سعید امیرنژاد

هدف از پژوهش حاضر ططراحی مدل پارادایمی چابکی استراتژیک مبتنی بر تاب آوری سازمانی در ورزش کشور در شرایط پاندمی کرونا بود. روش تحقیق به صورت کیفی و با استفاده از طرح نظام مند نظریه داده بنیاد انجام گرفت. برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد. جامعه آماری تحقیق شامل خبرگان و نخبگان ورزش کشور، مدیران ارشد وزارت ورزش و جوانان و روسای فدراسیون های ورزشی و هم چنین اساتید مدیریت ورزشی که سابقه مدیریت در سازمان های ورزشی یا تالیفاتی در زمینه تحقیق داشتند را تشکیل می دهند، که تعداد 15 نفر با تکنیک گلوله برفی انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از کدگذاری باز، محوری و گزینشی استفاده گردید. 121 گزاره مفهومی اولیه با 10 مقوله در قالب ابعاد 6 گانه مدل پارادایمی، شامل شرایط علی (2مقوله عوامل درون سازمانی و عوامل فردی)، پدیده اصلی (چابکی استراتژیک)، راهبرد (2 مقوله تغییرات ساختاری و استراتژیک سازمانی، چابک سازی منابع انسانی)، ویژگی های زمینه ای (2مقوله عوامل ساختاری و سازمانی، فناوری اطلاعات)، شرایط مداخله گر (2 مقوله عوامل قانونی، ویژگی های مدیریتی و زیر ساختی سازمان) و پیامد (2 مقوله درون سازمانی و بیرون سازمانی) شناسایی شدند. با عنوان نتیجه گیری می توان گفت چابکی استراتژیک باعث می شود رونق پایدار در سازمان ها به وجود آید. از لحاظ کاربردی نیز مدل حاضر چون با استفاده از دیدگاه و تجربیات خبرگان و مورد توجه قرار دادن شرایط پاندمی کرونا بدست آمده است، قابل استفاده برای مدیران و تصمیم گیرندگان اصلی ورزش کشور بخصوص مدیران سازمان های ورزشی می باشد.

کسب موفقیت و عملکرد مطلوب ورزشکاران در مسابقات ورزشی از موضوعاتی است که بیشترین توجه سازمان های متولی ورزش در کشورهای مختلف را به خود معطوف نموده است. هدف از انجام تحقیق شناسایی عوامل موثر در موفقیت بسکتبال ایران با رویکرد داده بنیاد بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نوع تحقیقات کیفی با روش گراندد تئوری (تئوری داده بنیاد) بود. جامعه آماری متشکل از خبرگانی است که در زمینه مدیریت ورزشی تخصص علمی، اجرایی و یا هر دو را دارند. در پژوهش حاضر نظرات 15 نفر از افراد خبره در طی مصاحبه نیمه ساختار یافته به روش هدفمند تا رسیدن به حد اشباع نظری جمع آوری گردید. پایایی مصاحبه ها نیز با استقاده از روش مطالعه توافق درون موضوعی 78/0 بدست آمد. برای تحلیل داده ها از روش مقایسه مداوم در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شده است. نتایج نشان داد که 205 کد در مرحله کد گذاری باز و 11 محور در کدگذاری محوری بدست آمد و در نهایت مدل عوامل موثر بر موفقیت بسکتبال ایران با هشت عامل استعدادیابی، مدیریت، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، آموزش، تجهیزات و سخت افزار و ورزشکار ارائه گردید. بنابراین حمایت از تیم های پایه، تعریف فرآیند خاص برای شناسایی استعدادهای درخشان و رعایت عدالت در توزیع امکانات، تشکیل اتاق فکری برای حمایت از قهرمانان ورزشی، برنامه محوری برای درآمدزایی پیشنهاد می شود.

هدف: هدف از انجام این پژوهش، طراحی مدل برابری جنسیتی در ورزش ایران (با تاکید بر ورزش قهرمانی و حرفه ای) بود.روش شناسی: روش تحقیق حاضر از نوع کیفی با رویکرد گراندد تئوری (نظریه داده بنیاد) بود.گردآوری داده ها از طریق بررسی مبانی نظری و پیشینه های تحقیق و مصاحبه نیمه ساختاریافته با 11 خبره آگاه به موضوع انجام گرفت. جامعه آماری شامل اعضای هیات علمی علوم ورزشی و جامعه شناسی، ورزشکاران و مربیان زن فعال در سطوح قهرمانی و حرفه ای، مدیران وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک، فدراسیون های ورزشی و هیات های ورزشی استانی و شهرستانی بود. نمونه گیری به صورت نظری انجام و پس از 11 مصاحبه، اشباع نظری حاصل و چارچوب مدل شکل گرفت. روایی این پژوهش توسط محقق و مصاحبه شوندگان مورد بررسی و تایید قرار گرفت. به منظور سنجش کیفیت کدگذاری انجام شده نیز از روش توافق بین دو کدگذار بر اساس ضریب کاپای کوهن (79/0) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد.یافته ها: در بخش شرایط علی 3 مقوله محوری (عدالت و برابری، جنبش های تساوی طلبانه، تحولات بنیادین فکری)، شرایط زمینه ای 4 مقوله محوری (رویکردهای تنظیمی، رویکردهای  شناختی، رویکردهای هنجاری، رویکردهای ارزشی)، شرایط مداخله گر 6 مقوله محوری (بی عدالتی و تبعیض، ایستایی دینی، جنسیت زدگی، ساختارهای معیوب حاکمیتی، ایستارهای تاریخی و سنتی، در حاشیه بودن)، راهبردها 4 مقوله محوری (راهبردهای ساختاری، راهبردهای سازمانی، راهبردهای حمایتی، راهبردهای اجرایی) و در بخش پیامدها نیز 3 مقوله محوری (پیامدهای فردی، پیامدهای سازمانی، پیامدهای فرهنگی-  اجتماعی)،  استخراج گردید.نتیجه گیری: نگاه جنسیتی با رعایت عدالت محوری می بایست از ورزش حذف گردد و باور و اعتقاد قلبی به توانمند بودن زنان در ورزش نهادینه گردد. در همین راستا حاکمیت، سیاست، قوانین و مقررات، دین و مذهب، سیستم های مدیریتی و آموزشی و رسانه می توانند زمینه ساز این امر باشند. همچنین بهره مندی از نفوذ نهادهای سیاسی و دینی، حمایت نهادهای بین المللی، افزایش منابع مالی و مبارزات مدنی نیز همگی از جمله راهبردهای مناسب برای تحقق برابری جنسیتی در ورزش ایران به شمار می روند.

هدف این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر رفتار خرید مشتریان اماکن ورزشی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه مشتریان و مسئولان اماکن ورزشی منطقه 2 تهران، استادان مدیریت ورزشی و کارکنان اداره ورزش و جوانان شمال غرب تهران بود. برای جمع آوری داده ها پرسشنامه ای طراحی شد که روایی سازه آن از طریق تحلیل عاملی و پایایی آن به روش کرونباخ (آلفا 0.81) تأیید شد. پرسشنامه این پژوهش دارای 30 سؤال بود؛ 10 سؤال آن به ویژگی جمعیت شناسی پاسخگویان تعلق داشت و 20 سؤال دیگر بر مبنای طیف پنج درجه ای برای سنجش عوامل مؤثر بر رفتار خرید مشتریان استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده های تحقیق با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و مدل آماری تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی انجام گرفت. بر مبنای یافته های حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی، 5 عامل امکانات و تجهیزات، دسترسی، عوامل فرهنگی، عوامل اجتماعی و خدمات ویژه به عنوان عوامل مؤثر بر رفتار خرید مشتریان اماکن ورزشی شناسایی شدند. براساس نتایج آزمون دوجمله ای مشتریان اماکن ورزشی منطقه 2 تهران، امکانات و تجهیزات (94 درصد)، عامل دسترسی (90 درصد)، عوامل فرهنگی (98 درصد)، عوامل اجتماعی (86 درصد) و عامل تجهیزات ویژه (20 درصد) را مناسب ارزیابی می کنند (0.01>P).

هدف: هدف پژوهش حاضر، ارائه چارچوب تحلیل مفهومی پایدارسازی ورزش قهرمانی بود.روش شناسی: این مطالعه کیفی با انجام مصاحبه های باز با 16 نفر شامل متخصصان و خبرگان ورزش قهرمانی که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند، صورت گرفت. ﺑﺮای ﺑﺮرﺳی روایی صوری و محتوایی، و همچنین جهت سنجش اعتبار، انتقال و تأییدپذیری، یافته ها را ﺑﺮای ﻣﺸﺎرکﺖکﻨﻨﺪﮔﺎن اراﺋﻪ و ﻣﺘﻦ ﻧﻈﺮیﻪ آن ها ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮاتشان اﻋﻤﺎل ﺷﺪ. . روش مورد استفاده برای قابلیت اعتماد، روش توافق درون موضوعی بود. میانگین میزان توافق درون موضوعی 88/0 گزارش شد. داده های حاصل از مصاحبه ها، طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند. با استفاده از کدگذاری باز، مقوله های مدل شناسایی شد؛ سپس، در مرحله کدگذاری محوری، پیوند بین این مقوله ها در قالب پارادایم کدگذاری تعیین شدند. در ادامه و در مرحله کدگذاری انتخابی نیز، اجزای پارادایم کدگذاری تشریح، سیر داستان ترسیم و نظریه نهایی شکل گرفت.یافته ها: بر مبنای یافته ها تعداد کدهای باز 64 مورد بود که در قالب 21 مفهوم دسته بندی شد. مجموع مفاهیم هم در قالب 9 شاخص اصلی با عناوین عوامل اجتماعی و فرهنگی، مدیریت استعداد، عوامل سازمانی، زیرساخت ها، کنترل و نظارت، دانش و اطلاعات، سیستم تحقیق و توسعه، حمایت و پشتیبانی، بهره وری جای گرفتند. نتیجه گیری: در پایان باید بیان نمود در راستای تحقق توسعه ورزش قهرمانی به شاخص های مؤثر حاصل از نتایج این پژوهش توجه نمود. در این راستا باید بیان کرد استفاده از سیستم های دانش بنیان و عوامل محیطی بسیار می تواند مثمرثمر باشد.

هدف:برنامه ریزی برای توسعه ی ورزش همگانی یکی از وظایف مهم دولت ها در جهان است. ورزش همگانی با سلامت فیزیکی و روانی جامعه ارتباط تنگاتنگی دارد. برنامه ریزی برای توسعه ی ورزش همگانی تحت تأثیر کلان روندها، اقدامات، رویدادها و عناصر مختلفی است که اغلب با عدم قطعیت همراه هستند و امکان پیش بینی دقیق آن ها وجود ندارد. بنابرین تصمیم گیران نیازمند شناخت فضاهای احتمالی آینده هستند. هدف این پژوهش شناخت فضاهای پیش روی ورزش همگانی ایران است. روش: پژوهش از نوع کیفی و کاربردی است. جامعه ی آماری پژوهش: نخبگان حوزه ی مدیریت ورزشی، جامعه شناسی ورزشی، حقوق ورزشی، فناوری، سیاست، فرهنگی و آینده پژوهی است. برای نمونه گیری از روش گلوله برفی استفاده شده است. بر این اساس، 25 نفر به صورت هدفمند انتخاب شدند. دراین پژوهش با بهره گیری از الگوی شوارتز، پیش ران ها و مؤلفه های کلیدی سیستم استخراج شده است. سپس از نرم افزار سناریوویزارد برای تحلیل ساختاری و بررسی چگونگی أثرگذاری و أثرپذیری پیش ران ها نسبت به هم و سپس استخراج فضاهای سناریویی استفاده شده است. یافته ها: در نهایت 4 سناریوی سازگار و محتمل در ارتباط با آینده ی ورزش همگانی– شامل سناریوی زیست بوم نشاط (مطلوب ترین سناریوی محتمل)، سناریوی پویشگران سلامت (توسعه ی ورزش همگانی در قشر متوسط)، سناریوی درجا زنندگان (عدم تغییر در شرایط) و سناریوی فرو افتادگان (نامطلوب ترین سناریوی محتمل) استخراج و توصیف شده است. نتیجه گیری: پس از روایت هر سناریو و از طریق جمع بندی یافته های موجود در پنل های خبرگی، توصیه های راهبردی (منعطف و کاربردی در هر 4 سناریو) درخصوص آینده ی ورزش همگانی ایران برای مدیران و سیاست گذاران مربوط ارائه شده است.

تحقیق حاضر بدنبال الگویی برای برگزاری رویدادهای بزرگ ورزشی با تاکید بر توسعه برند ملی می باشد. روش تحقیق از نوع آمیخته کیفی و کمی می باشد. در بخش کمی جامعه آماری شامل اساتید و فعالین ورزش و نمونه آماری به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انجام شد تعداد قابل کفایت جهت مدل سازی در نرم افزار pls 300 نفر بوده، تمامی آزمون های آماری استنباطی در ( نرم افزار SPSS24) و جهت مدل یابی ساختاری و سنجش روابط چندگانه بین متغیرها از smart pls استفاده شد. در بخش کیفی و بعد از کد گذاری مصاحبه ها، 59 مولفه موثر، شناسایی گردید. نتایج بخش تکنیک دلفی فازی در چهار مرحله مولفه ها به 35 کورد کاهش یافت. تحلیل عامل اکتشافی 35 شاخص شناسایی شده را در 8 دسته برند سازی ملی، عوامل تجاری، مدیریتی، ویژگی رویداد، قابلیت برند، بازاریابی رویداد، عملکرد و منابع طبقه بندی شد. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که عامل ویژگی رویداد بر قابلیت برند دارای تاثیر مثبت و بر برند سازی ملی و تجاری تاثیر ندارد. بازاریابی رویداد بر ویژگی رویداد و عملکرد تاثیر مثبتی دارد. عوامل مدیریتی بر بازاریابی و تجاری تاثیر مثبت، بر عملکرد تاثیر منفی و بر ویژگی رویداد تاثیری ندارد. عوامل تجاری بر برند سازی ملی تاثیر معناداری ندارد. قابلیت برند بر برندسازی ملی تاثیر معنا داری و بر منابع تاثیر معناداری ندارد. چارچوب تحقیق حاضر می تواند شناختی از ابعاد برند رویداد را براساس ارتباط آنها با مجموعه هایی از فعالیتهای رویداد ایجاد نماید. براساس مدل، میتوان به ارزیابی عینی از سطح فعالیتهای مدیریت در هر رویداد ورزشی پرداخت و اطلاعات علمی لازم در زمینه کلیه اقدامات مناسبی را که باید سازمانهای ورزشی برای برندسازی رویداد ورزشی انجام دهند، فراهم نماید.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، تدوین مدل مدیریت جامع استعدادیابی فوتبال ایران بود.روش پژوهش: روش پژوهش آمیخته بود. مرحله کیفی در سه مرحله، مرحله اول، تحلیل محتوای پژوهش های انجام شده در حوزه استعدادیابی، مرحله دوم، مصاحبه نیمه ساختاریافته 15 نفر از خبرگان ورزشی فدراسیون فوتبال به روش هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری و مرحله سوم، با 22 نفر از متخصصان فوتبال به روش دلفی انجام گرفت. مرحله کمی پژوهش، با رویکرد پیمایشی انجام گرفت و از آمار توصیفی، برای توصیف متغیرها در جامعه تحقیق استفاده شد. در آمار استنباطی از مدلسازی معادلات ساختاری برای سنجش اثر عوامل مختلف کمک گرفته شد و برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار Smart PLS3 استفاده شد.یافته ها: مدل شش مرحله ای مدیریت جامع استعدادیابی فوتبال در دور سوم دلفی تأیید شد و یافته ها نشان داد کودکان باید از 4-7 سالگی از طریق مربیان پایه واستعدادیاب ها درمهدها، مدارس و والدین شناسایی شوند و وارد عرصه آموزش شوند و تا 17-19 سالگی از طریق باشگاه هاو فدراسیون فوتبال به مرحله تکامل و قهرمانی برسند. یافته های بخش کمی نیز نشان داد، همه مسیرهای مدل معنادار است و برازش مدل ساختاری در سطح قوی تأیید شد.نتیجه گیری: ازاین رو به مدیران و مسئولان فدراسیون فوتبال توصیه می شود با تدوین نظام جامع و مدون برای مدیریت استعدادیابی در کشور، تشکیل کمیته علمی و پایگاه های استعدادیابی کارامد در مدارس و باشگاه ها، پرورش نیروی انسانی متخصص، تصویب قانون حمایت بازیکنان نخبه، فراهم کردن تسهیلات در کمپ های تمرینی، جذب بخش خصوصی فعال و قوی، رعایت اصل شایسته سالاری در انتخاب مربیان و بازیکنان جهت پشتوانه سازی و استعدادپروری به عنوان عوامل حیاتی در پیشرفت فوتبال کشور و پیروی از مدل مذکور توجه کنند.

پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی حکمرانی مطلوب در ساختار ورزش قهرمانی کشور انجام شده است. روش تحقیق  به شیوه کیفی و مبتنی بر نظریه پردازی داده بنیاد است. در این تحقیق برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه های نیمه ساختاریافته  استفاده شد و تجزیه و تحلیل داده ها به روش استراس و کوربین و مدل پارادایمی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل افراد دارای سابقه مدیریت در سطوح مدیریت کلان ورزش کشور، خبرگان و سیاست گذاران ورزش کشور و اساتید مدیریت ورزشی که در زمینه تحقیق مقاله یا تالیفاتی داشتند بود که نظرات 15 نفر از خبرگان تا رسیدن به حد اشباع نظری به شکل کاملاً غیراحتمالی و با بهره گیری از تکنیک های هدفمند نظری و گلوله برفی انتخاب شد. پایایی مصاحبه ها به روش مطالعه توافق درون موضوعی 82/0 به دست آمد. در مجموع 214 گزاره مفهومی از کد باز و 12 محور از فرایند ارتباط بین کدها و 10 کد انتخابی جهت توسعه پدیده اصلی ایجاد شد. نتایج نشان داد ده عامل ساختار پایدار و با ثبات، ساختار عادلانه، ساختار دموکراتیک، ارتباطات شبکه ای، هم ریختی ساختار، تدوین مسیر راهبردی، تصمیم گیری مشارکتی، ارزیابی و نظارت، دیدگاه سیستمی و ساختار حامی گری بر ساختار ورزش قهرمانی کشور تاثیر دارد. از این رو پیشنهاد می شود تدوین اسناد ساختار حکمرانی بر اساس فرایند دموکراتیک، مشارکت کارکنان در تصمیم گیری، همسو بودن تصمیم گیری سه نهاد دولت، بخش خصوصی و مردم، مشارکت نهادهای غیردولتی در تصمیم گیری و تقویض اختیار بر اساس تفاوت های قدرت انجام پذیرد.