مذاکرات استراتژیک (راهبردها، تاکتیک ها و الزامات)(مقاله علمی وزارت علوم)
مسائل و مباحث مربوط به مذاکرات استراتژیک (راهبردی)بسیار سهل و در عین حال ممتنع است. سهل، از آنجهت که همه روزه در اخبار به نمونه هایی از آن مانند مذاکرات خلع سلاح هسته ای امریکا و روسیه، مذاکرات صلح هند و پاکستان، مذاکرات تجاری امریکا و چین، مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 وغیره اشاره می شود و از آن رو ممتنع است که تاکنون کمتر پژوهشی در این باره به ویژه در مورد ماهیت و روش های آن، آن هم به زبان فارسی صورت گرفته است. البته در زمینه مذاکرات دیپلماتیک و تجاری منابعی وجود دارد که با آنچه در مذاکرات استراتژیک و تکیه آن بر قدرت صورت می گیرد، تفاوت بسیار زیادی دارد. مذاکرات استراتژیک را مذاکرات درخصوص زمینه ها و مسائل بین المللی، منطقه ای و ملی مهم در گستره زمانی میان مدت تا بلندمدت تعریف کرده اند که در آن مهارت های مذاکره ای و تاکتیک های آن به کار گرفته می شود. در این مذاکرات، راهبردها، ابزارهایی هستند که شما را به هدف یا اهداف از پیش تعیین شده می رسانند و تاکتیک ها نیز ابزارهایی برای دستیابی به استراتژی ها به شمار می آیند. رهبران استراتژیک باید بدانند چگونه از ورای دیدگاه های متفاوت، مذاکرات را پیش ببرند. اگرچه این امر در وهله نخست سخت و دشوار به نظر می رسد، ولی در حقیقت ما با آن درگیر هستیم و این گونه مذاکرات را مذاکرات استراتژیک می نامیم. ما در این پژوهش ابتدا به اختصار ابعاد، انواع و اصول مذاکره را بیان کرده و سپس به شرح مذاکرات استراتژیک و ارتباط آن با بحث قدرت خواهیم پرداخت، در نهایت نیز به طور خلاصه یک نمونه از مذاکرات استراتژیک را به عنوان مطالعه موردی (Case Study)مورد اشاره قرار می دهیم.