آذر خسروی

هدف: هدف از این پژوهش ارائه الگوی مفهومی مدیریت توسعه ورزش های پایه برای رشته ژیمناستیک بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع تحقیقات کیفی با رویکرد اکتشافی سیستماتیک انتخاب شد. جامعه آماری شامل دو بخش جامعه انسانی (مدیران، مربیان و کارشناسان) و جامعه اطلاعاتی (کتاب ها، مقالات، اسنادو رسانه های اجتماعی) مربوط به ژیمناستیک بود. نمونه به تعداد قابل کفایت بر مبنای رسیدن به اشباع نظری انتخاب و به روش نظری (قضاوتی) نمونه گیری شد (18 نفر و 51 سند). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای و مصاحبه های اکتشافی بود. روایی ابزار براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان کدگذار ارزیابی و تایید گردید. جهت تحلیل داده ها از روش کدگذاری چندمرحله ای با رویکرد تحلیل سیستمی استفاده شد.یافته ها: چارچوب پژوهش حاصل از کدگذاری شامل پنج سطح، 14 متغیر و 118 مولفه ها بود. پنج سطح شامل زمینه (توسعه ملی ورزش، پیشینه ملی و تحولات بین المللی ژیمناستیک)، قابلیت (دانش و کارکردها)، ساختار (مدیریت، مالی، امکانات و رویدادها)، مشارکت (منابع انسانی، مدیریت استعداد، ذینفعان) و عملکرد (موفقیت بین المللی و توسعه پایدار) است. در نهایت چالش ها و راهبردهای توسعه ژیمناستیک براساس الگوی مفهومی شناسایی شدند.نتیجه گیری: براساس نتایج می توان گفت که توسعه ژیمناستیک خروجی فرایندی نظام مند و سیستمی چندسطحی است و برآیند اثرگذاری-اثرپذیری بین عوامل زمینه ای، قابلیتی، ساختاری، مشارکتی و عملکردی میزان آن را تعیین می کند.

هدف: هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی امکانسنجی توسعه ورزش های الکترونیک با رویکرد ایجاد کسب وکار و اشتغال زایی بوده است.روش شناسی: روش پژوهش از نوع کیفی با ماهیت اکتشافی بوده و در آن از استراتژی نظریه داده بنیاد استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل نخبگان و متخصصان اجرایی و دانشگاهی در زمینه ورزش های الکترونیک، کسب وکار و اشتغال در استان گیلان بود. جهت نمونه گیری برای انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته از روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی استفاده شد. درمجموع 15 مصاحبه انجام شد و نمونه گیری تا جایی تداوم یافت که پژوهش به اشباع نظری و کفایت رسید. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد، پس از دسته بندی کدهای اولیه بالغ بر 143 زیرمفهوم، 73 مفهوم و 18 مقوله احصاء شده است که در قالب مدل پارادیمی شامل توسعه ورزش های الکترونیک به عنوان مقوله محوری و شرایط علی (ماهیت ذینفعان (بازیگران) اکوسیستم ورزش های الکترونیک، ماهیت اقتصادی)، شرایط مداخله گر (چالش های قانونی و حقوقی، چالش های ساختاری)، شرایط زمینه ای (هویت یابی، ایجاد جذابیت)، راهبردها (توسعه زیرساخت ها، توسعه قابلیت ها، توسعه بسترهای مدیریتی- ساختاری، توسعه فرهنگی-اجتماعی) و پیامدها (بهبود و تسهیل فضای کسب وکار ورزش های الکترونیک) قرار گرفتند.نتیجه گیری: در نهایت بر اساس رویکرد کیفی، الگوی امکان سنجی توسعه ورزش های الکترونیک بررسی و به تصویر کشیده شد و بر اساس آن می توان بیان کرد مدیران و مسئولین می توانند با تقویت زیرساخت های فناورانه، زیرساخت های آموزشی و زیرساخت های فیزیکی همگام با توسعه قابلیت های انسانی، قابلیت های مالی و قابلیت های بازاریابی و بسترسازی ایجاد کسب وکار، مشارکت، مشوق های مالی و تمرکز بر فرهنگ سازی، و اطلاع رسانی مطلوب موجب بهبود و تسهیل فضای کسب وکار ورزش های الکترونیک گردند.

هدف از این پژوهش، ارائه الگویی برای تحلیل سیستم توسعه ژیمناستیک بود. این تحقیق از نظر نوع توصیفی- همبستگی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری این تحقیق را تمامی صاحب نظران در زمینه توسعه ژیمناستیک تشکیل می دادند. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت به روش دردسترس انتخاب گردید (201 نفر). ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته خروجی از فاز کیفی (اکتشافی سیستماتیک) بود. روایی ابزار پژوهش در سه بخش روایی محتوایی (10 نفر= نظر متخصصان)، پایایی (90/0=ضریب آلفای کرونباخ) و روایی سازه (برازش مطلوب مدلسازی) تایید گردید. همچنین جهت تحلیل یافته ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزار اسمارت PLS استفاده گردید. نتایج نشان داد که ابعاد کارکردهای ژیمناستیک، توسعه ملی ورزش، توسعه بین المللی ژیمناستیک و سابقه ژیمناستیک در کشور اثر معنی داری بر مدیریت راهبردی ژیمناستیک دارد و به ترتیب 227/0، 119/0، 260/0 و 329/0 تغییرات آن ها را تبیین می کند.  همچنین بعد مدیریت راهبردی ژیمناستیک بر امکانات و خدمات ژیمناستیک، دانش و فناوری ژیمناستیک، مدیریت استعداد در ژیمناستیک، مدیریت ذینفعان بیرونی، منابع اقتصادی ژیمناستیک و منابع انسانی ژیمناستیک اثر معنی داری دارد و به ترتیب 712/0، 653/0، 680/0، 864/0، 661/0 و 775/0 تغییرات این متغیر را تبیین می کند. متغیرهای امکانات و خدمات ژیمناستیک، دانش و فناوری ژیمناستیک، مدیریت استعداد در ژیمناستیک، مدیریت ذینفعان بیرونی، منابع اقتصادی ژیمناستیک و منابع انسانی ژیمناستیک اثر معنی داری بر مشارکت و رویدادهای ژیمناستیک دارد و به ترتیب 222/0، 224/0، 141/0، 072/0، 175/0 و 276/0 از تغییرات آن را تبیین می کند. در نهایت اثر بعد موفقیت بین المللی ژیمناستیک بر توسعه پایدار ژیمناستیک معنی دار بود؛ به طوری که 194/0 درصد از تغییرات آن را تبیین می کند. بدین ترتیب، می توان گفت که سیستم توسعه ژیمناستیک یک فرایند راهبردی است که تحت تأثیر عوامل یاد شده از طریق مولفه های عملکردی صورت می گیرد و مطلوبیت آن در این است که منجر به توسعه پایدار شود.

هدف پژوهش حاضر مقایسه شاخص­های ارزیابی عملکرد مربیان از دیدگاه کارشناسان، ورزشکاران و مربیان بود و جامعه آماری پژوهش را کلیه کارشناسان تربیت­بدنی استان گیلان، نواب و دبیران هیئت­های ورزشی، ورزشکاران و مربیان شهرستان تشکیل داده بودند (470 نفر) که از این میان ،345 نفر (4/73%) در پژوهش شرکت کردند. ابزاراولیة پژوهش ، پرسشنامه مک­لین و زاکراجسک (1996) شامل 56 سئوال با 6 بعد بود که روایی صوری و محتوایی آن را 20 نفر از استادان صاحب­نظر دانشگاهی تأیید کردند و ثبات درونی آن نیز با استفاده از ضریب همبستگی آلفای کرونباخ، 75/0=α محاسبه شد. از تحلیل عاملی اکتشافی همراه با چرخش متعامد و آزمون غیر پارامتریک کروسکال­والیس برای تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده شد. نتیجه تحلیل عاملی نشان داد که شاخص های ارزیاب عملکرد مربیان را می توان درهشت عامل رفتارهای کاری و فنی، آموزش و رشد ورزشکار، عملکرد فردی مربی، روابط عمومی، امور مالی، عملکرد تیم، حفظ و نگهداری تیم و شناخت و مدیریت تیم با ارزش ویژه بزرگتر از 1 طبقه بندی کرد. ضمنا از دیدگاه آزمودنی­ها، رفتارهای کاری و فنی (39/0±57/4)، آموزش و رشد ورزشکار (42/0±48/4) و عملکرد فردی و فنی مربی (27/1±44/4) مهم­ترین ابعاد ارزیابی عملکرد مربیان بود. البته اولویت ابعاد رفتارهای کاری و فنی، آموزش و رشد ورزشکار و روابط عمومی در سه گروه ورزشکاران، مربیان و کارشناسان معنی­دار بود (05/0P≤). به طور کلی ، سازمان ها و مدیران ورزشی می توانند از کلیه این چهار عامل اساسی برای ارزیابی مربیان استفاده کنند.