وظیفه مأموم هنگام قرائت سوره عزیمه در نماز جماعت
آرشیو
چکیده
چنانچه شخصی به جماعت اقتدا نماید و امام جماعت سوره عزیمه قرائت نماید، اما در بین نماز، سجده سوره عزیمه را انجام ندهد، مأموم از سویی باید به خاطر استماع آیه سجده، سجده آن را انجام دهد و از دیگرسوی، انجام این سجده ممکن است موجب خلل در نماز باشد. مأموم دچار این مشکل می شود که کدام طرف را بپذیرد و راه حل برون رفت از این چالش چیست؟ در این زمینه، میان فقهای امامیه اختلاف نظر وجود دارد. طبق یک نظریه، تبعیت از امام اقتضا می کند که مأموم هم سجده را ترک نماید. نظریه دوم قائل است که مأموم باید سجده کند و برای او تبعیت از امام در این حال جایز نیست. قائلان به نظریه دوم، راه حل های مختلفی ارائه داده اند. عده ای گفته اند در این حالت، مأموم باید بدل سجده را انجام دهد؛ یعنی ایماء و اشاره جایگزین سجده می شود. گروهی گفته اند باید هم از ایماء استفاده کند و هم سجده را بعد از پایان نماز انجام دهد و از نظر برخی دیگر، وظیفه او فقط انجام سجده بعد از نماز است. این مقاله که با مطالعه متون کهن، مستندات فقهی مسئله را به شیوه تحلیلی توصیفی بررسی کرده است، با بررسی مستندات نظریه های مربوط، نتیجه گیری نموده است که به تبع امام، مأموم نیز نباید سجده را انجام دهد؛ لیک به دلیل وجود مقتضی و فقدان مانع، انجام ایماء و اشاره برای او الزامی است و نمازش صحیح است.The Obligation of the Person Who Prays behind an Imam When Imam Says an ‘Azīma in Congregational Prayer
If a person performs the congregation and Imām of congregational prayer or Imām al-jamā‘a (Arabic: إمام الجماعه) recites ‘Azāim or ‘Azāʾim al-Sujūd (Arabic: عزائم السجود) but does not perform the prostration of sūrah al-‘azīma in ṣalāh (Arabic: صلاه, prayer), on the one hand, the person who prays behind that imam must perform his/her prostration in order to hear the verse of Sajdah, and on the other hand, performing this prostration may cause interruption in prayer and the person who prays behind an imam (Arabic: مأموم, Romanized: maʾmūm) has a problem about which side to accept. Therefore, how can an accountable (mukallaf) get out of this challenge? There is a difference of opinion among Jaʿfarī jurists in this regard. According to one theory, following the imam requires that the person who prays behind an imam must also leave prostration. The second theory states that maʾmūm must prostrate and that it is not permissible for maʾmūm to follow the imam in this situation. The second theory has offered different solutions. Some jurists say that in this case, maʾmūm must perform the substitution of sajdah (by gesture). A group of jurists said that maʾmūm must use gesture and perform sajdah after finishing the prayer, and according to others, maʾmūm’s obligation is only to perform sajdah after the prayer. This article, which has studied the jurisprudential documents of the issue in analytical-descriptive way by studying ancient texts, has concluded that by following an imam, maʾmūm must not perform prostration, but due to the existence of necessary and lack of obstacles, performing gesture and pointing is obligatory for maʾmūm and maʾmūm’s prayer is correct and valid.
تبلیغات
