کبری امامی ریزی

هدف از پژوهش حاضر، ارائه مدل توسعه رفتار شهروند سازمانی در معلمان دوره متوسطه عراق می باشد. روش پژوهش با توجه به هدف آن کاربردی و روش آن کیفی و از نوع داده بنیاد می باشد. جامعه آماری شامل 15 نفر از معلمان دوره متوسطه و متخصصان مرتبط با موضوع می باشند که با نمونه گیری نظری انتخاب شدند و انتخاب نمونه ها تا رسیدن به اشباع نظری ادامه داشت. ابزار گردآوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختار یافته می باشد. برای تحلیل داده ها، از روش داده بنیاد و از نرم افزار Atlas ti8 استفاده گردید و مراحل کدگذاری باز، محوری و گزینشی برای شناسایی و طبقه بندی مقولات اصلی و فرعی به کار گرفته شد. یافته ها نشان دادند که رفتار شهروندی سازمانی معلمان شامل ابعاد کلیدی مانند همکاری سازمانی، پیشرفت حرفه ای، احترام و ارزش ها، تعهد و مسئولیت پذیری، نوآوری آموزشی، صداقت و بازخورد، رفاه و سلامت روانی، تشویق به رشد تحصیلی، و انضباط و رعایت اصول است. این ابعاد به صورت یک مدل جامع ارائه شده و به عنوان چارچوبی برای تقویت این رفتارها پیشنهاد شده اند. پژوهش حاضر نشان می دهد که تقویت رفتار شهروندی سازمانی در معلمان، نه تنها به بهبود محیط آموزشی و افزایش انگیزه معلمان و دانش آموزان منجر می شود، بلکه تأثیر مثبتی بر عملکرد کلی نظام آموزشی دارد.

هدف: هدف این پژوهش ارائه الگوی مدیریت چالش های رساله نویسی بر اساس تجارب زیسته دانشجویان دکترای جغرافیای کشور عراق بود. روش شناسی: این پژوهش با رویکرد کیفی از نوع پدیدارشناسی و روش توصیفی در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول از مصاحبه نیمه ساختاریافته و روش تحلیل 7 مرحله ای کلایزی برای تحلیل داده ها استفاده شد. در مرحله دوم از روش دلفی و تحلیل محتوای کیفی با کمک نرم افزار Maxqda 2020 بهره گرفته شد. جامعه آماری مرحله اول شامل دانشجویان و فارغ التحصیلان دکترای جغرافیا در سه سال اخیر بود و در مرحله دوم خبرگان حوزه آموزش عالی از جمله مدیران، کارشناسان و اعضای هیأت علمی مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه گیری به صورت هدفمند و ملاک محور انجام شد و در مجموع 22 نفر (10 نفر در مرحله اول و 12 نفر در مرحله دوم) مشارکت کردند. یافته ها: نتایج نشان داد چالش های رساله نویسی دانشجویان دکترای جغرافیا در عراق در چهار بعد اصلی شامل ساختاری-سازمانی، دانشجویی، آموزشی-پژوهشی، و فناوری اطلاعات و ارتباطات دسته بندی می شود. در بعد ساختاری-سازمانی، چالش هایی مانند محدودیت های مالی، ناکارآمدی مقررات و سیاست ها، و ضعف سیستم های اداری مشاهده شد. در بعد دانشجویی، مشکلاتی از قبیل استرس و اضطراب، کمبود مهارت های پژوهشی و نگارشی، و ناتوانی در مدیریت زمان مطرح شد. بعد آموزشی-پژوهشی شامل ضعف در نظارت و راهنمایی اساتید، کمبود منابع علمی مرتبط، و پیچیدگی در فرآیندهای تحقیقاتی بود. در بعد فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز مسائلی چون کمبود دسترسی به منابع دیجیتال، ضعف در زیرساخت های فناوری، و ناآشنایی با ابزارهای تحقیقاتی مدرن برجسته شدند. این ابعاد در قالب 12 مؤلفه اصلی، 34 مؤلفه فرعی، و 157 مفهوم شناسایی شدند. در مرحله دوم پژوهش، 20 راهکار کلی برای مدیریت این چالش ها شناسایی شد که شامل تقویت فرآیندهای اداری، بهبود ارتباطات میان دانشجو و استاد راهنما، توسعه مهارت های پژوهشی و نگارشی، و استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای افزایش کارایی و دسترسی به منابع علمی بود. این یافته ها به ارائه مدلی جامع برای مدیریت چالش های رساله نویسی و ارتقای کیفیت آموزش دکتری در عراق منجر شد. نتیجه گیری: این پژوهش مدلی جامع برای مدیریت چالش های رساله نویسی ارائه کرده که به دانشگاه های عراق کمک می کند تا از طریق هماهنگی در جنبه های مختلف سیستم آموزشی، ارتقای کیفیت آموزش دکتری را محقق سازند. یافته ها اهمیت ماهیت چندبعدی آموزش دکتری را نشان می دهد و نیاز به راهکارهای یکپارچه برای بهبود تجربه دانشجویان دکتری و افزایش کارایی فرآیندهای آموزشی و پژوهشی را برجسته می کند.

مقدمه : هدف از پژوهش حاضر مقایسه عملکرد تحصیلی و شادکامی در دانشجویان با سطح فعالیت بدنی کم، متوسط و شدید می باشد. روش کار: روش پژوهش توصیفی، از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه پژوهش کلیه دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایذه که در سال تحصیلی 96-95 مشغول به تحصیل بودند و تعداد 100 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه سطح فعالیت بدنی بک بود و از معدل تحصیلی ترم گذشته دانشجویان به عنوان نمره عملکرد تحصیلی استفاده شد و به منظور سنجش نمره شادکامی از پرسشنامه شادکامی آکسفورد ( OHI ) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از نرم افزار SPSS-17 و از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه استفاده گردید و همچنین به منظور مقایسه گروه ها از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته ها: عملکرد تحصیلی و شادکامی دانشجویان دختر با سطح فعالیت بدنی کم، متوسط و شدید به صورت معنی داری متفاوت است (05/0 > P ). نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش دانشجویانی که سطح فعالیت بدنی بالاتری داشتند نمره شادکامی و عملکرد تحصیلی بالاتری نشان دادند. لذا این پژوهش استفاده از برنامه های ورزشی را به منظور ارتقا شادکامی و بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان پیشنهاد می کند.

زمینه و اهداف: با توجه به گسترش روزافزون استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در بین افراد جامعه بخصوص دانشجویان لذا نیاز به پژوهش در این زمینه از ضروریات می باشد. هدف این پژوهش مشخص کردن تأثیر استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی می باشد. روش بررسی: روش تحقیق پیمایشی می باشد. جامعه موردپژوهش کلیه دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایذه که در سال تحصیلی 1395-1394 مشغول به تحصیل بودند که 100 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. به منظور سنجش پیشرفت تحصیلی از معدل ترم گذشته دانشجویان و سنجش استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. داده های به دست آمده از طریق نرم افزار Spss و با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه تحلیل شد.

هدف نظری پژوهش حاضر مقایسه تاثیر آموزش به روش بازی و روش حل مساله و روش سنتی بر پیشرفت تحصیلی مفهوم تقسیم می باشد.روش انجام پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و جامعه مورد پژوهش کلیه دانش آموزان پسر پایه سوم ابتدایی شهرستان زرین شهر در سال تحصیلی 91-90می باشد که از بین جامعه مذکور به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 60نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که 20 نفر به روش بازی، 20 نفر به روش حل مساله و 20 نفر به روش سنتی آموزش دیدند.در ابتدا از هر سه گروه پیش آزمون به عمل آورد و به آموزش مفهوم تقسیم در گروههای نامبرده با روش بازی و روش حل مساله و روش سنتی پرداخته شد و در آخر پس آزمون به عمل آمد.و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد.نتایج نشان داد که:پیشرفت تحصیلی مفهوم تقسیم در ریاضی دانش آموزان پایه سوم که به روش بازی و حل مساله آموزش دیده بودند به صورت معناداری بالاتر است.