الهه سعادتی فرد

هدف از انجام این پژوهش، تحلیل عوامل مؤثر بر توسعه ورزش تفریحی زنان ایران با استفاده از تکنیک دیمتل بود. روش پژوهش حاضر، روش آمیخته و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه خبرگانی بود که در زمینه ورزش های تفریحی و ورزش زنان تخصص داشتند. نمونه گیری با روش هدفمند و گلوله برفی انجام شد و تعداد نمونه تا حد رسیدن به اشباع نظری برای مصاحبه (17 نفر) ادامه یافت و در بخش کمی با استفاده از نظر 12 نفر از متخصصان و خبرگان که بهِ صورت هدفمند انتخاب شده بودند، رابطه میان متغیرهای شناسایی شده با استفاده از تکنیک دیمتل بررسی شد. عوامل شناسایی شده با استفاده از مدل پیشنهادی دی بوسچر و همکاران (2006) در 3 سطح کلان، میانی و خرد طبقه بندی شدند. پرسش نامه طراحی شده شامل 11 عامل مدیریت کلان، مسائل سیاسی، مسائل اقتصادی، مسائل فرهنگی- اجتماعی، مدیریت و رهبری، مدیریت مالی، زیرساخت ها و امکانات، رسانه و تبلیغات، علمی-آموزشی، عوامل درون فردی و عوامل برون فردی بود که با استفاده از تکنیک دیمتل روابط درونی و تأثیر و تأثر متغیرهای مدل، تعیین شد و در نهایت عوامل مهم و تأثیرگذار شناسایی شدند. طبق نتایج به دست آمده، از جمله عواملی که نقش مهم و تاثیرگذار در توسعه ورزش تفریحی زنان ایران دارند عوامل مدیریت و رهبری، مدیریت کلان، مسائل فرهنگی- اجتماعی و رسانه و تبلیغات است. بنابراین مدیران سطح کلان و میانی باید ضمن فراهم کردن فرصت رهبری و مدیریت زنان در عرصه های مختلف، با طراحی و تدوین برنامه توسعه و تعالی ورزش زنان، برای رفع موانع حضور شایسته زنان تلاش کنند و در این راستا از قدرت رسانه و تبیلغات برای فرهنگ سازی ورزش تفریحی زنان استفاده کنند.

هدف از انجام این تحقیق، طراحی الگوی ورزش تفریحی زنان در ایران بود که با رویکرد اکتشافی بصورت کیفی- از نوع گرانددتئوری بارویکرد استراس و کوربین– انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق، متشکل از کلیه خبرگانی بود که درزمینه ورزش های تفریحی زنان تخصص علمی و عملی داشتند که باروش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه بود که محقق پس از انجام 17 مصاحبه به اشباع نظری رسید و پس از جمع آوری داده ها تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار MAXQDA10 و به روش نظریه داده بنیاد سیستماتیک انجام شد. حاصل تجزیه و تحلیل داده ها،417 کداولیه در مرحله کدگذاری باز، 53 مفهوم در مرحله کدگذاری محوری و 26 مقوله درمرحله کدگذاری انتخابی بود که در قالب الگوی استراس و کوربین (1998) بدین شرح قرارگرفتند: شرایط علی شامل رویکرد قهرمانی ورزش کشور، نقش های مختلف زنان، سبک زندگی زنان، ماهیت ورزش، حقوق شهروندی زنان، تحولات داخلی و خارجی ورزش زنان؛ شرایط واسطه ای شامل مسائل فرهنگی-اجتماعی، مبانی اسلامی، مسائل سیاسی، منابع مالی و اقتصادی، مدیریت کلان، محیط جغرافیایی و زیرساخت ها و امکانات ورزشی؛ شرایط زمینه ای شامل آموزش و مبانی علمی، عوامل بیرونی، عوامل درونی، منابع مالی و تبلیغات و رسانه؛ راهبردها شامل راهبردهای اصولی توسعه دربخش های 5 گانه ورزش تفریحی و حمایت همه جانبه از ورزش زنان؛ پیامدها هم شامل افزایش مشارکت ورزش تفریحی زنان با 4 بخش پیامدهای فرهنگی و اجتماعی، پیامدهای اقتصادی، پیامدهای فردی و پیامدهای مدیریتی. چارچوب ورزش تفریحی حاصل از این تحقیق به مدیریت ورزشی کمک می کند با شناخت همه جانبه ورزش تفریحی زنان، راهبردهای متناسب پیشنهادی را جهت جبران عقب ماندگی و توسعه آن بکار گیرد.

هدف از این پژوهش، بررسی روایی و پایایی آزمون راهبردهای عملکردی (TOPS) در جامعه ورزشکاران بزرگ سال ایرانی بود. آزمون راهبردهای عملکردی (TOPS)، آزمونی روان سنجی توانمندی است که مهم ترین عوامل روانشناختی درگیر در رقابت و تمرین را در ورزشکاران مورد ارزیابی قرار می دهد. این آزمون برای اولین بار توسط توماس و همکارانش در سال 1999 با توجه به وجود مشکلاتی در پرسش نامه های روان شناختی مرسوم در آن زمان و احساس نیاز به آزمونی توانمندتر طراحی شد. آزمون راهبردهای عملکردی (TOPS) در طول سالیان مختلف و در نقاط مختلف جهان مورد بازبینی، روایی یابی و پایایی سنجی قرار گرفت که برای این پژوهش از جدیدترین نسخه آزمون استفاده شد. از جامعه ورزشکاران ایرانی، 259نفر نمونه (با میانگین سنی: 32/25 سال) به صورت تصادفی انتخاب شدند و آزمون مزبور را تکمیل کردند. این ورزشکاران زن و مرد بزرگ سال، در 7سطح عملکردی و رقابتی مختلف و از 10 شهر ایران بودند که در 19 رشته ورزشی فعالیت می کردند. برای برآورد روایی گویه های این آزمون از روش تحلیل عاملی تأییدی و برای برآورد پایایی گویه ها، از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج مدل های تحلیل عاملی تأییدی، برازش قابل قبولی برای ساختار مکنون TOPS در سطح گویه ها و در سطح عوامل آزمون به دست داد و آزمون مذکور با 17 عامل و 66 گویه مورد تأیید قرار گرفت. پایایی تمرین با 8 عامل و 31 گویه، 73/0 به دست آمد و پایایی رقابت با 9 عامل و 35 گویه، 74/0 حاصل شد که نشان از پایایی مناسب آزمون است. بنابراین، این آزمون روان شناختی برای ارزیابی مهم ترین مهارت های روان شناختی درجامعه ورزشکاران بزرگ سال ایرانی قابل استفاده است