زینب مندعلی زاده

هدف پژوهش حاضر، تبیین رابطه بازارگرایی و برندگرایی با عملکرد باشگاه های ورزشی استان اصفهان و ارائه مدل معادلات ساختاری بود. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی ازنوع همبستگی بود که برای مدل سازی از رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده شد. نمونه آماری پژوهش کسب و کارهای ورزشی شامل باشگاه های ورزشی بودند که بدین منظور از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. نتایج نشان داد که بازارگرایی و برندگرایی بر عملکرد باشگاه های ورزشی اثر مثبت و معناداری دارند و عملکرد باشگاه های ورزشی به واسطه بازارگرایی و برندگرایی پیش بینی می شود. به نظر می رسد کسب وکارهایی که درپی به دست آوردن اطلاعاتی از مشتریان باشند تا نیازهای حال و آینده خود را برآورده کنند، عملکرد مناسب تری دارند. به عبارتی، بازارگرایی پیش بینی کننده مهمی برای عملکرد باشگاه ها است. علاوه براین، کسب وکارهایی که فرایند ایجاد و توسعه برند را دنبال می کنند بر عملکرد تأثیر مثبتی دارند و افراد ممکن است در واکنش به یک برند خوب و شناخته شده، تمایل بیشتری برای خرید از باشگاه ورزشی کوچک داشته باشند.

هدف این مقاله شناسایی ابعاد کارآفرینی اجتماعی ورزشی در راستای تحقق اهداف توسعه پایدار ورزش است. روش تحقیق کیفی بوده و برای جمع آوری داده ها و نظرهای صاحب نظران از مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه استفاده شد. همچنین میزان همگرایی پاسخ دهندگان نسبت به شاخص های ارائه شده از طریق رویکرد دلفی مورد سنجش قرار گرفت. نمونه آماری شامل استادان مدیریت ورزشی، مدیریت کارآفرینی و کارآفرینان ورزشی بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند. با توجه به ابعاد کارآفرینی اجتماعی از جمله نتایج و فرصت های کارآفرینی اجتماعی، ایجاد اشتغال، تغییر اجتماعی توسط ورزشکاران، مشارکت زنان در ورزش، همبستگی ورزشکاران با محرومیت های اجتماعی، فعالیت های داوطلبانه در ورزش و فعالیت های خیریه شناسایی شد. نظر به اینکه شاخص های معینی برای تعیین چارچوب مبتنی بر سودمندی اجتماعی و ارزشمندی اجتماعی در مسیر توسعه ورزش وجود دارد، این مقاله با تبیین شاخص ها و ابعاد کارآفرینی اجتماعی در ورزش، مشارکت جهت توسعه سرمایه اجتماعی، تغییر اجتماعی و ارتقای کیفیت زندگی از طریق کارآفرینی اجتماعی ورزشی را حمایت می کند. بنابراین با در نظر گرفتن اینکه یکی از اهداف توسعه پایدار ورزش، عدالت اجتماعی، فرصت های برابر مشارکت، انسجام اجتماعی و ارتقای کیفیت زندگی و در نگاه کلی، توجه به کارآفرینی اجتماعی است، لازم است فعالیت نهادهای مسئول ورزش با سایر نهادها از جمله سازمان بهزیستی، سازمان هلال احمر و سازمان تأمین اجتماعی به منظور فعالیت های مرتبط با کارآفرینی اجتماعی در ورزش و تفریحات سالم توسعه و گسترش یابد.

هموار کند، مهم و باارزش است. هدف مقاله حاضر طراحی مدل کارآفرینی پایدار براساس رویکرد نظام مند اشتراوس و کوبین (1989) است. روش تحقیق تحلیلی است و بدین منظور از روش شناسی کیفی استفاده شد. راهبرد تحقیق، استفاده از نظریه برخاسته از داده ها بود. مشارکت کنندگان در تحقیق 24 نفر شامل استادان مدیریت ورزشی، مدیریت کارآفرینی و کارآفرینان ورزشی و راهبرد نمونه گیری در بخش کیفی انتخاب موارد حاد و شاخص بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل محتوای مصاحبه ها و کدگذاری استفاده شد. یافته ها نشان داد که نگرش و ذهنیت کارآفرینانه افراد با در نظر گرفتن نهادهای درگیر و محیط نهادی می تواند بر فرایند کارآفرینی پایدار ورزشی اثرگذار باشد تا نتایج حاصل از آن در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و محیط نهادی جامعه ورزش را به سمت و سوی توسعه پایدار هدایت کند. به نظر می رسد راهبردهای حاصل از مدل از جمله سیاست های حمایتی از طرف دولت، تشویق رسانه ها از کارآفرینی در ورزش و آموزش صحیح مهارت های کاربردی و کارآفرینانه بتواند به کارآفرینی و استمرار کسب وکارها و به نتیجه رسیدن اهداف اجتماعی و نهادی به کشور و جامعه ورزش کمک کند.

هدف این مقاله، بررسی عوامل محیطی مؤثر بر توسعه کارآفرینی در ورزش کشور و ارائه الگوی مناسب است. روش پژوهش، توصیفی تحلیلی است. جامعه آماری شامل مدیران باشگاه های ورزشی، مدیران ستادی سازمان ورزش و جوانان، دانشجویان دکتری و اعضای هیأت علمی مدیریت ورزشی و مدیریت کارآفرینی بود. نتایج نشان داد ارتباط معنا داری بین زیرساخت های کسب وکار و برنامه های آموزشی با توسعه کارآفرینی ورزشی وجود دارد؛ ولی عناصری مانند فناوری و سیاست گذاری ها با توسعه کارآفرینی ارتباطی ندارند.. در نتیجه تقویت و توسعه عوامل زیرساختی در توسعه کارآفرینی ورزشی در کشور نقش زیادی دارد و عواملی مانند سیاست گذاری های توسعه و برنامه های آموزشی برای کارآفرینی در سطح جامعه و توسعه فناوری ها در ایران، تأثیری در توسعه کارآفرینی ورزشی ندارند. به نظر می رسد اتخاذ سیاست هایی که در عمل، قابلیت اجرایی نداشته و آموزش های ناکارآمد و عدم توسعه فناوری ها با نیازهای افراد جامعه، تأثیر معنا داری بر توسعه کارآفرینی در ورزش کشور ندارد.

هدف تحقیق حاضر، شناسایی و توصیف الگوها و تعیین ماهیت دانش و تحقیقات مدیریت ورزشی با تأکید بر مقالات علمی پژوهشی داخلی است که با استفاده از روش تحلیل استنادی و تحلیل محتوا مبتنی بر نگاهی همه جانبه و از تمام زوایا بر پارادایم های اثبات گرایی، انتقادی و تفسیرگرایی انجام گرفته است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی است که بدین منظور از نرم افزارهای اکسل و اس پی اس اس استفاده شد. نمونه آماری پژوهش 153 مقاله از چهار مجله علمی پژوهشی ورزشی بود. در این مقاله نخست بیشترین سهم مقالات علمی پژوهشی از دیگر رشته ها در مدیریت ورزشی تعیین می شود. در ادامه تئوری های به کارگرفته شده در مقالات به عنوان یکی از شاخص های تعیین کننده دانش فرارشته ای و سپس میزان خوداستنادی، دگراستنادی و نوع استنادها بررسی می شود. نتایج نشان داد که روند مطالعه این علم در حیطه مدیریت ورزشی با توجه به مداخله رشته های دیگر متفاوت است، به عبارتی بیشترین میزان استناد به رشته مدیریت است، در واقع میزان خوداستنادی رشته مدیریت ورزشی، حدود 60 درصد است و 40 درصد متکی به رشته های دیگر است. کمترین میزان استناد رشته مدیریت به تاریخ (07/0 درصد)، دین شناسی (05/0 درصد) و زبان شناسی (05/0 درصد) بوده است، این درحالی است که به رشته های هنر و کشاورزی استنادی نداشته است. از دیگر نتایج مهم این تحقیق تعیین ماهیت مدیریت ورزشی به عنوان دانشی میان رشته ای بود که در این زمینه به نظر می رسد دانش مدیریت ورزشی قابلیت لازم برای ورود به دانش فرارشته ای را داراست، ولی تحقیقات انجام گرفته در مدیریت ورزشی، در حیطه تحقیق فرارشته ای است. در نتیجه حرکت رو به گسترش مدیریت ورزشی به سمت و سوی دانش و تحقیق فرارشته ای بر مبنای تعامل شناخت شناسی و سطوح پیچیدگی های آن می تواند چارچوب منسجمی برای دانش مدیریت ورزشی ایجاد کند.

هدف این تحقیق، ارزشیابی میزان تحقق اهداف آموزشی کارشناسی ارشد تربیت بدنی بر موفقیت شغلی دانش آموختگان شاغل است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی است و جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموختگان شاغل سال های 1374 به بعد بودند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود که بعد از تعیین روایی توسط متخصصان ورزشی، پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 89/0 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، اسپیرمن، خی دو و فریدمن استفاده شد. نتایج نشان داد که بین نقش آموزش های نظری و موفقیت شغلی دانش آموختگان کارشناسی ارشد تربیت بدنی رابطه مثبت و معنا دار وجود دارد (01/0= P و 598/0=r)؛ بین نگرش دانش آموختگان کارشناسی ارشد تربیت بدنی از تناسب گرایش های تحصیلی و شغل آنان تفاوت معنا دار وجود دارد (001/0=(P؛ و بین رضایت دانش آموختگان کارشناسی ارشد تربیت بدنی از ویژگی های آموزشی (دروس تخصصی، پایه، اختیاری) با موفقیت شغلی تنها در گرایش فیزیولوژی در دروس پایه (558/0=r و 038/0= P)، تکنیک های آزمایشگاهی و پایان نامه رابطه مثبت و معنا دار مشاهده شد (589/0= r و 027/0= P). یافته های این پژوهش نشان داد که برای موفقیت شغلی دانش آموختگان بهتر است به آموزش های نظری و در کنار آن دروس عملی مربوط به هر گرایش توجه ویژه شود. همچنین دانش آموختگان میزان تناسب گرایش تحصیلی خود را با نیازهای بازار کار حدود 73 درصد عنوان کردند. در نتیجه لازم است محتوای دروس به منظور موفقیت در شغل، مطابق با نیازهای بازار کار طراحی شود تا انگیزه لازم به منظور تولید علم، خلاقیت و کارآفرینی در دانشجویان تقویت و زمینه برای توسعه ورزش کشور فراهم شود.

هدف مقاله حاضر بررسی عوامل رفتاری مؤثر بر توسعه کارآفرینی در ورزش کشور و ارائه الگوی مناسب است. روش تحقیق، همبستگی است و برای جمع آوری داده ها و نظرهای صاحب نظران ورزشی از مصاحبه و پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران باشگاه های ورزشی، مدیران ستادی سازمان ورزش، دانشجویان دکتری و اعضای هیأت علمی مدیریت ورزشی و مدیریت کارآفرینی بود. در بخش کمی، پرسشنامه مربوط به کارآفرینی شامل 15 سؤال در دو بخش عوامل رفتاری و توسعه کارآفرینی بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه را ده نفر از اعضای هیأت علمی تأیید کردند (روایی سازه نیز تأیید شد) و پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ 916/0 به دست آمد. به منظور تحلیل داده ها، از رگرسیون، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تأییدی و به منظور تبیین الگو از روش مدل معادلات ساختاری استفاده شد. تمام تجزیه وتحلیل ها با استفاده از نرم افزار Amos و SPSS انجام گرفت. نتایج نشان داد براساس تحلیل رگرسیون ارتباط معناداری بین عوامل رفتاری با توسعه کارآفرینی ورزشی وجود داشت و عناصری مانند انگیزه ها و نگرش های کارآفرینانه بر توسعه کارآفرینی تأثیرگذار بود. شاخص های مدلسازی (80/0 P=،94/0 GFI=، 90/0 AGFI=، 000/0 =RMSEA) نیز از برازش خوبی برخوردار بود. در نتیجه می توان گفت که تقویت و توسعه عوامل رفتاری در توسعه کارآفرینی ورزشی کشور نقش زیادی دارد. بنابراین به نظر می رسد انگیزه ها و نگرش های افراد جامعه یکی از عواملی است که به تقویت و گسترش کارآفرینی در ورزش کشور منجر می شود و در نتیجه شاخص های رفتاری می تواند به شناسایی افرادی که فرصت های کارآفرینانه را بهتر درک می کنند، کمک کند.

هدف تحقیق حاضر، تعیین شاخص های کارآفرینی پایدار در ورزش است. روش تحقیق کیفی است که با توجه به اکتشافی بودن تحقیق، از رویکرد دلفی فازی استفاده شد که بر این اساس، میزان موافقت خبرگان از شاخص های مورد نظر ارزیابی شد. خبرگان این تحقیق شامل استادان مدیریت ورزشی و کارآفرینی و کارآفرینان ورزشی بود. راهبرد نمونه گیری، انتخاب موارد حاد و تیپیک بود. نتایج حاصل از سه دور دلفی فازی، 64 شاخص برای کارآفرینی پایدار ورزش کشور را معرفی کرد، به گونه ای که با در نظر گرفتن رویکرد سیستمی از بعد اجتماعی شاخص های ورودی شامل سرمایه انسانی، سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی بود، از بعد اقتصادی شاخص های حمایتی شامل سرمایه مالی و سرمایه فیزیکی و از بعد محیطی شاخص های حمایتی شامل سرمایه رابطه ای و سرمایه سازمانی بود و در نهایت شاخص-های نتیجه ای یا برونداد شامل بهره وری اجتماعی، بهره وری اقتصادی، عدالت در ابعاد اقتصادی-اجتماعی بود. در نتیجه اهمیت تعیین شاخص های پایداری برای کارآفرینی ورزشی و لزوم توجه مدیران و سیاستمداران توسعه ورزش به این بخش را مورد تأکید قرار می دهد. در واقع مدل حاصل از شاخص های پایداری در کارآفرینی ورزشی، با در نظر گرفتن فرایند و نتایج و رویکرد سیستمی، نگاه جامعی به برنامه ریزی برای توسعه کارآفرینی در ورزش دارد.

هدف پژوهش حاضر شناسایی موانع محیطی و فردی زنان کارآفرین در ورزش و ارائه راهکارهای پیشنهادی است. روش تحقیق، آمیخته از نوع اندراجی است و برای جمع آوری اطلاعات از نمونه گیری هدفمند استفاده شد. جامعه آماری شامل استادان مدیریت ورزشی و زنان کارآفرین در حوزه ورزش بود. پرسشنامه شامل 23 سؤال در طیف پنج ارزشی لیکرت بود. پس از تأیید روایی، پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ 846/0 به دست آمد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل عاملی (987/2138=2χ،864/0=KMO) استفاده شد. از مهم ترین موانع فردی برای کارآفرینی زنان، فقدان استقلال مالی، فقدان تجربه و میزان اعتماد به نفس کمتر در مقایسه با مردان در سرمایه گذاری و مهم ترین موانع محیطی، فقدان دسترسی به منابع بود. توسعه کارآفرینی زنان لزوم توجه و افزایش حمایت های اجتماعی در ورزش کشور را می طلبد، چراکه توسعه کارآفرینی زنان در ورزش، توسعه ورزش زنان و بهبود کیفیت زندگی جامعه و حرکت به سمت و سوی پایداری در ورزش کشور را در پی خواهد داشت. بنابراین با توجه به میزان ارزش ایجاد شده توسط کارآفرینی، این تحقیق حمایت از توسعه کارآفرینی در زنان را مورد توجه قرار می دهد که پیامد آن ارتقای کیفیت زندگی زنان و سلامتی و توسعه ورزش در بخش زنان خواهد بود.

هدف این پژوهش، تدوین چشم انداز کارآفرینی در ورزش کشور از دیدگاه صاحبنظران ورزشی است. روش تحقیق توصیفی پیمایشی است. جهت جمع آوری داده ها از مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. پرسشنامه مورد نظر پس از تأیید روایی (توسط استادان مدیریت ورزشی، کارآفرینی و استراتژیک) و پایایی توسط ضریب آلفای کرونباخ (96/0=α)، بین نمونه آماری (64نفر از بین 79نفر جامعه آماری) شامل مدیران ستادی سازمان تربیت بدنی، اساتید مدیریت ورزشی، مدیریت کارآفرینی و گرایش مدیریت استراتژیک توزیع شد. برای تحلیل داده ها، از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله آزمون های کایزر، بارتلت و تحلیل عاملی استفاده شد. نتیجه با در نظر گرفتن عناصر تشکیل دهنده چشم انداز و با استفاده از آزمون تحلیل عاملی (799/325=2χ،001/0≥ρ و821/0=KMO ) به دست آمد. کلیه تجزیه و تحلیل ها با استفاده از نرم افزار SPSSانجام گرفت. بر اساس یافته های این پژوهش چشم انداز کارآفرینی در ورزش کشور با محوریت سازمان تربیت بدنی، در توسعه اشتغال، اثربخش عنوان شد. اثربخشی، زمینه سازی و اکتشاف فرصت های کارآفرینانه جهت توسعه اشتغال برای هر کشوری به منظور ایجاد ثروت ضروری و مهم تلقی شده است. بنابراین تدوین چشم انداز کارآفرینی در ورزش می تواند جامعه ورزش و اشتغال را در آن سازماندهی و به شکل گیری کارآفرینی در ورزش کمک نماید.

هدف این مقاله تبیین و تدوین بیانیة مأموریت کارآفرینی در ورزش کشور است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. جهت جمع آوری داده ها از مصاحبه و سپس پرسشنامة محقق ساخته (رویکرد آمیخته) استفاده شد. با توجه به عناصر تشکیل دهندة بیانیة مأموریت، پرسشنامة محقق ساخته ایجاد و پس از تأیید روایی صوری و محتوایی (توسط استادان) و پایایی (94/0=α)، بین مدیران ستادی سازمان تربیت بدنی (سازمان ورزش و جوانان)، استادان گروه مدیریت ورزشی، گرایش مدیریت کارآفرینی و مدیریت راهبردی توزیع شد. از روش های آماری توصیفی و استنباطی (بارتلت، کایزر و تحلیل عاملی) جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. بر اساس یافته های این پژوهش، مأموریت کارآفرینی در ورزش کشور با توجه به بار عاملی استخراج شده به این صورت تدوین شد: «مأموریت کارآفرینی فراهم کردن اقتصادی پویا برای ورزش، کمک به توسعة ورزش از طریق خصوصی سازی در جامعه به منظور گسترش نوآوری و ایجاد اشتغال است.» در نتیجه، تدوین بیانیة مأموریت کارآفرینی در ورزش کشور ماهیت و مفهوم فعالیت های آیندة سازمان ورزش و جوانان را با هدف ایجاد اشتغال و توسعة کارآفرینی بیان و راهبردهای مؤثری را در این راستا تعیین می کند.

امروزه ورزش به عنوان صنعتی رو به توسعه در جهان مطرح شده که افزایش فرآیندهای کارآفرینی در آن باعث ایجاد فرصت های شغلی جدیدی شده است. هدف این پژوهش، بررسی اهداف و راهبردهای کارآفرینی در ورزش کشور بر اساس تحلیل استراتژیک سوات است. روش تحقیق توصیفی - پیمایشی است و براساس هدف، کاربردی است که برای جمع آوری داده ها و نظرات صاحب نظران ورزشی از پرسشنامه و مصاحبه استفاده شد. جامعه آماری تحقیق شامل 124 نفر از مدیران باشگاه های ورزشی، مدیران ستادی سازمان تربیت بدنی، اعضای هیئت علمی و دانشجویان دکتری مدیریت ورزشی، مدیریت کارآفرینی و استراتژیک بود. نمونه تحقیق، طبق جدول حجم نمونه مورگان و کرجسای 90 نفر انتخاب شد. پرسشنامه مربوط به عوامل درونی و بیرونی کارآفرینی در ورزش کشور شامل 71 سؤال و نیز پرسشنامه اهداف بلندمدت کارآفرینی در ورزش کشور شامل 10 سؤال بود. روایی پرسشنامه ها توسط ده نفر از اعضای هیئت علمی تأیید شد. پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ 84/0 به دست آمد. از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله آزمون های خی دو و فریدمن برای بررسی تفاوت دیدگاه ها و رتبه-بندی عوامل کارآفرینی استفاده شد. کلیه تجزیه و تحلیل ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. با توجه به شناسایی عوامل درونی (قوت ها، ضعف ها) و عوامل بیرونی (فرصت ها و تهدیدها) کارآفرینی و در نتیجه تحلیل استراتژیک سوات، مشخص شد جایگاه کارآفرینی در ورزش کشور در موقعیتی مخاطره آمیز قرار دارد. مهم ترین بیانیه هدف برای کارآفرینی در ورزش کشور با توجه به آزمون فریدمن (01/0≥P 737/24=2χ )، توجه به آموزش کارآفرینی به منظور ارتقای توانمندیهای نیروی انسانی، به ویژه دانش آموختگان تربیت بدنی به دست آمد. توجه به این اهداف به منظور مقابله با تهدیدها، بهره گیری از فرصت های محیطی، رفع ضعف ها و تقویت قوت های کارآفرینی در ورزش است و به کار بردن استراتژیهای کاهشی متناسب با اهداف میتواند زمینه ایجاد اشتغال، نوآوری و تحول را برای ورزش کشور فراهم آورد.

هدف این پژوهش بررسی عوامل اثرگذار بر کارآفرینی در ورزش از دیدگاه متخصصان این حوزه است. این پژوهش توصیفی ـ پیمایشی، از نوع کاربردی است که نمونه آماری آن را 64 نفر از اساتید و مدیران ستادی سازمان تربیت بدنی جهموری اسلامی ایران تشکیل می دهد. جمع آوری داده ها به صورت کیفی (نظرخواهی از نمونه آماری) و کمی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته صورت پذیرفت. پس از تایید روایی (توسط اساتید)، پایایی پرسش نامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (95/0=α) به دست آمد. این مقاله مهم ترین عوامل اثرگذار بر کارآفرینی ورزشی را که هر دو به عنوان یک حوزه میان رشته ای در جهان مطرح شده اند، مورد بررسی قرار می دهد. در ابتدا این مقاله به بررسی فرصت های زیربنایی برای کارآفرینی در ورزش کشور و سپس شناسایی موانع این بخش می پردازد تا با شناسایی این عوامل راه برای کارآفرینان برای پیشرفت اجتماعی، فرهنگی و توسعه اقتصادی هموار شود، زیرا کارآفرینی ورزشی با ایفای نقش مؤثر در توسعه کسب وکار، رفاه و توسعه سلامتی و مشارکت در ابعاد گوناگون جامعه می تواند نقش مهم و برجسته ای در توسعه کشور داشته باشد و در نهایت به تدوین راهکارهایی برای توسعه کارآفرینی ورزشی می پردازد.