج. إن نتائج الدراسه تؤکد أهمیه مکونات الذکاء العاطفی لدی المعلمین من أجل تنمیه أبعاد الإبداع لدی التلامیذ والمتعلمین. وعلیه تتجلی ضروره عقد دورات تربویه للمعلمین من أجل تعزیز مکونات الذکاء العاطفی لدیهم وبیان دورها وأهمیتها فی العملیه التعلیمیه.

با توجه به نقش عوامل فردی و خانوادگی در وابستگی به مصرف مواد روان گردان، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش طرح واره های ناسازگار نخستین و کارکردهای خانواده در آمادگی برای وابستگی به مصرف مواد روان گردان انجام شد. جامعه آماری دربرگیرنده دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم در سال تحصیلی 95-96 که 12050 نفر بود و از میان آن ها با به کارگیری فرمول کوکران 300 نفر به شکل نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده دربرگیرنده پیش بینی گرایش به اعتیاد (وید و همکاران،1992)، کارکردهای خانواده (کیتنرو همکاران،1996)و طرح واره های ناسازگار نخستین (یانگ و همکاران،1995) بودند. تحلیل داده های پژوهش با به کارگیری روش همبستگی پیرسون، آزمون تی گروه های مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون چندگانه انجام گرفت. برآیندها نشان دادند که مقیاس اصلی آمادگی برای وابستگی به مصرف مواد روان گردان با طرح واره های رهاشدگی/ بی ثباتی (141/0r=، P

مقدمه: بسیاری از مشکلات تحصیلی دانشجویان از جمله افت تحصیلی و رفتارهای ناسازگارانه از انگیزه تحصیلی ناکافی آنان نشأت می گیرد. تدریس دروس بر اساس راهبردهای انگیزشی کلر می تواند در افزایش و بهبود انگیزه دانشجویان مؤثر باشد. ارتقای انگیزه دانشجویان باعث توانمند شدن دانشجویان به عنوان پزشکان آینده کشور می شود که این نیز به نوبه خود نقش حیاتی در جهت ارتقای سلامت جامعه دارد. این پژوهش با هدف تدوین و طراحی بسته آموزشی- انگیزشی کلر و اثربخشی آن بر میزان انگیزش دانشجویان پزشکی مقطع علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام گرفت. روش کار: این مطالعه از نوع مداخله آموزشی و نیمه آزمایشی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل پزشکی مقطع علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال تحصیلی ۹۶-۹۷ بودند که تعداد ۴۱۲ نفر از آن ها به عنوان نمونه پژوهش به صورت طبقه ای خوشه ای انتخاب شدند. پس از اجرای پرسشنامه انگیزش والرند با افرادی که نمرات کمتر از ۱۱۲ کسب کرده بودند ( ۱۱۷ نفر) تماس گرفته شد که تعداد 104 نفر راغب به ادامه شرکت در مطالعه بودند که محقق آن ها را با استفاده از روش بلوک های تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم کرد. یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد آموزش بر اساس راهبردهای کلر به میزان قابل ملاحظه ای در افزایش انگیزه مؤثر است که این نشان تأثیر مثبت آموزش می باشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد به کاربردن راهبردهای انگیزشی در بالا بردن انگیزه تحصیلی دانشجویان پزشکی تاثیرگذار است و به یادگیری سودمندتر دانشجویان و سازگاری تحصیلی بهتر آنان منجر می گردد. آموزش و یادگیری از جمله روش هایی هستند که انگیزه را بالا می برند. نتایج نشان داد که ارتقای انگیزه تحصیلی دانشجو، با آموزش صحیح قابل یادگیری است که این نیز به نوبه خود منجر به موفقیت در فرایند یاددهی-یادگیری می شود. بدین ترتیب که ارتقای انگیزه و بهبود کیفیت تدریس بر روی عملکرد تحصیلی دانشجویان، رفتار و طرز فکرِ آنان تأثیر می گذارد و باعث مشارکت فعال دانشجو در فرایند یادگیری می شود.

زمینه: اختلال اضطراب فراگیر یکی از اختلالات شایع روان پزشکی می باشد که باعث ناراحتی فرد و نقص در عملکرد رفتاری و شناختی او می گردد. خاطرات مزاحم مجموعه ای از خاطراتی هستند که بی اختیار بوده و با اختلال اضطراب فراگیر در ارتباط است. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تحریک دلبستگی ایمن در سطح زیرهشیاری در کاهش خاطرات مزاحم در دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود . جامعه آماری شامل دانشجویان مقطع کارشناسی مبتلا به GAD شهر قم در سال تحصیلی 1397- 1396 بودند. 40 دانشجو با اختلال اضطراب فراگیر به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، انتخاب و با روش تصادفی در گروهای 10 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه سبک دلبستگی کولینزورید (1990)، مقیاس تجدید نظر شده تأثیر رویداد وایس و مارمر (1997)، پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر تباچینگ و فیدل (1996) بود. داده ها با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس دوراهه، تحلیل کواریانس و تی مستقل در سطح 5 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان دادند که تحریک دلبستگی ایمن در سطح زیر هشیاری، خاطرات مزاحم دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر را کاهش داد (0/001 ≥ p= ، 32/283= f ). نتیجه گیری: بر این اساس می توان نتیجه گرفت که تحریک دلبستگی ایمن در سطح زیرهشیاری، بر کاهش خاطرات مزاحم دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مؤثر بود.

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد طرحواره درمانی بر افزایش خودپنداره ی مثبت زنان خیابانی بود. روش: در این پژوهش از روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل استفاده شد.نمونه ی مورد بررسی 32 نفر از زنان خیابانی حاضر در مراکز تحت پوشش سازمان بهزیستی و تولدی دوباره شهر تهران بودند که بطور در دسترس انتخاب شدند و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. ابزار مورد استفاده مقیاس خودپنداره بک بود که توسط افراد هر دو گروه آزمایش و کنترل در ابتدای پژوهش تکمیل شد. پس از پایان دوره ی 13 جلسه ای درمان، مجددا این پرسش نامه در هر دو گروه اجرا شد. داده های بدست آمده از هر دو گروه با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : نتایج بدست آمده از تحلیل آماری داده ها نشان داد که مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد طرحواره درمانی بطور معنی داری باعث افزایش خودپنداره ی مثبت زنان شرکت کننده در گروه آزمایش شده است (با سطح معنی داری 05/0 > P ).بدین ترتیب طرحواره درمانی گروهی می تواند در بهبود خودپنداره ی مثبت زنان بی خانمان و خیابانی موثر باشد

مقدمه: حل مسأله از ویژگی هایی است که هر فرد در زندگی فردی و شغلی با آن رو به رو می شود. از حوزه هایی که افراد شاغل در آن با مسائل پیچیده ای دست به گریبان بوده و اشتغال در آنها نیازمند راهبردهای حل مسأله مناسب است حوزه مدیریت بحران و امدادونجات و به تبع آن رشته های تحصیلی مرتبط از قبیل امدادونجات و امدادسوانح است. هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی و تاب آوری با راهبردهای حل مسأله دانشجویان کارشناسی رشته های امدادونجات و امدادسوانح هلال احمر استان تهران به عنوان شاغلان فعلی یا آینده حوزه های بحران و امدادونجات بوده است. روش: تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی، از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل دانشجویان کارشناسی رشته های امدادونجات و امدادسوانح هلال احمر استان تهران و حجم نمونه براساس فرمول کوکران 88 نفر بوده است که به سه پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون، هوش هیجانی برادبری و گریوز و راهبردهای حل مسأله کسیدی و لانگ را تکمیل کردند. به منظور تحلیل داده ها از آزمون تحلیل رگرسیون دو متغیره استفاده شد. یافته ها: براساس یافته ها، سطح هوش هیجانی، تاب آوری و راهبردهای حل مسأله دانشجویان مورد پژوهش در سطح مطلوب و بالاتر از میانگین قرار دارد. همچنین رابطه بین این متغیرها از نظر آماری معنادار بود (05/0˂p) و هوش هیجانی و تاب آوری توان تبیین تغییرات راهبردهای حل مسأله را داشتند. بحث و نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش، حفظ وضع موجود و البته تلاش همه جانبه مراکز آموزشی سازمان هلال احمر و سایر ارگان های مرتبط با مدیریت بحران در خصوص ارتقای ویژگی های مربوط به عوامل انسانی برای مدیریت هر چه بهتر بحران ها و حوادث پیشنهاد می شود

هدف این پژوهش، مطالعه رابطة سبک های فرزندپروری ادراک شده و نگرش مذهبی والدین، در پیش بینی بزهکاری نوجوانان شهر قم بوده است. نمونه پژوهش شامل 39 نفر از نوجوانان بزهکار (35 پسر و 4 دختر)، و 45 نفر از نوجوانان عادی، شامل (39 نفر پسر غیربزهکار و 6 دختر) از دانش آموزان دبیرستان های قم بود که از طریق همتا سازی انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه سبک های فرزندپروری یانگ و آزمون جهت گیری درونی و بیرونی آلپورت بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از همبستگی دو رشته ای و رگرسیون لجستیک استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که سبک های فرزندپروری ادراک شده، نقص/ شرم، خویشتن داری/ خودانضباطی ناکافی و تنبیه، از سوی پدر و همچنین، سبک فرزندپروری ادراک شدة محرومیت عاطفی از سوی مادر، پیش بینی کنندة بزهکاری در نوجوانان بودند. با این حال، تأثیر جهت گیری مذهبی درونی والدین، بر پیش بینی بزهکاری نوجوانان تفاوت معناداری مشاهده نشد. علاوه بر این، نتایج نشان دادند که نگرش مذهبی بیرونی والدین، بزهکاری نوجوانان را پیش بینی می کند. در نهایت، می توان گفت: سبک های فرزندپروری ادرک شده از سوی والدین و جهت گیری نگرش مذهبی والدین، در پیش بینی بزهکاری یا غیربزهکاری نوجوانان مؤثر هستند.

زمینهو هدف :مشکلات مختلفی در دوران دانشجویی، همواره گریبانگیر دانشجویان می باشد. یکی از این مشکلات، زندگی در شرایط خوابگاهی و دور از زادگاه، شهر و خانواده دانشجو است که می تواند مشکلات زیادی را برای وی به ارمغان بیاورد. علاوه بر آن، خود زندگی خوابگاهی نیز می تواند مشکلاتی داشته باشد که بر دشواری زندگی خوابگاهی بیافزاید. هدف این پژوهش بررسی مشکلات زندگی خوابگاهی به روش کیفی بود. مواد و روش ها:مطالعه حاضر یک مطالعه کیفی و به روش تحلیل محتوا صورت گرفت. داده ها به صورت 12 مصاحبه نیمه ساختاریافته با دانشجویان خوابگاهی دانشگاه علوم پزشکی جمع آوری شد. نمونه گیری به صورت هدفمند در سال 1394 آغاز و تا اشباع داده ها ادامه یافت. تحلیل داده ها هم زمان با جمع آوری داده ها و به روش آنالیز محتوای کیفی انجام گردید. یافته ها:تحلیل داده ها منجر به استخراج 13 درون مایه شد که تجارب مشارکت کنندگان را از پیامدهای مشکلات زندگی خوابگاهی نشان می داد. این مشکلات شامل امکانات، تغذیه، رفتار پرسنل و مسؤولان، فعالیت های فرهنگی، تفریحی و مذهبی، هم اتاقی ها، هزینه های خوابگاه، بهداشت و... بود که هر کدام از این مشکلات رنج هایی را برای دانشجویان به دنبال داشت. نتیجه گیری:مشکلات زندگی خوابگاهی تأثیرات منفی مستقیمی بر روند تحصیلی دانشجویان می گذاشت که می توان جهت رفع آن ها تلاش نمود.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه همخوانی/ ناهمخوانی سبک تفکر استاد- دانشجو با ابعاد خلاقیت دانشجویان است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است.جامعه آماری این پژوهش، کل دانشجویان موسسه آموزش عالی اجتهاد در سال تحصیلی 95-94 بود که از این تعداد، 100 نفر (39 نفر پسر و 61 نفر دختر) با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه سبک های تفکر و پرسشنامه خلاقیت تورنس، پاسخ دادند. اساتید آن ها که 6 نفر بودند نیز با پرسشنامه سبک های تفکر در تدریس، مورد آزمون قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته های پژوهش نشان دادند که به طور کلی، همخوانی سبک های تفکر قضایی (01 /0 > p r=-0/34, ) و محافظه کارانه (r=- 0/42 ,01 /0 > p) با ابتکار ونیز همخوانی همین سبک ها با بسط در خلاقیتr=-0/32) , ,01 /0 > p ) روابط معنادار داشته اند. در بررسی چهار بعد خلاقیت، همخوانی سبک قضایی (Beta=-0/35) و ناهمخوانی سبک آزاداندیش ((Beta=0/37 دارای بیشترین پیش بینی کنندگی بودند. نتیجه نهایی این بود که همخوانی سبک های تفکر بیشتر از ناهمخوانی با خلاقیت ارتباط داشته است و برای پرورش خلاقیت بهتر است سبک های تفکر قضایی و آزاد اندیش را در اساتید و دانشجویان پرورش داد.

موضوع پژوهش حاضر مطالعه تأثیر اثر زایگارنیک بر میزان توجه و زمان واکنش متقاضیان گواهینامه رانندگی بوده است. به این منظور از بین هنرجویان متقاضی دریافت گواهینامه رانندگی در دی ماه سال 1390 شهرستان همدان که تعداد آنها 455 نفر بود تعداد40نفر(20زن و20مرد) به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند و در یک طرح آزمایشی(پس آزمون با گروه کنترل) با آزمون استروپ مورد سنجش قرار گرفتند. روش تجزیه تحلیل داده ها آزمون تحلیل واریانس چند متغیره بود. نتایج نشان داد که اثر زایگارنیک، میزان توجه را کاهش، زمان واکنش را افزایش می دهد و در خصوص عامل تعدیل کننده جنسیت در زمان واکنش،بر خلاف پیش بینی ها تفاوتی بین دو جنس مشاهده نگردید. همچنین در این تحقیق مشاهده شدکه اثر زایگارنیک در میزان توجه مردان بیش از زنان اختلال ایجاد می کند بنابراین، نتیجه گیری می شود که اثر زایگارنیک با تأثیر منفی بر زمان واکنش و میزان توجه (به ویژه در مردان) می تواند یکی از عوامل تأثیرگذار در حوادث رانندگی باشد .