معیارهای کاربست قاعده «حجیّت مفاد جمله های مستقل قرآن» در المیزان و التحریر و التنویر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
قاعده «حجیّت مفاد جمله های مستقل قرآن» از قواعدی است که در تفاسیر معاصر بدان توجّه شده است. علامه طباطبایی و ابن عاشور در لابه لای مباحث تفسیری در المیزان و التحریر و التنویر این قاعده را به کار بسته اند. با این حال، معیارها و شرایط کاربست آن را در چارچوب نظریه منسجمی تشریح نکرده اند تا دیگران بتوانند این قاعده را به گونه ای روشمند در مطالعات تفسیری به کار گیرند و گستره و صحّت بهره گیری این دو مفسر از قاعده یادشده را بسنجند. از گردآوری و تحلیل دیدگاه های علامه طباطبایی و ابن عاشور چنین به دست می آید که هر دو در کاربرد این قاعده بر معیارهایی مشترک مانند اشاره جملات به سنن الهی، دلالت جمله ها بر ضوابط اعتقادی و اخلاقی، وجود تعلیل در جملات، و تطابق جمله ها با مثال هایی تکیه زده اند. روایات معصومان (ع) و قانون «موردْ مخصص نیست» از معیارهایی است که علامه طباطبایی به طور اختصاصی بدان توجّه کرده است. ازاین رو، با آنکه هر دو مفسر در به کار بردن قاعده یادشده تا حدودی با یکدیگر همراه بوده اند؛ اما، درمجموع، علامه طباطبایی به دلیل بهره مندی از روایات و آموزه های تفسیری اهل بیت (ع)، در کاربست نظام مند این قاعده از ابن عاشور پیشی گرفته است.Criteria for Applying the Interpretive Rule “Authenticity of the Contents of the Independent Sentences of the Qurʾan” in al-Mizan and al-Tahrir wa-l Tanwir
The rule of “authenticity of the contents of the independent sentences of the Qurʾan” is one of the rules that has been considered in contemporary exegeses. Allamah Tabatabai and Ibn Ashour have applied this rule in their interpretive discussions. However, they have not explained the criteria and conditions of its application in the framework of a coherent theory so that others can methodically apply this rule in interpretive studies and assess the scope and accuracy of the use of this rule by these two commentators. The result of collecting and analyzing the views of Allameh Tabatabai and Ibn Ashur is that both of them have relied on common criteria in applying the mentioned rule such as referring the sentences to divine traditions, the implication of sentences on belief and moral standards, the existence of reasoning in sentences, and matching the sentences with proverbs. Among the criteria, Allamah Tabatabai has paid special attention to the narrations of the Infallibles (peace be upon them) and the law “The example is taken from the generality of the words not the specificity of the cause”. Therefore, it can be said that although both commentators are somewhat in agreement with each other; however, in general, Allamah Tabatabai has surpassed in the systematic application of this rule due to due to the use of narrations and the interpretive teachings of the AhlulBayt (peace be upon them).
تبلیغات
