تحلیل سطح برخورداری بناهای تاریخی ایران بر اساس توسعۀ پایدار با تأکیدبر شاخصه های استانداردهای جهانی DGNB (نمونۀ مطالعاتی: خانۀ زینت الملک) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بیان مسئله: افزایش روز افزون جمعیت و به دنبال آن نیاز به مسکن و افزایش ساخت و ساز و در نهایت بزرگ شدن شهرها می تواند صدمات غیر قابل برگشت به محیط و نسل های آینده را به دنبال داشته باشد. پیشگامان این عرصه در امر پژوهش با مطرح کردن معماری پایدار و شکل گیری سامانه های ارزیابی پایداری سعی در مرتفع کردن این معضل کرده اند. در همین راستا کشور ایران با قدمت طولانی و آثار معماری فاخر که از گذشتگان در این سرزمین به جای مانده است، حاکی از توجه خاص معماران از دیرباز به امر ساخت و ساز بوده است. هدف پژوهش: بررسی تطبیق پذیری مؤلفه های محیط زیستی خانه تاریخی شیراز با مدل ارزیابی DGNB آلمان برای دستیابی به یک راهبرد کارآمد در طراحی است.روش پژوهش: ابتدا از روش مقایسه تطبیقی مابین سامانه ارزیابی DGNB آلمان و اصول معماری ایرانی بهره گرفته شد، و زمینه های مشترک و متفاوت آن ها شناسایی، تا کمکی در جهت تکامل بنیان های ساخت و ساز شود. همچنین، داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و مصاحبه با ساکنین خانه زینت الملک، افراد متخصص و مسئول فنی تأسیسات جمع آوری شده است. و برای مقایسه بین آنها، چک لیستی از معیارهای مشترک تهیه و ارزیابی شد.نتیجه گیری: نمونه مطالعه شده، حداقل امتیاز ممکن را در کیفیت های اجتماعی و عملکردی به دست آورد؛ در حالی که با در نظر گرفتن محدودیت های موجود، می توانست امتیاز بالاتری کسب کند. با این حال، معیارهایی در زمینه طراحی برای همه افراد مورد بی توجهی قرار گرفته بود، همچنین محدودیت هایی مانند: دشواری در اندازه گیری برخی معیارها به دلیل دخالت انسان امروزی و بازدیدکنندگان، و نیز استفاده بسیار کم از سیستم های هوشمند جهت کنترل کاربر وجود داشت. با این حال، سیستم طراحی هوشمند از طریق خلاقیت معمار خود را نشان داد.An Investigation into the Alignment Level of Historical Houses in Iran with Sustainable Development Based on the Global Criteria of DGNB Case Study: Zeinat-ol-Molk House, Shiraz, Iran
Problem statement: Ever-increasing population and the increasing residential structure, which expands a given city’s size, can end in irreversible damage to the environment, thus depriving future generations of the sense of city life. The pioneers in this field of study have sought to resolve this negative phenomenon by proposing sustainable architecture and introducing sustainability assessment systems. In this context, Iran, with its long history and magnificent architectural background, is a vivid example of considering on architecture of construction since ancient times.Research objective: Assessing the adaptability of environmental components of the historical house(s) of Shiraz through the German DGNB assessment model to achieve an efficient design in strategy.Research method: A comparative study was run to compare the similarities and dissimilarities of the German DGNB assessment system and the principles of Iranian architecture, to identify the development of construction fundamentals. The data are collected through library and document studies, next to interviews conducted with the residents of Zeinat-ol-Molk House, experts, and technical authorities involved. For this purpose, a checklist of their common criteria is prepared and assessed.Conclusion: The subject house obtained the minimum score on social and functional qualities, which could have been reversed if the existing drawbacks, like measuring some criteria due to the interference of contemporary humans and visitors, lack of intelligent systems for user control, and the intelligent design system didn’t exist, next to negation of the criteria in design by all involved.
تبلیغات
