این مقاله، سعی در روشن نمائی جنبه های مختلف ویراستاری در تاریخ شفاهی دارد. این، بدان دلیل است که پیوسته تولیداتی در زمینه تاریخ شفاهی شکل می گیرد که تحت این نام عمومی دارای سطح، ارزش و اشکال مختلفی است. به نظر می رسد این تنوع، بیش از همه محصول نگاه ویرایشی است. از این رو، در این نوشته ابتدا به چشم اندازهای مختلف کاربریهای تاریخ شفاهی پرداخته شده است. آنگاه ویرایش در سه مرحله پیش مصاحبه، مصاحبه و استخراج، مورد توجه قرار گرفته است. چرا که این شیوه باز نمائی گذشته، از همان ابتدا تحت اندیشه ویرایشی شکل می گیرد. در بخش آخر به آسیب شناسی ویراستاری در راستای شناخت سازوکارهای جانبداری در تاریخ شفاهی پرداخته شده است. در مجموع، در اینجا هدف آن است که پایه و زمینه های نظری و عملی جهت ایجاد مباحث بیش تر در زمینه ویرایش تاریخ شفاهی فراهم گردد. در این راستا، در خاتمه ده مورد پرسش طراحی شده است تا اندیشمندان به یافتن راهکارهای بیش تر و بهتر در این زمینه توجه کنند.
توسعه اطلاعات و فناورى هاى ارتباطى در سال هاى اخیر، با شتابى فوقا لعاده، روند
کشانده است. عمیق و غیرخطى بودن این روند، « جامعه اطلاعاتى » سراسر جهان را به سوى
در مقایسه با انقلاب صنعتى قبل، دغدغه هاى فرهنگى، اقتصادى، و اجتماعى بسیار فزونت ری
براى بشریت پدید آورده است. در این عرصه، آرشیوها - که صرفاً حاوى منابع دیدارى و
شنیدارى یا اسناد تاریخى هستند - به عنوان مخازنى کما همیت به شمار نمىآ یند، بلکه در
کانون اطلاع رسانى قرار دارند و محتواى فرهنگى را تامین مى کنند تا افراد، بتوانند از حقوقشان
دفاع کنند؛ آموزش را بیش از پیش رواج دهند، و فرهنگى زنده و پویا داشته باشند. در هر
کشوری، گنجینه اسناد، بخش مهمى از میراث و منابع اطلاعاتى آن کشور شمرده می شود
و منابع آن، به دلیل منحصر به فرد بودن و دربرداشتن اسناد مهم و فاقد جایگزین، بخشى از
سرمایه ملى محسوب مى گردد. بدیهى است که این میراث، در حفظ هویت هاى فرهنگى،
برقرارى ارتباط میان گذشته و حال، و ترسیم آینده، از اهمیت حیاتى برخوردار است و همین
امر، موجب مى شود تا مسئولیتى مهم بر عهده دوستداران، حافظان و صاحبان این حافظه ملى
باشد. مقاله حاضر، بر آن است تا به بررسی نقش یونسکو در حفظ میراث مستند بپردازد و
برنامه هائی را که تاکنون این سازمان به انجام رسانیده است، مورد مداقه قرار دهد.
مقاله حاضر، به منظور کمک به کتابداران و آرشیویستها در گزینش نرم افزار مطلوب، به بررسی قابلیتهای نرم افزارهای جامع کتابخانه ای فارسی در زمینه منابع آرشیوی می پردازد. جامعه آماری این پژوهش، کتابداران و آرشیویستهای کتابخانه ها و مراکز اسناد کشور هستند. پژوهش حاضر از نوع کاربردی است و به روش پیمایشی انجام شده است. جهت گردآوری داده ها، از پرسشنامه ای که در قالب یک صفحه وبی طراحی شده و از طریق نشانی اینترنتی در دسترس جامعه آماری قرار گرفته، استفاده شده است. یافته های پژوهش، نشان می دهد که نرم افزار کتابخانه ای پارس آذرخش با فراوانی 28 و درصد 3/68 ، بیش ترین موارد کاربری را در نزد کتابداران و آرشیویستها دارد. پس از آن، نرم افزار سیمرغ با فراوانی 5 یعنی 2/12 درصد و نرم افزار نوسا با فراوانی 4 یعنی 8/9 درصد، مورد استفاده کتابداران و آرشیویستها است. نتایج پژوهش، همچنین حاکی از این است که میزان رضایت کتابداران و آرشیویستها از قابلیتهای نرم افزارهای جامع کتابخانه ای در حوزه مدیریت منابع آرشیوی، در سطح متوسطی قرار دارد. این یافته، نشان می دهد که اغلب نرم افزارهای کتابخانه ای، به رغم ادعای خود مبنی بر جامعیت و پوشاندن تمام زمینه های مربوط به کتابخانه و آرشیو، تاکید بیش تری بر منابع کتابخانه ای دارند و منابع آرشیوی با حداقل توجه مواجه هستند.
مقاله حاضر، ترجمه مقدمه پرفسور برت فراگنر بر کتاب گنجینه فرامین فارسی پادشاهان است که اسناد فارسی منتشر شده را تا سال 1848 م. دربرمی گیرد. این مقدمه با نگاهی فراگیر به مرور بررسی های پژوهشگران و شرق شناسان جهان درباره اسناد و مدارک فارسی میپ ردازد که به زبان های مختلف به چاپ رسیده است. لذا ترجمه آن به زبان فارسى، گامی در جهت ارتقای دانش پژوهشگران ایرانی نسبت به سیر مطالعات آرشیوی در جهان درباره اسناد و فرمان های فارسی خواهد بود. برت فراگنر، کرسی های ایرانشناسی را در دانشگاه های برلین و بامبرگ آلمان برعهده داشت و از پایه گذاران مؤسسه ایران شناسی وین در فرهنگستان علوم اتریش میب اشد.