محمد پورکیانی

مقاله حاضر به نشان دادن تناسب رویکردهایی گوناگون مفهوم «فرهنگ» با گفتمان های سیاستگذاری فرهنگی پرداخته و از این رو امکان شناخت و نقد بنیادین این گفتمان ها را فراهم می کند. بدین منظور از روش کتابخانه ای برای جمع آوری داده ها و روش گونه شناسی برای دسته بندی و تحلیل داده ها استفاده شده است. بر اساس مطالعه ادبیات سیاستگذاری، چهار گفتمان برجسته کنترل فرهنگی، تصدی فرهنگی، راهیری فرهنگی و خدمت فرهنگی به عنوان چهارکلان رویکرد سیاستگذاری فرهنگی معرفی شده است. از این سو بررسی تعاریف گوناگون «فرهنگ»، نشان از دو کلان رویکرد «بخشی» و «فراگیر» در فرهنگ دارد که هر کدام از آن ها اقسام گوناگونی را شامل می شوند. در میان گفتمان های سیاستگذاری فرهنگی، سه گفتمان اول(کنترل فرهنگی، تصدی گری فرهنگی، راهبری فرهنگی) رویکرد «بخشی» به فرهنگ دارند. در این میان گفتمان کنترل فرهنگی، فرهنگ را امری مضرّ توصیف کرده و با رویکرد «فرهنگ به مثابه زندان ذهن» بیشترین تناسب را دارد، در مقابل، گفتمان تصدی گری(دولت) و راهبری(بازار)، به کارآمدی فرهنگ توجه دارند. نهایتا گفتمان پست مدرن به تعاریف ذره ای و سیال از فرهنگ نزدیک شده و از رویکرد «فراگیر» به «فرهنگ روزمره» سخن می گوید.

لزوم توجه به افزایش درآمدزایی در کشور و اهمیت و جایگاه گردشگری ورزشی در این زمینه، توجه به این مهم را بیش از پیش ضرورت می بخشد. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و اولویت بندی موانع و آشنایی با الگوی ساختاری تفسیری موانع فراروی توسعه گردشگری ورزشی ایران است. اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ که با رویکرد آمیخته (کیفی و کمی) انجام شده است، در بخش کیفی از نوع اکتشافی و در بخش کمی به صورت پیمایشی است. جامعه آماری کیفی، که دربردارنده 15 نفر از خبرگان گردشگری، گردشگری ورزشی، و مدیریت ورزشی بوده است، براساس نمونه گیری هدفمند، و جامعه آماری در سطح کمی که 379 نفر از مربیان و داوران، دست اندرکاران و مدیران ارشد برگزاری مسابقات، بازیکنان، و تماشاچیان را دربر می گیرد، به صورت تصادفی گزینش شده اند. در این پژوهش، با مرور اسناد و مدارک و مصاحبه با خبرگان، موانع گردشگری ورزشی ایران، شناسایی و براساس پرسش نامه محقق ساخته رتبه بندی شد و سپس، روابط بین موانع با استفاده از روش الگوسازی ساختاری تفسیری، تعیین شد. با توجه به نتایج به دست آمده، 8 مانع به عنوان مهم ترین موانع، شناسایی شدند. پس از تعیین این موانع هشت گانه، میزان اثرپذیری و اثرگذاری آن ها با استفاده از روش تحلیل میک مک بررسی شد که براساس نتایج به دست آمده، موانع دولتی و قانونی با قدرت نفوذ 8، بالاترین تأثیر را بر موانع دیگر عدم توسعه گردشگری ورزشی داشته اند. نتایج این پژوهش به سیاست گذاران کمک می کند تا خط مشی ها و راهبردهای هوشمندانه تری اتخاذ کنند.

هدف از پژوهش حاضر، تدوین مدل راهبردی وفاداری مشتریان به برندهای پوشاک ورزشی ایرانی بود. روش پژوهش، کیفی و مبتنی بر رویکرد تحلیل مضمون است. جامعه آماری این پژوهش شامل صاحب نظران، اساتید بازاریابی ورزشی و تولید کنندگان پوشاک ورزشی بود که نمونه گیری با استفاده از روش هدفمند مبتنی بر رویکرد نظری صورت گرفت. جمع آوری اطلاعات تا اشباع نظری داده ها ادامه یافت و تعداد 20 مصاحبه فردی نیمه ساختاریافته انجام گرفت. فرایند کدگذاری در سه مرحله باز، محوری و گزینشی انجام گرفت و در نهایت به طراحی الگوی مضامین پرداخته شده است. در مجموع 179 کد اولیه ایجاد شد؛ سپس به دلیل کثرت کدها تمامی کدهای مشابه بر پایه قرابت مفهومی و معنایی در گروه خاص خود قرار گرفتند و به 28 مقوله فرعی تقلیل یافتند و نهایتاً بر اساس کدهای باز ثانویه، هفت مقوله اصلی شامل نام تجاری، کیفیت محصولات، قیمت، طراحی و شیک بودن، محیط فروشگاه، تبلیغات و ترویج و کیفیت خدمات می باشند. در مرحله بعد به منظور برقراری رابطه بین مفاهیم تولید شده در مرحله کدگذاری کدها و مولفه ها وارد محیط نرم افزار مکس کیودا شد و در نهایت مدل نهایی ارائه گردید. با توجه به یافته های پژوهش می توان بیان کرد تولیدکنندگان پوشاک ورشی ایرانی می توانند با تمرکز بر عوامل شناسایی شده وفاداری مشتریان به برند ورزشی خود را افزایش دهند.

هدف از این پژوهش، تحلیل و مدل سازی عوامل و متغیرهای اثرگذار بر توسعه ورزش دانشگاه های دولتی ایران بود. روش تحقیق از نوع پیمایشی- همبستگی بود. جامعه آماری را تمامی اساتید تربیت بدنی، مدیران و کارشناسان حوزه ورزش دانشگاهی (دولتی) تشکیل می دادند. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت جهت مدل-سازی معادلات ساختاری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب گردید (328=n). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای، مصاحبه (نیمه هدایت شده) و پرسشنامه محقق ساخته (112 گویه) بود. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 17 متخصص دانشگاهی؛ و پایایی و روایی سازه آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و شاخص های برازش مدل سازی تأیید گردید. از آزمون های کالموگراف – اسمیرنف و فریدمن (SPSS20)؛ و مدل سازی معادلات ساختاری (Amos20) جهت تجزیه وتحلیل یافته ها استفاده شد. تحلیل مسیر نشان داد که عوامل محیطی به ترتیب ضرایب اثر بر مدیریت توسعه ورزش (91/0)، منابع توسعه عوامل فردی (77/0)، (62/0) و مشارکت ورزشی (07/0) اثر مثبت و معنی داری داشت. همچنین مدیریت توسعه ورزش به ترتیب ضرایب اثر بر مشارکت ورزشی (95/0)، عوامل فردی (73/0) و منابع توسعه (37/0) دارای اثر مثبت و معنی داری بود.

هدف: هدف از نگارش این مقاله، تعریف فرهنگ ورزش و ارائه الگویی بومی از مولفه های مرتبط با آن طبق تعریف انسان شناختی از فرهنگ، با استفاده از نظریه های متخصصان است.روش شناسی: این مقاله در چارچوب استراتژی تحقیق کیفی و براساس روش تحلیل تماتیک و مصاحبه با 10 نفر از مدیران تربیت بدنی و فرهنگی و 5 نفر از کارشناسان فرهنگی فدراسیون ها به صورت نمونه گیری هدفمند، ابتدا بر اساس وجوه مشترک، تم های مرتبط، اصلی و در  نهایت تم های مرکزی هر کدام از مقولات موضوع تحقیق را شناسایی و در نهایت شبکه مضامین مرتبط با چیستی فرهنگ ورزش را ترسیم و تحلیل می کند. روش اعتبارسنجی پژوهش نیز «روایی تفسیری»، به معنای ارائه و بازخورد نتایج پژوهش به صاحب نظران برای تائید نهایی آن است.یافته ها: نتایج ترسیم شبکه مضامین چیستی فرهنگ ورزش نشان می دهد؛ بین دو موضوع فرهنگ ورزشی و ورزش فرهنگی تفاوت وجود دارد، و این دو مضمون فراگیر حول مضامین سازمان دهنده ارزش های عام اخلاقی، ارزش های ذاتی ورزش، ارزش های مادی و جسمی ورزش، ارزش های ملی و تاریخی، ارزش های مذهبی، ارزش های زندگی مدرن و ناهنجاری های فرهنگی ورزش؛ الگوی فرهنگ ورزش در ایران را تعریف می کنند.نتیجه گیری: طبق یافته های تحقیق، فرهنگ ورزش به معنای« مجموعه ای از ارزش ها، هنجارها، باورها، آداب و سنن فرهنگی و تاریخی موثر بر رفتار ورزشی و همچنین ارزش های خاص منبعث از رشته های ورزشی(جنگجویی رشته های رزمی، جوانمردی ورزش پهلوانی و...) موثر بر فرهنگ افراد در محیط ورزشی و جامعه» است.

این مقاله با توجه به اهمیت ورزش به عنوان بخش مهمی از تعلیم و تربیت و بعنوان یکی از ملزومات اولیه توسعه انسانی برای نیل به مدارج کمال، برخورداری از سلامت جسمانی، نشاط جسمی و روانی و فضایل اخلاقی، الگوسازی فرهنگ ورزش دانشجویی را یکی از محورهای اساسی سیاستگذاری فرهنگی در ورزش فرض نموده و باتوجه به فقدان الگویی برای سیاستگذاری فرهنگی در ورزش دانشجویی، تلاش کرده است با نقد و بررسی مدل ها و نظریات موجود در عرصه سیاستگذاری فرهنگی، الگوی مناسب سیاستگذاری فرهنگی ورزش دانشجویی را در چارچوب روش تحلیل تماتیک و بهره گیری از افراد صاحب نظر و متخصص شامل 10 نفر از مدیران تربیت بدنی آموزش عالی، پژوهشگران و همچنین تعداد 30 نفر از دانشجویان دوره های کارشناسی، ارشد و دکتری طراحی نماید. ارائه الگوی بومی سیاستگذاری فرهنگی ورزش دانشجویی با محوریت دو مضمون فراگیر ایجاد تغییرات ساختاری(حول دو مضمون واسط تغییرات مدیریتی و ساختاری) و تغییر در فرهنگ عمومی نسبت به ورزش(حول سه مضمون واسط تقویت فرهنگ مسئولیت اجتماعی، ایجاد فرهنگ علاقه مندی به ورزش و نقش تربیتی ورزش)برای الگوسازی فرهنگ ورزش دانشجویی از مهمترین نتایج این تحقیق است.

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر محرک های حسی موجود در ورزشگاه بر انگیختگی، رضایت و قصد بازدید مجدد تماشاگران فوتبال از ورزشگاه ها بود. این پژوهش با توجه به هدف، کاربردی و ازنظر گردآوری داده ها، توصیفی ازنوع همبستگی بود که به صورت میدانی انجام شد. تمام تماشاگران مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند که حجم نمونه برابر با 200 نفر از تماشاگران مسابقات لیگ برتر فوتبال تعیین شد. ابزار اصلی گردآوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته ای شامل 31 گویه بود. برای تعیین روایی سازه از تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول استفاده شد. پایایی سؤال های پرسش نامه ازطریق آزمون آلفای کرونباخ بررسی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و شناسایی ارتباط متغیرها با یکدیگر، از تحلیل مسیر در نرم افزار ایموس استفاده شد. یافته ها نشان داد که همه محرک های حسی موجود در ورزشگاه باعث انگیختگی تماشاگران شدند. محرک های حسی بویایی و شنوایی نیز باعث رضایتمندی تماشاگران شدند. به طورکلی، محرک های حسی باعث انگیختگی و رضایت، انگیختگی باعث رضایت و درنهایت، رضایت مندی تماشاگران منجر به قصد بازدید مجدد آن ها از ورزشگاه ها شدند. پیشنهاد می شود درصورت داشتن ورزشگاه اختصاصی، باشگاه ها به این رویکرد نوین توجه ویژه ای کنند یا درصورت نداشتن ورزشگاه می توانند با استخدام تیم های ویژه بازاریابی حسی، به صورت ویژه در زمان مسابقات در ورزشگاه برخی از محرک های حسی را بهینه کنند یا به وجود آورند تا به این ترتیب، موجب افزایش انگیختگی، رضایت و قصد بازدید مجدد تماشاگران فوتبال شوند.

هدف:  هدف این پژوهش بررسی تاثیر بازاریابی حسی بر افزایش هواداران باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران است.روش شناسی: پژوهش حاضر کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را تمام هواداران باشگاه های لیگ برتر فوتبال تشکیل می دادند. حجم نمونه 210 نفر از هواداران باشگاه های لیگ برتر انتخاب شدند که پرسشنامه ها به طور تصادفی در ورزشگاه بین هواداران توزیع شد. ابزار اصلی گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل آماری از آمار توصیفی و روش مدل یابی معادلات ساختاری در نرم افزار لیزرل استفاده شد.یافته ها:با توجه به بارهای عاملی، مهمترین بعد اثر گذار بر افزایش هوادارن باشگاه های فوتبال، بعد شنوایی است، و پس از آن بعدهای چشایی، بویایی، بینایی و لامسه قرار می گیرند. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج نشان داد بازاریابی حسی تاثیر معنی داری بر افزایش هوادارن باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران دارد. با توجه به ماهیت حسی ورزش، به نظر می رسد بازاریابی حسی نمونه ای مناسب برای ورود به این حوزه باشد. باید توجه کرد که در ارائه خدمات به مشتری علاوه بر رابطه فیزیکی، رابطه عاطفی نیز باید برقرار شود. باشگاه ها باید استراتژی های حسی را از طریق حسگرها، احساسات، و عبارت حسی در رابطه با احساس و ذهن انسان ها به کار ببندند.

هدف از مطالعه حاضر، مقایسه وضعیت واحد روابط بین الملل فدراسیون ملی ورزش دانشگاهی ایران با کشورهای منتخب در سطح جهان بود. در این مطالعه با تأکید بر روابط بین الملل ساختار سازمانی، نیروی انسانی، درآمد، میزان مکاتبات و قوانین و مقررات این فدراسیون ها با فدراسیون ایران مقایسه شد. روش تحقیق ازنظر استراتژی ترکیبی (کمی و کیفی) و ازنظر مسیر اجرا از روش پیمایشی و مصاحبه استفاده گردید. از میان تعداد 167 کشور عضو فدراسیون بین المللی ورزش های دانشگاهی، کشورهای فعال در روابط بین الملل (پاسخگو به مکاتبات دیگر فدراسیون های ملی) 15 کشور به عنوان نمونه مطالعاتی به صورت غیر تصادفی هدفمند انتخاب شدند. در بخش مصاحبه نیز تعداد پنج نفر از خبرگان این حوزه به صورت غیر تصادفی هدفمند انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات در بخش پیمایشی پرسش نامه محقق ساخته ای با روایی و پایایی تأییدشده و در بخش مصاحبه سؤالات نیمه ساختاریافته بر اساس محورهای موردمطالعه استفاده شدند. مهم ترین نتایج تحقیق نشان داد که: ساختار فدراسیون ملی دانشجویی به انجمن و کمیته هایی ازجمله واحد بین الملل متناظر با ساختار فیزو نیاز دارد. برای توسعه روابط بین الملل به برنامه ریزی برای کسب کرسی های مؤثر بین المللی نیاز است. نظر به فقدان استفاده از وب سایت و نشریه دوزبانه در فدراسیون ملی ایران در مقایسه با سایر فدراسیون ها از دیدگاه صاحب نظران باید روی این موارد اهتمام داشت.

رتبه بندی دانشگاه های شرکت کننده در بازی های المپیاد، بر اساس مجموع امتیازهای کسب شده آن ها است، اما باید دانست که دستیابی به خروجی های رقابت (مجموع امتیازهای کسب شده در مسابقات) تنها در بستر بهره برداری از ورودی ها و با استفاده از فرایندهای مناسب امکان پذیر است و برای ارزیابی دقیق، منظم و هدفمند باید ورودی های کمتر نیز در کنار خروجی های بیشتر در مدل های ارزیابی وارد شوند. بنابراین در این پژوهش سعی بر آن است تا با استفاده از یکی از تکنیک-های ناپارامتریک تحقیق در عملیات با عنوان تکنیک تحلیل پوششی داده ها (DEA)، عملکرد تیم های ورزشی پسران و دختران دانشگاه های شرکت کننده در سیزدهمین المپیاد فرهنگی ورزشی کشور ارزیابی شود. به این منظور با در نظر گرفتن شاخص های جمعیت دانشجویان دانشگاه و سرانه ورزشی دانشگاه ها به عنوان ورودی این مدل و با در نظر گرفتن شاخص های جمع امتیاز تیم ورزشی و تعداد ورزشکار دانشگاه که به المپیاد راه یافته به عنوان خروجی این مدل، عملکرد تیم های ورزشی دانشگاه های شرکت کننده در سیزدهمین المپیاد فرهنگی ورزشی کشور سنجیده شد. نتایج حاصل از اجرای این مدل برای تیم های ورزشی پسران نشان داد که از 24 دانشگاه شرکت کننده در بازی های المپیاد، 10 دانشگاه حداکثر کارآیی را از این مدل کسب کرده اند. همچنین برای تیم های ورزشی دختران نشان داد که از 23 دانشگاه شرکت کننده در بازی های المپیاد، 8 دانشگاه حداکثر کارایی را از این مدل کسب کرده اند.

می توان اذعان داشت که توسعه ورزش ملی بخش مهمی از توسعه اقتصادی اجتماعی است. رواج ورزش در تمامی بخش ها موجب افزایش نشاط اجتماعی و بهره وری ملی می شود؛ از این رو، هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل اثرگذاری ورزش حرفه ای و قهرمانی بر توسعه ورزش بود. روش این پژوهش، آمیخته بوده و ابزار گردآوری داده های آن پرسش نامه پژوهشگرساخته توسعه ورزش می باشد. جامعه آماری پژوهش را مدیران ورزش و اساتید مدیریت ورزشی تشکیل دادند (حدود 60 متخصص مدیریت ورزشی و 40 مدیر ارشد ورزشی) که به دلیل محدودیت جامعه، نمونه برابر با جامعه در نظر گرفته شد و درنهایت، 73 پرسش نامه دریافت گردید. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون کلموگروف اسمیرنوف، آزمون تی تک نمونه ای، آزمون فریدمن، آزمون دوجمله ای و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج نشان می دهد که در ورزش حرفه ای، اولویت بیشتر از آن معیار داشتن اماکن و فضاهای کالبدی ورزشی دارای استانداردهای بین المللی بوده و در ورزش قهرمانی از آن توسعه نظام استعدادیابی و پرورش ورزشکاران مستعد در توسعه ورزش می باشد. بر این اساس، لزوم توجه ویژه به نظام آموزشی کشور به منظور پرورش استعدادها و ورزشکاران درجهت ایجاد زیرساخت های ورزشی مناسب ضروری به نظر می رسد.

این پژوهش با هدف تعیین عوامل مؤثر بر افزایش مشارکت دانشجویان در فعالیت های بدنی صورت گرفت. با مطالعة ادبیات پژوهش پنج عامل مدیریتی، انگیزشی، اقتصادی، زیرساخت و اماکن ورزشی و اجتماعی فرهنگی به منظور تعیین عوامل مؤثر بر افزایش مشارکت ورزشی دانشجویان انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها پرسشنامة محقق ساخته ای با 32 گویه، با توجه به ادبیات پژوهش تهیه شد که روایی صوری آن توسط خبرگان تأیید شد و برای بررسی روایی سازه نیز از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی کمک گرفته شد. میزان پایایی پرسشنامه به وسیله آزمون آلفای کرونباخ، در مطالعة راهنما 83/0 به دست آمد. جامعة آماری این پژوهش 122001 نفر از دانشجویان دانشگاه های تهران بودند که با توجه به جدول مورگان تعداد 384 نمونه برای این کار پژوهشی تعیین شدند. نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای انجام شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها در سطح توصیفی و استنباطی از نرم افزار های SPSS و لیزرل شامل میانگین و فراوانی، تحلیل عاملی اکتشافی و مدل اندازه گیری استفاده شد. همچنین در نهایت مدل ساختاری تفسیری با تکنیک ISM به منظور شناسایی ارتباط بین متغیرها ارائه شد. نتایج نشان داد تمام عوامل شناسایی شدة پژوهش بر افزایش مشارکت ورزشی دانشجویان تأثیرگذارند. با توجه به بارهای عاملی، مهم ترین عامل اثرگذار بر مشارکت دانشجویان در فعالیت بدنی، عامل مدیریتی شناسایی شد و پس از آن عوامل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، تجهیزاتی و انگیزشی قرار گرفت. بنابراین، مسئولان ورزش دانشگاه ها بهتر است ارتباط نزدیکی با دانشجویان داشته باشند و با توجه به اهمیت عوامل مدیریتی، تصمیمات صحیحی در زمینة مدیریت ورزش دانشگاهی اتخاذ و اجرا کنند.

هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر بازاریابی حسی بر توسعه خدمت جدید در باشگاه های بدنسازی است. این پژوهش کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش مشتریان باشگاه های بدنسازی در شهر تهران تشکیل بودند. نمونه گیری به صورت خوشه ای انجام گرفت و حجم نمونه 200 نفر در نظر گرفته شد. ابزار اصلی گردآوری پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی و پایایی آن توسط آلفای کرونباخ و تحلیل اکتشافی تأیید شد. به منظور تجزیه وتحلیل آماری از آمار توصیفی و روش مدل یابی معادلات ساختاری در نرم افزار لیزرل استفاده شد. نتایج نشان داد حس شنوایی مهم ترین حس در درک توسعه خدمت جدید توسط مشتریان است، و پس از آن حواس بویایی، لامسه، چشایی و بینایی قرار گرفتند. نتایج نشان داد به طور کلی بازاریابی حسی تأثیر معنا داری بر توسعه خدمت جدید دارد. براساس نتایج پژوهش پیشنهاد می شود مدیران باشگاه های بدنسازی برای توسعه خدمت جدید و به تبع آن افزایش رضایت مندی و وفاداری مشتریان از تمام حواس در بازاریابی استفاده کنند.

در نگاه اول فرهنگ متعلق به بینش، گرایش و رفتار مردم یک جامعه بوده و در مقابل حقوق متعلق به بایدها و نبایدهایی است که در حکومت دینی از دین گرفته می شود. مقاله حاضر با بیان تأثیر فرهنگ بر حقوق در پی نشان دادن حضور فرهنگ حتی در حقوق دینی است. تأثیر فرهنگ بر حقوق را می توان از زوایای مختلفی بررسی کرد. در بررسی اول با توجه به پیوست حقوق به دین، رابطه فرهنگ با دین بحث می شود. سه رویکرد «سنتی»، «ترجمه فرهنگی دین» و «اجتهادی» در مورد قلمرو دین مطرح شده است. ترجمه فرهنگی، دین را از فرهنگ جدا کرده و به فرهنگ اصالت می دهد، رویکرد سنتی، فرهنگ را تحت نظر دین آورده و هر فرهنگ مستقل از دین را نفی می کند و در نهایت رویکرد اجتهادی، نظر بینابین و متعادل در تعامل فرهنگ و دین برگزیده که دلایل ترجیح این رویکرد بیان می شود. بررسی دوم به منشأ انتزاع حقوق پرداخته و با توضیح نظریه اعتباریات علامه، از تأثیر فرهنگ بر وضع حقوق گفته می شود. و در نهایت بررسی سوم مقاله، به تأثیر فرهنگ در اجرایی و عملیاتی شدن حقوق توجه کرده و از مباحث انتزاعی و مبنایی فاصله می گیرد. بر این اساس کنار گذاشتن فرهنگ موجب بیهودگی و ناکارآمدی حقوق خواهد شد. موضوع تعزیرات در فقه و نقش حاکم در مصلحت سنجی آن مهم ترین اماره برای نشان دادن تأثیر فرهنگ بر حقوق دینی است؛ چراکه مهم ترین تضمین برای اطمینان حاکم شرع برای عملیاتی شدن تعزیرات، همراهی فرهنگی جامعه مخاطب است.

انقلاب اسلامی ایران به عنوان سرآغاز ورود دین در اداره جامعه در دوران معاصر، نیاز شدیدی به نظریه پردازی در مورد چگونگی استفاده از منابع مختلف دینی و بشری در علوم اجتماعی دارد. حکمت متعالیه ملاصدرا با جمع و مبرهن کردن منابع مختلف معرفت راه را برای استفاده از عقل و عرف هموار کرده است ولی دقت ها و تقریرهای گوناگون اندیشمندان صدرایی موجب تفاوت در میزان استفاده از عقل و عرف می شود. این تحقیق نشان می دهد که نظر علامه طباطبایی در اعتباری دانستن گزاره های حقوقی و نظر استاد مصباح یزدی در حقیقی دانستن آن ها، تأثیر روشنی در میزان استفاده از منابع مختلف حقوقی خواهد داشت، به نحوی که اعتبارات مورد تأیید علامه، موجب رونق عرف و موضع استاد مصباح موجب کم رنگ شدن عرف و قوت برداشت های ثابت و عقلانی در حقوق خواهد شد. با اثبات امکان و مطلوبیت استفاده از عقل و عرف، مکتب حقوقی ما از مکاتب طبیعی و واقع گرایی فاصله گرفته و به مکتب اجتهادی نزدیک می شود.

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر عامل زیرساخت و مدیریت بر توسعة مشارکت ورزشی دانشجویان دانشگاه های دولتی کشور بود. روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی است و جامعه آماری شامل تمام متخصصان حوزة ورزش دانشگاه ها (مدیران، مربیان، استادان تربیت بدنی و...) بودند. نمونة آماری بر اساس کفایت آماری لازم برای مدل سازی (150<n) به صورت هدفمند انتخاب و در مورد آنها نظرخواهی شد (328=n). ابزار پژوهش، پرسش نامة محقق ساخته ای مشتمل بر 63 گویه بود که بر اساس مطالعة کتابخانه ای و مصاحبة اکتشافیِ نیمه هدایت شده تنظیم گردید و سه عامل زیرساخت توسعه (چهار بُعد)، مدیریت (چهار بُعد) و مشارکت (سه بُعد) را در بر می گرفت. پس از تأیید روایی محتوایی ابزار توسط متخصصان، ضریب پایایی (96/0=ɑ) نیز از طریق تحلیل عاملی (روایی سازه) تأیید شد و داده ها با آزمون فریدمن و معادلات ساختاری در سطح 05/0P≤ تحلیل شدند. نتایج نشان داد که برای توسعة مشارکت ورزشی دانشجویان، اهمیت عامل مدیریت توسعه (49/0±01/4) بیشتر از عامل زیرساخت توسعه (51/0±90/3) است. تحلیل عاملی تأییدی نیز نشان داد که سازة پژوهش، برازش مطلوبی دارد. ضمناً بر اساس مدل معادلات ساختاری، عامل مدیریت توسعه با ضریب 23/3 بر مشارکت ورزشی و با ضریب 99/0 بر توسعة زیرساخت ها و زیرساخت توسعه نیز با ضریب 69/2 بر مشارکت ورزشی تأثیر مستقیم و معنی داری داشتند. به نظر می رسد مدیریت ورزش دانشگاهی، مقدم بر بسترسازی سخت افزاری و نرم افزاری، با مداخلة مدیریتی مناسب می تواند سبب مشارکت ورزشی دانشجویان شود.

اصولیون شیعه برخلاف اخباریون و فقهای اهل تسنن رویکرد معتدلی در استفادهی توامان عقل، نقل و عرف برگزیدهاند و با تکیه بر آن به مدیریت فقهی اعتقاد دارند، هرچند در مورد میزان و دلیل اعتبار آن اختلافاتی وجود دارد؛ مثلا در موضوع سیرهی عقلا برخی آن را دارای حجیت ذاتی دانسته و پایبندی به آن را واجب میدانند و برخی دیگر آن را فرع بر تایید شارع میدانند. فقهای اصولی کنونی قدمهای بلندی در رشد فقه مدیریتی جامعه برداشتهاند. امام خمینی(ره) با طرح مباحث «تحول موضوعات» و «احکام حکومتی» و شهید صدر(ره) علیه نیز با طرح موضوع «منطقه الفراغ» و «تفکیک معاملات و عبادات»، امکان استفاده از عقل و عرف را در مواردی تجویز میکنند. با اثبات امکان و مطلوبیت استفاده از عقل و عرف در فقه و به تبع در تحلیلهای حقوقی، قدرت تطابق و مدیریت فقه و حقوق شیعه برای جوامع و زمانهای مختلف بیشتر اثبات میگردد.

هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه بین جو سازمانی دانشکدهها و گروههای تربیت بدنی و روحیه کارآفرینی در دانشجویان پسر تربیت بدنی دانشگاههای ایران بوده است. روش پژوهش با توجه به ماهیت تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق مدیران، استادان و دانشجویان پسر دانشکدهها و گروههای تربیت بدنی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در سال تحصیلی 86-1385 بودهاند که تعداد 47 نفر از اعضای هیات علمی دانشکدهها و گروههای تربیت بدنی و 150 دانشجوی پسر مقطع کارشناسی تربیت بدنی از طریق نمونهگیری طبقه ای و به صورت تصادفی انتخاب شدند. به منظور گردآوری دادهها، دو پرسشنامه جو سازمانی هالپین و کرافت و روحیه کارآفرینی استفاده شد. ضریب پایایی پرسشنامهها به ترتیب 84/0 و 87/0 برآورد شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری t تک نمونه ای و رگرسیون چندمتغیری مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داده که جو سازمانی دانشکدهها و گروههای تربیت بدنی بیشتر به جو باز سازمانی گرایش داشته است. شاخصهای روحیه کارآفرینی (خلاقیت، عزت نفس، انگیزه پیشرفت، منبع کنترل درونی، آینده نگری و خطرپذیری) در دانشجویان بالاتر از حد متوسط بوده است (05/0p<). همچنین، میان جو سازمانی و روحیه کارآفرینی دانشجویان رابطه مثبت و معنیداری وجود داشته است (05/0p< ، 533/0r=). در ارتباط با شاخصهای جو سازمانی، سه مولفه صمیمیت، عدم جوشش و بازدارندگی پیش بینی کنندههای معنی دار روحیه کارآفرینی بودهاند (05/0 p<، 07/30F=). اما میان شاخصهای روحیه (805/0t=، 429/0p=)، کناره گیری (274/1-t=، 215/0p=)، نفوذ (989/1-t=، 058/0p=)، تاکید برتولید (299/1-t=، 206/0p=) و مراعات (519/0-t=، 609/0p=) با روحیه کارآفرینی رابطه معنیداری مشاهده نشده است. در مجموع نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که دانشکدهها و گروههای تربیت بدنی به جو سازمانی باز، گرایش بیشتری داشتهاند و به نظر میرسد که جو سازمانی باز در رشد و پرورش روحیه کارآفرینی در دانشجویان موثر بوده است.