مدل سازی شهر هوشمند تبریز در چشم انداز 2030: بررسی جامع شاخص های محیطی، اقتصادی و حکمرانی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه با توجه به روند رو به رشد شهرنشینی و پیچیدگی های مدیریت شهری، استفاده از فناوری های نوین در قالب شهرهای هوشمند به عنوان راهکاری پایدار برای بهینه سازی عملکرد شهری و ارتقای کیفیت زندگی شهروندان مطرح شده است. شهر هوشمند، شهری است که از فناوری های دیجیتال برای افزایش بهره وری، کاهش مصرف منابع، بهبود خدمات شهری و تقویت حکمرانی مشارکتی استفاده می کند. توسعه شهرهای هوشمند در جهان به یکی از اهداف راهبردی کلان شهرها تبدیل شده و کشورهایی مانند کره جنوبی، سنگاپور و آلمان موفق به ایجاد مدل های پیشرفته ای در این زمینه شده اند. شهر تبریز به عنوان یکی از کلان شهرهای مهم ایران با چالش هایی ازجمله رشد سریع جمعیت، مشکلات حمل ونقل، آلودگی زیست محیطی و ناکارآمدی زیرساخت های سنتی مواجه است. با توجه به این چالش ها، هوشمندسازی شهر تبریز می تواند گامی مهم در راستای توسعه پایدار، بهبود عملکرد مدیریتی و افزایش رضایت شهروندان باشد. با این حال، اجرای موفقیت آمیز یک مدل شهر هوشمند مستلزم بررسی دقیق ابعاد مختلف آن، ازجمله شاخص های محیطی، اقتصادی و حکمرانی است. این پژوهش با هدف ارائه یک مدل جامع برای هوشمند سازی شهر تبریز در چشم انداز 2030، به بررسی و تحلیل شاخص های کلیدی پرداخته است. از آنجا که تا کنون مدل مشخص و مدونی برای پیاده سازی شهر هوشمند تبریز ارائه نشده، این مطالعه می تواند به عنوان مبنایی برای تصمیم گیری های کلان شهری و برنامه ریزی آینده مورد استفاده قرار گیرد. مواد و روش ها این پژوهش از نوع توسعه ای کاربردی بوده و با رویکرد توصیفی تحلیلی انجام شده است. جامعه آماری شامل 300 نفر از مدیران، پژوهشگران، کارشناسان و کارکنان مرتبط با حوزه های مدیریت شهری و اقتصاد است که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در این حوزه ها فعالیت دارند. برای شناسایی عوامل مؤثر بر شهر هوشمند، از روش دلفی استفاده شده و داده ها از طریق پرسشنامه تخصصی گردآوری شده است. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Smart PLS انجام شده و مدل سازی معادلات ساختاری برای آزمون مدل مفهومی پژوهش به کار گرفته شده است. آزمون فرضیات در سطح معناداری 05/0 انجام شده و شاخص های کلیدی در سه بعد محیطی، اقتصادی و حکمرانی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها نتایج پژوهش نشان می دهد شاخص های محیطی، اقتصادی و حکمرانی تأثیر معناداری بر هوشمندسازی شهر تبریز در چشم انداز 2030 دارند. شاخص های محیطی: دسترسی به اینترنت؛ گسترش شبکه اینترنت پرسرعت و دسترسی همگانی به خدمات دیجیتال، یکی از الزامات شهرهای هوشمند است. زیرساخت حمل ونقل هوشمند: توسعه سیستم های حمل ونقل عمومی هوشمند، مدیریت هوشمند ترافیک و یکپارچه سازی سیستم های حمل ونقل شهری تأثیر مهمی بر بهبود عملکرد شهر دارد. سیستم های دیجیتال: استفاده از داده های بزرگ (Big Data)، اینترنت اشیا (IoT) و هوش مصنوعی در مدیریت شهری به بهینه سازی مصرف انرژی و کاهش هزینه ها منجر می شود. شاخص های اقتصادی: نوآوری هوشمند؛ حمایت از استارتاپ های فناورانه، توسعه کسب وکارهای دیجیتال و تقویت اقتصاد دانش بنیان در شهر هوشمند ضروری است. انرژی دیجیتال: توسعه منابع انرژی پایدار مانند انرژی خورشیدی و بادی و استفاده از سیستم های مدیریت انرژی هوشمند می تواند تأثیر قابل توجهی بر بهره وری اقتصادی داشته باشد. فرهنگ هوشمند: افزایش سواد دیجیتال شهروندان، ترویج فرهنگ استفاده از فناوری های نوین و به کارگیری سیستم های یادگیری هوشمند از الزامات توسعه شهر هوشمند است. شاخص های حکمرانی: خدمات شهروندی هوشمند؛ دیجیتال سازی خدمات شهری، ایجاد درگاه های خدمات الکترونیکی و توسعه سیستم های مدیریت هوشمند شهری باعث افزایش شفافیت و کاهش هزینه های اداری می شود. خدمات تجاری هوشمند: یکپارچه سازی سیستم های تجارت الکترونیک، تسهیل فرایندهای مالی و بهبود دسترسی به بازارهای دیجیتال از الزامات اقتصاد هوشمند است. مدیریت و ارتباطات هوشمند: استفاده از داده های شهری برای بهینه سازی فرایندهای تصمیم گیری، افزایش تعاملات شهروندی و ارتقای مدیریت بحران از دیگر مؤلفه های کلیدی حکمرانی هوشمند است. نتایج مدل سازی معادلات ساختاری نشان می دهد تمامی شاخص های یادشده در سطح معناداری (t>1.96؛ p<0.05) تأثیر مثبت و معناداری بر هوشمند سازی شهر تبریز دارند. همچنین، مدل ارائه شده برای شهر هوشمند تبریز در چشم انداز 2030 از برازش مطلوبی برخوردار است و می تواند مبنای سیاست گذاری های آتی قرار گیرد. نتیجه گیری تحلیل یافته های پژوهش نشان می دهد تحقق شهر هوشمند تبریز در چشم انداز 2030 مستلزم اتخاذ یک رویکرد جامع و هماهنگ میان بخش های مختلف شهری است. توسعه زیرساخت های دیجیتال، بهبود حمل ونقل هوشمند، تقویت اقتصاد دانش بنیان و ارتقای حکمرانی هوشمند ازجمله الزامات کلیدی در این مسیر محسوب می شوند. با توجه به چالش های موجود، پیشنهاد می شود که مدیران شهری و سیاست گذاران راهکارهای زیر را در نظر بگیرند، این استراتژی ها به طور ویژه به رفع چالش های بررسی شده می پردازند. استراتژی بهینه سازی حمل ونقل و کاهش هزینه های اقتصادی؛ یکی از چالش های بزرگ تبریز، مشکلات حمل ونقل و ترافیک است که تأثیرات منفی زیادی بر اقتصاد شهری دارد. استراتژی پیشنهادی شامل توسعه سیستم های حمل ونقل هوشمند (ITS) و بهینه سازی ترافیک شهری از طریق تحلیل داده های ترافیکی است. استراتژی های اجرایی: توسعه و گسترش شبکه حمل ونقل عمومی هوشمند (اتوبوس های هوشمند، مترو، تاکسی های هوشمند) که با استفاده از تحلیل داده های ترافیکی مسیرهای بهینه برای جابه جایی مسافران را پیشنهاد می دهد. ایجاد سیستم های نظارت ترافیکی هوشمند که مدام وضعیت ترافیک را کنترل کرده و با استفاده از داده های لحظه ای، زمان چراغ های راهنمایی را تنظیم می کنند. مدیریت تقاضای سفر از طریق سیستم های رزرو آنلاین حمل ونقل عمومی که به کاهش ازدحام و بهینه سازی زمان سفر کمک می کند. استراتژی مدیریت منابع طبیعی و توسعه پایدار؛ در تبریز، مشکلات زیست محیطی همچون آلودگی هوا، کمبود فضای سبز و بحران آب به مشکلات اقتصادی تبدیل شده است. استراتژی پیشنهادی بر پایه فناوری های هوشمند برای مدیریت منابع طبیعی و بهبود پایداری زیست محیطی است. استراتژی های اجرایی: توسعه سیستم های نظارت هوشمند بر کیفیت هوا که مدام وضعیت آلودگی هوا را اندازه گیری کرده و هشدارهای پیشگیرانه ارسال می کنند. این سیستم ها به مسئولان کمک می کنند تا سیاست های مؤثر برای کاهش آلودگی طراحی کنند و هزینه های بهداشتی ناشی از آلودگی را کاهش دهند. استفاده از فناوری های هوشمند مدیریت منابع آب برای بهینه سازی مصرف آب در بخش های مختلف شهری: این تکنولوژی ها می توانند به کاهش هزینه های بحران آب کمک کنند و همچنین از هدررفت منابع طبیعی جلوگیری کنند. گسترش فضاهای سبز هوشمند که از سیستم های آبیاری خودکار و مدیریت هوشمند منابع خاک و آب استفاده می کنند: این استراتژی به ویژه در کاهش هزینه های شهری و ارتقای کیفیت زندگی شهری مؤثر است. استراتژی تقویت صنعت و بهره وری اقتصادی؛ تبریز به عنوان یکی از قطب های صنعتی کشور، به استراتژی هایی برای بهبود بهره وری و کاهش هزینه ها نیاز دارد. استراتژی پیشنهادی استفاده از فناوری های هوشمند در صنایع به ویژه در زمینه انرژی و فرایندهای تولید است. استراتژی های اجرایی: توسعه صنایع سبز با استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و سیستم های مدیریت انرژی هوشمند برای کاهش هزینه های انرژی و افزایش بهره وری در صنایع تبریز. استفاده از سیستم های اتوماسیون صنعتی و تحلیل داده های تولید برای بهینه سازی فرایندهای تولید و کاهش ضایعات. این اقدامات می توانند به شدت افزایش رقابت پذیری صنایع تبریز در بازارهای داخلی و خارجی کمک کنند. تشویق و جذب سرمایه گذاران در نوآوری های صنعتی و فناوری های دیجیتال برای افزایش تولید و بهبود کیفیت محصولات صنعتی در شهر تبریز. استراتژی توسعه گردشگری هوشمند و افزایش درآمدزایی؛ گردشگری می تواند به یک منبع درآمد پایدار برای تبریز تبدیل شود، اما نیاز به استراتژی های هوشمند برای مدیریت بهینه این بخش وجود دارد. استراتژی های اجرایی: ایجاد پلتفرم های دیجیتال برای مدیریت گردشگری که به گردشگران اطلاعات دقیق در مورد جاذبه های تاریخی، وضعیت ترافیک، ظرفیت بازدید و قیمت ها ارائه دهند. توسعه مدیریت هوشمند جریان گردشگران با استفاده از داده های بزرگ برای شبیه سازی رفتار گردشگران و پیش بینی نیازهای آن ها. این می تواند به تبریز کمک کند تا خدمات خود را متناسب با نیاز بازار گسترش دهد و از ظرفیت های گردشگری به طور مؤثرتر بهره برداری کند. بهبود تجربه گردشگران از طریق اپلیکیشن های تلفن همراه که به گردشگران امکان می دهند مسیرهای مناسب را برای بازدید از آثار تاریخی تبریز انتخاب کنند و از ازدحام جلوگیری کنند. با اجرای این اقدامات، شهر تبریز می تواند در مسیر تحقق یک شهر هوشمند پیشرو در سطح ملی و بین المللی گام بردارد. یافته های این پژوهش می تواند به عنوان مبنایی علمی برای سیاست گذاری های کلان شهری و تصمیم گیری های آتی در راستای توسعه پایدار شهری مورد استفاده قرار گیرد.Modeling the Smart City of Tabriz in the 2030 Horizon: A Comprehensive Study of Infrastructure, Economic, and Governance Indicators
Introduction Given the growing trend of urbanization and the complexities of urban management, the use of modern technologies in the form of smart cities has been proposed as a sustainable solution to optimize urban performance and improve the quality of life of citizens. A smart city is a city that uses digital technologies to increase productivity, reduce resource consumption, improve urban services, and strengthen participatory governance. The development of smart cities in the world has become one of the strategic goals of metropolises, and countries such as South Korea, Singapore, and Germany have succeeded in creating advanced models in this field. Tabriz, as one of the important metropolises of Iran, faces challenges such as rapid population growth, transportation problems, environmental pollution, and inefficiency of traditional infrastructure. Given these challenges, making Tabriz smart can be an important step towards sustainable development, improving management performance, and increasing citizen satisfaction. However, the successful implementation of a smart city model requires a careful examination of its various dimensions, including environmental, economic, and governance indicators. This study, with the aim of providing a comprehensive model for the smartization of Tabriz city by 2030, has examined and analyzed key indicators. Since no specific and codified model has been presented for the implementation of the smart city of Tabriz, this study can be used as a basis for metropolitan decision-making and future planning. Materials and Methods This research is of a developmental applied type and was conducted with a descriptive analytical approach. The statistical population includes 300 managers, researchers, experts, and employees related to the fields of urban management and economics who are directly or indirectly active in these fields. The expert Delphi method was used to identify the factors affecting the smart city, and the data was collected through a specialized questionnaire. Data analysis was performed using SPSS and Smart PLS software, and structural equation modeling was used to test the conceptual model of the research. Hypotheses were tested at a significance level of 0.05, and key indicators in three dimensions of environment, economy, and governance were examined. Findings The study results show that environmental, economic, and governance indicators significantly impact the smartization of Tabriz city in the 2030 horizon. Environmental indicators: Internet access: The expansion of speed internet networks and universal access to digital services is one of the requirements of smart cities. Smart transportation infrastructure: The development of smart public transportation systems, smart traffic management, and the integration of urban transportation systems have an important impact on improving the city’s performance. Digital systems: Using big data, the Internet of Things (IoT), and artificial intelligence in urban management leads to optimizing energy consumption and cost reduction. Economic indicators: Smart innovation: Supporting technological startups, developing digital businesses, and strengthening the knowledge based economy are essential in a smart city. Digital energy: Developing sustainable energy sources such as solar and wind energy and using smart energy management systems can significantly impact economic productivity. Smart culture: Increasing citizens’ digital literacy, promoting a culture of using new technologies, and employing smart learning systems are requirements for developing a smart city. Governance indicators: Smart citizen services: Digitizing urban services, creating electronic service portals, and developing smart urban management systems increase transparency and reduce administrative costs.Smart business services: Integrating e-commerce systems, facilitating financial processes, and improving access to digital markets are requirements for a smart economy. Smart management and communications: Using urban data to optimize decision-making processes, increase citizen interactions, and improve crisis management are other key components of smart governance. The results of structural equation modeling show that all the aforementioned indicators have a significant positive effect on the smart city of Tabriz at a significant level (t>1.96; p<0.05). Also, the model presented for the smart city of Tabriz in the 2030 horizon has a good fit and can be the basis for future policymaking. Conclusion The analysis of the research findings shows that realizing the smart city of Tabriz in the 2030 vision requires a comprehensive and coordinated approach among different urban sectors. Developing digital infrastructure, improving smart transportation, strengthening the knowledge based economy, and promoting smart governance are among the key requirements in this direction. Given the existing challenges, it is suggested that urban managers and policymakers consider the following solutions, which specifically address the challenges examined. A strategy for optimizing transportation and reducing economic costs: One of the biggest challenges of Tabriz is transportation and traffic problems, which greatly impact the urban economy. The proposed strategy includes developing intelligent transportation systems (ITS) and optimizing urban traffic through data analysis. Implementation strategies: Development and expansion of the smart public transport network (smart buses, metro, smart taxis) that uses traffic data analysis to suggest optimal routes for passenger movement. Creation of smart traffic monitoring systems that continuously monitor traffic conditions and adjust traffic light timing using real time data. Travel demand management through online public transport booking systems helps reduce congestion and optimize travel time. Strategy for natural resource management and sustainable development: In Tabriz, environmental problems such as air pollution, lack of green space, and water crisis have become economic problems. The proposed strategy uses smart technologies to manage natural resources and improve environmental sustainability. Implementation strategies: Development of smart air quality monitoring systems that continuously measure air pollution and send preventive warnings. These systems help officials design effective policies to reduce pollution and reduce health costs caused by pollution. Using smart water resources management technologies to optimize water consumption in different urban areas. These technologies can help reduce the costs of water crises and also prevent the waste of natural resources. Expanding smart green spaces that use automatic irrigation systems and smart management of soil and water resources. This strategy is especially effective in reducing urban costs and improving the quality of urban life. Strategy to strengthen industry and economic productivity: as one of the country’s industrial hubs, Tabriz needs strategies to improve productivity and reduce costs. The proposed strategy is to use smart technologies in industries, especially in the field of energy and production processes. Implementation strategies: Developing green industries using renewable energy and smart energy management systems to reduce energy costs and increase productivity in Tabriz industries. Use of industrial automation systems and production data analysis to optimize production processes and reduce waste. These measures can greatly help increase the competitiveness of Tabriz Industries in domestic and foreign markets. Encourage and attract investors in industrial innovations and digital technologies to increase production and improve industrial product quality in Tabriz. Strategy for developing smart tourism and increasing revenue generation: Tourism can become a sustainable source of income for Tabriz, but there is a need for smart strategies for optimal management of this sector. Implementation strategies: Create digital platforms for tourism management that provide tourists with accurate information about historical attractions, traffic conditions, visit capacity, and prices. Develop smart management of tourist flows using big data to simulate tourist behavior and predict their needs. This can help Tabriz expand its services to meet market needs and exploit tourism capacities more effectively. Improving the tourist experience through mobile applications that allow tourists to choose appropriate routes to visit Tabriz’s historical monuments and avoid congestion. By implementing these measures, Tabriz can take steps towards realizing a leading smart city at the national and international levels. The findings of this research can be used as a scientific basis for metropolitan policies and future decision-making in the direction of sustainable urban development.
تبلیغات
