ماهیت فقهی و حقوقی ترجمه در امور قضایی
آرشیو
چکیده
در فرآیند دادرسی اگر یکی از اطراف دعوا یا یکی از شهود به زبانی صحبت کند که قاضی آن را نداند یا سندی دلیل واقع شود که به زبان بیگانه باشد، مترجم ترجمه آن را به عهده می گیرد. بر این اساس مقاله حاضر درصدد است به این سوال اساسی پاسخ دهد، ماهیت فقهی و حقوقی ترجمه در امور قضایی چیست؟. در میان فقها چهار قول در رابطه با ماهیت ترجمه وجود دارد: 1- شهادت بر شهادت بودن ترجمه، 2- خبر بودن ترجمه 3- رجوع به کارشناس بودن ترجمه و 4- ولایت بودن ترجمه. با این حال در این پژوهش سه وجه دیگر هم طرح و بررسی می شود. صرف نظر از شهرت قول اول در میان فقهای امامیه، اختیار هر یک از اقوال و وجوه آثار گوناگونی به دنبال دارد مانند شرط تعدد مترجمین، مرد بودن و عدالت ایشان. قانونگذار ایران نیز در طول زمان رویکرد دوگانه ای در این رابطه از خود نشان داده، گاهی شرایط شهادت را در آن معتبر دانسته و گاهی خیر . اما در آخرین رویکرد به نظر می رسد قول رجوع به کارشناس را ملاک قرار داده است. مقاله حاضر که با روش توصیفی-تحلیلی به رشته تحریر درآمده، پس از بررسی وجوه و اقوال در منابع معتبر شرعی، نهایتا قول سوم را در اولویت می داند.The Legal and Jurisprudential Nature of Translation in Judicial Matters
In the judicial process, if one of the parties to a dispute or a witness speaks a language unknown to the judge, or if a document serving as evidence is in a foreign language, a translator assumes the responsibility of translating it. This article seeks to address the fundamental question: What is the jurisprudential and legal nature of translation in judicial matters? Among Islamic jurists, four perspectives exist regarding the nature of translation: (1) translation as testimony upon testimony, (2) translation as a report, (3) translation as recourse to an expert, and (4) translation as guardianship. However, this study also examines three additional aspects. Regardless of the prevalence of the first opinion among Imami jurists, adopting any of these views entails various consequences, such as the requirement for multiple translators, the necessity of their masculinity, and their moral integrity. Over time, Iranian legislators have demonstrated a dual approach to this issue, sometimes considering the conditions of testimony applicable to translation and sometimes not. However, the latest approach seems to prioritize the view of translation as recourse to an expert. This descriptive-analytical study, after reviewing the aspects and opinions in credible religious sources, ultimately prioritizes the third opinion.
تبلیغات
