آیه 34 سوره نساء: تفسیر تطبیقی فضل الرحمن و خامنه ای (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
آیه «الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ» (نساء: 3۴) از مهم ترین آیات اجتماعی حقوقی در تبیین نقش و مسئولیت زنان و مردان در خانواده است که با ظهور چالش های جدید، نیاز به بازنگری در تفسیر آن افزایش یافته است. فضل الرحمان، با روش تاریخی اجتماعی و نظریه دوحرکتی، قوامیت را در چارچوب زمانه نزول تفسیر می کند. خامنه ای، با رویکرد اجتهادی و عقلانیت اسلامی، سعی دارد از قوامیت فهم متناسب با شرایط اجتماعی امروز ارائه دهد. هدف این مقاله بررسی مبانی روش شناختی این دو اندیشمند در فهم و تفسیر آیه 3۴ سوره نساء است. یافته های این مطالعه نشان می دهد که هر دو دانشور، با وجود تفاوت در مبانی و روش ها، اتفاق نظر دارند که زن و مرد نسبت به یکدیگر برتری ذاتی ندارند. اختلاف نظرشان این است که فضل الرحمان بر نقش اقتصادی مردان تأکید دارد و بر این باور است که با شرکت زن در تأمین هزینه زندگی، برتری مرد کاهش می یابد. خامنه ای قوامیت را ناشی از تفاوت های طبیعی و مکمل بودن زن و مرد می داند و اعتقاد دارد که مردان، بدون برتری ذاتی، مسئولیت تأمین معیشت خانواده را بر عهده دارند.Verse 34 of the al-Nisa Chapter: A Comparative Interpretation of Fazlur Rahman and Khamenei
The verse “Men are the protectors and maintainers of women” (al-Nisa: 34) is one of the most important socio-legal verses in explaining the role and responsibility of women and men in the family. With the emergence of new challenges, the need to reconsider its interpretation has increased. Fazlur Rahman, using the socio-historical method and the theory of double movement, interprets qiwamah/guardinahsip within the framework of the time of revelation. Khamenei, with a jurisprudential and Islamic rationality approach, seeks to present an understanding of qiwamah that aligns with contemporary social conditions. The purpose of this article is to examine the methodological foundations of these two thinkers in understanding and interpreting verse 34 of the al-Nisa Chapter. The findings of this study indicate that both scholars, despite differences in their foundations and methods, agree that men and women have no essential superiority over one another. Their disagreement lies in the fact that Fazlur Rahman emphasizes the economic role of men and believes that with the participation of women in providing for living expenses, men’s superiority diminishes. Khamenei considers qiwamah to stem from natural differences and the complementary nature of men and women, maintaining that men, without essential superiority, bear the responsibility of providing for the family’s livelihood.
تبلیغات
