حسن جوانشیر

در طول دهه اخیر مفهوم مدیریت ارتباط در حوزه بازاریابی اهمیت یافته است. مدیریت ارتباط با مشتری همراه با گسترش بازارها در سطح جهانی و افزایش رقابت بسیار مورد توجه قرار گرفته است. جذب و نگهداری مشتریان سودآور جدی ترین نگرانی شرکت ها می باشد. یکی از مهمترین ابزارهای بکار رفته در مدیریت ارتباط با مشتری، مفهوم ارزش عمر مشتری می باشد...

هدف از این مقاله، یافتن برنامه ریزی بهینه حرکت قطارها در مسیرهای تک ریلی به منظور کمینه کردن تاخیرات و هزینه های مرتبط با آن است. در این پژوهش دو مسیر تک خطه متقاطع در نظر گرفته شده است که هر مسیر شامل تعداد مشخصی ایستگاه و بلوک است. همچنین قطارها در صورت رسیدن به برخی ایستگاه ها در بازه زمانی مشخصی توقف می کنند. این مساله جزء مسائل برنامه ریزی عددصحیح مختلط است که حل آن به دلیل تعداد زیاد متغییرها و محدودیت های در نظر گرفته شده، با استفاده از روش های حل دقیق، بسیار زمان بربوده و از دسته مسائل NP-Hard محسوب می شود. به منظور نشان دادن کارایی مدل، مدل در سایز کوچک با استفاده از روش دقیق شاخه و کران توسط نرم افزار LINGO و الگوریتم شبیه سازی تبرید حل گردیده و نتایج مقایسه شده اند که نشان دهنده کارایی مطلوب مدل و روش حل فراابتکاری ارائه شده است

هدف: این تحقیق باهدف طراحی یک سیستم خبره فازی نوین برای مدیریت ریسک سبد پروژه در پروژه های در دست اجرای یک هلدینگ همراه اول انجام شده است. روش شناسی پژوهش: برای این کار؛ برای شناسایی ریسک ها از روش دیمیتل توسعه داده شده در اکسل، برای ارزیابی و تعیین مهم ترین ریسک ها از روش های FMEA فازی در اکسل و روش AHP در نرم افزار اکسپرت چوییس؛ و برای انتخاب پاسخ ریسک بهینه از یک مدل ریاضی پیشنهادی و حل آن در نرم افزار گمز استفاده شده است. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد 23 ریسک در پروژه های موردمطالعه وجود دارد که 8 تای آن ها از اهمیت و تأثیرگذاری بالا برخوردار بوده اند. همچنین اولویت بندی ریسک ها و تعیین سطح تأثیرگذاری آن ها با استفاده از روش تلفیقی AHP-FMEA انجام شد. مدل ریاضی پیشنهادی پس از کدنویسی و اجرا در نرم افزار گمز نیز توانست استراتژی های بهینه پاسخ به ریسک های مهم را انتخاب نماید. اصالت/ارزش افزوده علمی: سیستم خبره فازی نوین پیشنهادی نیز از قابلیت و کارایی لازم برای مدیریت ریسک سبد پروژه و انتخاب استراتژی های بهینه پاسخ به ریسک در هلدینگ موردمطالعه، برخوردار است.

بیان مسئله: آلودگی هوای تهران یکی از چالش های عمده مدیریت شهری است. امرزوه مشکل آلودگی هوا  و تراکم ترافیک درکلانشهر تهران مانند بیشتر شهرهای بزرگ کشورهای جهان بسیار نگران کننده است. در این میان کاربری زمین و حمل و نقل دو بخش عمده هستند که دارای بیشترین سهم در آلودگی محیط زیست می باشند.هدف پژوهش: انگیزه این مقاله، بررسی کارایی کاربری زمین شهری، نحوه توزیع کاربری ها و تأثیر آنها بر حمل و نقل و آلاینده ها است. بدین منظور این سوال مطرح شد که تاثیر کارایی کاربری زمین شهری و توزیع کاربری های شهر تهران بر حمل و نقل و آلودگی هوا در دو دهه اخیر به چه صورت بوده است؟ روش پژوهش: پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی بوده و گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی-کتابخانه ای، داده های شهرداری و تصاویر ماهواره ای انجام شده است. در این تحقیق از تصاویر ماهواره لندست و نرم افزارهای تخصصیENVI53، ArcGIS 10  ،Google Earth Pro وSPSS 24 استفاده شد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش، بیانگر گسترش شهر تهران، از بین رفتن پوشش گیاهی و تبدیل آنها به اراضی ساخته شده است. شهر تهران طی دو دهه گذشته، از نظر مساحت ساخته شده شهر رشد بیشتری نسبت به رشد جمعیت داشته است، که بیانگر ناکارآمدی زمین طی این دوره زمانی است. به عبارتی گسترش شهر بیشتر به سمت حاشیه با تراکم جمعیتی کم بوده است. بررسی همبستگی میان انواع کاربری زمین طی دوره زمانی2016- 2004، حاکی از رشد پراکنده شهر تهران است. در چنین شرایطی ساکنین بیشتر از خودرو شخصی استفاده می کنند که این امر باعث افزایش ازدحام ترافیکی، مصرف بالای سوخت و تشدید آلودگی هوا می شود.

هدف این پژوهش، مدل سازی رفتارهای دولت و پیمانکار در خاتمه زودهنگام پروژه های BOT احداث پل های عابر پیاده برون شهری، با استفاده از نظریه بازی ها است. مطالعه موردی شامل پروژه های BOT احداث پل های عابر پیاده در محور تهران-سمنان می باشد. با به کارگیری نظریه بازی ها و تحلیل رفتار طرفین در قالب یک بازی چانه زنی، به بررسی پیامدهای تصمیمات دولت و پیمانکار در شرایط خاتمه زودهنگام پروژه ها پرداخته و مدلی برای پیش بینی این رفتارها و نتایج اقتصادی آن ارائه شده است. داده های مورد استفاده در این پژوهش از متخصصین اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده ای شهر تهران و مدیران پروژه های BOT و همچنین اسناد و مدارک مرتبط استخراج شده است. مدل پیشنهادی سه ویژگی کلیدی را برای تحلیل رفتارهای طرفین ارائه می دهد و با استفاده از یک مثال کاربردی، این ویژگی ها محاسبه و تأیید شده اند. نتایج نشان می دهد که میزان غرامت و تصمیمات پیرامون آن ارتباط مستقیم با رفتار دولت و پیمانکار دارد؛ غرامت بالا می تواند به پیشنهاد متقابل دولت یا ساخت پل جدید منجر شود، اما ممکن است مذاکرات را به تأخیر بیاندازد، در حالی که غرامت پایین باعث تداوم پروژه به شکلی ناکارآمد و آسیب به منافع عمومی می شود. در نهایت، مدیریت رفتارهای پیش بینی شده در بخش دولتی و خصوصی و رسیدن به توافق در مورد غرامت، به عنوان راه حلی مناسب برای کاهش تعارضات رفتاری و حفظ منافع عمومی پیشنهاد می شود.