مهدی محمودی یکتا

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی بر بدبینی سازمانی معلمان تربیت بدنی شهر تهران با توجه به نقش میانجی فضیلت سازمانی بود. این تحقیق از لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از نوع تحقیقات همبستگی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بوده که به شکل میدانی اجرا شد. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی معلمان تربیت بدنی مدارس شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 بود که بر اساس جدول مورگان و به روش خوشه ای تصادفی 306 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی فروتنی و بحرانی (1396)، فضیلت سازمانی کمرون و همکاران (2008) و بدبینی سازمانی دین و همکاران (1998) استفاده شد. در تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی برای طبقه بندی داده ها و در آزمو های تحقیق از آزمون های همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS و مدلسازی معادلات ساختاری در نرم افزار AMOS استفاده شد. نتایج نشان دادند بین مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی و فضیلت سازمانی با بدبینی سازمانی رابطه منفی معناداری و بین مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی و فضیلت سازمانی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. بر اساس نتایج مدل تحقیق مشخص شد که مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی بر بدبینی سازمانی و فضیلت سازمانی بر بدبینی سازمانی اثر منفی معناداری و مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی بر فضیلت سازمانی اثر مثبت معناداری داشتند. همچنین مشاهده شد که فضیلت سازمانی در ارتباط بین مدیریت مبتنی بر کرامت انسانی و بدبینی سازمانی نقش تعدیل کننده دارد.

مقدمه: هدف پژوهش، تحلیل عوامل مؤثر بر توسعه فرهنگ دوچرخه سواری با رویکرد ترویج ورزش شهروندی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر، کاربردی، روش انجام آن کمّی، از نوع پژوهش های مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری تمامی متخصصان، کارشناسان دوچرخه سواری و ورزش شهروندی بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند (175=N) . ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته برگرفته از مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با خبرگان بود که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد (89/0=α) به منظور بررسی ساختار عاملی ابزار از آزمون تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش واریماکس، برای بررسی روایی سازه از تحلیل عاملی اکتشافی و برای بررسی تحلیل عاملی تأییدی ابزار از روش حداقل مربعات جزئی از طریق نرم افزار Pls استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد از بین عوامل مختلف همچون مدیریت ارتباط بخش علمی و اجرایی ورزش، تمرکز بر مهارت افزایی جوانان، برنامه ریزی اصولی، عوامل سیاسی اقتصادی با بار عاملی (89/0) و حمایت سازمان های مرتبط (86/0) بیشترین تأثیر را داشتند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق به منظور ترویج و توسعه فرهنگ دوچرخه سواری باید ظرفیت های استفاده از دوچرخه را در سطح شهرها افزایش داد. در این زمینه پیشنهاد می شود علاوه بر همکاری همه جانبه نهادهای متولی ورزش شهری، طراحان و برنامه ریزان شهری نیز در برنامه ریزی مسیرهای دوچرخه سواری، اصول استاندارد را با هدف ایجاد انگیزه و جذب شهروندان به ورزش دوچرخه سواری متعاقب آن تغییر رفتار و دستیابی به پایداری اجتماعی شهری رعایت کنند.

پیشینه و اهداف: درس پژوهی یکی از ارکان توسعه حرفه ای معلمان در آموزش و پرورش مدرن است و به عنوان یکی از مؤثرترین و مهم ترین روشها برای ارتقای سطح علمی و عملی معلمان و دانش آموزان شناخته می شود. هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی موانع پیش روی معلمین تربیت بدنی و ورزش در بکارگیری درس پژوهی در مدارس استان سمنان بود. روش ها : پژوهش حاضر به لحاظ روش کمی و از نوع پیمایشی، به لحاظ هدف، کاربردی و تحلیل داده های آن با مُدل سازی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه معلمین تربیت بدنی و ورزش آموزش و پرورش در استان سمنان تشکیل داد(253 N=). نمونه گیری تحقیق به صورت کل شمار انجام گرفت. در تحقیق حاضر پرسشنامه درس پژوهی هاکیو و همکاران (2018) مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون هایی مثل کلموگروف اسمیرنوف، تی تک نمونه ای و برای ساخت الگوی معادلات ساختاری متغیرهای تحقیق از نرم افزار پی ال اس استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد موانع موجود در درس پژوهی معلمان تربیت بدنی و ورزش شامل ساختار سازمانی متمرکز، فرهنگ سازمانی ضعیف، سبک رهبری دستوری، کمیت و کیفیت پایین فناوری اطلاعات، فرایندهای داخلی، میزان اطلاعات و دانش ضعیف معلمان، عدم تعهد و نوع شخصیت معلمان می باشد. نتیجه گیری: تدوین سیاست یکپارچه و مدیریت هماهنگ در حوزه درس پژوهی مدارس باعث خواهد شد تا فضای مناسب تری برای استفاده از فرصت های موجود فراهم شود. برای رفع موانع سازمان دهی فرصت های یادگیری، درس پژوهی می تواند به ویژه در برنامه های پرورش حرفه ای معلمان جهت فراهم سازی امکان فعال بودن، خلاقیت، گفتگو، یادگیری و پژوهش مشارکتی مفید و موثر باشد.

هدف پژوهش حاضر، کاوش عوامل زمینه ای و مداخله گر توسعه کارآفرینی نظام آموزشی تربیت بدنی و علوم ورزشی کشور بود. روش پژوهش کیفی و از نوع گرندد تئوری بود. گردآوری داده ها، از طریق مصاحبه عمیق و نیمه ساختارمند انجام پذیرفت. جامعه آماری پژوهش را کلیه صاحب نظران سه حوزه علمی، اجرایی و ورزشی که شامل، کارشناسان و صاحب نظران حوزه کارآفرینی(شامل کارآفرینان برتر ورزشی،اساتید این حوزه)،اعضای هیأت علمی نخبه و صاحب نظر دانشکده های تربیت بدنی و علوم ورزشی و روسا و مدیران سازمان های ورزشی(وزارت ورزش و جوانان،فدراسیون ها و کمیته ملی المپیک)تشکیل می دادند.نمونه ها از روش نمونه گیری هدفمند و به صورت گلوله برفی انتخاب شدند و مصاحبه با صاحب نظران تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت (نوزده مصاحبه). یافته های مربوط به عوامل زمینه ای بیانگر چهار مقوله فرعی؛ زیرساخت ها،سازمان های مرتبط،فرهنگ کارآفرینی و سیاست گذاری و برنامه ریزی آموزش عالی برای اشتعالزایی بود که در دو مفهوم کلی عوامل سازمانی و ساختاری و فرهنگ و تفکر کارآفرینی دسته بندی شدند. همچنین یافته های عوامل مداخله گر نیز در دو مفهوم کلی عوامل کلان قانونی،سیاسی و اقتصادی و تمرکز بر توسعه راهبردهای کارآفرینی و مهارت آموزی دانشجویان که شامل پنج مقوله فرعی؛ تولید قانون،تسهیلات حمایتی،عوامل سیاسی و اقتصادی، بسط و توسعه دانش کارآفرینی و مهندسی ساختار بود طبقه بندی شدند. بطور کلی شناخت این عوامل می تواند دانشگاه ها، اساتید و نظام آموزشی تربیت بدنی را در جهت توسعه کارآفرینی یاری رساند.

هدف: هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل اثرگذار بر توسعه کارآفرینی نظام آموزشی علوم ورزشی کشور بود.روش شناسی: روش پژوهش کیفی و از نوع زمینه یابی بود که گردآوری داده ها با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و همچنین مصاحبه عمیق و نیمه ساختارمند با خبرگان انجام پذیرفت.جامعه آماری پژوهش را کلیه صاحب نظران سه حوزه علمی، اجرایی و ورزشی تشکیل دادند که این افراد شامل، کارشناسان و صاحب نظران حوزه کارآفرینی (شامل کارآفرینان برتر ورزشی و اساتید این حوزه) اعضای هیأت علمی نخبه و صاحب نظر دانشکده های تربیت بدنی و علوم ورزشی و روسا و مدیران سازمان های ورزشی (وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون ها و کمیته ملی المپیک) تشکیل می دادند.روش نمونه گیری هدفمند و به صورت گلوله برفی بود و مصاحبه با خبرگان تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت (19 مصاحبه). یافته های پژوهش از طریق فرایند کدگذاری در سه مرحله باز، محوری و گزینشی مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که در مجموع 27 عامل اثرگذار در قالب چهار مقوله فرعی (مؤلفه)؛ مدیریت ارتباط بخش علمی و اجرایی ورزش کشور، برنامه ریزی اصولی و کاربردی دروس و سرفصل ها،سیستم آموزشی دانشگاه ها و توجه به واحد کارورزی و کارآفرینی و در دو مقوله کلی (مفهوم) برنامه و ساختار مناسب و نظام آموزشی و تربیتی دسته بندی شدند.نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاکی از آن بود که مهم ترین علل توسعه کارآفرینی نظام آموزشی علوم ورزشی کشور، داشتن برنامه و ساختار مناسب و استفاده از نظام آموزشی و تربیتی به روز و کارآمد در دانشگاه ها  است که می تواند تأثیر مثبتی برکارآمدی فارغ التحصیلان رشته علوم ورزشی در بازار کار داشته باشد.

هدف پژوهش حاضر، شناسایی شاخص های اثرگذار بر توسعه فرهنگ ورزش دوچرخه سواری بود. پژوهش حاضر به لحاظ ماهیت در زمره تحقیقات اکتشافی؛ به لحاظ نوع پژوهش کاربردی و به لحاظ استراتژی استقرایی و به لحاظ ماهیت داده ها در زمره پژوهش کیفی و از نوع نظریه داده بنیاد بر اساس مدل پارادایمی استراوس و کوربین (1990) است. جامعه آماری پژوهش را اعضای فدراسیون دوچرخه سواری، مدیران ورزش شهری، ورزشکاران و مربیان تشکیل دادند که به روش های نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند. مصاحبه ها طی پروسه دوماهه با انجام 17 نفر انجام گرفت. به منظور تحلیل داده ها و استخراج یافته ها از کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. همچنین تحلیل داده های کیفی با استفاده از نرم افزارMAXQDA انجام شد. پس از فرایند کدگذاری تعداد 105 کد باز در 18 مقوله فرعی از کدگذاری محوری و 8 مقوله کلی از کدگذاری گزینشی به دست آمد. بر اساس نتایج با استراتژی شهر فعال و توسعه ورزش و سلامتی با محوریت استفاده از دوچرخه و بوسیله اتخاذ راهبردهای عملیاتی همچون افزایش ایمنی خیابان ها و معابر، استانداردسازی تجهیزات دوچرخه، حمایت قانونی از راکبین و استفاده از طرح های دوچرخه اشتراکی و برقراری توازن و تعادل دسترسی به دوچرخه ها بین همه شهروندان و ... می توان به فرهنگ سازی و تغییر رفتار نسبت به استفاده بیشتر از دوچرخه و در نهایت به توسعه پایدار شهری کمک کرد.