مریم خارکن

هدف:  هدف از پژوهش حاضر شناسایی مؤلفه های اقتصادمقاومتی در ورزش دانشگاهی ایران بود.روش شناسی: با توجه به ماهیت کیفی و اکتشافی موضوع، از روش پژوهش کیفی از نوع گراندد تئوری و به شیوه گلیزر (1992) استفاده شد. نخست، از طریق مطالعات اولیه، فهرست مقدماتی عوامل مؤثر شناسایی شد. سپس، مصاحبه های نیمه ساختاریافته (تعداد= 30 نفر) با نخبگان آگاه از موضوع پژوهش انجام شد.یافته ها: نتایج کدگذاری باز حاکی از آن بود که 199 نشان می توانند در اقتصاد مقاومتی در ورزش دانشگاهی مؤثر باشند. سپس، در مرحله ی کدگذاری محوری، نشان ها در 33 مفهوم طبقه بندی شدند. در نهایت، 8 مقوله ی شناسایی شده ی حاصل از کدگذاری انتخابی شامل مقوله ی قانون مداری، مدیریت مصرف، آموزش و اطلاع رسانی، تحرک و پویایی، توسعه اجتماعی، مشارکت فعال، اتکای به خود و برنامه ریزی طبقه بندی شدند.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، راهکارهایی شناسایی شدند که می توان با تقویت آن ها موجب توسعه ورزش دانشگاهی کشور شد، علاوه بر این سیاست گذاران تربیت بدنی آموزش عالی کشور می توانند از نشان ها، مفاهیم و مقوله های شناسایی شده در برنامه ریزی های آتی خود برای عملیاتی شدن اقتصادمقاومتی در ورزش دانشگاهی استفاده کنند.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر طراحی مدل اقتصاد مقاومتی در ورزش دانشگاهی ایران بود. روش پژوهش: روش تحقیق حاضر توصیفی و به لحاظ نوع کاربردی و به لحاظ اجرا پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق تمامی اعضای هیأت علمی رشته علوم ورزشی و رشته اقتصاد دانشگاه ها، مدیران تربیت بدنی دانشگاه ها و اداره کل وزارت علوم، کارشناسان تربیت بدنی دانشگاه ها و افراد متخصص در حوزه اقتصاد و آشنا به موضوع پژوهش بودند که براساس روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 364 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی صوری و محتوایی آن را گروهی از استادان صاحب نظر دانشگاهی تأیید کردند. برای محاسبه پایایی ابزار از روش آلفای کرونباخ استفاده شد (98/0=α). برای تجزیه وتحلیل داده ها، از روش تحلیل عاملی تأییدی و نرم افزار لیزرل استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که شاخص های کلی برازش مدل ساختاری در وضعیت مطلوبی قرار دارند، بنابراین پرسشنامه 68 سؤالی به دست آمده، مقیاس مناسبی برای سنجش اقتصاد مقاومتی در ورزش دانشگاهی است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، مدلی طراحی شد که می توان با استفاده از آن موجب توسعه ورزش دانشگاهی کشور شد.

اقتصاد مقاومتی یکی از مهم ترین دغدغه های کشور ایران در سال های اخیر است، ازاین رو هدف از این پژوهش، شناسایی عوامل مؤثر بر اجرای اقتصاد مقاومتی در ورزش دانشگاه های دولتی ایران بود. روش تحقیق حاضر توصیفی و به لحاظ نوع کاربردی و به لحاظ اجرا پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه اعضاء هیئت علمی رشته علوم ورزشی و رشته اقتصاد دانشگاه ها، مدیران تربیت بدنی دانشگاه ها و اداره کل وزارت علوم، کارشناسان تربیت بدنی دانشگاه ها و افراد متخصص در حوزه اقتصاد و آشنا به موضوع پژوهش بودند که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، تعداد 376 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه محقق ساخته ای بود که روایی صوری و محتوایی آن را گروهی از اساتید صاحب نظر دانشگاهی تأیید کردند. برای محاسبه پایایی ابزار از روش آلفای کرونباخ استفاده شد (98/0=α). برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش واریماکس استفاده شد. بر اساس تحلیل عاملی 68 متغیر در 8 عامل تحرک و پویایی، اتکای به خود، آموزش و اطلاع رسانی، توسعه اجتماعی، برنامه ریزی، قانون مداری، مدیریت مصرف و مشارکت فعال قرار گرفتند. میزان اهمیت عامل ها از دیدگاه آزمودنی ها بررسی شد. بر این اساس مدیریت مصرف با میانگین 47/0 ± 29/4، مشارکت فعال با میانگین 53/0 ± 11/4، برنامه ریزی با میانگین 58/0 ± 08/4 مهم ترین عوامل اقتصاد مقاومتی در ورزش دانشگاهی شناخته شدند؛ بنابراین، دانشگاه ها می بایست به مدیریت مصرف، مشارکت فعال و برنامه ریزی توجه بیشتری نمایند تا در راستای رسیدن به آرمان ها و رویکردهای اقتصاد مقاومتی در حوزه ورزش دانشگاهی گام بردارند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط کمال­گرایی و پرخاشگری در بین دانش­آموزان ورزشکار بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. بدین منظور 333 دانش­آموز ورزشکار با روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شده و پرسش­نامه­های ویژگی های فردی، کمال­گرایی چندبعدی در ورزش گتوالز و دان، و پرخاشگری ورزشی بردمیر را تکمیل کردند. روایی پرسش­نامه ها با بهره­گیری از نظرات اصلاحی اساتید روان­شناسی و مدیریت ورزشی، مربیان و ورزشکاران به­دست آمد و پایایی آن ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به­ترتیب 89/0 و 83/0 تعیین شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون کولموگراف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان­داد، کمال­گرایی با پرخاشگری ورزشی دانش­آموزان ورزشکار ارتباط مثبت و معناداری داشته است؛ همچنین از میان خرده­مقیاس های کمال­گرایی، تنها بین خرده­مقیاس ادراک فشار والدین با پرخاشگری ورزشی ارتباط معناداری مشاهده نشد. در نتایج تحلیل رگرسیون، خرده­مقیاس نگرانی بیش از حد در مورد اشتباهات، به­عنوان بهترین پیش­بینی­کننده پرخاشگری خصمانه شناخته شد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، همیشه نمی توان کمال­گرایی را به­عنوان یک عامل منفی در پیش­بینی پرخاشگری قلمداد­کرد؛ زیرا کمال­گرایی بهنجار، موجب کاهش پرخاشگری می شود؛ بنابراین باید به ابعاد بهنجار و نابهنجار کمال­گرایی به­طور همزمان توجه نمود.