جانبازان و معلولان

رشد و توسعه جوامع، ایجاد بسترهای فضایی کالبدی مناسب جهت استفاده همه اقشار جامعه از خدمات و امکانات عمومی به منظور تحرک و جابجایی بهتر انسان و دسترسی آسانتر در سطح شهر است. ناتوانان جسمی، معلولان و جانبازان، بخشی از افراد جامعه اند که همچون سایرین، نیازمند دسترسی و استفاده از امکانات و خدمات عمومی هستند. اما، وجود برخی موانع به خصوص در نحوه طراحی، معماری و شهرسازی، بسیاری از فضاهای شهری، به ویژه معابر عمومی، پارکها و فضاهای سبز را فاقد شرایط لازم برای برآورده ساختن نیازهای دسترسی افراد معلول نموده است پژوهش حاضر با بررسی مناسب سازی فضاهای عمومی شهر کوهدشت جهت استفاده جانبازان و ارائه راهکارهای بهینه سازی تدوین شده است روش به کار گرفته توصیفی-تحلیلی مبتنی بر منابع اسنادی-پیمایشی است. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه در قالب مدل تاپسیس بوده است. نتایج حاصل از روش تاپسیس نشان می دهد که در برخی فضاهای مورد مطالعه در شهر کوهدشت، با توجه به مولفه های مناسب سازی که بیان شد، برخی مولفه های مناسب سازی رعایت شده است و در این مدل به نوعی ارزیابی تطبیقی بین فضاهای مورد مطالعه به لحاظ مناسب سازی جهت استفاده جانبازان و معلولان صورت گرفته است. به لحاظ شاخص مناسب سازی آموزش و پرورش کوهدشت در رتبه1، شرکت برق در رتبه2 و دانشگاه آزاد-ملی در رتبه سوم قرار دارند و جایگاهی مطلوبتری نسبت به سایر فضاهای عمومی دارند و در همین راستا نتایج حاصل از مدل ویکور نشان می دهد که آموزش و پرورش در جایگاه نخست در بین فضاهای مورد مطالعه قرار دارد و شاخص دانشگاه آزاد- ملی در رتبه دوم و در نهایت اینکه شهرداری کوهدشت در جایگاه سوم قرار دارد

هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین انگیزه های مشارکت ورزشی و تعهد ورزشی ورزشکاران جانباز و معلول بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه ورزشکاران شرکت کننده (250 نفر) در مسابقات دو و میدانی قهرمانی کشور جانبازان و معلولان تشکیل دادند که 122 نفر به عنوان نمونه آماری تصادفی انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های ویژگی های جمعیت شناختی، انگیزه های مشارکت ورزشی گیل و همکاران (1983) و تعهد ورزشی اسکانلن و همکاران (1993) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره، t مستقل و برای تعیین روابط بین متغیرها در قالب مدل علّی از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین تمام زیرمقیاس های انگیزه های مشارکت ورزشی و تعهد ورزشی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد و انگیزه های کسب سلامتی و شهرت قوی ترین پیش بینی کننده تعهد ورزشی اند. همچنین انگیزه های مشارکت ورزشی تأثیر مثبت و معناداری بر تعهد ورزشی دارند و توانسته اند 34 درصد از واریانس تعهد ورزشی را تبیین کنند. کلیه شاخص ها نیز نشان دهنده برازش مطلوب مدل بودند. به طور کلی نتایج بیان می کند که مسئولان و مربیان باید به منظور تقویت تعهد ورزشی در جانبازان و معلولان به انگیزه های آنها به ویژه انگیزه کسب سلامتی توجه بیشتری داشته باشند.